Deze ochtend hebben we eerst een inhaalactie te doen: op de foto bij de derde sponsor die we bij de ontbijttocht gemist hadden omdat Roy Delhij toen op reis was. Dan kun je het met Marino doen, maar die is zo goed als met pensioen, dus wilden we de volgende generatie PS van Seeters op de foto. Deze ochtend paste het in de agenda’s en het weer was ook goed. Ik had de kortste weg er heen in gedachte, zo’n 10 kilometer. Maar aangekomen bij het oude Raadhuis komt John vertellen dat zijn jonge plaatsgenoten weer eens de ruiten uit het bushokje langs het fietspad geslagen hebben en dat we dus beter iets anders kunnen rijden. Onze kinderen stopten met “ hamertje tik” toen ze een jaar of acht waren (voor zover ik weet), maar in ‘t Veer blijft dat tot late leeftijd een hobby. John mag dus op kop en rijdt met ons een veilige route om het glas…. Een hele veilige route, want hij rijdt helemaal langs de andere kant om dun Berg en ‘t Veer heen. Hij heeft al drie lekke banden gehad dit jaar vertelde hij, maar dit is wel heel erg op safe gaan hoor John. Het resultaat is dat we niet op de geplande 8:50 uur aan het Sterrekroos zijn maar na negenen. En met 15 km op de teller. “Extra kilometers“, zegt John.
Ter plekke staan Roy en fotografe Marjolein van den Ham al klaar. Ze hebben zo te merken het plaatje al in hun hoofd. Er staat zelfs een steigertje klaar, dat heb je als glas- en schildersbedrijf natuurlijk op voorraad. Ik wist al van Marino dat ze het pand pas een grote opknapbeurt gekregen heeft. Een stukje hoger gemaakt en netjes geschilderd. Het kleurt opvallend mooi met onze shirtjes, we kunnen zien op de foto, dat dit goed gelukt is.

Vanaf hier gaan vier WTC-pelotons ieder huns weegs. De tour is wat kleiner deze week. Met 7 beginnen we aan rondje in noordwaartse richting naar Noordwaard. Via de route van trainingsritje Werkendam rijden we die plaats voor de eerste keer binnen, dan over de ophaalbrug de polder in. We kunnen weer onderlangs. Hier stond het een tijd terug helemaal onder water en dat was de bedoeling van het plan “ruimte voor de rivier”.
Ik weet dat dit het laatste stuk echt wind tegen is, we naderen het keerpunt. Vandaar gaat het gemakkelijker maar natuurlijk wordt de snelheid omhoog gegooid. Iedereen kan het goed aan blijkbaar want er wordt goed samengewerkt. Zo komen we voor de tweede keer in Werkendam. De ophaalbrug is open, dus even wat rust. De ene na de andere fietsclub sluit aan voor de slagboom. Het is druk op deze route vandaag. De meeste groepen volgen het fietspad bovenop de dijk. Ik vind dat te smal, zeker als je wat gewone fietsen daar kunt treffen. Wij rijden over het industrieterrein en dan over de polderwegen naar de Hank. Op mijn teller zie ik dat we de 85 kilometer die ik aangekondigd heb, gaan overschrijden… ligt aan John en de “ hamertje tik hooligans”. Ik reken er maar niet op dat het glas al opgeruimd is en dus rijden we weer om. Zo koersen we af op de honderd kilometer grens. Sommigen willen niet het risico lopen om op 99 km. uit te komen en er slaan er verschillenden af met Leo om hem nog even naar Den Hout te brengen en zeker te zijn dat de magische 100 grens bereikt wordt.
Nergens voor nodig… Anneke en ik rijden nog even over Stuivezand en dan zijn we er ook.
Lekker getraind weer, al ging het op het laatst wat zwaar… achteraf geen wonder, mijn band loopt blijkbaar langzaam leeg, er zit minder dan 4 bar in als ik het bij thuiskomst check.
Zouden die glassplinters dan toch echt zo ver weg springen als John denkt??

Ad van Wesel

Vandaag de eerste tocht boven de honderd kilometer op de kalender. Er wordt in ieder geval eens geen neerslag en wel een zonnetje voorspeld. Maar als ik ‘s nachts even wakker ben hoor ik de wind door de bomen waaien (als Sinterklaas herken je dat soort dingen hé). Dat wordt pittig op de weg terug. Nog even wat overleg met Anneke over de juiste outfit voor deze temperatuur. 15 graden C is een twijfel geval. Het wordt in ieder geval de korte broek. Anneke kiest voor shirt met de nieuwe rode mouwtjes, ik trek toch mijn shirt lange mouwen aan.
Op het Raadhuisplein is het al lekker druk als we aan komen rijden. Vandaag gaan we voor het eerst weer eens een TT groep zien. Tim heeft dit idee weer een zetje gegeven. Ik ben benieuwd naar hun verslag… ja dat hoort er ook bij Tim en anderen :-), of waren jullie dat samen na de rit aan het doen op terras van ‘t Trefpunt?

Wij vertrekken o.l.v. Flip richting Kinderdijk. Waar we normaal de bus met Japanners daar pas zien en hun onverwachte manoeuvres, is het dit keer na 50 meter al raak. Een bus in Made en een dame die onverwacht niet zo nauw kijkt en midden op de weg een foto staat te maken van de mooie gebouwen van de May, …. En de beroemde plaatselijke wielerhelden natuurlijk.

Het eerste uur gaat het vanzelf; de wind schuin of zelfs helemaal van achter. Dat schiet lekker op terwijl je toch niet moe wordt. Net over de spoorbrug bij Sliedrecht meldt Ad van Dongen zich: LEK!
We rijden een stukje door tot we in het zonnetje staan. Toevallig bij de afslag Gorinchem, daar moet Frans heen want die heeft beloofd op tijd thuis te zijn. Wij zwaaien hem uit terwijl Ad de band repareert met wat hulp. Het valt ons op dat hij dat toch net weer wat anders doet dan wij gewend zijn. Wij vragen ons wel af hoe hij hem op gaat blazen want hij heeft alleen een patroon maar geen koppelstuk. Dat moet thuis blijven liggen zijn, zegt hij. Naast zijn goede fietsbellen want die kan hij ook maar niet vinden zegt hij. Met het koppelstuk van Peter zit er zo lucht in. Terwijl Ad de band verwisselt, gaan her en der de mouwstukjes en beenstukken uit en wordt de blaas geledigd.

Na deze stop, stappen we op….. en na 50 meter weer af: LEK! Adrie heeft ook een leegloper.
Hij krijgt meteen herinneringen aan vorig jaar toen dat nog al eens voorkwam. Maar er is niks bijzonders met zijn materieel, eenzelfde soort scherp steentje wat we ook in de band van Ad vonden, heeft de band van Adrie ook opgeraapt. Flip bemoeit er zich mee en de band ligt er zo weer op.
Maar nog steeds geen vlot vervolg, want 100 meter verder staan we raar te kijken naar een grote pijpleiding die op het fietspad ligt. Daar kunnen we dus niet door. We moeten terug en dan via het fietsbruggetje over de A15 en we zitten weer op de geplande route in de planner in Flip’ s hoofd.
Nu zijn we snel op het fietspad langs de molens. Het is weer meer kijken naar onverwacht overstekende Japanners die blijkbaar snel hierheen gereden zijn. En vissers die hun brommertjes met aanhangers op de fietspad hebben staan. Dus molens kijken komt weinig van terecht. Ik zit op te letten waar de amateurschilders van “Project Rembrandt” vorige week stonden . Dat volgen Anneke en ik op zondagavond nu “Heel Holland” uitgebakken is. Ik zie het meteen. Het paviljoen met uitzicht naar de molens was me nooit opgevallen andere jaren.
Op de Lekdijk kunnen we even uitrusten met wind pal van achter, ware het niet dat de snelheid flink omhoog gegooid wordt om voor het gemiddelde een voorschotje te nemen op wat nog komen zal vanaf Groot Ammers,…. dat wordt nog 44 km wind schuin tegen. De snelheid zakt dan inderdaad naar zo’n 28 km/uur. De linkse weg naast de snelweg van Sleeuwijk richting Hank had gelukkig al een heg waar wat blad aan zat, zo konden we een beetje profiteren van deze heg die wat wind wegnam die rechts opzij kwam.
Met Flip nog steeds op kop. Al vanaf het vertrek en dat zal vandaag zo’n 100 km zo zijn. Beresterk! Hans trouwens ook, als we bijna thuis zijn geeft die aan dat hij de 5 uur vol wil maken vandaag en nog rondje Breda er aan gaat plakken. Ik hoor niemand roepen: “ik ga mee”. De meesten zijn blij als ze gewoon de May halen. Ik zie op een gegeven moment dat zelfs Leo de wereld voor een krentenbol aan gaat zien. Zeker als Ad van Dongen in zijn achterzakje graait en Leo een echte krentenbol laat zien, hij krijgt de helft. Die was Ad in ieder geval niet vergeten dus. Het was een goeie bol want Leo herstelde gelukkig.
Ikzelf zit ook veel achterin. Moet wel op tijd uit de wind, maar kan dan achter wat opladen om af en toe wat mensen uit de wind te zetten. Zo helpen we elkaar allemaal en komen we via Raamsdonkveer en Geertruidenberg richting Made. Dan zakt Peter Bastiaansen definitief door het ijs op de brug over de Amertak. Helaas voor hem is de tocht een kilometer of 5 te lang, … of het feestje vannacht een uurtje te laat geëindigd. We wachten even en dan rijden we samen het laatste stukje.

Lekker om weer eens in de zonnetje te fietsen in korte broek hoor. Dat er zo nog maar veel ritten mogen komen… dan maar geen “ regenpunten”.

Ad van Wesel

Ad had een ritje rond Breda gepland. Nadat wij gisteren allemaal hebben kunnen zien dat Mathieu van der Poel op schitterende wijze voor de 3^e keer de Ronde van Vlaanderen won, konden wij vanmorgen weer aan de bak. Nagenieten duurde bij mij blijkbaar te lang want ik was te laat!!
Een stuk voor de rotonde bij de oude Rabobank zag ik al een ploeg wegrijden. Ik denk, dat kan toch niet? Het is toch nog geen 9 uur? Jawel, net voorbij de rotonde slaat de kerkklok 9 uur. Nou die hebben er zin in. Ook staat er nog een ploeg bij het oude Raadhuis. Ik had nog 2 seconde om in te schatten wie welke ploeg was. Ik denk linksaf die gaan rondje Breda toeren. Volle bak erachteraan…….. nou niet dus. Hartslag geheel in het rood en blijven stampen, longen nog koud iieeeek, niets voor mij zo’n koude start het gaspedaal geheel intrappen. Net voorbij de parkeerplaats naar Den Hout kom ik erbij. Ook goedmorgen, jullie hebben er zin in. Johan van Helmond met zijn nieuwe Orbea renpaard ging terug. Versnellingen werkte niet meer. Met een ploeg van 9 renners verder. Over Den Hout waar Paaspop opgeruimd werd. Nou Peter hier kan je maar zappen – had hij dus ook gedaan. Zie Strava, morgen terug voor de rest. Grote klasse Peter!
Wij door naar de Teteringse bossen. Frans en Ad hebben er goed de sokken in. De groep nog eens overzien. Eigenlijk zijn wij net ijsberen, zoveel kleding hebben wij aan. Behalve Kevin. Korte broek en gaan met de benen. Door de bossen met een nat wegdek linksaf naar Oosterhout en Dorst. Dwars door Bavel. Eindelijk begin ik een beetje bij te komen van die vroege inspanning. Hoe is het met de rest?
Peter en Frans worden steeds kleiner. Hans blijft doorstampen. Die is klaar voor de Amstel Gold Race. Aangekomen in Ulvenhout door het Markdal en het Mastbos gaan we richting de Galderse Meren.
Lek voor Peter. Een stootlek wordt er geroepen. Hahaha, dat kan niet bij Peter. De eigenaar van het huis waar wij voor stonden, moest zich nog even laten gelden. Geen rotzooi achterlaten hé. En dan zelf zo’n poepfabriek bij hebben?
Op naar Rijsbergen. Rechtsaf naar de Rith. Franske komt het tempo opvoeren. Jazeker wind in de poep daar zijn ze weer. Linksaf naar de Rith en door naar Effen. Toch wel link met die bochten daar. Franske heeft teveel van zijn banden gevraagd? Ook een stootlek? Slijtage? Geholpen door Ad die naar zijn fiets loopt wordt er door Anneke geroepen, nou daar kan ik wel Shout voor gaan gebruiken. Blijkt het logo van AH zwart te zijn. Heeft die fiets of het carbon afgegeven?
Bij het viaduct wordt er nog even onnozel gedaan door Kevin, Hans en mijzelf. Tempo en sprinten omhoog. Lekker even tekeer gaan. Langs de molen naar Zwartenberg en de Langeweg terug naar Prinsenbeek en de Elsakker. Zijn die toppers van de sport er al voor hun wekelijkse koffie met appeltaart? Nee, veel te vroeg denk ik. Op naar de Derdeweg van Zevenbergschehoek naar de May.
Met Adrie doorgereden die er 2 dagen Paaspop in Den Hout op heeft zitten. Hij heeft lekker de biertjes eruit gezweten. Waar fietsen allemaal niet goed voor is. Vanmiddag lekker op de bank Adrie?
Een heerlijke fietstocht gemaakt zo op 1 april ’24.
Geen 1 april grappen gehoord?
Ho, ik moet stoppen, de deadline is overschreden. Anneke zit te appen waar mijn verslag blijft.
Volgende keer verder met uit de duim zuigen. Tot de volgende gelegenheid.
Lekker genieten op de fiets.

Groeten,
Wim ten Haaf

Vandaag extra vroeg uit bed. Dan kan Anneke eerst onze logee uitlaten en ik de weerapps en Buienradar goed bestuderen want ik mag vandaag Wegkapitein zijn. Als snel kom ik tot de conclusie dat de geplande Boompjesdijk niet zo’n slimme keuze is. Daar kan het wel eens echt regenen. Echt de andere kant uit lijkt beter: het wordt dus een Rondje Poederoijen. Ik zie dan een klein bandje regen van 0,2-0,4 mm per minuut, dat is ongeveer net zo snel nat worden dan dat je opdroogt. Dus windstoppertje doe ik niet aan maar in de achterzak, voor de zekerheid. Bij het Oude Raadhuis zie ik een kleine opkomst. De verschillen voor het Opkomstklassement worden op dit soort dagen gemaakt.
Zeven Sportmannen zijn genoeg opgewarmd om richting het zuiden te gaan.
Bert Timmermans is al op de fiets uit Sprang Capelle komen aanrijden, erg ambitieus als we naar Boompjesdijk gereden zouden zijn, maar hij is toch wel blij als hij het nieuwe plan hoort, dan kan hij afslaan als we terugkomen. Adrie vraagt of dat ook 85 kilometer is; “ Vorig jaar nog wel, dus….”
Zal nu ook nog wel zo zijn tenzij we onverwachte omwegen moeten gaan nemen.

Peerke Donders krijgt ook vandaag weer geen bezoek, niemand van de Trim is te bekennen.

We rijden met acht richting het Oosten. Om Geertruidenberg en Raamsdonksveer heen naar de Peerenboom. Ik hoor Anneke hoesten en snotteren en de stem van Eric Stasse is ook niet zoals normaal. Hij vertelt dat hij onder de antibiotica zit, maar fietst desondanks lekker mee op zijn nieuwe Trek. Halverwege de Peerenboom rij ik lek. Ik hoef geen LEK te roepen, het is een knal alsof er geschoten wordt. Iedereen is nu echt wakker. De band is snel weer vervangen maar ik zit wel wat met onbehagen want ik vind wel wat kleine steentjes in de buitenrand, maar de overtuigende schuldige kon ik niet aanwijzen….. spannend of hij weer niet lek gaat (gelukkig is dat niet). Als we ons weer op gang trekken, merk ik dat het toch fris is met temperatuur en het gespetter. Maar na een flinke kopbeurt ben ik weer warm. We rijden het stuk van het dinsdagavondrondje “Noordenwind” tot Waardhuizen en dan richting Giessen de brug over om aan de andere kant de Afgedamde Maas te komen rijden. Meestal plan ik dit rondje op een zondag omdat het dan rustig is in die streek, maar ik moet zeggen dat het nu ook niet druk is met maar af en toe een tegenligger.
We pakken om beurten de kop wat wel lekker is, ondanks dat de wind minimaal is. We zijn niet echt nat geworden en nu begint de weg zelfs op te drogen. Volgens buienradar zouden we het laatste uurtje ook geen regen meer krijgen en dat klopt nog ook.
Na Wellseind gaan we rechtsaf over de Heusdense Burg en komen dan op het dinsdagavond rondje “Oostenwind”. Hier had ik toch wel een beetje wind mee verwacht, maar we rijden sneller dan de wind blijkbaar want ik voel nog steeds wat tegendruk.
Onderweg hebben we al gezien dat er nog behoorlijk wat water op de uiterwaarden staat dus rijst nu de vraag “kunnen we al onderlangs de dijk van pontje Drongelen?”. Gelukkig heeft Maurice al een keer verkend en zegt dat we er altijd langs kunnen, zelfs als het hek dicht is. En dat is nog zo, sommigen uit de groep vinden een “inrijverbod” iets dat er niet voor niks is en hebben hun twijfels, maar als Maurice er door kan, dan durf ik ook wel dus ik stuur gedecideerd om het hek heen. En inderdaad niks aan het handje. Waarschijnlijk is het nog dicht omdat door de zompige ondergrond geen zware voertuigen er over mogen. Maar als Maurice er over kan zonder dat de weg beschadigd raakt ….

Het loopt goed af en zo komen we weer op de dijk van de Overdiepsepolder. Bert slaat hier af naar Sprang, wij “moeten” nog even door, of “mogen” nog even door want het is best gèf weer geworden. Met de voorspelde 85 kilometer op de teller, rijden we de May binnen.
Deze rit is binnen, maandag is nog meer afwachten qua weer; daar waren de weerapps nog minder positief over. Hoewel, tot nu toe hebben de thuisblijvers al een paar keer ongelijk gehad en pakten de optimisten hun trainingskilometers en hun opkomstpunten. Maandag 9.00 uur weer een kans!

Ad

Omdat de wind straf en koud is, staat er vandaag een rondje Schijf op het Tourprogramma. Geen rondje maar een Schijfje dus wat eigenlijk hetzelfde is. Na de mooie opkomst van afgelopen weken waren er nu toch veel leden met koudwatervrees. Die waren afwezig en die er wel waren, hadden thermobroeken, winterhandschoenen en hun windstoppers aan. Ja, “maart roert zijn staart”.
Hoewel …. Toen we thuis op de buitenradar keken om 8.30 uur naar het geplande rondje zou er weinig nattigheid moeten komen. Als je maar zuidelijk blijft, hè Sportmannen.

Met 9 dapperen verlaten we de May in westelijke richting. Gerard rijdt voorop maar klaagt over slechte benen na zijn tocht van van de week naar Aalten in de Achterhoek. Dus hij zegt verder weinig op kop te zullen komen.
Normaal vermijden we het dorp Wagenberg, maar deze ochtend rijden we toch maar eens dwars door het centrum. Ook kijken of Corné daar toch niet ergens staat om bij ons aan te sluiten.. niet dus.

De wind zit niet pal west zoals voorspeld, maar meer noordwest. In het blakke land richting d’n Elsakker maakt dat niet zo veel uit. Het is pittig vandaag. Maar we hebben de beschutting van boerderijen, heggen en bossen. En sterke koptrekkers. Het valt ons op dat er veel fietsclubs onderweg zijn. Op een of andere manier veel shirts met donkerblauw er in. Bij zulke clubs en auto’s valt het mij op dat mensen toch wat de afgesproken signalen vergeten zijn. Kijk nog eens in ons veiligheidsdocument zou ik zeggen, dan weet je weer van “voor” en “tegen” en van “voor én tegen”.

Richting Rijsbergen rij ik naast de sterke Peter Bastiaansen. Bassie en Adriaan op kop dus.
Daarna komt Adrie Verheggen zicht melden; Adriaan en Adriaan op de kop. En we hebben er nog eentje want Arion is vast ook gedoopt als Adriaan dus als die het van mij overneemt nog steeds Adriaan en Adriaan op kop.
Van Rijsbergens grondgebied koersen we nu op Zundertse dreven. Arion concludeert dat hij op het verkeerde moment op kop komt, wind pal tegen richting het bekende café ’t Anker. Vorige week waren zijn keuzes ook al niet gelukkig. De story van zijn leven zei hij, toen vaak verkeerde keuzes, “behalve met mijn vrouw” haastte hij zich toen erbij te zeggen in angst dat het anders in een fietsverslag terecht zou komen.  Gelukkig hebben ze die weg opgeknapt. De verfoeide palen zijn weg.

Het was gevaarlijk om met de fiets achter de palen te rijden. Maar als je op de hoofdweg reed dan werden automobilisten altijd agressief en ik herinner me iemand die ons een keer van de weg wilden rijden. Peter Verhagen raakte de spiegel maar liep het liep toen goed af. Nu is de kans daarop klein en dat is fijn.
Aan het einde van de weg hoor ik “LEK”. Ik zie dat het een pi(t)sstop is. Gerard maakt een selfie met de nieuwe weg op de achtergrond. Anneke haalt dat zicht weg met een photobomb.

Dan ziet Anneke het straatnaambord. Een familielid van een clublid?
Even opgezocht: H. van der Hoeven, jurist en professor geboren in Breda en gestorven in Zundert.

Dus het zou best kunnen dat het een ver familielid is van onze Erik. Hoewel… is die ook slim als hij na ziekte en met dit weer met de Sport mee gaat? Dat lezen we vast in het verslag van Thijs.

Als we ons weer op gang trekken, zijn we zo bij Schijf en rijden daaromheen richting “Langeschouw”, op de rotonde rechtdoor richting Roosendaal. Het plan is om over de Langendijk naar Zegge te rijden, maar op de Rucphensebaan blijkt de boel afgesloten te zijn die kant uit. Dus ga ik rechtsaf richting Rucphen. Ik denk nog aan een omweggetje langs de Heimolen en kijk of ik die ergens zie staan. Niet dus… en het is wellicht ook beter om zeker niet om te gaan rijden vandaag. Ik had 85 km beloofd en dat is wel genoeg. Dus ik kies er voor om naar Bosschenhoofd te navigeren. De wegen zijn niet meer zoals 40 jaar geleden merk ik, want zo lang is het wel geleden dat ik daar geweest ben. Maar Rucphen>Bosschenhoofd >Oudenbosch dat moet zeker nog lukken. Ik merk dat de meeste mensen geen idee meer hebben waar we zitten, ik hoor achter me “dat wordt wel 100 km vandaag”. Maar dat valt me, in Oudenbosch herkennen ze de weg weer en dan zijn we zo bij de Lammegatse fietsbrug. Daar kunnen we nog net een keer overheen had ik van te voren voor de zekerheid maar even opgezocht. Lees dus even dit bericht als je niet verrast wilt zijn komende tijd:  Vernieuwing Lamgatsebrug tussen Hoeven en Zevenbergen | Gemeente Halderberge.

De wind is nu lekker in de rug. Op kop trekken we het tempo flink op. Achterin kraakt het wat. We rijden in Zevenbergen over het industrieterreintje en over het bruggetje. Nu waaien we richting de May. Op het viaduct over de HSL wordt nog even gesprint maar verder is het uitfietsen nu.
Net boven de 85 kilometer komen we thuis. Pittig tochtje maar dat is goede training zo voor het voorjaar. Ik ben nu boven de duizend kilometer in dit jaar. Dat is nog niet vaak bij Pasen al zo geweest.

Ad van Wesel

Na een jaar van heel veel mooi-weer kilometers moesten de WTC renners zich afgelopen zondag goed aankleden en zelfs spatbordjes op de fiets monteren. Hoewel de laatste rit van het jaar altijd kort is, gaven de vele wolken die op Buienradar te zien waren niet veel hoop om het deze keer droog te houden.
Een behoorlijk aantal leden gaf er dan ook de voorkeur aan om rechtstreeks en met de auto naar de kantine van RVSA te rijden voor de traditionele afsluitende snert.
Maar twintig dapperen stonden toch gewoon aan het vertrek. Omdat ze toch echt die laatste tocht wilden rijden en sommigen omdat hier nog behoorlijk wat regenpunten te verzamelen waren en zo mogelijk nog te stijgen in het eindklassement. Zoals te verwachten was, werd een flinke  bui geïncasseerd en ook nog eens lek gereden. Daarom werd gebruik gemaakt van een “afsnijder” en na 50 kilometer voegden de renners zich bij de anderen in de gezellige kantine.
Na een bak koffie en kop erwtensoep was iedereen opgewarmd voor de prijsuitreiking van het Opkomstklassement. Die was anders dan anders. Halverwege het seizoen hadden we Rode Trui drager Jan Lensvelt, hij werd echter toen ernstig ziek en enkele weken later, overleed hij zelfs. Toen hij in het ziekenhuis lag en de berichten steeds slechter werden, is besloten hem de Rode trui voor dit seizoen te overhandigen en dat niemand anders die dit jaar nog zou krijgen.  Wat overbleef voor de rest van het WTC peloton waren de plaatsen “na Jan” zoals het genoemd werd. Derde “na Jan” eindigde Adrie Verregghen en Ad van Wesel tweede. Anneke van Wesel werd eerste “na Jan”.
Geen rode trui of beker voor Anneke. Wel de gebruikelijke geldpremies aan de meet. Iedereen in de club was destijds erg onder de indruk van wat de Wensambulance voor onze maat Jan gedaan heeft in zijn laatste week, en daarom gaf dit drietal hun geldprijs aan de Stichting Ambulancewens Nederland.
Omdat dit doel meerdere leden aansprak, deden die ook nog een duit in het zakje en zo kan penningmeester Maurice een forse schenking overmaken aan deze mooie stichting.

Daarna ging de focus op de kledingsponsoren.
Omdat RVSA afscheid neemt van 10 jaar sponsoring van de club, werden Eric Stasse en zijn vrouw Tanja bedankt voor hun ondersteuning bij kleding aanschaf en voor jaren gastvrijheid voor de Snerttocht in hun kantine. Als een sponsor gaat, is er plaats op het shirt voor een nieuwe. Vanaf volgend jaar komt naast Vema Crane en PS van Seeters, Albert Heijn Made bij op de clubkleding van WTC. Hierdoor gaat de kleur blauw toegevoegd worden en krijgt WTC een goed herkenbare uitstraling.
Omdat Rob van Oorschot, Roy Delhij en Twan van Meel daarna in de tekenceremonie met voorzitter Kevin Damen voor 4 jaar tekenden, staat WTC Made er goed voor. Dat is een mooie opsteker richting het 50 jarig bestaan van WTC Made dat in 2026 gevierd gaat worden.

Wat een mooie herfstdag kregen we vandaag als toegift van de zomer. Anneke staat zelfs te twijfelen of ze haar zomershirt korte mouwtjes nog aan kan. Na even buiten geweest te zijn, heeft ze snel haar besluit genomen. Dat gaat dit jaar niet meer want de ochtendstart is net te koud nu.
We hebben in de info app nog niks afgesproken over de Tour. Het is een beetje wachten wie er zijn. Thema staat al wel vast “Herfsttocht” en de afstand ook 80-85km. Bij een herfsttocht denk je aan door de bossen rijden met mooi gekleurde bladeren. Maar als ik even met Flip overleg bij het verzamelpunt voor vertrek, hebben we beiden het idee dat we lekker in het zonnetje willen rijden en niet onder de bomen. Met zuidwestenwind wordt het “Numansdorp”, dus over de bruggen bij Willemstad maar dan tegen de wijzers van de klok. Omdat de Sport opkomst laag is, sluiten de paar aanwezige sporters bij ons aan.
Zo hebben we een mooi peloton van 12 renners. We rijden eerst richting de Moerdijkbrug via het Gat van den Ham. Net daarvoor hoor ik “lek”. Iemand vraagt “jij Adrie?”, maar dit keer is hij het niet. Adrie is afgelopen weken genoeg aan de beurt geweest ook. Hij heeft alles nieuw gelegd vertelt hij. Maar gedurende de tocht zie ik heb regelmatig eens een butsbeweging maken en dan naar zijn achterband kijken. Hij is toch niet zeker van zijn zaak, maar deze keer komt hij echt zonder lek aan in Made.
Nadat de lekke band gemaakt is, touren we naar de Kiltunnel. Goede klimtraining want vrijdag gaan Anneke en ik nog een rondje “Waalse pijl “ doen met een aantal ex-collega’s van mij. Na de tunnel krijgen we wind schuin voor. Flip is niet te stoppen constateren Frans en ik. “Dan nemen we na de afslag linksaf over” zegt Frans. Leuk Frans, maar dan hebben we pal wind tegen. Ik heb geluk , net voor de afslag komt Gerben naar voren en pakt de kop naast Frans. Ik profiteer achter Gerben mooi van Taxi Berm.

Na Strijensas ben ik dan wel een de beurt. Samen met John rijden we over de zonnige dijken met een mooi tempo. Binnen de kortste keren zitten we in Numansdorp en daarna doemen de bruggen op.
Ik heb al bedacht dat daar de wind pal tegen is. “Fijn, goede training voor de Muur van Huy”, maar Sandra heeft daar wellicht andere gedachten bij. Toch zit ze naast me als we de tweede brug boven zijn. Een klein duwtje doet wonderen. Ze is blij want ze denkt dat dit de laatste klim geweest is. Maar er komt nog meer oplopend terrein en als de vorm niet top is dan is een molshoop al hoog. Ik had verwacht nu wind in de rug te krijgen… maar helaas hij blijft een beetje opzij dus we moeten behoorlijk door blijven trappen.

Flip stuurt ons over de fietsstraat van Willemstad naar Zwingelspaan (auto’s welkom maar fietsers de baas op dit stuk). In Klundert gaan we richting industrieterrein Moerdijk. Daar zie ik veel groene stroom opgewekt worden vandaag met zon op de panelen en wind op de molens. Eindelijk een beetje wind in onze zeilen dus we zijn zo in Moerdijk. Nu nog even klein stukje naar Made.
Anneke en ik hebben een aanmoedigingspremie afgesproken ”Koffie met een punt op de May” voor ons 120 jarige verjaardag samen. Dat helpt, helaas heeft niet iedereen nog tijd en moeten meteen naar huis. John eigenlijk ook, maar die kan dit toch niet laten lopen. Ik wil eigenlijk naar “de Brabander” maar die is nog niet wakker, dus steken we over voor de “Koffiedeal” bij de Korenbeurs. Koffie met een punt voor
€ 6,25 staat op een groot bord. Ze hadden er blijkbaar niet helemaal op gerekend dat daar dan ook mensen op af komen want na ons bezoek was al het gebak op. Ik denk dat als iedereen meegegaan was we hadden moeten delen. Nu niet, het was goed toeven daar in de zon met een lekkere hap.

Ad

Voor de tweede week op rij werden de WTC-ers getrakteerd op een kermistocht. Deze week geen worstenbrood, appeltaart en oliebollen zoals bij de kermistocht van Den Hout naar Den Hout [B] waar het trouwens ook kermis was. Maar deze week toch een mooie opkomst. Het zal wel het mooie weer geweest zijn en de iets latere starttijd die zorgde dat de opkomst goed was.
Omdat het zuidwesten wind was, ging de Tour op weg voor een rondje in die richting. Eerst naar Zevenbergen, over het bruggetje en over het industrieterrein om het stoplicht te vermijden. Ik zie wel een kraantje rijden en denk nog “op zondag aan het werk?”, maar denk dat er niks in de weg is. Blijkt dat er wel een verkeersregelaar is… tenminste die zit in zijn auto te dutten en springt er uit als we al voorbij zijn. De man in de kraan roept iets. We zien nu dat ze de weg aan het asfalteren zijn. Ik stuur het peloton het looppad op dat er naast ligt. Bij elke afslag een verkeersregelaar maar die zijn net als de eerste steeds te laat om ons bij te sturen. Ik hoor iets achter ons, het kraantje komt er aan gescheurd, die denkt ons tegen te gaan houden denk ik. Dus slaan we toch maar wijselijk rechtsaf terug naar de doorgaande weg. Dan toch maar langs het stoplicht, hoewel … die wisten we toch nog te omzeilen. Jammer van dit oponthoud want hierdoor is ons gemiddelde flink ingekakt.
Maar zoals gezegd, het is mooi weer dus wie maalt daar om.
We zitten weer op de route richting fietsbrug en dan naar de Bloemendijk. De snelheid zit er goed in, maar dan moeten we even stoppen. Bij Rachel moet er wat lucht bij, niet in haar band maar in haar longen. Het puffertje doet wonderen. Anneke piepte trouwens bij thuiskomst ook al alsof het pollentijd is, dus maar eens even op de pollenradar kijken. Oeps , een score die je inderdaad meer in mei verwacht. Ik zag in de tuin ook al rododendrons bloeien, de natuur is een beetje van slag.
Na deze korte stop rijden we via Oudenbosch en Zegge richting de Langendijksestraat. Dit is de methode om een druk stuk Roosendaal te voorkomen. Om Schijf heen over mooie dreven. Wim zit te genieten van deze toegift van de zomer vertelt hij. Dat vind ik niet gek, het lijkt hem totaal geen moeite te kosten vandaag. Achterin denken ze daar wel anders over waarschijnlijk.
Via Rijsbergen gaan we richting Mastbos. Ik zit op kop lekker bij te kletsen met Johan, maar mis daardoor een weggetje naar rechts. Geen probleem, het alternatief is zeker niet om, maar ik weet dat er dan een slingerfietspadje komt. Daar baal ik wel even van maar het mooie weer laat dit snel verdwijnen.
Net voor het Mastbos hoor ik lek, maar het blijkt dat een plaspauze nodig is dus we stoppen weer even. “Te veel gedronken of te weinig gezweten”, denk ik. Wel tijd om even een reepje weg te werken en dan op naar het laatste stuk. Via Zwartenberg en Langeweg gaat het richting Made. Ik verwacht wind in de rug maar die is naar echt zuid gedraaid dus we profiteren niet echt in het laatste stuk. Bij de Drie Hoefijzers krijgen we een peloton in zicht. Dat moet ingehaald worden. Het blijkt onze trimploeg te zijn die na de koffiestop bij dun Elsakker lekker even uitfietst. Als we aansluiten, gaat onze snelheid een stukje omlaag, even lekker lostrappen. Met name Rachel vindt dat niet erg, ze heeft niet veel puf meer. Ik vind het sowieso al niet gek dat ze mee kon als je andere hobby “zeemeermin spelen” is.
Ik parkeer mijn fiets met 92 kilometer op de teller. Iets verder dan gepland, maar bij dit weer is dat niet erg. Hopelijk nog een paar weken zulk weer.

Ad