Totaal 3 ronden= 37,5 km.

De weergoden voorspelden al enkele dagen regen, regen en nog eens regen.  En wat hebben we gehad, een paar verdwaalde druppels of inderdaad de sproeier van een boer uit de May!  ‘s Morgens om 8 uur stonden dan ook 17 WTC’ers in topvorm met goeie benen aan de start aan de Witteweg.

Na loting werden de koppeltjes gevormd, en afspraken gemaakt voor de te volgen tactiek. Flip had speciaal zijn aerodynamisch pak aan getrokken, hij voelde zich dan ook gelijk 35 jaar jonger. Had ie ook op zijn tijdritmonster laten schilderen, mot nie veul gekker worden!  Zijn maat Peter had van zijn aerodynamisch houding weinig voordeel, hij zat steeds in de vuile wind heb ik begrepen. Of was het nou dat hij er eentje liet vliegen!

Jack van Dijk had al meer dan een week last gehad van die vuile wind, gelukkig voor Peter Bas, was dat nu niet meer het geval. Zo kon onze oud-coureur mooi als gangmaker dienen voor een derde beste tijd, nog altijd een verschil van ruim 3 min. met de tijd die was opgegeven. Maar wel goed voor een derde plek.  Ons Anneke mocht uit de wind, en dat kan ze als geen ander, bij Mar10 fietsen. Ze gingen voor een tijd van 1.05.45. Met een gemiddelde van bijna 36 km raasden die twee door de polder, dus ook weer meer dan 3 minuten te snel. De tweede plaats was hun lot. Onderweg had ik het al een aan zien komen, waar we de winnaars van vandaag moesten zoeken. Samen met Jack van Dongen passeerde ik Willem en Peter Verhagen, Willem wilde bij ons nog even aanpikken, maar werdt terug gefloten door zijn makker. Rustig aan maar, Peter wist precies hoe het moest en dan kom je inderdaad héél kort bij de opgegeven tijd uit, 37 sec was het verschil. De trofee mag dan om de week bij Willem of bij Peter in hun prijzenkast staan, de eerste week is al voor Wim!

Na afloop allemaal snel naar huis, want we hadden nog een drukke dag voor de boeg. De echte WTC kleppers stonden met de fiets klaar voor de bonus punten. Helaas waren dit er maar drie, dacht dat we lid waren van een fietsclub! Zo fietsten Annemiek samen met Johan en ondergetekende richting de Leemput vergezeld van een heerlijk zonnetje. Dat midgetgolf weer anders is dan fietsen kwamen we al snel achter, de balletjes vlogen links en rechts om je oren, en soms ook nog weleens (toevallig) in het gaatje, wat ze daarvoor gemaakt hebben. Ook daar was er uiteindelijk eentje de kampioen, Johan van Helmond gaat dit jaar voor alle prijzen. Deze kon hij alweer bij schrijven aan zijn erelijst!

Terug naar Den Hout, naar de fam. Knipscheer, waar Anton samen met de feestcommisie de schuur gezellig had ingericht. Onder het genot van één of twee of wie weet wel drie biertjes stonden we lekker te keuvelen en sterke verhalen te vertellen. Ook dit jaar was de BBQ weer prima verzorgt door SED, en onze koks Peter Kuijpers en Caspar zorgden dat wij niks te kort kwamen. Shapoo mannen voor jullie kook en bak kunsten! Ondertussen waren ze in Brazilië ook hun kookkunsten aan het vertonen. Onze mannen bakte er de eerste 50 minuten nog niet echt veel van. Maar na een telefoontje van onze koks met ome Louis, steeg ook hun kookkunst, het maakte onze familiedag kompleet, die schitterende 2-1 overwinning op Mexico! Nu konden eindelijk onze prijzen uitgereikt worden, om daarna nog een afzakkertje te nemen. We konden weer terug kijken op een geslaagde familiedag. Anton en Marion nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid!

De ideeën voor volgend jaar heb ik al gehoord in de wandelgangen, die WTC ‘er zit al zovast in de feestcommissie!

Groet Peter.

Helaas vandaag geen inspiratie, om er iets leuks van te maken. Gelukkig lezen we via de WTC app, dat het met de ongelukkig gevallen John wel beter gaat, hij is weer thuis!  Laten we hopen dat de patex dit keer zijn arm snel aan elkaar lijmt. Dan zien we hem weer “Snel”terug in ons WTC peloton! John beterschap!!

Deze ochtend een grote opkomst om naar de boorden van de Lek te rijden. Ook een prettig weerzien met oud (75 lentes jong) lid Stan. En nog steeds in goeden doen. Zo kwamen wij op 14 kleppers die deze tocht gingen rijden.

Iedereen weet intussen de weg naar Gorinchem, dus dar begint het ritverslag. Na het station in Gorinchem gepasseerd te zijn, ging het rechtsaf de brug over, om even later het kanaal richting Arkel te volgen. Vanaf hier de dijk op om slingerend met Willem en Marc op kop naar Leerdam te rijden. Het tempo zat er vanouds goed in. In Leerdam gingen wij linksaf om op Schoonrewoerd aan te stevenen. In het begin van deze plaats ging het linksaf om even later de Diefdijk naar Culemborg te volgen. Pal voor Culemborg met de Lekbrug op de achtergrond vond ik het wel leuk om een fotoke te maken van ons gezelschap.

Stan wierp zich gelijk op als fotograaf, om het tafereeltje vast te leggen voor het nageslacht. Vervolgens klommen wij weer in het zadel om door de buitenkant van Culemborg via het station, op Tricht af te gaan. Hier vroeg ik aan Anneke hoe het ging? Niet goed, zei ze. Hoofdpijn en nekklachten. En als het niet beter word laat ik mij in Zaltbommel ophalen. Aldus Anneke. Wij hoopten dat het beter zou gaan, maar waarschijnlijk tegen beter weten in. Ypke en Stan zaten lekker met elkaar te keuvelen achter in de groep. Daar zat maar liefst bijna 150 jaar ervaring. Niet zozeer op de fiets, maar wel van het ouwehoeren hahaha. Met Peter en Jack ging het via Geldermalsen naar de koffiepauze in Zaltbommel. Maar eerst werd de brug richting Zaltbommel flink getest door klimgeit Piet, die probeerde de punten te pakken voor de bolletjestrui. Maar hij werd knap gecounterd door Johan V.H. en door Marc, die nog 2^e werd, en Johan als eerste over de top scheerde. Klasse mannen. Nog een krant onder hun shirt gedaan, en toen met volle vaart de afdaling in, om even later Bij het pannenkoekenhuis op het terras neer te ploffen. Ook de rest had deze gevaarlijke afdaling zonder kleerscheuren overleefd. Koffie, chocoladebollen en appelpunten stonden op het menu. Anthony had het allemaal, en wij lieten het ons goed smaken.

Anneke had intussen naar het thuisfront gebeld om haar op te komen halen, want het ging echt niet met haar. Jammer Anneke. Anton verraste ons met een extra bakske koffie. Johan vroeg nog waarom er bij de B’s een 2^e bakske koffie gedronken werd, en bij de A maar 1? Heel simpel Johan, dat komt omdat ze bij de A’s altijd vol, vol, vol, vol rijden!!     En wij maken er een relaxed tochtje van hahaha. En onze Anton heeft door zijn sympathieke uitstraling natuurlijk een streepje voor bij Anthony, want het 2^e bakske kregen we voor half geld. Goed gedaan Anton. Na de koffiestop lieten wij Anneke achter bij restaurant Tivoli. Daar zou ze opgehaald worden. Met Johan en Ypke namen 2 kleppers al het werk voor hun rekening naar Brakel. Met de wind in ons voordeel waaiden wij gewoon terug naar de May. Het tempo bleef voor iedereen goed te volgen. Met zo’n 120km op de teller kwamen wij weer aan bij ons vertrekpunt. Mag ik iedereen bedanken voor de gezellige tocht en tot binnenkort.

Ik hoop op 1 van onze vakantietochten nog eens deze kant op te rijden. Wie er zin in heeft, laat het even weten, gaan we een datum prikken.

Groet, de Pakhaas.

Na een mooie Hellevoetsluistocht, vroegen mijn beentjes vandaag om een beetje rust.  Sommige leden draaiden deze formule net anders om, dus gisteren rust en vandaag volle bak, met de kleppers van de A!

Samen met Erno, Willem, Marc, Anneke, Erik S en kilometervreter Peter K (helaas niet op de fiets) kozen we voor een rondje over ‘t Zand. Een rondje dat iedereen wel kent, wat valt hier dan nog over vertellen. Dat we door de bossen fietsen en mooie bomen gezien hebben,  of dat in de buurt van Surae de Flora en fauna als de waterlobelia, de klokjesgentiaan, de zonnedauw, de heikikker en de vinpootsalamander te vinden zijn. Ook grazen er Schotse Hooglanders, om te zorgen voor een grotere variatie aan begroeiing. Maar of jullie daar nou in geïntresseerd zijn geloof ik niet echt, ik hoor nooit in ons peloton roepen van “kijk nou eens, zag jij die vinpootsalamander “, ik hoor wel eens wat roepen, maar dat is niet bestemt om hier te schrijven.

Veel meer kan ik niet vertellen over deze vaderdagtocht, of het moet zijn dat ene mevrouw Sonora Smart Dodd, Vaderdag in 1909 geïntroduceerd heeft. Goei mees, dat ook eens aan de mannen dacht.  Verder kwamen deze vaders na dat ze vader Petrus naar Den Berg hadden gebracht tegen de klok van half twaalf thuis. Ook moeder Anneke kon toen aan de koffie die vader Ad voor haar had klaar staan.

Zondag gaan we de Bockenreyderstocht fietsen, samen met jullie vertrek ik dan richting Hilvarenbeek, en proberen we daar samen met de andere WTC kleppers een Brabants bakske koffie te drinken! Wij vertrekken om 08.30 !

Groet Peter.

Er wordt wat afgefietst deze tijden! Gisteren de langste WTC-tocht van 160 km naar Hellevoetsluis. En dan vandaag gewoon weer even 70 km op Vaderdag.

Johan van H, Ad v W, Peter V, Leon T, Piet V, Mar10 van K en Erik vd H hadden al vroeg ontbijt op bed gehad en stonden om 8 uur klaar voor het vertrek van een “korte “ rit naar Woudrichem.

Ja inderdaad 70 km is een korte rit. Niet eens de helft van de rit naar Hellevoetsluis! Bij Geertruidenberg sloot John H zich nog bij ons aan. Het ontbijt op bed was bij hem wat uitgelopen of het feestje van de avond daarvoor of van de avond daarvoor ……want vrijdagavond had heel Nederland feest na de mooie zege van Oranje op de huidige wereldkampioen 5PA1N.

Over het vele fietsen gesproken: op strava houden 13 clubleden hun ritten bij. Deze 13 leden hebben afgelopen week bij elkaar zomaar 4333 km weggetrapt! Dat is bv van Made naar Santiago de Compostella ( 5PA1N ) heen- en weer. Dan is dit alleen nog maar van  13 leden. Met een lekker tempo over de Perenboom naar Dussen. Via Uitwijk naar Rijswijk ( veel wijken hier ), dan over de Maasdijk naar Woudrichem. Sinds de rivierentocht weet ik dat bijna alle dijken langs de Maas Maasdijk heten. Het gekke is dat het dorp Maasdijk langs de nieuwe waterweg ligt. Wie dit dorp eens wil bezoeken kan met mij op 28 juni mee want ik ga een tochtje organiseren naar Maasdijk.

Ondertussen gaat het tempo gestaag omhoog, iedereen trapt lekker mee. Langs de Kozakkenboys in Werkendam gooien Johan en John de gaskraan open. Richting Hank met windje mee wordt er echt gekoerst.

Martin sprint rap weg…..alle zeilen bij denk ik dan. Bij Hank  hoor ik het gepruttel van een 49 cc motortje. Het is een mooie Kreidler uit de jaren 70 en Kreidlers vind ik wel gaaf. Vroeger nog een paar jaar mee rondgereden, wielrenners hield ik altijd uit de wind.

Ik dacht dit is mijn kans; – en mijn oude liefde de Kreidler bekijken,- en op kop van de groep fietsen. Hier wilde deze brommer(t) niet aan mee werken. Dan maar weer achter aansluiten.

Het was een lekker (uittrap) rondje. Goed begin van vaderdag….

Ik ga nu op visite in Maasdijk J

Groeten Erik

Wat was het weer genieten, om met 7 kleppers  het mooie rondje over Hellevoetsluis te fietsen! Tjonge, jonge wat hebben we een lol gehad, en gelachen met deze groep. Moest er vroeg voor uit de veren.Je moet er iets voor over hebben, om een paar kilometer te kunnen fietsen. Dat viel natuurlijk niet mee, na die prachtige overwinning van “ons”Nederlands elftal. Wie had dat durven dromen, dat “onze”jongens die Spanjaarden zo maar weg zouden spelen.

Met achten stonden we dan ook op scherp, om 7 uur vertrokken we richting de Moerdijkbrug. Er stond een vlagerig windje uit het noord-westen.  Daar merkte je in de Kiltunnel al helemaal niks van. Via de Hoeksewaard fietsten we nu niet door maar over de Heinenoordtunnel naar Oud-Beijerland. Daar noteerde Mar10 de enige lekke band van vandaag.  Nog een paar kilometer naar Nieuw-Beijerland om dan samen met Dr.P heen en weer te varen naar Spijkenisse. Voor ons dan een enkeltje, naar d’n overkant, zoals ze dat in het Zeeuwse altijd zo mooi zeggen.

Langs het zonnige Haringvliet ging het nu naar Hellevoetsluis. We moesten eerst nog wel een kudde schapen van het pad vegen, om door door deze schitterende plaats te mogen toeren.  Over de Stellendam kregen  we de wind die wat was aangewakkerd heerlijk in de rug,  en we roken daar al de koffie en de appeltaart, die Ilse van ‘t Majoortje klaar had staan voor ons. Het zonnetje stond nog steeds hoog aan de hemel, dus namen we gezellig op het terras plaats.  De eerst 95 km hadden we erop zitten, nog een rondje “Slingerdreef”en we stonden weer op de May.

Wat Ilse in die appeltaart had gestopt weet ik niet, maar Mar10 kreeg een speciaal puntje. Dat had ze beter niet kunnen doen,  hij was niet meer vooruit te branden.  Enne wij gingen als een speer, om steeds om te kijken waar blijft dieën appelflap nou weer! Tussen Helwijk en Oude Molen zat de appel helemaal in zijn benen, we moedigden hem nog  aan, probeer eens op kop te rijden, dan blijven wij wel achter jou aan fietsen. Is ook goed voor jou moraal.  In middels was er nog een man van om en na bij 95 jaar bij ons aan gesloten, die de kop over wilde nemen, gelukkig hebben we hem nog op andere gedachten kunnen brengen.

Bij industrie terrein Moerdijk nam Twan een andere koers, om nog wat extra te trainen voor zijn uitstapje naar Morzine, zo wilde hij vandaag nog wat hoogte meters opdoen. Dus ging het eerst over de Zwarteberg naar Zevenbergen om zo via Wagenberg (‘s morgens de Bergen en de Meerberg en de Houtse Heuvel) toch nog aan de broodnodige hoogtemeters te komen. Iets over half 1 stonden de zes WTC kleppers weer op de May in gezelschap van  onze Zeeuwse gastrijder Piet, konden Ad, Colin, Kees, Mar10, Twan en één van de grootste klepperdeklepper Filipo, en ik mocht ook nog mee rijden vandaag, om een geweldig klepper festijn af te sluiten.

Groet, Peter.

Terwijl ik dit verslagje schrijf is het buiten nog steeds aan het regenen. Vanmiddag met DIDO ook het nodige water over onze verhitte lichamen gehad. Maar gisteren was het anders. Ook warm natuurlijk maar wel droog. Een goede reden om eens de kanten van Wijk en Aalburg op te rijden. Lekker de wind tegen die kant uit, en naderhand freewheelend terug naar huis.

Over den Hank naar Nieuwendijk waar de weg was opengebroken. Alternatieve route gezocht, en na het nodige slingerwerk het fietspad naast de A27 gevonden. Ook aanwezig deze ochtend was Caspar met zijn mooie nieuwe Willier. Weer een Italiaans parade paardje erbij in ons peloton. En Caspar heeft het deze ochtend gelijk goed laten zien, wat deze Italiaan in zijn mars heeft, en dat is veel. Caspar en zijn fiets waren bijna niet van kop af te krijgen. Dat beloofd wat voor de komende tijd.

Ook Anneke kwam regelmatig op kop. Niet dat ze daar zo graag zit, maar met die benen van haar gaat het gewoon vanzelf. Het hele seizoen al goed bezig. En dat geld ook voor Anne-Mieke. Nu te bewonderen op de fiets, en binnenkort maakt zij de omgeving van Nijmegen weer onveilig met de vierdaagse. Wandelen, fietsen, het doet haar allemaal niks. Prima toch. Intussen over den dijk van Sleeuwijk naar Wijk en Aalburg. Lekker fietsen in het wiel van Caspar en Marc. Prima tempo, en iedereen kon goed volgen. Zo hebben beide heren de gehele dijk voor hun rekening genomen.

Net voor Wijk en Aalburg bananentijd. Was wel nodig met al onze inspanningen, en heet was het ook. Aha de brug van Heusden kwam in zicht. Het was de bedoeling om er niet over te rijden, maar aan deze kant te blijven. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Anneke op kop. Opeens vertelde Anton ons dat hier een benkske stond met een plaquette van Marianneke Vos erop. Dat werd dus stoppen voor een paar foto’s. Mijn Tommasini aan de ene kant, en Anneke aan de andere. Marianneke uiteraard in het midden. Het kon niet mooier.

De weg vervolgend richting Peerenboom. Onderweg nog een hond gezien die achter een boerderij onder een parasol lekker lag te dutten. Waarom zou je jezelf druk maken met die hitte? Slim beestje toch? Opeens gekraak. Marc had een krakend geluid aan zijn fiets. Waarschijnlijk iets in zijn cranck. Zodoende zijn we de laatste 15km in een rustig tempo naar huis gereden, om het materiaal van Marc te sparen. Zal van de week wel weer in orde gemaakt worden bij Jantje.  De beoogde 80km is niet gehaald, maar 72km’s mogen er ook zijn.

Zaterdag neem ik jullie mee langs de Linge, en gaan we een kopje koffie drinken bij Anthony in Zaltbommel. Hoop dat de penningmeester erbij is, want anders moet ik onderin mijn buidel wat geld zien te versieren. Tot zaterdag.

Zondag 29 juni Familiemiddag WTC Made:
Indien je nog niet doorgegeven hebt of je meegaat (hoeveel personen) of niet;
doe dit alsnog zo spoedig mogelijk bij  antonknipscheer@hotmail.com  !

Gr Geraldinho.

Aan de namen van het rondje zal het vandaag niet gelegen hebben, we zijn overal geweest en we hebben niks gezien. We hadden Kees Verkooyen als leider maar die was dan wel incognito, verkleed als Johan van Helmond. Lekker rondje om eens op ons gemak wa bij te praten, moet zo af en toe eens kunnen. Via Den Berg ging het over de brug van Keizersveer, richting Sleeuwijk. John en Flip moesten er nog een vat bier uit fietsen ( ik rook meer bier dan zweet lucht), ik ben vergeten te vragen of ze November Rain van  Guns’n Roses nog hebben meegekregen.

Ach ja daar zijn op zo’n ochtend zoveel dingen om over te praten, dat het soms beter is da ge niks zeg, dan kande ook niks verkeerds zeggen. En zo komen we dan onze tijd door, en zijn zonder wa te zeggen in Gurkem.  Vanaf hier lekker windje in de rug, tijd om te genieten van het uitzicht over de Beneden-Merwede. Tjonge, jonge wa is da toch mooi, links het water en rechts het kerkvolk dat op weg was naar de preek van de dominee. Zou voor onze club ook wel eens goed zijn, een preek van du’n dominee!

Bij Sliedrecht weer de brug over, (die kwam me nog bekend voor van zaterdag) en dan richting het baantje van “De Mol”. Nog even sjekke of bij Peter Bas zijne teller goed vast zat, maar met zijne teller was niks mis vandaag.  Hij zette wel een record tijd (8ste) op de Seadike in Dordt, een kommetje zat er net niet in, dat bewaart hij voor de volgende gelegenheid!

Johan of was het Kees, had nog een luske voor ons , de Kiltunnel. Voor Twan een mooie gelegenheid om zijn klimmersbenen te testen, maar daar was niks mis mee zo te zien. Hij kan volgende week met een gerust hart samen met Franske en RTC Prinsenbeek in Morzine gaan vlammen!

Op de Moerdijkbrug hield Ad het tempo mooi strak, zoals alleen onze Ad dat kan, nog een paar van de zeven bergjes en ons eindpunt kwam in zicht, dachten wij. Maar Kees of Johan hadden nog wat in petto, Flip zat al bijna aan de koffie en Peter Bas bijna in een warm bubbelbad. Even Appie naar Traaie brengen, en dan de drie Houtse leden via het Munnikenhof op Den Hout afleveren.  voor Ad, Peter V, John, Flip, Kees en Johan nog een paar kilometer, om met 100 km op de teller mooi om 11 uur thuis te arriveren!

Zaterdag staat één van onze mooiste tochten op het WTC menu, samen met Flip fietsen we een tocht van 160 km naar Hellevoetsluis, na ongeveer 100 km gaan we aan de koffie in Middelharnis.  Om 7 uur beginnen we aan deze klus en om en nabij 1 uur verwachten we weer op de May te arriveren.

Groet, Peter.

WTC-B, za. 7 juni ’14, 95 km  Leider Kees V.

Zeven liefhebbers kwamen er op uit: natuurlijk de trotse leider van de opkomst in haar mooie trui, Marc, Wim, Jan S.,Anton, Jack en de leider Kees. Jack wordt door zijn maat John dan wel een oud manneke genoemd, maar het tegendeel heeft hij bij ons bewezen. Van Jack kreeg ik complimenten over mijn nieuwe wielenset. Ik zei dankjewel en zei dat ik daar nog nooit complimenten voor had gekregen. Wat was het geval? Mijn gehoor functioneerde weer eens niet zo goed en ik dacht dat hij het over mijn benen had. Kees had deze week niet gefietst en de tocht niet voorbereid. Dus deze tocht ging het niet worden. Mededoor de windrichting zou het rondje Babyloniënbroek  gaan worden. Net voorbij het Dongemondcollege  moesten we even van de fiets om met de fiets op de schouder  het glas op het fietspad bij de bushalte te trotseren. Via de Perenboom richting Dussen.  Een stukje verder  lek. Wie? Anton, nog geen 20 km gefietst met de nieuwe banden. Een steen was de boosdoener. Behulpzame Jan was zo klaar met het verwisselen. Leergierige Wim stelde wederom de nodige vragen en keek hoe vakkundig Jan tewerk ging. Bedankt Jan. In de streek daarna bleek dat er meer activiteiten op zaterdag  georganiseerd worden dan op zondag. In Andel moesten en mochten we via de braderie. Als we voorzichtig zouden doen, kon dat zonder entree te betalen. Kramen vol heerlijke aardbeien,  gebruikte goederen, kleding, maar ook heerlijke geuren van oliebollen en/of wafels. Op naar de dijk en rechtsaf richting Heusdense brug. Om toch aan de nodige kilometers te komen ging het richting Elshout. Inmiddels ontpopte Jack zich als een perferkte leider, die het gebied op zijn duimpje kende. Via Drunen naar de Rustende Jager en daarna  dwars door de Drunense Duinen naar Kaatsheuvel. Een erg mooi gebied, Kees  waande zich zelfs op de Veluwe bij de Postbank. Jack vertelde dat hij dit rondje vaker fietst: eerst over de klei en daarna over het zand, dus met volop variatie. Langs de Efteling en even later blokkeerde een activiteit voor Villa Pardoes de weg, maar dat was geen probleem voor Jack. Via Klein Dongen, Dongenvaart en ’s-Gravenmoer naar Raamsdonk en via bekende wegen naar Made. Een heerlijke tocht vandaag: perfekt weer, Mark, Jack en Kees waren sterke koptrekkers,een mooie route, voldoende kilometers en zeer goed geleid door Jack. Onderweg hoorde ik complimenten over het Rondje Rotterdam vorige week, maar misschien is een jaarlijks “ Rondje klei en zand” ook een aanrader. Bedankt allemaal.

Anton Knipscheer