Op deze mooie herfstdag staat een behoorlijk pelotonnetje bij het oude gemeentehuis.
De vertrektijd die vanaf nu op 9:00 uur staat, helpt misschien mee maar de kermis  heeft niet te veel slachtoffers gemaakt. Ik wordt uitgebreid gefeliciteerd met mijn verjaardag precies vandaag. 53 zomers heb ik gezien zoals Wim Rasenberg het uitdrukt.

Nadat we de laatste weken klei van onze fietsen hebben moeten poetsen heeft A-leider Frans Marijnissen daarvoor de oplossing gevonden: Rondje ‘t Zand!

De B heeft dat echter ook in gedachte en vertrekt door de GFstraat. Frans wil hen niet voor de wielen rijden en gaat richting Stuivezand, ook goed en wellicht kunnen we de B dan voor zijn bij de Teraalsterbrug. Flip en ik staan even niet goed op te letten en moeten flink aanpoten om bij te komen.  Zeker als Twan overneemt op kop. Hij is al om 8:00 uur vertrokken en dus goed opgewarmd. “Omdat het zulk mooi weer was waar hij blij van wordt”, zegt hij. “Gewoon niet goed op het jaarprogramma gekeken”, denk ik.
De sprint van Frans en Twan blijkt niet genoeg geweest te zijn. De B is blijkbaar ook vlot vertrokken en zit nog voor ons bij de Teteringse Bossen. Frans lijkt echter vandaag wel Max Verstappen, hij heeft nog een onverwachte passeerbeweging in petto. Als de B afslaat naar de stoplichten, gaan wij rechtdoor langs de Prinsentafel over het fietspaadje. Dit heeft het gewenste effect, bij het viaduct over de A27 zijn we ze net voor. Ik hoor later dat sommige B renners het er niet bij willen laten zitten, details in het B verslag. Deze dag hebben ze echter geen kans, want we rijden lekker door.  Kevin en John zijn ook goed in vorm en draaien gewoon mee op kop.
Het rondje ‘t Zand wordt uitgebreid om aan de kilometers te komen. We rijden langs de grens op naar het viaduct bij Hazeldonk. Daar wordt Kevin wel even aangemoedigd om nog meer kilootjes kwijt te raken. Via Rijsbergen rijden we binnendoor naar het tunneltje bij het Mastbos en zo richting Prinsenbeek. Nu begint de aangekondigde noord-oosten wind pas echt goed op te steken;  het tempo begint wat te zakken. Ik besluit er een bonus in te gooien; ” Als ze goed doorrijden dan trakteer ik op koffie met gebak”.
Dat helpt, ruim voor half twaalf zitten we bij mij in de tuin aan de koffie. Met 79.99 km op de teller. Dan heb je wel taart verdiend en die smaakt dan ook prima.
Een goed begin van mijn verjaardag!

Groeten,

Ad van Wesel

We kunnen deze ochtend even uitslapen; de A en B vertrekken vanaf vandaag allebei  om 9.00 uur in verband met de Kermis en de frissere ochtenden.

Niet verkeerd, mijn menneke wordt vandaag een jaartje ouder (en wijzer?) dus gezellig met zijn 2en even ontbijten. Tegen 9 uur rijden we samen naar het oude gemeentehuis.
De mannen staan lekker in het zonnetje om de koude schaduw en wind te ontwijken.
Na de felicitaties aan de voorzitter roept de vrijwillige leider Jan Lensvelt dat “De B groep vertrekt!”.  Dus huppetee, in de pedalen voor een rondje Alphen.
Op den Heuvel  van Den Hout zien we een duister figuur ons filmen en roept ons iets toe; ineens valt het kwartje; Peter Broeders wenst ons een goede rit toe!

Jan leidt de overige 8 renners naar Oosterhout. Bij bij het viaduct over de A27 worden we opgeschrikt;  6 wielrenners schieten rechts uit het bos de weg op; het is de A. We volgen ze even maar bij het stoplicht op de Vijfeikenweg bij Rijen hebben zij groen en wij rood. En wij stoppen voor rood. Een aantal mensen denken van niet maar wij stoppen echt voor rood.

Sterke Jan blijft stug op kop rijden in zijn mooie rooie Leiderstrui. Hij kan zo wel elke keer even bijkletsen want steeds komt er iemand  anders naast hem rijden.  Zo reden daar Wim R., Piet V. (die weer terug was van zijn fietsreisje), Peter K. (die ook weer in het land was), Stefan R., Peter Bas., Erno H.  en Johan S.. Ik moet vandaag verzaken; ik ben herstellende van een fikse verkoudheid en afgelopen vrijdag ging ik weer even proberen maar  helaas reed ik 2x lek en had ik maar 1 binnenbandje bij me en dan moet je lopen. Nou loop ik wel meer maar niet op fietsschoenen…..Gevolg ; een verschrikkelijke spierpijn in mijn bovenbenen dus ik was al blij dat ik een beetje kon trappen. Weer wat geleerd dus.

We fietsten heerlijk in het zonnetje, temperatuur nog wat fris maar gewoon heerlijk najaarsweer. Bij ’t Zand gaan we rechtdoor en pakken een lusje over  Alphen mee. Via de kranen richting Chaam, Ulvenhout, Dorst weer naar Oosterhout. Bekend rondje maar het blijft daar mooi fietsen.
In Oosterhout halen we de Tourclub uit Terheijden in; zij slaan rechtsaf naar Made en wij rijden rechtdoor naar Terheijden.  Allebei een extra lusje. We gaan bij De Bergen over het Markkanaal; dit is net een viaduct te ver voor Peter. Hij krijgt plots last van kramp.
Na wat rekoefeningen gaat het gelukkig weer en kunnen we de laatste kilometers van de 75 vervolgen naar de May.
Thuiskomend zitten de A mannen lekker in het zonnetje bij ons in de tuin  aan het gebak en de koffie, kon ik mooi aanschuiven!

Anneke

Terwijl we langzaam het einde van het fietsseizoen 2015 van WTC naderen, was er weer volop belangstelling voor de B: dertien renners plus gastrenner Joop.
Flip, die zich gisteren nog in Zuid-Limburg op de mountainbike uitsloofde, zou ons vandaag leiden.  Hoewel hij aardig verkouden was, kwam hij toch voor ons opdagen.
Kees V. was ook weer present, zijn zoon zou thuis de honneurs waarnemen. Woensdag krijgt zijn vrouw een nieuwe knie, veel succes daarmee Kees.
Het werd de voor mij onbekende Binnenmaastocht.
Al een paar dagen droog, dus maar door de Mayse polder richting  de Moerdijkbrug. Yp was er ook weer en zoals gebruikelijk in de achterste gelederen.  Gerard Veekens, die gisteren ook in Limburg voor een goed doel de bekende bergen had beklommen, bleef  vandaag  ook lekker achterin en vergezelde Yp. Op naar de Kiltunnel en na een pittig klimmetje daar de Hoekse Waard in.  Nu niet via Strijen naar Numansdorp,  maar door voor mij onbekende dorpen Maasdam en Westmaas. Een mooi polderlandschap en tussen de aardappelen en spruiten door naar de bruggen bij het Hellegat, nabij Willemstad.
Terwijl Flip op kop van geen wijken wist, werd hij daar regelmatig door anderen vergezeld. Jan hield het ook lang vol, maar dat kwam natuurlijk doordat hij afgelopen week al flink gespind had. Terwijl we aardig doorfietsten, was er toch volop gelegenheid voor een praatje. Via Oudemolen naar Klundert met lekker de wind in het hol. Het tempo werd opgevoerd naar A-snelheid, maar niemand mopperde. Ook langs industrieterrein Moerdijk werd aardig doorgekacheld. Voor de klimmetjes in de omgeving van “Kanters” en A-16 was er bij iedereen volop kracht over, terwijl snipverkouden Flip het bijna had gehad. Erno daagde Kevin nog uit voor een stevig sprintje, maar hij moest hem toch nipt voor laten gaan. Na Zevenbergsenhoek door de polder naar Made. Perfect fietsweer vandaag met regelmatig zon, geen enkele lek en een goed geleide tocht.
Flip bedankt.

Als je dan op Den Hout aankomt en je ziet dan de dorpsfanfare in het zonnetje op het kermisterrein muziek maken dan kan de dag niet meer kapot!

Anton Knipscheer

Op deze mooie nazomer-zondag staan er helaas maar 4 renners van de A bij het oude gemeentehuis. Op de vraag wie bij afwezigheid van Peter weet waar Achtmaal ligt, zeg ik dat wel te kunnen vinden. We vertrekken richting Zevenbergen. Omdat we weten dat Peter Broeders vast al zit te kijken waar we rijden via de GPS  en andere satelliettechnieken, maak ik in Zevenbergen wat omtrekkende bewegingen zodat we hem af kunnen schudden. Als dat gebeurd is, rijden we snel door naar Oudenbosch om dan via de Zeg en de Langendijksestraat om Roosendaal heen te rijden. Weggetjes waar ik zo’n 35 jaar geleden heb leren fietsen van de Nispense cracks.
Er is waarschijnlijk een toertocht aan de gang want we komen honderden wielrenners tegen in grote ploegen. Langs café Jagersrust rijden we uiteindelijk Achtmaal binnen bij het alom bekende café Den Thuur.
Erop en erover; binnen 2 minuten zijn we het dorp al weer uit.
Wernhout en Zundert laten we links liggen via het buitengebied. Martien begint in te zien dat het best een lange tocht gaat worden. Bij het zien van een reclamebordje stelt hij voor even bij Diana aan te wippen, voor een bakje koffie. Ik vertel hem dat die waarschijnlijk nog of weer op bed ligt, en dus rijden we maar door. We rijden nu de ene na de andere groep voorbij. Dat gaat lekker, hoewel Kees met zijn koffiemolenverzetje flink aanspraak moet doen op zijn souplesse. Plots een zoevend geluid achter ons, een aerodynamische ligfietser komt ons voorbij.

 Martien laat het er niet bij zitten en gaat er achteraan. Frans en ik volgen.
Dat ding gaat verdorie dik boven de veertig! Kees ziet het nut van achter een sigaar aan racen niet zitten en laat lopen. We wachten even en rijden verder op “normaal tempo”. Martien stelt tevreden vast dat het polyester projectiel eigenlijk niet meer uitloopt.
Hij heeft blijkbaar zijn kruit verschoten toen hij ons zonodig in moest halen. Hoewel het verleidelijk is om hem nu op onze beurt voorbij te gaan rijden, sla ik rechtsaf naar het viaduct over A16 en TGV bij Hazeldonk. Martien wil nog wel rechtsaf naar Strijbeek maar gezien mijn tellerstand stuur ik naar Galder. Even nog wat kasseien pakken, zeker als een mevrouw met hond op het iets beter lopende klinkerpaadje ernaast loopt. Op kasseien is het een voordeel om iets zwaarder te zijn en iets zwaarder te trappen. Aan het eerste kan Kees op zo’n korte termijn niks doen, aan het tweede wel maar dat ziet hij te laat in, hij stuitert uit ons wiel. Tijd om wat rustiger aan te gaan doen en de kortste weg naar huis.
Die leidt volgens Frans via de Kogelvanger, het bruggetje over naar Ulvenhout.
Dat doen we dus. Via Bavel, Dorst en Oosterhout komen we in Den Hout aan.
Daar kan ik concluderen dat mijn afleidingsmanoeuvres  in Zevenbergen niet gewerkt hebben. Peter Broeders staat ons bij Den Heuvel op te wachten om te complimenteren dat we zonder hem toch Achtmaal gevonden hebben. Inderdaad Peter, we kunnen dat zonder jou ook hoewel we wat minder aanspraak hebben en ik verdorie nu elke week een verslag zit te schrijven…….

Ad

Terwijl Marion en half Nederland kijkt naar Heel Holland Bakt, kruip ik maar achter mijn laptop. Alle B-renners, die gisteren in het Mergelland hun kuiten pijnigden tijdens een gezellig dagje uit, waren vanmorgen weer present. Echter Anneke kwam maar even kijken wie er waren, om daarna weer om te draaien om met collega’s een dag te gaan fietsen. Kevin was er ook, maar om  als trotse vader zijn zoontje aan ons te laten zien. Opa Jan vond dit ook wel leuk. Had Kevin thuis dienst vandaag of last van de benen? John koos ervoor om deze dag gezellig met ons mee te gaan. Kon hij na Limburg voor zijn begrippen vandaag lekker rustig aan doen. Eric S. vergezelde ons ook nadat hij deze week onze aller Tom in de Vuelta moreel ondersteunde. Helaas mocht dat gisteren niet meer baten dus gisteravond maar naar huis gegaan. Na een kort nachtje kon hij dan nog mooi met ons mee.
Rondje Raas!!!!????
Zo noemt Frans M. het rondje wanneer hij, als fietsleermeester van Wim R. , op pad ging en gaat met Wim R. Vandaar vandaag  Rondje Raas voor de B.
Wim wierp zich vrijwillig op als leider. Rondje Noordhoek, maar niet door de waarschijnlijk vieze en vette Mayse polder. Dus via Wagenberg en Zevenbergschenhoek  naar Moerdijk. De Limburggangers van gisteren hoopten op een rustig rondje, maar zij werden niet gespaard. De kleppers op kop, John, Peter B. (niet de bakker), Jack en oudgediende en gastrenner Joop V.  hadden bepaald geen meelij. Toen Erno in Noordhoek  vroeg om niet harder dan dertig, dachten zij niet harder dan dertig het viaduct op. In de polder hadden we geluk dat het droog was. Komende maanden moet we hier niet meer komen. Gelukkig hadden we  geen enkele  vorm van pech. Voor ons B-lid Piet V. die met een monstertocht naar Polen bezig is, is dat helaas wel anders. Na de ene pech volgt de andere. Probeer er nog wat van te maken Piet. Piet kennende is opgeven geen optie.
Bij Langeweg  weer de polder in, onder de A-16 door en naar Terheijden. Het tempo bleef hoog met genoemde sleurders op kop. Rondje Raas werd misschien wel een van de snelste ritten in dit seizoen. Beide Houtenaren werden door de groep weer netjes thuisgebracht, waarvoor dank. Ook dank aan leider Wim “Raas”.

Anton Knipscheer

Om 7 uur deze ochtend stonden Johan, Flip en Anton aan mijn voordeur te rammelen. Limburg zouden we gaan rijden. Na mijn fiets en tas ingeladen te hebben, vertrokken wij naar Schin op Geul. Bietje ouwehoeren onderweg, altijd gezellig.
Na een voorspoedige reis kwamen wij rond een uur of 9 aan bij camping Schoonbron. Hier stonden en zaten onze andere fietsmaatjes al te wachten. Samen met Ad, Anneke, John, Kevin, Wim, Jantje Eg Wel en Erno, was ons groepke nu compleet.
Eerst even een bakske doen met een heerlijk stukske Limburgse vlaai erbij.
MMmmmmm dat was weer even smullen. Die bakkers kunnen er wat van hier in het zuiden. Na een halfuurtje werd het tijd om ons te gaan omkleden, want we zouden komen om te gaan fietsen. Het had al een beetje gemiezerd, en de vooruitzichten waren ook niet echt geweldig, maar dat is nu eenmaal het weer.
Volgens Flip zouden wij de groene bordjes gaan volgen en als ze niet meer groen waren dan de bruine. Maar ja, er waren meerdere bordjes verdwenen onderweg. Dus Ad en Flip en Johan (kenners van de omgeving) moesten af en toe wat improviseren. En dat is prima gegaan. Complimenten mannen hiervoor. Dus we kregen een route voorgeschoteld met heel wat mooie klimmetjes en veel natuurschoon.

Vanaf de Camping vertrokken wij eerst richting Klimmen, waar de weg al geniepig omhoog liep. De  wegen waren nog nat, dus ons materiaal zag er al snel niet meer uit.
Daarna rap naar de Hulsberg. Hier lieten de lichte mannekes zien wat ze allemaal in hun mars hadden. Jantje Eg Wel, Johan en Ad en Flip maakten er gelijk werk van terwijl ik en de anderen op gepaste afstand volgden. Na de top lieten we de anderen op hun gemak terugkomen om gezamenlijk naar de volgende helling te rijden. Dat verliep eerst via een lange afdaling via Ulestraten naar vliegveld Beek. Hier begon het even te regenen maar net niet genoeg om flink nat te worden. Er werd wel voorzichtig in de afdalingen gereden want nat droog in de afdalingen is een slechte raadgever om de gashendel flink open te draaien.
Onderweg naar Geulle gingen we over de Hullenberg. Niet echt zwaar, maar toch lekker klimmend. Ook Wim, Erno en Anneke kwamen hier goed mee omhoog. Lekker ieder in zijn eigen tempo omhoog en op de vlakke stukken lekker ouwehoeren, daar gaat het om.
Na Geulle trokken wij richting Brommelen en daarna naar Rothem. Hier was het meer op en af rijden, veel vals plat maar toch geniepig. Lijkt af en toe wel of de remmen aanlopen.

Bemelen kwam in zicht met de mooie Bemelerberg en Camping Mooi Bemelen. In deze klim stukken van 6 a 7 % maar wel gelijkmatig zodat het voor niemand een zware beproeving werd. Na een lange afdaling ging het naar Cadier en Keer om via Noorbeek naar Slenaken te rijden. Vanaf hier werden de beklimmingen toch wat lastiger. Goed te zien aan sommige koppies. Toch ook sjapoo voor John, Kevin en Erno die toch een stukje zwaarder zijn dan sommigen van ons en toch ook goed boven kwamen.
En niet te vergeten Anneke. Deze week nog naar de kraker geweest om haar rug recht te zetten, want ze wou toch ook graag mee. En altijd als eerste van de vrouwen boven!!!!
Wim deed het ook in zijn tempo. Heeft wel een beetje tegen deze rit op gezien, maar heeft zich prima staande gehouden, en een zeer gezellige kerel om mee te fietsen.

Epen, net voorbij dit plaatsje de lange klim naar Camerig. Hier viel ons groepje in diverse stukken uit elkaar. Ad, Johan, Flip en Jantje Eg Wel reden rap weg. Ik volgde op gepaste afstand en daarna het niemandsland. Maar opeens zag ik hun staan. Lek!!! Ad had lek gereden. Zodoende kon iedereen weer terugkeren. Zaakje gerepareerd en toen verder.
Er kwam hier boven ook nog een mooie stoet oude auto’s voorbij. Cadillacs, BMW’s, Ferrari’s, en meer van dat spulleke uit lang vervlogen tijden. Prachtige exemplaren waren erbij. De Camerig af en toen naar Holset. Daar zou de soep op ons te wachten staan.En het werd tijd ook want er was zwaar weer op komst. Wat is Holset eigenlijk?
Drie huizen een café en een schaap, dat was het wel zo’n beetje.
Een café met een biechtstoel. Bekend bij verschillende leden van onze vereniging. En dat zal zeker niet voor niks zijn!!! Heerlijke soep met brood en een gastvrije ontvangst waren ons deel. Hier ook de zware bui afgewacht. Dus een half uurtje langer gezeten dan de bedoeling was.

We hadden intussen 70km op de teller, en besloten i.v.m. de verwachte weersvooruitzichten via een paar beklimmingen wat korten naar de camping terug te rijden dan eerst de bedoeling was. En zo geschiede. We hebben nog wel de  Kruisberg en de Fromberg aangedaan. Pittige jongens in een mooie omgeving. En bij Trintelen wist Johan ook nog wel een colleke te liggen. Ik dacht de Vrakkelberg, maar dit wist ik niet zeker meer. Hier ergens is Kevin ook nog lek gereden maar ook dat euvel was snel hersteld. 

Schin op Geul kwam in zicht na een goede 94 km.
Lekker douchen, fietsen op en in de wagens en toen nog wat drinken eten en napraten in het restaurant. En op een groot scherm genieten van Tom Dumoulin. Wat heeft die kerel een prachtige Vuelta gereden. Om trots op te zijn!!!!!

Mag ik voor de rest iedereen bedanken voor deze gezellige fietsdag en vooral de saamhorigheid onder elkaar die van deze dag een topdag heeft gemaakt.

En een bedankje speciaal voor onze chauffeurs die dat zooitje ongeregeld toch maar mooi in hun auto’s meenamen!!!

Gr Il Falco.

De dag na onze Mergellandtocht staat een uit-fietsrondje door het vlakke Brabantse land op het programma; de Plattelandstocht. Mijn benen voelen wat moe maar omdat een beetje uitfietsen me wel een goed idee lijkt, vertrek ik toch naar het oude gemeentehuis. Daar staan Twan van Meel en Peter Verhagen al klaar.
Daar zal het ook bij blijven, het wordt een triootje vandaag.
Twan is net terug van een studiereis en het is meteen al duidelijk dat hij daarvan een boel nieuwe energie gekregen heeft. Peter heeft zo zijn twijfels. Vorige week had hij niet veel kracht en nu is hij zelfs al weer 40 jaar getrouwd (je wordt ouder (o)papa). Ook nog een kinderfeestje gehad op zaterdag met een stuk of 25 drie-jarigen, dat gaat niet in de koude kleren zitten natuurlijk. Hij verwacht er dus niet zo veel van.
Maar dit blijkt later ten onrechte.

We rijden naar het westen omdat het oosten afgeraden is door Bakker Broeders i.v.m. de 80 van de Langstraat. We besluiten naar Dinteloord te rijden. Het maakt allemaal niet zo veel uit want er is niet veel wind. En wat er is, is vooral zuidelijk. Wind opzij.
Ik vraag nog aan Twan of het gisteren geregend heeft op de May. Valt wel mee zegt hij, hoewel ik twijfel aan polderwegen rijden we toch bij de watertoren rechtsaf de polder in. Dit blijkt geen goede keuze. Vlak voor het Gat van den Ham ligt er een dikke laag modder op de weg. Mijn voorwiel pakt een dikke klodder slik op die zich onder mijn voorvork en rem vast zit. Ik hoor een schurend geluid maar dat gaat weer over. Tot er weer wat slik ligt, dan gaat het weer even tekeer. Peter en Twan horen niks dus kachelen flink door richting Dinteloord. Net voor Dinteloord gaat het tempo nog wat omhoog als we een groep voor ons zien rijden. Die gasten worden ingerekend. Erop-en-erover. Ze pikken aan en blijven lekker in ons wiel hangen. Met veel plezier kijken ze naar mijn fiets en vragen of ik de Modder-Tour aan het rijden ben. Na Dinteloord slaan we links af de Zuiderzeedijk op.
De gasten moeten zelf weer in de wind rijden, want zij gaan rechtdoor in zuidelijke richting. Mijn benen beginnen nu toch wel tegen te sputteren. De Limburgse Bergen hebben toch hun tol geëist. Of komt het door het slik wat nog steeds hoorbaar onder mijn voorvork hangt? Bij Stampersgat vraag ik Twan en Peter even te stoppen om mijn fiets schoon te maken. Na wat kleien voor volwassenen is de boel weer vrij.
Het lijkt daarna inderdaad wat gemakkelijker te gaan. De vraag is of het echt extra wrijving was of dat het toch tussen de oren zat door het geluid. Ik blijven gewoon stoer meedraaien in ons trio. Er wordt weinig (zeg maar niks) gepraat vanochtend. We zijn aan het sporten. Bij Langeweg sla ik even een beurtje over met het oog op het viaduct over de snelweg en spoorlijnen waar  ik wel wat tegen op zie. Twan en Peter merken niks van mijn verzaken, dus niet door vertellen s.v.p.
De laatste heuvel van het weekend hang ik op het tandvlees in het wiel van Twan.
Daarna is het alleen nog bergaf naar de May. Om half elf rijden we ons dorp weer in.
Lekker 85 km. gefietst met een mooi tempo.
Ik zou het geen uit-fietsen willen noemen maar ik heb een hele week om uit te rusten.

Ad

Regen was er afgelopen week meer dan genoeg gevallen, maar  de vooruitzichten waren bij weer on-line niet slecht. Toch zaten ze ernaast, het regende om kwart over acht en dan is het niet zo aantrekkelijk om naar onze startlocatie te gaan. Dus maar met regenjasje aan er op uit. Ik was niet de enige. Bakker Peter zou de tocht leiden maar ik hoef niet uit te leggen waarom hij er niet was. Hij moet nog wat geduld hebben. Digipiet , die eigenlijk nooit verzaakt, was er ook niet. Hij gaat vandaag beginnen aan een bijzondere tocht; met zijn duifje Ans naar Polen. Maar liefst 1500 km, niet mis. Veel succes Piet en Ans.
Johan S. misten we ook omdat hij bij De Henk Lubberding Classic zijn kilometers wegtrapte. Peter K. is weer aan het werk en waar Willem uithangt weet ik niet.
Met zijn zevenen moesten we besluiten waarheen. In ieder geval niet naar Achtmaal, daar was het geen weer voor en je zou daar misschien ook regelmatig vastrijden in de Bloemencorsodrukte. Even gedacht aan rondjes Munnikenhof en de bossen. Je blijft dan dicht bij huis, maar in de bossen wordt het ook niet droog. Het werd rondje Noordhoek.
In de polder maakten we  onszelf en de fietsen knap vuil maar later  konden we de jasjes toch uittrekken. In gepast B-tempo ertegen aan. Aan koptrekkers, voornamelijk Erno, Jan, Gerard, Wim en Jacques, geen gebrek. Iedereen kende de weg, Jan ook, egwel.
Net voor Noordhoek wat oponthoud. Gerard moest een binnenbandje wisselen.
Onderweg hadden we ook de gelegenheid om van de natuur te genieten, we zagen verschillende roofvogels. Het bleef nagenoeg droog.
Op weg naar Langeweg  reed Wim ook lek, de eerste keer dit jaar. Hierbij was Gerard weer de eerste die zijn handigheid toonde, zijn handen waren toch al vuil.
Met wind in de rug naar Made was ook geen straf. Hoewel ik er aanvankelijk tegenop zag, was het toch nog een aardig ritje geworden.
Nu komende week nog een keertje trainen om zaterdag de Mergelland route te kunnen volbrengen. Even duimen voor goed weer op 12 september.

Anton Knipscheer

Terwijl ik mijn boterhammetjes zit te eten, “pingt” mijn telefoon de hele tijd om WhatsApp berichtjes aan te kondigen. Het weer van deze ochtend wordt uitgebreid besproken.
Moet je nu naar Buitenradar kijken of Buienalarm of Weeronline? Sommigen kijken gewoon uit het raam: het regent en er zijn veel donkere wolken.
Dan een berichtje van onze dagleider Flip; we vertrekken gewoon zoals gepland.
Precies Flip, mijn idee. Ik zet nog wel even de spatbordjes op de fietsen en kleed me wat warmer aan dan de afgelopen weken. Overschoenen doe ik niet aan, iets waar ik later toch wel een beetje spijt van heb.

Bij het gemeentehuis aangekomen, staan nog 3 WTC-ers maar Flip is er nog niet. Hoe kan dat, is hij later dan ikzelf. Dan ben ik wel erg vroeg of Flip erg laat. Gelukkig komt onze navigator dan ook snel want stilstaan met dit weer is niet lekker. Peter Verhagen is wat aan het twijfelen over zijn outfit. Hij begint met de windstopper maar dan opeens zie ik heb met een regenjasje. Dat zal hij niet meer uit doen, want dan krijg je kou. Maar meestal rijd je niet beter als je je warmte niet kwijt kunt. Of het daar aan ligt weet ik niet maar Peter is vanochtend niet bepaald in topvorm en we zien hem nauwelijks op kop. Martien des te meer; die is beresterk. Hij heeft bijna heel de tocht mee op kop gereden.
We rijden de May uit met wat lichte regen die vanaf de watertoren in stevig regen over gaat. Flip heeft overal aan gedacht want tijdens het hoogtepunt van de bui stuurt hij ons over de Hellekantsedijk waar de bomen een prima paraplu vormen.
We rijden naar Zevenbergsche Hoek, de Moerdijkbrug over en dan naar de Kiltunnel
(weer even een droog stukje). Na ’s Gravendeel wordt het droog. De kleren drogen snel op. Zo niet mijn sokken en schoenen; kouwe voeten zeg!
Via Maasdam rijden we langs de Binnenmaas naar Westmaas. Vandaar naar Numansdorp. Kevin die deze dag uitgezocht heeft om eens met de A mee te rijden, gaat prima mee.
Op de bruggen naar Willemstad probeert hij nog even naast Martien te rijden.
Hij betaalt de prijs. Hardop vraagt hij zich af; “ Is het dat Martien iets meer heeft dan ik, of juist dat ik iets meer heb dan Martien?”.
Na de bruggen langs Helwijk richting Oude Molen, dan Klundert en Moerdijk.
Flip’s rondje past mooi bij de noord-west windrichting. We trappen lekker door.
Op de bultjes langs de A16 bij Lage Zwaluwe wordt er nog eens flink aan getrokken.
Hier moet Kevin toch even passen, maar op karakter haakt hij weer aan hoewel hij mij weet te melden dat zijn benen pijn doen. Ik weet niet of jullie de maat van zijn benen wel eens goed gekeken hebben? Als die pijn doen dan doet het toch wel 2 keer zo pijn als bij mij.

Kwart voor elf rijden we Made weer in, we komen Twan van Meel tegen die alleen gefietst heeft. Anneke komt nagenoeg gelijk thuis aan. Mijn fiets en kleren zijn droog maar de krant van gisteren moet wel even in mijn schoenen gepropt om ze droog te krijgen (Anneke had dat stuk nog niet gelezen blijkt later …… sorry).

Als Anneke meteen nog eens op de laptop kijkt; geen regendruppeltjes bij Weer online. Geen extra punten….

Maar wel lekker gefietst en blij dat ik uit mijn bed gekomen ben voor dit tourke.

Ad van Wesel

Als de schoolvakanties op een einde lopen, is het tijd om de WTC-leden de kans te geven om bij te praten over hun belevenissen tijdens de jaarlijkse WTC Bijpraattocht.
Bij toprestaurant SED in ’s Gravenmoer had clublid William Haanskorf de koffie met gebak voor ons klaar staan.

Zondagmorgen 30 augustus begon met flinke buien en zelfs onweer. Niet verantwoord om te gaan fietsen vond het bestuur. Dus alle multimedia middelen werden ingezet om de leden te laten weten dat we pas om half tien gingen vertrekken. Website, e-mail, What’s app, SMS en 3 ouderwetse telefoontjes waren genoeg om het nieuws te verspreiden.

Om half tien bleek dat de buitenradar en andere weersvoorspellers gelijk hadden; het was droog en dus konden we met 18 renners vertrekken voor een ingekorte route richting ’s Gravenmoer. Langs Oosterhout en Dongen arriveerden we kwart voor elf  bij SED. En zowaar, ook dit jaar scheen de zon weer op het terras van William Haanskorf. De WTC-ers konden onder het genot van een bakje en lekkere taart goed bijpraten. Met de fietsers maar ook met Annemiek en Peter Broeders die door hun blessures met de auto moesten komen. Die konden al hun medische details op tafel gooien soms zelfs met röntgenfoto’s ter illustratie. Na 20 minuten hadden we William zelf nog niet gezien. Toen hij opgetrommeld was, vertelde hij het erg druk te hebben met zijn restaurant; het loopt als een trein. Zo goed dat hij chronisch personeelstekort heeft. Dus als je dit leest en het leuk vind om in een toprestaurant te werken: bel of mail even met SED; hij heeft allerlei jobs. Van de WTC-ers zijn er volgens mij geen liefhebbers, want ze stapten allemaal weer op de fiets naar huis.

 Een iets ingekorte maar wel gezellige bijpraattocht en ook voorpraattocht want er werden plannen besproken voor de rest van het seizoen. Bijvoorbeeld voor de Mergellandtocht die 12 september op het programma staat. Nog een maand en dan loopt het wegseizoen weer op een eindje. Nog even genieten dus van de opgebouwde conditie.

Ad