Het wegseizoen van WTC Made werd afgelopen zondag afgesloten met de traditionele Snerttocht. Na een tochtje van 50 kilometer belandden we in de kantine van sponsor RVSA in Raamsdonksveer. Na de erwtensoep konden we Jan Lensvelt huldigen als clubkampioen; hij won overtuigend het opkomstklassement 2015.

Een grote groep renners had zich deze morgen verzameld bij het oude gemeentehuis. Logisch, er was koffie en eten beloofd en het was goed weer, althans het zonnetje scheen. Met een temperatuur van 3 a 4 graden Celsius was het echter wel kouder dan gedacht. Mensen met winterhandschoenen, overschoenen en windstopper hadden wellicht gelijk, maar dat zouden de anderen niet toegeven natuurlijk.
Ad, de leider van dienst deze ochtend, besloot wat beschut te rijden en ook wegen met klei te vermijden. Via Den Hout en Oosterhout reden we langs Rijen richting de cola.
Van daar over wat minder bekende wegen langs ‘s Gravenmoer, waar William Haanskorf in de keuken van SED ondertussen de erwtensoep stond te bereiden die ons later goed zou smaken. In Raamsdonk namen we een onverwachte afslag om door het fietserstunneltje te gaan richting Keizersveersebrug. Omdat we voor lagen op schema konden we het seizoen pittig afsluiten door nog even die brug op en neer te gaan. Voor sommigen een tegenvaller want die roken de snert al zeiden ze.
Precies op de afgesproken tijd waren we aan de Ramgatseweg bij RVSA/Fluidor; het bedrijf van ons clublid en hoofdsponsor Erik Stasse. Een echt familiebedrijf want Tanja was ook bijgesprongen om de deur open te doen en zij had de koffie al klaar. Ons oud-lid Leo was er ook al met de snert en hij had kleindochter en vriendin (van die kleindochter) ook mee gebracht om op te scheppen (de soep). Onze andere hoofdsponsor Rob van Oorschot met Bianca waren er ook om namens VEMA Crane de winnaar te komen feliciteren en te bedanken voor alle reclame die hij gereden heeft dit jaar. En dat was nogal wat.
Winnaar Jan Lensvelt heeft namelijk een unieke prestatie geleverd. Hij heeft alle 38 tochten die volgens het programma gereden zijn, meegedaan. Dat is nog nooit voorgekomen.
De tweede plaats was voor Anneke van Wesel die 33 ritten scoorde.
Op de derde plaats is Wim Rasenberg geëindigd met net iets minder regenpunten maar ook 33 ritten. Hij moest daarvoor zelfs mee naar Limburg en dat ging hem tot zijn eigen opluchting goed af.

2015 was een jaar waarin niet al te veel regenpunten te scoren waren. Slechts 1 tocht werd afgelast/uitgesteld. In het voorjaar was het wel lang koud maar daar krijg je geen extra punten voor bij WTC. De algemeen gemiddelde opkomst heeft helaas net niet de 50% gehaald. Dit is te wijten aan verschillende oorzaken maar de blessure van Peter Broeders en Annemieke Rensen hebben zeker bijgedragen, want die komen normaal trouw aan de start.
WTC Made gaat nu in de winterstand. dat wil zeggen; geen georganiseerd programma maar iedereen overwintert zoals hij/zij dat prettig vindt. Op de mountainbike, spinningfiets of toch gewoon op de racefiets, het maakt niet uit hoe de conditie in stand gehouden wordt. Als je op de eerste zondag van maart weer maar fit aan de start staat van wegseizoen 2016!

Schoon volk aan het vertrek op deze frisse oktoberochtend. Met een paar verrassingen erbij.
Kees M had zijn dochter Rachel (als ik deze naam nog goed herinner) meegebracht om te kijken of het voor haar ook gezellig is binnen ons kluppie. En uit het verre Etten -Leur kwam onze Franky de gelederen versterken.
Het beloofde een leuke rit te worden met deze gastrijders.

Jantje eg wel en Anton zouden ons de mooie kanten van Noordhoek en Standdaarbuiten laten zien. Tempo zat er gelijk in. Jantje nam gelijk het commando in handen.
Nog een beetje napraten over onze vakanties met Peter K.. Hij Rhodos en ik Valencia. Wij terug van 30 graden en nu bibberen bij +7, het kan verkeren. 

De beide dames hadden zich knus tussen de wielen genesteld. Ik maar ergens achterin. Slechte benen of zo denk ik. Mijn gedachten waren al in Lombardije waar vandaag misschien wel de mooiste klassieker van het seizoen gereden gaat worden. Word dus vanmiddag geen Paterke maar een wijntje uit Bergamo.

Iedereen kent onderhand het rondje wel wat we vandaag gingen rijden.  De Zwaluuw, Moerdijk, binnendoor over het industrieterrein, en zo richting Noordhoek. Langzaam liep de temperatuur wat op. Sommigen waren al goed ingepakt. Op de diverse viaducten werd er goed doorgetrokken maar zonder dat de groep uiteen viel. Goed getraind allemaal. Frank en Jantje eg wel namen heel veel kopwerk op zich. Maar dat mag je van een leider en een kilometervreter ook wel verwachten.
Alles ging lekker tot Wim riep dat hij lek had. Na een vakkundige reparatie werd het euvel snel verholpen.

Op de terugweg hebben wij op advies van Anton nog een extra lusje gemaakt om aan de nodige kilometers te komen. Dat schepte wel een klein beetje verwarring maar het is toch weer goed gekomen. Hier ging Frank weer terug naar Etten-Leur en wij weer terug naar de May.

En s’middags was het genieten van een prachtige ronde van Lombardije met een magnifieke Nibali. Il Grande Nibali. De haai van de straat van Messini heeft ze er allemaal opgelegd, en hoe.

Met speciale dank aan Anton, Rachel en Franky. Trouwens….. aan iedereen voor deze gezellige ochtend.

Gr De Pakhaas