Maandelijks archief: maart 2016

Wim’ s rondje!

Een mooie dag kondigde zich aan. Eindelijk weer eens wat zon na een weekje flinke wisselvalligheid. Wim Rasenberg zou ons vandaag verrassen op een mooi rondje.
Wij waren deze ochtend met 6 kleppers en Anne-Mieke om er op uit te trekken.
Eerst nog een lijntje gesnoven voor het vertrek. Er was weer genoeg aanvoer van het witte spul in de gemeente Drimmelen afgeleverd, dus dat bietje zullen ze vast niet missen.
Toen de May uit richting Drimmelen. Lekker op kop van de groep waarna ook Erno er bij kwam. Met de wind van opzij en schuin achter, wachtte ons eerst de beklimming van de Moerdijkbrug. Hier viel het groepje een bietje uit elkander, maar beneden werd een complete hergroepering een feit. Wim had al die klasbakken goed onder controle.
Op naar de Kiltunnel. Hier was het gewoon freewheelen met de wind in het hol.
Tijd om een beetje bij te praten over de gebeurtenissen van afgelopen week.
In de Kiltunnel werd er stevig doorgetrokken om daarna ook de andere kant van de Kiltunnel te beklimmen. Hier werd weer het kaf van het koren gescheiden.
Een ijzersterke Piet en Ypke wisten zich hier goed te onderscheiden. Knap gereden mannen. Onderaan was het weer hergroeperen. Gruppo Completto zoals ze zeggen in het jargon.
Nu werd het andere koek. De wind pal op de snuit terug naar de Moerdijkbrug. en of er wind stond. Met een aangepast tempo reden Anne-Mieke, Wim, Ypke, Erno en ik af en toe kop over kop, om de wind de baas te worden. En dat koste heel wat energie.
Dus na de afzink tijd voor een banaantje. Door de polder op naar Zevenbergen.
Ook hier moest Wim scherp maar rechtvaardig optreden, want er zijn er bij die niet al te goed op hun kilometertellerke kijken. Hahahahaha.
Dwars door Zevenbergen op weg naar de molen van Etten- Leur. Met regelmatig Anne-Mieke op kop. Zij heeft vandaag veel met haar snuitje in de wind gefietst. Klasse hoor meid.
Via de Zwarte Berg door de polder naar Terheijden. De brug overgestoken om even verder linksaf te gaan naar de Halter.
En toen op weg naar Den Hout. Hier het laatste opstakel genomen van deze dag.
Een klassieker onder de bruggen zal ik maar zeggen. ieder weer in zijn eigen tempo al kreunend en krakend naar boven. En voor sommigen was dat een hele opgaaf na al kilometers gereden te hebben met de snuit in de wind.
Nu kwam snel de May weer in zicht.
Wim, het was een verrassende tocht die jij goed onder controle had.
Ik heb genoten, en als dat voor iedereen geld prima toch?
Bedankt hier voor.

Gr De Paashaas.

Rondje tegen de wind naar Baarle-Nassau

Vandaag gaat het de eerste lentedag worden. De thermometer zal als het goed is de 15 graden passeren.  Als ik om 8 uur het oud papier aan straat zet, krijg ik toch een ander gevoel. Er waait een koude wind uit het zuiden. Goed dat ik op tijd uit bed ben want mijn fietsband staat plat. Eerst dus nog even een plakkertje monteren. De buitenband  vertoont een vreemde bobbel als ik hem op spanning zet. Dus maar weer leeg en een nieuwe buitenband er op voordat ik lek rijd en commentaar ga krijgen op die “ouwe zooi”. Mijn fiets is eerlijk gezegd te vuil om aan te pakken dus een beetje gepoetst. Al met al moet ik toch nog snel eten om  9 uur aan de start te verschijnen.
Op het programma staat een rondje “?” door leider ”een vrijwilliger”. Als niemand zich spontaan meldt, dan weet ik wel een rondje via Roosendaal dat ons op 95 kilometer gaat brengen. Niemand meldt zich, wel commentaar op rondje Roosendaal  want “dan komt de wind de hele tijd van opzij”.  Ze willen liever met wind op de kop naar Baarle-Nassau.
“Dat is mooi” denk ik, de mannen hebben zin om tegen de wind op kop te rijden.
Al rijdende blijkt dat ze bedoelen dat anderen de wind op kop pakken. En die wind is stevig. Ik heb in het begin wat te zwaar geschakeld en betaal de prijs. Op een gegeven moment zie ik op mijn teller zelfs dat ik niet meer boven de 25 km/u komt. Gelukkig komt Flip die toch oersterk is voorbij maar ook die blijft op 27 km/u hangen. Het waait dus echt  hard, alleen Frank Stoop weet ons weer tegen de 30 km/u te krijgen maar trekt daarmee de boel op een lint. Bij Alphen komen er stemmen om maar naar het westen te gaan rijden. “Niks ervan”; jullie wilden naar Baarle-Nassau, dus we rijden naar Baarle-Nassau (hoewel ik zelf ook zere benen heb ondertussen).
In Baarle-Nassau merk je goed dat het zaterdag is, het is heel druk en mijn route door het centrum is dus niet zo gelukkig. We besluiten naar Ulicoten te rijden en dan via Meer naar Chaam richting Ulvenhout etc.
Met wind in de rug zijn er ineens meer liefhebbers om er eens aan te trekken.
Ik hang even aan het elastiek maar ik bekom van de banaan die ik naar binnen schuif.
Ons elftal heeft er nu goed de gang in. We dreigen zelfs te vroeg thuis te zijn. Dus ik besluit om nog even een lusje naar Terheijden te rijden.
Ik had ondertussen het idee dat het wat minder was gaan waaien maar dat bleek langs de Golfbaan toch niet zo te zijn en de brug die volgde voelde als de Keutenberg. Gelukkig is het laatste stuk via Poolse Dreef en Witte Weg richting zwembad met wind in de rug.
Het is nog even aan poten maar dan kan ik toch met voldoening constateren dat ik 91 kilometer op de teller heb. Toch mooi mijn jaartotaal met 34% opgevoerd.
Gelukkig gaat de tijd verzet worden en kan ik vanaf volgende week in theorie weer ’s avonds fietsen. Helaas door buitenlands reisje en bestuursvergadering  zal het er dan nog niet van komen. Maar het weer vandaag geeft aan dat we de zomer tegemoet gaan dus het komt vast weer wel goed.

Ad

Rondje ‘t Zand.

Deze ochtend startte met wat motregen, maar het zou snel droog worden. Piet Verkooijen meldde zich aan als vrijwilliger om de meute in bedwang te houden.
Nou ja, meute? Met elf mannen en twee vrouwen vertrokken we.
De dames waren Rachel en Petra. En daar zou het onderweg prima mee gaan. Anne-Mieke had door pech de start gemist. Helaas, volgende keer beter.
Met Jacques en Piet op kop gingen we rap naar de 5 Eikenweg.
Tempo zat er uiteraard weer gelijk lekker in. Iedereen kon goed volgen en de snelheid werd goed door Piet in de gaten gehouden.
Prima leiderschap. Af en toe een spurtje van Kees M. op de diverse Capo’s onderweg maar dat moet kunnen. Erno was er ook weer bij na een lang mountainbikeseizoen. En dat op een nieuwe Apex fiets. Dat geeft de mens moraal Erno. Ook Wim R. beschikte deze ochtend over zeer goede benen en schuwde het kopwerk niet. Klasse Wim.
Ook de beide dames wisten zich goed op de eerste rijen te handhaven. Het parcours over ‘t Zand is natuurlijk voor iedereen goed bekend. Onderweg hebben we Caspar ook nog even opgepikt, die kwamen we tegen.
Good old Ypke, 76 lentes jong, liet zich ook van zijn goede kant zien. En zo reden we al fietsend en keuvelend een mooi rondje ‘t Zand. Heerlijk gefietst en lekker op tijd thuis. Iedereen weer tevreden, en Piet bedankt voor de goede leiding.
Tot een volgende rit.

Gr De Pakhaas.

Rondje Hoeven 20 maart

11 WTC-ers besloten deze morgen bij de A het geplande rondje Hoeven te rijden.
“Mister Rondje Hoeven” Frans Marijnissen is nog aan het revalideren, maar geen nood;
hij had een vervanger gevonden in de persoon van Twan. Om vijf over negen beginnen we toch het gevoel te krijgen dat Twan niet komt: Twannie. Is hij verdwaald op weg naar de May? Al in zijn winkel in verband met paasstress? Niet goed geworden van de AH-pils van gisteren avond? Wie zal het zeggen?

Samen met Flip moeten we er wel uitkomen, denken we en vertrekken toch maar in westelijke richting. Flip heeft er zin in en het zou een uur duren voor hij iemand anders op kop toe staat. En dan nog slechts voor 5 minuten of zo. Hij heeft de voorjaarsvorm te pakken. We krijgen al snel de voorspelde motregen die zo rond Prinsenbeek toch wel als echte regen gekwalificeerd mag worden wat mij betreft. Mijn benen worden aardig nat en koud. Thuis gauw even gekeken op weeronline, hebben we de eerste regenpunten binnen? Nee dus, die hebben het buitje waar we in zaten niet gezien helaas. Gelukkig duurt het niet zo lang en komen we later zelfs in het zonnetje te rijden.
Via Dun Elsakker, langs de molen van Zwarten Berg, door Etten-Leur, via Hoeven, naar de fietsbrug, richting Standaardbuiten en dan een omgekeerd rondje Noordhoek als vervolg. Nieuwelingen Frank Stoop en Niels Rasenberg melden zich ook al goed op kop. Voor Frank een thuiswedstrijd want we rijden door zijn achtertuin in Etten, maar hij moet natuurlijk wel weer mee naar de May. Er zijn nog duidelijke conditie- en krachtverschillen, maar iedereen meldt zich toch even op kop van het peloton vooral als we dichter bij huis komen en het vertrouwen op een goede afloop toe neemt.
Net na Zevenbergsche Hoek valt de eerste lekke band van het seizoen te noteren (tenminste bij de A). Peter Verhagen kan meteen zijn nieuwe geruisloze CO2-pistool gebruiken. Het ding werkt perfect en zo kunnen we de laatste paar kilometers wegtrappen. Waar Flip ons vorige week op 85 in plaats van de beloofde 70 kilometers trakteerde, is het Rondje Hoeven met 73 kilometer wat korter uitgevallen dan de voorspelde 85.
“Een goedmakertje” meldt Flip, hoewel hij vorige week niemand heeft horen klagen.
We hebben weer lekker gefietst en het was een rondje om de benen sterker te maken voor het komende paasweekend waar de rittenplanners 2 tochten van 95 kilometer gepland hebben. Maar de leider is “een vrijwilliger” en die bepaalt het uiteindelijk.

Ad

2016 20 mrt web

Dat is pech hebben!

Net niet mee, niet met de A en niet met de B.
Vanmorgen vroeg opgestaan, ochtendgymnastiek gedaan.
Goed voorbereid op tijd richting made. Een collega WTC er reed voor mij.
Het bleek Annemiek te zijn.
En op het moment dat ik naast haar ging rijden, liep haar achterband leeg.
Als ik bijgelovig zou zijn dan zou ik zweren dat het aan mijn slecht aura ligt.
Snel bleek dat het inderdaad niet mijn aura was, maar een staalsplinter. Het lek was dus snel gevonden. Band wisselen ging redelijk.
Maar nu moest ik voor het eerst zelf mijn CO2 bandenopblaasapparaat gebruiken. Er zat al wel een patroon op,  maar die was dus al half leeg.
Uiteindelijk kostte het tien minuten en hadden we nog vijf minuten om naar het gemeentehuis te fietsen. En dat bleek te weinig.
We zijn op het gemak teruggefietst. Dat we te laat kwamen was jammer, maar Ik heb een dame kunnen helpen en ik heb nu zelf een band opgepompt met CO2.

Groeten,

Gerard Koops

Voorjaars “Kraantjes”tocht B.

Voorjaarstocht WTC B 10 maart 2016    kraantje

Geen koffie met gebak of een heerlijke brunch vandaag en toch een drukte van belang om negen uur bij het oude gemeentehuis. Maar even uit de wind en in de zon gaan staan, want dan was het net niet te koud. Maar liefst 14 liefhebbers stonden te popelen om met de B mee te mogen. De voorjaarstocht werd het “het rondje kranen”, genoemd naar de hijskranen die bij Chaam langs de route staan. Asprirant-lid Rico was het vorige week blijkbaar zo goed bevallen, dat hij vandaag zijn zus ook meebracht om het sfeertje bij WTC B te komen proeven. Wat A-renners waren er bij, ieder met eigen redenen. Zo had Eric (weer?) een feestje gehad en Gerard K. moest van de dokter even rustig aan doen voor zijn longen. Op naar Teteringen, Oosterhout en richting Molenschot. Op het viaduct over de A 58 verdienden we geen schoonheidsprijs. De kranen in Chaam stonden er nog en de boerderij een beetje verderop heeft nog steeds geen opknapbeurt gekregen. Het was knap fris deze morgen, maar gelukkig was er voor ons een zonnetje van het begin tot het einde. Het was een genoegen om bij dit weer er samen op uit te gaan. De fietsen zijn in de winter kennelijk goed nagekeken, want niemand had pech en lek was ook niet aan de orde. De fiets van Peter Bastiaansen was weer op tijd gerepareerd. Aanvankelijk was het tempo voor een ieder goed te doen, wat later werd het wel wat opgevoerd, dus tandje bij. Er waren voldoende mensen die op kop konden en wilden. Ook Wim Rasenberg bleek sterk genoeg voor een flink stuk vooraan. Misschien wordt hij wel de plaatsvervanger van de sterke Jan Lensvelt, die zijn geluk bij de A gaat zoeken. Succes Jan. Jammer dat we Anneke om fysieke redenen moeten missen. Hopelijk ben je spoedig weer present. Misschien geen spectaculaire tocht vandaag, maar toch een mooie opstap in het begin van 2016.

Anton Knipscheer

Seizoenopening WTC Made: we hebben er zin in!

Voor de renners en rensters van WTC Made is de eerste zondag van maart altijd de dag dat de lente begint. Dan trappen we het wegseizoen namelijk weer af. Gedurende de winter doet iedereen zijn eigen ding op de mountainbike, spinningfiets, in de sportschool, maar het clubgevoel komt weer onmiddellijk terug als je met een peloton van zo’n 30 coureurs de weg op gaat.

De eerste tocht van het seizoen is er altijd een top-opkomst te noteren voor ons opkomstklassement. Het is als koeien die de eerste keer de wei in mogen; iedereen heeft er weer zin in. Het weer werkte goed mee, want juist de zondagmorgen gaven de weer apps aan dat het droog zou blijven. En dat klopte deze keer. De tourtocht voor A en B ploeg samen, ging via Drimmelen naar Lage Zwaluwe en dan richting Moerdijk. Om er een beetje in te komen, stuurde leider van de dag, Ad van Wesel, even de Moerdijkbrug op om een paar kilometer later langs de andere kant terug te rijden. Sommige renners werden hierdoor geconfronteerd met hun niet optimale overwintering: te weinig kilometers tussen de wielen en te veel calorieën op hun menu. Die weten wat hun te doen staat de komende maanden. Via Moerdijk en Rode Vaart werd koers gezet naar Zevenbergsche Hoek en daarna Terheijden. De eindbestemming van de dag was Paviljoen Het Houtse Meer. Daar stonden nog een paar geblesseerden te wachten op het peloton. Die verwachten we gelukkig de komende weken wel terug. Wat ook stond te wachten, was een lekker brunchbuffet, want dat is traditie bij deze eerste tocht en wellicht ook een reden van de grote aanwezigheid deze morgen. Op de fiets en aan tafel mochten we ook enkele aspirant-leden verwelkomen. We hebben een aantal plaatsen vrij voor nieuwe leden en dus zijn we blij met hen. De eerste maand kijken we even verder of het klikt en dan worden ze hopelijk definitief lid. Wil je ook een paar keer meerijden om te ondervinden of fietsen met WTC Made iets voor je is? Meld je aan bij onze secretaris of via de website: www.wtc-made.nl. Onze rittenplanners hebben voor het wegseizoen 2016 weer een mooie tochtenkalender samengesteld voor de A groep en de B groep die na de openingstocht meestal hun eigen weg gaan. Die kalender brengt je op A of B tempo via een variëteit aan routes op plekken waar je anders zo maar niet naartoe zult fietsen. We hopen op een mooi wegseizoen met goed weer en vele veilige kilometers. Het is afgelopen zondag in ieder geval al prima begonnen en smaakt naar meer.

brunch

Ad