Onze 2e vakantietocht. Tijdens die periode staat er bij ons clubke een flink groepke klaar om een rondje weg te trappen. Ook op deze bewolkte zondagochtend met één voorspelde druppel regen, stonden er 15 WTC ‘ers klaar. Wie kiezen er voor de B en wie voor de A groep?                                   Mar10 nam de leiding voor een rondje Dinteloord, Willemstad, Werkendam, Sliedrecht of weet ik veel! Twaalf man volgde de schipper,     de rest van de WTC ‘ers verkozen de groep van Piet en Yp op weg naar Uppel.

Altijd gezellig die vakantieritten,  eens tijd om wat sterke verhalen te vertellen, dan vliegen de kilometers onder de wielen vandaan. Voor da ge het wit, bende over de Moerdijkbrug en door de Kiltunnel. Dus geen Werkendam of Sliedrecht vandaag. Maar wel richting Strijensas waar we een paar honderd meter Strade Bianche kregen voor geschoteld! Een paar goeie tempobeulen hielden de ketting strak en zo af en toe pikte een verdwaalde fietser bij ons aan om bij de Haringvlietbrug ons te bedanken voor het fijne gezelschap. Via Helwijk fietsten we naar Oudemolen, in plaats van linksaf te gaan, ging kapitein Mar10 rechtsaf. Hij wilde nog ff op bezoek bij zijne favoriete zanger Fraaske. Helaas troffen we hem niet thuis in de Fendert. Hier kreeg ik de tijd om aan m’n ontbijt te beginnen, lekker gekookt eitje, met een broodje en een glaasje jus! Ik heb ervan genoten, fijn dat ik daar de tijd voor kreeg. Zo konden we weer verder naar Standdaarbuiten, een paar viaducten die soms wel bergen leken. Onze Erik moest in de remmen voor een auto, en daarna in de achtervolging op zijn makkers. Op de Goudbloemsedijk ging het de eerste kilometers er rustig aan toe, de laatste kilometers draaiden Paul, Twan en Mar10 de gashendel wat verder open met als gevolg dat er toch een paar een jasje uit moesten doen!

Over het brugje zat het spel weer snel op de wagen met als gevolg een paar vissen die naar adem zaten te happen. Kees nam bij Zevenbergen de kortste weg over Langeweg  naar Oosterhout, volgend jaar is ie nog eerder thuis want dan is ook hij ene Mayener.  Tot slot nog een luske langs d’n Elsakker en Terheijden om Twan en de Houtenaren netjes thuis te brengen.                    Tof mannen, ook bedankt voor de gezellige en mooie rit, ik ben er trots dat ik in zo’n mooi gezelschap gedurende 100 km mag vertoeven. Volgende week hoop ik er weer bij te zijn.

Hoe zat het nou ook alweer mee da taske, van dé ouwe wijf?

Groet, Pierre Boulanger.

Met 11 vakantierijders vertrokken we als eerste vakantietocht richting het oosten.
Net als de Wilde Bond overigens waar we tot de Perenboom achter reden.
Flip had voor ons het rondje om de afgedamde Maas in gedachte.
Het ging heel voortvarend. Iedereen in goede zomer-vorm, weinig wind, rustig op de wegen. Voor we het wisten waren we al weer bijna rond en dacht ik het verslag met 2 regels af te kunnen. Behoorlijk saai dus, maar wel lekker sportieve snelheid.
Toen toch nog wat spektakel. Bij het Dongemond College in ’t Veer kwam de trapper van Erik van der Hoeven spontaan van de trap-as. Gelukkig zonder een valpartij.
Nadat Flip de trapper met crank van de schoen gehaald had, stond ik al klaar met mijn multitool. Altijd sleur ik dat zware ding mee (daarom rij ik bergop zo langzaam) en nu was het moment om de waarde er van te laten zien. Helaas, die trappers van tegenwoordig zitten niet met inbus vast maar met Torque volgens de kenners om mij heen. Hoe dan ook. Het paste niet. Gelukkig staan we vlak bij het huis van John Haanskorf.
“Heb jij Torque dan?”, “nee, een auto, en die ga ik nu even halen”.
We laten Erik achter in ’t Veer. Dat zal toch wel veilig zijn?
Kwart over 11 ben ik thuis.
Lekker bakske in de tuin en even bijkomen. Lekker gefietst!

Ad

Het menu voor deze bewolkte zondag; een rondje van 125 km over de Kalmthoutse heide. Ik verwachtte maar een paar leden voor deze tocht, een enkeling is al op vakantie, de anderen verkozen de B met de Binnen Maastocht. Peter V, Kefke, Johnny en Paul hadden via de app laten weten dat ze present waren. Toch nog een verrassing; Peter Bas ging ook weer eens mee en onze voorzitter sloot als laatste aan.
Tijd om te vertrekken richting Wagenberg. Voor ons uit zagen we een groep van de Pedaalridders fietsen, bij Wagenberg zaten we bij hen in het wiel.
Inhalen had niet veel zin, zij fietsten lekker door en jawel ook nog eens vrijwel dezelfde richting die wij ook verkozen. Normaal had ik achter Sprundel doorgefietst, nu kwamen we dwars door het dorp. Voor ons kersverse lid Paul wel een héél bijzondere gebeurtenis, Paul had de dag daarvoor in Sprundel afscheid van zijn vader genomen. Nog maar 62 jaar, voor hem was het vandaag een eerbetoon aan zijn vader.

In Schijf lieten wij de Pedaalridders in de steek of zij ons; via de Langeschouw ging het richting Bels. Het tempo ging een paar kilometer omhoog, daar waren er een paar bij met goeie benen vandaag! Via Nieuwmoer fietsten we door de Wildert langs voor de ons bekende Bakkersmolen.  Ik moest nog ff zoeken naar de Huijbergsebaan, toch nog een klein foutje gemaakt in Wildert. Het keerpunt kwam in zicht en de wind kwam in de rug te staan, dwars door de heide een mooie weg met héél veel fietsers op deze zondagochtend.

Een klein stukske door Kalmthout om dan over mooie wegen, voor de tweede keer deze ochtend, door Nieuwmoer te fietsen. Nu weer op weg naar “Olland” richting 8x. Potverdorie, weer al de weg afgesloten, evenals vorig jaar. Toen werden we teruggestuurd tot bijna Schijf. Dat gingen we dus nu niet doen, een paar kilometer over het parcours van de BWF koers. Daarna mochten we er echt niet meer door richting Wernhout, dan maar via dancing d’n Tuur naar Zundert. Kwam achteraf ook wel goed uit, in Wernhout was er weer een jaarmarkt, mooi mis gereden.

Bij Stuivezand verkozen we weer de geplande route. Achter Rijsbergen via Oekel gingen we naar de Galderse meren. De gashendel moest regelmatig teruggedraaid worden, maar in de buurt van Ulvenhout en Bavel was bij verschillende het vet wel van de soep!
In Dorst was het ook weer eens feest, dus daar weer een kleine omleiding.
We werden nog getrakteerd op een paar druppels regen in de buurt van  Oosterheide.
Rond 11 uur mocht ik in Den Hout mijne fiets in de schuur zetten.
Met voor de meesten 120 km op de teller, hadden we ons weer prima vermaakt deze zondagochtend. Voor Peter Bas was het een leuke kennismaking, zeker voor herhaling vatbaar. Johnny Patex en Paul hielden vandaag de ketting strak.
Ons Kefke en Ad draaiden ook lekker mee. Van Ad zijn we dat gewend maar het is toch bijzonder met zo weinig fietskilometers in de benen en een jetlag, grote klasse.
We misten vandaag wel Jantje “Eg wel”; volgende week een nieuwe Rode trui drager?

Volgende week beginnen onze vakantieritten.
Let op ! Dan vertrekken A en de B om half 9 (rijden wel apart een tocht).
Ik sla een keertje over, lekker uitslapen volgende week!

Pierre Boulanger

Petra en nog vijf mannen wilden met leader Flip mee voor een rondje Binnen Maas.
Kees wilde nog rustig aandoen met zijn knie, Peter K. ging mee voor hij een tijd elders gaat genieten, ook Erik v/d H. , good old Yp en mijn persoontje.
Het weer zag er goed uit en de temperatuur was ook prima. Sterke mannen erbij dus maar hopen dat het niet te hard zou gaan. Bij de watertoren de polder in. Flip , zoals verwacht, op kop en deze positie hield hij de hele tocht. Bij de Moerdijkbrug sloot Joop aan bij ons. Eén minuut over acht miste de kapitein de A-boot, ging maar even een klein rondje fietsen en ook bij het vertrek van de de B-boot was hij te laat. Als je met pensioen bent, wordt er niet meer op je gewacht; tijd is tijd. Hij wist dat we Binnen Maas gingen rijden dus hij wist waarheen, maar moest wel effe bikkelen. Toen ik hem vertelde dat je daar sterk van wordt, ging hij meteen van kop en mocht ik zijn plaats innemen.
Op naar de Hoekse Waard. Onder de Dordtse Kil door. Naar beneden is altijd een feestje maar naar boven is het wat minder.
Na ’s Gravendeel de polder in, helaas begon het hier te miezeren. Dat miezeren bleef lang en soms ging het over in lichte regen. Door ook nog wat klei op de weg, zagen onze shirts en onze fietsen er echt niet uit. Flip was de enige wiens shirt schoon bleef.
Waar we gefietst hebben, kan ik niet navertellen. Het gebied was mij totaal onbekend, maar wel mooi. In de polder ook nog wat werkzaamheden, dus oppassen op die natte, ijzeren platen. Even inhouden voor Yp, die dacht dat hij een lekke band had.
Tot mijn verbazing kwamen we weer bij de Dordtse Kil uit. Met een zonnebril op zie je niet zoveel in de tunnel. Iedereen kon mee in de klim. Ook onze Yp die meer houdt van wind dan van klimmen. De Moerdijkbrug over en na Zevenbergschen Hoek de bekende polder in. Toen we Made naderden, moest Joop toch aan de kant met een lekke band. Bandje wisselen was geen probleem. Het weer was weer verbeterd en na ruim drie uurtjes reden we Made binnen. Een mooie tocht, lekker gefietst in een goed tempo.
En bovenal goed geleid door Flip.
Allen bedankt en vooral Flip.

Anton Knipscheer

Een prachtige dag;  om 8 uur stonden we met 8 WTC’ers in de startblokken om Flip de leider van de dag, te volgen voor een rondje Binnen Maas.
Via de Moerdijkbrug en de Kiltunnel fietsten we de Hoeksewaard binnen, langs Maasdam, Sint Anthoniepolder, Zwanegat en Westmaas zagen we rechts de Binnenmaas liggen.
Dat hoop ik tenminste dat de anderen dat ook gezien hebben, tijd om eens op je gemak de boel te bekijken, hadden we vandaag niet. Het zijn niet meer de kleppers van vroeger, waar zijn die toch gebleven, dat is de vraag?

Vroeger was alles beter, sneller, mooier, en wat al niet meer. Het zijn niet meer de mannen van staal, zeuren al snel als het een kilometerke meer is of iets te hard of te zacht gaat. Het lijkt soms op een ouwe wijven clubke, steeds stoppen veur een bakske koffie en een appelpuntje. Dan de mannen van vroeger, gas erop en afzien tot op het bot! Dat waren nog eens tijden. In Bels zouden zeggen “het lijkt wel een Jeanetten clubke”.

Met dit gezelschap fietsten we vrolijk kwebbelend over de Haringvlietbrug richting Oude Molen. Via de Klundert, Moerdijk en Zevenbergsche Hoek kwamen we in de Zonzeelsepolder. Daar lieten we Mar10 eventjes op kop rijden zodat hij het gevoel kreeg dat hij de enige “klepper van vroeger” was.
Uiteindelijk tegen 11 uur zat onze tocht erop, de koffie stond thuis alweer te pruttelen en wij pruttelden nog wat na!
Volgende week zondag een tocht van 125 km over de Kalmthoutse heide;
eens kijken welke kleppers zich hiervoor melden!

Pierre de Boulanger.

Als de wind straf uit west – zuid-west  komt, dan vind ik het rondje Boompjesdijk altijd wel leuk. Lekker de helft van de tocht tegen de wind beuken en dan als beloning de tweede helft de wind (schijn) van achteren.
Als ik bij het oude gemeentehuis kom, zie ik maar 4 anderen.
Hmm, dan is tegen de wind rijden wat pittiger want dan ben je veel aan de beurt.
Met John, Johan, Jan en Peter Verhagen erbij zijn we wel allemaal ongeveer even sterk dus kunnen we mooi om de beurt op kop. Vanaf het “Gat van den Ham” wordt er tegen de wind kop over kop gereden. Weinig geklets dus deze morgen, gewoon fietsen.
De rit loopt voorspoedig. Ondanks de strakke wind tegen komt mijn tellertje nooit onder de dertig. Niemand hoeft beurten over te slaan dus het tempo is goed (vind ik J ).
Het enige opvallende was de wegafsluiting in Fijnaart maar ik zag een andere wielrenner voor ons de weg wijzen over de stoep, dus die hindernis werd ook vlot genomen.
In Dinteloord bij de kerk rechtsaf nog even de polder in naar het keerpunt. Het lijkt wel of de wind nog aantrekt, mooi zo want direct krijgen we hem mee. Na het gehucht en gelijknamige weg Boompjesdijk, volgende bloemendijk, de Zuidzeedijk en na Oudenbosch de Bloemendaalsezeedijk. Allemaal een paar meter boven het maaiveld met gunstige wind, dus het tempo kan omhoog.
Johan die op de buitenmarkt moet gaan blazen, zit in dubio. Als hij hard rijdt, is hij eerder thuis en kan hij dus langer rusten, maar als jij rustiger rijdt, dan hoeft hij minder te rusten. Op de Bloemendaalsezeedijk wordt zijn keuze duidelijk. Hij gooit het tempo flink omhoog. De rest laat hem dan ook lekker gaan.
Jan zegt dat hij vanmiddag de bank niet uitkomt. Hij moet naar Max Verstappen en de Tour kijken natuurlijk.
John zit op het einde een beetje in de lucht te trappen als zijn free-wheel soms niet meer “pakt”, gelukkig kan hij wel gewoon verder.
Bij de Driehoefijzers zien we 2 renners in de verte. Die worden nog “even” ingehaald net voor Wagenberg en zo rijden we mooi op tijd de May weer binnen, waar de kramen opgesteld staan en de eerste bezoekers van de buitenmarkt al arriveren.
Johan kan gaan rusten en de koffer met zijn trompet of trombone gaan zoeken.
Ik doe hetzelfde maar stop er kleren in voor een zakenreisje.
Jantje gaat de koffer in (of op de bank) voor een middagdutje want hij moest flink zijn best doen om zijn Rode Trui te verdedigen.

Ad