Vandaag gaat het de eerste lentedag worden. De thermometer zal als het goed is de 15 graden passeren.  Als ik om 8 uur het oud papier aan straat zet, krijg ik toch een ander gevoel. Er waait een koude wind uit het zuiden. Goed dat ik op tijd uit bed ben want mijn fietsband staat plat. Eerst dus nog even een plakkertje monteren. De buitenband  vertoont een vreemde bobbel als ik hem op spanning zet. Dus maar weer leeg en een nieuwe buitenband er op voordat ik lek rijd en commentaar ga krijgen op die “ouwe zooi”. Mijn fiets is eerlijk gezegd te vuil om aan te pakken dus een beetje gepoetst. Al met al moet ik toch nog snel eten om  9 uur aan de start te verschijnen.
Op het programma staat een rondje “?” door leider ”een vrijwilliger”. Als niemand zich spontaan meldt, dan weet ik wel een rondje via Roosendaal dat ons op 95 kilometer gaat brengen. Niemand meldt zich, wel commentaar op rondje Roosendaal  want “dan komt de wind de hele tijd van opzij”.  Ze willen liever met wind op de kop naar Baarle-Nassau.
“Dat is mooi” denk ik, de mannen hebben zin om tegen de wind op kop te rijden.
Al rijdende blijkt dat ze bedoelen dat anderen de wind op kop pakken. En die wind is stevig. Ik heb in het begin wat te zwaar geschakeld en betaal de prijs. Op een gegeven moment zie ik op mijn teller zelfs dat ik niet meer boven de 25 km/u komt. Gelukkig komt Flip die toch oersterk is voorbij maar ook die blijft op 27 km/u hangen. Het waait dus echt  hard, alleen Frank Stoop weet ons weer tegen de 30 km/u te krijgen maar trekt daarmee de boel op een lint. Bij Alphen komen er stemmen om maar naar het westen te gaan rijden. “Niks ervan”; jullie wilden naar Baarle-Nassau, dus we rijden naar Baarle-Nassau (hoewel ik zelf ook zere benen heb ondertussen).
In Baarle-Nassau merk je goed dat het zaterdag is, het is heel druk en mijn route door het centrum is dus niet zo gelukkig. We besluiten naar Ulicoten te rijden en dan via Meer naar Chaam richting Ulvenhout etc.
Met wind in de rug zijn er ineens meer liefhebbers om er eens aan te trekken.
Ik hang even aan het elastiek maar ik bekom van de banaan die ik naar binnen schuif.
Ons elftal heeft er nu goed de gang in. We dreigen zelfs te vroeg thuis te zijn. Dus ik besluit om nog even een lusje naar Terheijden te rijden.
Ik had ondertussen het idee dat het wat minder was gaan waaien maar dat bleek langs de Golfbaan toch niet zo te zijn en de brug die volgde voelde als de Keutenberg. Gelukkig is het laatste stuk via Poolse Dreef en Witte Weg richting zwembad met wind in de rug.
Het is nog even aan poten maar dan kan ik toch met voldoening constateren dat ik 91 kilometer op de teller heb. Toch mooi mijn jaartotaal met 34% opgevoerd.
Gelukkig gaat de tijd verzet worden en kan ik vanaf volgende week in theorie weer ’s avonds fietsen. Helaas door buitenlands reisje en bestuursvergadering  zal het er dan nog niet van komen. Maar het weer vandaag geeft aan dat we de zomer tegemoet gaan dus het komt vast weer wel goed.

Ad

11 WTC-ers besloten deze morgen bij de A het geplande rondje Hoeven te rijden.
“Mister Rondje Hoeven” Frans Marijnissen is nog aan het revalideren, maar geen nood;
hij had een vervanger gevonden in de persoon van Twan. Om vijf over negen beginnen we toch het gevoel te krijgen dat Twan niet komt: Twannie. Is hij verdwaald op weg naar de May? Al in zijn winkel in verband met paasstress? Niet goed geworden van de AH-pils van gisteren avond? Wie zal het zeggen?

Samen met Flip moeten we er wel uitkomen, denken we en vertrekken toch maar in westelijke richting. Flip heeft er zin in en het zou een uur duren voor hij iemand anders op kop toe staat. En dan nog slechts voor 5 minuten of zo. Hij heeft de voorjaarsvorm te pakken. We krijgen al snel de voorspelde motregen die zo rond Prinsenbeek toch wel als echte regen gekwalificeerd mag worden wat mij betreft. Mijn benen worden aardig nat en koud. Thuis gauw even gekeken op weeronline, hebben we de eerste regenpunten binnen? Nee dus, die hebben het buitje waar we in zaten niet gezien helaas. Gelukkig duurt het niet zo lang en komen we later zelfs in het zonnetje te rijden.
Via Dun Elsakker, langs de molen van Zwarten Berg, door Etten-Leur, via Hoeven, naar de fietsbrug, richting Standaardbuiten en dan een omgekeerd rondje Noordhoek als vervolg. Nieuwelingen Frank Stoop en Niels Rasenberg melden zich ook al goed op kop. Voor Frank een thuiswedstrijd want we rijden door zijn achtertuin in Etten, maar hij moet natuurlijk wel weer mee naar de May. Er zijn nog duidelijke conditie- en krachtverschillen, maar iedereen meldt zich toch even op kop van het peloton vooral als we dichter bij huis komen en het vertrouwen op een goede afloop toe neemt.
Net na Zevenbergsche Hoek valt de eerste lekke band van het seizoen te noteren (tenminste bij de A). Peter Verhagen kan meteen zijn nieuwe geruisloze CO2-pistool gebruiken. Het ding werkt perfect en zo kunnen we de laatste paar kilometers wegtrappen. Waar Flip ons vorige week op 85 in plaats van de beloofde 70 kilometers trakteerde, is het Rondje Hoeven met 73 kilometer wat korter uitgevallen dan de voorspelde 85.
“Een goedmakertje” meldt Flip, hoewel hij vorige week niemand heeft horen klagen.
We hebben weer lekker gefietst en het was een rondje om de benen sterker te maken voor het komende paasweekend waar de rittenplanners 2 tochten van 95 kilometer gepland hebben. Maar de leider is “een vrijwilliger” en die bepaalt het uiteindelijk.

Ad

Voor de renners en rensters van WTC Made is de eerste zondag van maart altijd de dag dat de lente begint. Dan trappen we het wegseizoen namelijk weer af. Gedurende de winter doet iedereen zijn eigen ding op de mountainbike, spinningfiets, in de sportschool, maar het clubgevoel komt weer onmiddellijk terug als je met een peloton van zo’n 30 coureurs de weg op gaat.

De eerste tocht van het seizoen is er altijd een top-opkomst te noteren voor ons opkomstklassement. Het is als koeien die de eerste keer de wei in mogen; iedereen heeft er weer zin in. Het weer werkte goed mee, want juist de zondagmorgen gaven de weer apps aan dat het droog zou blijven. En dat klopte deze keer. De tourtocht voor A en B ploeg samen, ging via Drimmelen naar Lage Zwaluwe en dan richting Moerdijk. Om er een beetje in te komen, stuurde leider van de dag, Ad van Wesel, even de Moerdijkbrug op om een paar kilometer later langs de andere kant terug te rijden. Sommige renners werden hierdoor geconfronteerd met hun niet optimale overwintering: te weinig kilometers tussen de wielen en te veel calorieën op hun menu. Die weten wat hun te doen staat de komende maanden. Via Moerdijk en Rode Vaart werd koers gezet naar Zevenbergsche Hoek en daarna Terheijden. De eindbestemming van de dag was Paviljoen Het Houtse Meer. Daar stonden nog een paar geblesseerden te wachten op het peloton. Die verwachten we gelukkig de komende weken wel terug. Wat ook stond te wachten, was een lekker brunchbuffet, want dat is traditie bij deze eerste tocht en wellicht ook een reden van de grote aanwezigheid deze morgen. Op de fiets en aan tafel mochten we ook enkele aspirant-leden verwelkomen. We hebben een aantal plaatsen vrij voor nieuwe leden en dus zijn we blij met hen. De eerste maand kijken we even verder of het klikt en dan worden ze hopelijk definitief lid. Wil je ook een paar keer meerijden om te ondervinden of fietsen met WTC Made iets voor je is? Meld je aan bij onze secretaris of via de website: www.wtc-made.nl. Onze rittenplanners hebben voor het wegseizoen 2016 weer een mooie tochtenkalender samengesteld voor de A groep en de B groep die na de openingstocht meestal hun eigen weg gaan. Die kalender brengt je op A of B tempo via een variëteit aan routes op plekken waar je anders zo maar niet naartoe zult fietsen. We hopen op een mooi wegseizoen met goed weer en vele veilige kilometers. Het is afgelopen zondag in ieder geval al prima begonnen en smaakt naar meer.

Ad

Op derde kerstdag vond de traditionele oliebollentocht plaats van WTC Made. Dit jaar had cateraar Anneke niet veel moeite om tijdens de stop in het bos de chocomel en oliebollen op temperatuur te serveren; met 13 graden was het historisch warm voor dit winteruitje waarmee de wielerclub het jaar 2015 afsloot.

De opkomst was goed te noemen tijdens de laatste clubtocht van het jaar. Omdat niet iedereen van modderen door slingerpaadjes houdt, waren er verschillende groepen aan het vertrek bij onze sponsor VEMA Crane aan de Brieltjenspolder. Rob van Oorschot stond daar klaar om ons te verwelkomen en omdat Erik Stasse van RVSA ook mee reed, hadden we beiden sponsoren aanwezig bij dit WTC evenementje. De mountainbikers waren in de meerderheid maar een paar leden met brede banden reden toch liever op de verharde paden in het bos. Enkelen hadden hun racefiets meegebracht om nog  wat kilometers op de weg te maken. Voor elk wat wils dus. De koffie en thee met kerstkoekjes ging er goed in en mensen die elkaar sinds de sluiting van het wegseizoen niet meer gezien hadden, kletsten even bij. Daarna gingen de verschillende groepen op pad. Zoals gezegd was het ronduit warm voor de tijd van het jaar en in het bos was het ook lekker droog dus de fietsen bleven dit jaar ook redelijk schoon. Volgens afspraak kwamen de verschillende groepen weer samen op de tussenstop in het Teteringse bos. Anneke van Wesel had met hulp van Peter Kuijpers op tijd de warme chocomel en oliebollen ter plekke gekregen. Die lieten de renners zich goed smaken. Door het lekkere weer hadden we een extra lange pauze dit jaar, niemand had haast. Na de stop werd er nog een klein uur gefietst om weer bij VEMA Crane in de kantine te eindigen. Daar werden koffie en chocomel opgemaakt, maar een fles bier had toch de voorkeur om de dorst te lessen en om te proosten op afgelopen jaar. En vooruit, nog eentje om te toosten op het komende jaar. Helaas waren er enkele leden die er door verschillende redenen voor het laatst bij waren maar we zijn blij dat ook weer wat nieuwe leden zich komen melden. Die zijn van harte welkom. Zo gaat onze gezellige en sportieve club weer een mooi 2016 tegemoet. Dat wordt het jaar van het 40 jarig bestaan van de club; we kijken er naar uit omdat te vieren!

Het wegseizoen van WTC Made werd afgelopen zondag afgesloten met de traditionele Snerttocht. Na een tochtje van 50 kilometer belandden we in de kantine van sponsor RVSA in Raamsdonksveer. Na de erwtensoep konden we Jan Lensvelt huldigen als clubkampioen; hij won overtuigend het opkomstklassement 2015.

Een grote groep renners had zich deze morgen verzameld bij het oude gemeentehuis. Logisch, er was koffie en eten beloofd en het was goed weer, althans het zonnetje scheen. Met een temperatuur van 3 a 4 graden Celsius was het echter wel kouder dan gedacht. Mensen met winterhandschoenen, overschoenen en windstopper hadden wellicht gelijk, maar dat zouden de anderen niet toegeven natuurlijk.
Ad, de leider van dienst deze ochtend, besloot wat beschut te rijden en ook wegen met klei te vermijden. Via Den Hout en Oosterhout reden we langs Rijen richting de cola.
Van daar over wat minder bekende wegen langs ’s Gravenmoer, waar William Haanskorf in de keuken van SED ondertussen de erwtensoep stond te bereiden die ons later goed zou smaken. In Raamsdonk namen we een onverwachte afslag om door het fietserstunneltje te gaan richting Keizersveersebrug. Omdat we voor lagen op schema konden we het seizoen pittig afsluiten door nog even die brug op en neer te gaan. Voor sommigen een tegenvaller want die roken de snert al zeiden ze.
Precies op de afgesproken tijd waren we aan de Ramgatseweg bij RVSA/Fluidor; het bedrijf van ons clublid en hoofdsponsor Erik Stasse. Een echt familiebedrijf want Tanja was ook bijgesprongen om de deur open te doen en zij had de koffie al klaar. Ons oud-lid Leo was er ook al met de snert en hij had kleindochter en vriendin (van die kleindochter) ook mee gebracht om op te scheppen (de soep). Onze andere hoofdsponsor Rob van Oorschot met Bianca waren er ook om namens VEMA Crane de winnaar te komen feliciteren en te bedanken voor alle reclame die hij gereden heeft dit jaar. En dat was nogal wat.
Winnaar Jan Lensvelt heeft namelijk een unieke prestatie geleverd. Hij heeft alle 38 tochten die volgens het programma gereden zijn, meegedaan. Dat is nog nooit voorgekomen.
De tweede plaats was voor Anneke van Wesel die 33 ritten scoorde.
Op de derde plaats is Wim Rasenberg geëindigd met net iets minder regenpunten maar ook 33 ritten. Hij moest daarvoor zelfs mee naar Limburg en dat ging hem tot zijn eigen opluchting goed af.

2015 was een jaar waarin niet al te veel regenpunten te scoren waren. Slechts 1 tocht werd afgelast/uitgesteld. In het voorjaar was het wel lang koud maar daar krijg je geen extra punten voor bij WTC. De algemeen gemiddelde opkomst heeft helaas net niet de 50% gehaald. Dit is te wijten aan verschillende oorzaken maar de blessure van Peter Broeders en Annemieke Rensen hebben zeker bijgedragen, want die komen normaal trouw aan de start.
WTC Made gaat nu in de winterstand. dat wil zeggen; geen georganiseerd programma maar iedereen overwintert zoals hij/zij dat prettig vindt. Op de mountainbike, spinningfiets of toch gewoon op de racefiets, het maakt niet uit hoe de conditie in stand gehouden wordt. Als je op de eerste zondag van maart weer maar fit aan de start staat van wegseizoen 2016!

Schoon volk aan het vertrek op deze frisse oktoberochtend. Met een paar verrassingen erbij.
Kees M had zijn dochter Rachel (als ik deze naam nog goed herinner) meegebracht om te kijken of het voor haar ook gezellig is binnen ons kluppie. En uit het verre Etten -Leur kwam onze Franky de gelederen versterken.
Het beloofde een leuke rit te worden met deze gastrijders.

Jantje eg wel en Anton zouden ons de mooie kanten van Noordhoek en Standdaarbuiten laten zien. Tempo zat er gelijk in. Jantje nam gelijk het commando in handen.
Nog een beetje napraten over onze vakanties met Peter K.. Hij Rhodos en ik Valencia. Wij terug van 30 graden en nu bibberen bij +7, het kan verkeren. 

De beide dames hadden zich knus tussen de wielen genesteld. Ik maar ergens achterin. Slechte benen of zo denk ik. Mijn gedachten waren al in Lombardije waar vandaag misschien wel de mooiste klassieker van het seizoen gereden gaat worden. Word dus vanmiddag geen Paterke maar een wijntje uit Bergamo.

Iedereen kent onderhand het rondje wel wat we vandaag gingen rijden.  De Zwaluuw, Moerdijk, binnendoor over het industrieterrein, en zo richting Noordhoek. Langzaam liep de temperatuur wat op. Sommigen waren al goed ingepakt. Op de diverse viaducten werd er goed doorgetrokken maar zonder dat de groep uiteen viel. Goed getraind allemaal. Frank en Jantje eg wel namen heel veel kopwerk op zich. Maar dat mag je van een leider en een kilometervreter ook wel verwachten.
Alles ging lekker tot Wim riep dat hij lek had. Na een vakkundige reparatie werd het euvel snel verholpen.

Op de terugweg hebben wij op advies van Anton nog een extra lusje gemaakt om aan de nodige kilometers te komen. Dat schepte wel een klein beetje verwarring maar het is toch weer goed gekomen. Hier ging Frank weer terug naar Etten-Leur en wij weer terug naar de May.

En s’middags was het genieten van een prachtige ronde van Lombardije met een magnifieke Nibali. Il Grande Nibali. De haai van de straat van Messini heeft ze er allemaal opgelegd, en hoe.

Met speciale dank aan Anton, Rachel en Franky. Trouwens….. aan iedereen voor deze gezellige ochtend.

Gr De Pakhaas

Op deze mooie herfstdag staat een behoorlijk pelotonnetje bij het oude gemeentehuis.
De vertrektijd die vanaf nu op 9:00 uur staat, helpt misschien mee maar de kermis  heeft niet te veel slachtoffers gemaakt. Ik wordt uitgebreid gefeliciteerd met mijn verjaardag precies vandaag. 53 zomers heb ik gezien zoals Wim Rasenberg het uitdrukt.

Nadat we de laatste weken klei van onze fietsen hebben moeten poetsen heeft A-leider Frans Marijnissen daarvoor de oplossing gevonden: Rondje ’t Zand!

De B heeft dat echter ook in gedachte en vertrekt door de GFstraat. Frans wil hen niet voor de wielen rijden en gaat richting Stuivezand, ook goed en wellicht kunnen we de B dan voor zijn bij de Teraalsterbrug. Flip en ik staan even niet goed op te letten en moeten flink aanpoten om bij te komen.  Zeker als Twan overneemt op kop. Hij is al om 8:00 uur vertrokken en dus goed opgewarmd. “Omdat het zulk mooi weer was waar hij blij van wordt”, zegt hij. “Gewoon niet goed op het jaarprogramma gekeken”, denk ik.
De sprint van Frans en Twan blijkt niet genoeg geweest te zijn. De B is blijkbaar ook vlot vertrokken en zit nog voor ons bij de Teteringse Bossen. Frans lijkt echter vandaag wel Max Verstappen, hij heeft nog een onverwachte passeerbeweging in petto. Als de B afslaat naar de stoplichten, gaan wij rechtdoor langs de Prinsentafel over het fietspaadje. Dit heeft het gewenste effect, bij het viaduct over de A27 zijn we ze net voor. Ik hoor later dat sommige B renners het er niet bij willen laten zitten, details in het B verslag. Deze dag hebben ze echter geen kans, want we rijden lekker door.  Kevin en John zijn ook goed in vorm en draaien gewoon mee op kop.
Het rondje ’t Zand wordt uitgebreid om aan de kilometers te komen. We rijden langs de grens op naar het viaduct bij Hazeldonk. Daar wordt Kevin wel even aangemoedigd om nog meer kilootjes kwijt te raken. Via Rijsbergen rijden we binnendoor naar het tunneltje bij het Mastbos en zo richting Prinsenbeek. Nu begint de aangekondigde noord-oosten wind pas echt goed op te steken;  het tempo begint wat te zakken. Ik besluit er een bonus in te gooien; ” Als ze goed doorrijden dan trakteer ik op koffie met gebak”.
Dat helpt, ruim voor half twaalf zitten we bij mij in de tuin aan de koffie. Met 79.99 km op de teller. Dan heb je wel taart verdiend en die smaakt dan ook prima.
Een goed begin van mijn verjaardag!

Groeten,

Ad van Wesel

We kunnen deze ochtend even uitslapen; de A en B vertrekken vanaf vandaag allebei  om 9.00 uur in verband met de Kermis en de frissere ochtenden.

Niet verkeerd, mijn menneke wordt vandaag een jaartje ouder (en wijzer?) dus gezellig met zijn 2en even ontbijten. Tegen 9 uur rijden we samen naar het oude gemeentehuis.
De mannen staan lekker in het zonnetje om de koude schaduw en wind te ontwijken.
Na de felicitaties aan de voorzitter roept de vrijwillige leider Jan Lensvelt dat “De B groep vertrekt!”.  Dus huppetee, in de pedalen voor een rondje Alphen.
Op den Heuvel  van Den Hout zien we een duister figuur ons filmen en roept ons iets toe; ineens valt het kwartje; Peter Broeders wenst ons een goede rit toe!

Jan leidt de overige 8 renners naar Oosterhout. Bij bij het viaduct over de A27 worden we opgeschrikt;  6 wielrenners schieten rechts uit het bos de weg op; het is de A. We volgen ze even maar bij het stoplicht op de Vijfeikenweg bij Rijen hebben zij groen en wij rood. En wij stoppen voor rood. Een aantal mensen denken van niet maar wij stoppen echt voor rood.

Sterke Jan blijft stug op kop rijden in zijn mooie rooie Leiderstrui. Hij kan zo wel elke keer even bijkletsen want steeds komt er iemand  anders naast hem rijden.  Zo reden daar Wim R., Piet V. (die weer terug was van zijn fietsreisje), Peter K. (die ook weer in het land was), Stefan R., Peter Bas., Erno H.  en Johan S.. Ik moet vandaag verzaken; ik ben herstellende van een fikse verkoudheid en afgelopen vrijdag ging ik weer even proberen maar  helaas reed ik 2x lek en had ik maar 1 binnenbandje bij me en dan moet je lopen. Nou loop ik wel meer maar niet op fietsschoenen…..Gevolg ; een verschrikkelijke spierpijn in mijn bovenbenen dus ik was al blij dat ik een beetje kon trappen. Weer wat geleerd dus.

We fietsten heerlijk in het zonnetje, temperatuur nog wat fris maar gewoon heerlijk najaarsweer. Bij ’t Zand gaan we rechtdoor en pakken een lusje over  Alphen mee. Via de kranen richting Chaam, Ulvenhout, Dorst weer naar Oosterhout. Bekend rondje maar het blijft daar mooi fietsen.
In Oosterhout halen we de Tourclub uit Terheijden in; zij slaan rechtsaf naar Made en wij rijden rechtdoor naar Terheijden.  Allebei een extra lusje. We gaan bij De Bergen over het Markkanaal; dit is net een viaduct te ver voor Peter. Hij krijgt plots last van kramp.
Na wat rekoefeningen gaat het gelukkig weer en kunnen we de laatste kilometers van de 75 vervolgen naar de May.
Thuiskomend zitten de A mannen lekker in het zonnetje bij ons in de tuin  aan het gebak en de koffie, kon ik mooi aanschuiven!

Anneke

Terwijl we langzaam het einde van het fietsseizoen 2015 van WTC naderen, was er weer volop belangstelling voor de B: dertien renners plus gastrenner Joop.
Flip, die zich gisteren nog in Zuid-Limburg op de mountainbike uitsloofde, zou ons vandaag leiden.  Hoewel hij aardig verkouden was, kwam hij toch voor ons opdagen.
Kees V. was ook weer present, zijn zoon zou thuis de honneurs waarnemen. Woensdag krijgt zijn vrouw een nieuwe knie, veel succes daarmee Kees.
Het werd de voor mij onbekende Binnenmaastocht.
Al een paar dagen droog, dus maar door de Mayse polder richting  de Moerdijkbrug. Yp was er ook weer en zoals gebruikelijk in de achterste gelederen.  Gerard Veekens, die gisteren ook in Limburg voor een goed doel de bekende bergen had beklommen, bleef  vandaag  ook lekker achterin en vergezelde Yp. Op naar de Kiltunnel en na een pittig klimmetje daar de Hoekse Waard in.  Nu niet via Strijen naar Numansdorp,  maar door voor mij onbekende dorpen Maasdam en Westmaas. Een mooi polderlandschap en tussen de aardappelen en spruiten door naar de bruggen bij het Hellegat, nabij Willemstad.
Terwijl Flip op kop van geen wijken wist, werd hij daar regelmatig door anderen vergezeld. Jan hield het ook lang vol, maar dat kwam natuurlijk doordat hij afgelopen week al flink gespind had. Terwijl we aardig doorfietsten, was er toch volop gelegenheid voor een praatje. Via Oudemolen naar Klundert met lekker de wind in het hol. Het tempo werd opgevoerd naar A-snelheid, maar niemand mopperde. Ook langs industrieterrein Moerdijk werd aardig doorgekacheld. Voor de klimmetjes in de omgeving van “Kanters” en A-16 was er bij iedereen volop kracht over, terwijl snipverkouden Flip het bijna had gehad. Erno daagde Kevin nog uit voor een stevig sprintje, maar hij moest hem toch nipt voor laten gaan. Na Zevenbergsenhoek door de polder naar Made. Perfect fietsweer vandaag met regelmatig zon, geen enkele lek en een goed geleide tocht.
Flip bedankt.

Als je dan op Den Hout aankomt en je ziet dan de dorpsfanfare in het zonnetje op het kermisterrein muziek maken dan kan de dag niet meer kapot!

Anton Knipscheer