De vakanties van de meeste WTC’ers zijn voorbij en dat is te zien als ik bij de startplek op het Raadhuisplein aankom. Flip en Peter staan te tellen. 34 coureurs, ze moeten Shirley even doorgeven dat er meer gaan komen dan verwacht, ze moet dus nog wat extra appelpunten ontdooien.
Maar om die te verdienen, moeten er eerst wat kilometers weggetrapt worden. Voor de Tour-groep heb ik met Flip afgesproken dat we een rondje rond Breda gaan rijden van 75-80 km. De sport heeft deze week een voldoende groot peloton om zelf een route te rijden en daarom zie ik deze week maar 9 mensen achter me aankomen als ik vertrek richting den Hout. Net na den Hout komt de Sport voorbij gestoven. Ze gaan hard vanaf de start. Wij rijden net boven de dertig. De wind is zuidelijk.
De route is heel bekend, eerst rijden we een klassieke Slingerdreef. Ik besefte gisteravond toen ik het over de route had, dat ik daar nog niet geweest ben dit jaar. Dat is raar want in het verleden stond die heel vaak op het WTC programma, vooral als dinsdagavondtraining.
In de Slingerdreef vraagt Flip hoe ik dan de volgende helft van de tocht wil vervolgen. Hij weet dat het langs de Galderse meren zal gaan want ik heb hem gevraagd daar even de leiding over te pakken want dan weet ik even niet hoe je het beste in de Rith komt zonder door het dorp Rijsbergen te komen.
Ik had bedacht om via Ulvenhout het fietspad over de Mark te pakken. Flip denkt dat het daar wel eens druk kan zijn. Inderdaad, er zijn al opvallend veel elektrische oudjes onderweg. Wellicht willen die de hitte voor zijn of op tijd terug voor de Grand Prix. Dus we pakken het alternatief van Flip dat om Ulvenhout heen gaat. Dan komen we uiteindelijk toch weer op hetzelfde punt uit. Fijn dat je dit oldskool onderweg nog kan regelen, een voordeeltje om zonder garmin te rijden…..
Omdat het al tien uur is, gaan we niet om via Hazeldonk de grensovergang.
De groep is goed aan elkaar gewaagd en daarom hebben we een mooi tempo. De enige keer dat we iemand even kwijtraken is omdat Ad van Dongen te fanatiek op kop rijdt en de aanwijzing van Flip (links én meteen rechts) alleen voor de eerste helft gehoord heeft.
Het gaat nu door de Rith, wel veel draaien en keren maar een mooi gebied. Hier heeft het trouwens wel geregend vannacht zo te zien. Op de May moeten we daar nog op wachten. Mijn gazon is bruin gevlekt zie ik terwijl ik dit typ in mijn tuinstoel. Moet ik voor de winter weer wel wat groei in zien te krijgen anders wordt het een mosvlakte ben ik bang.
Via afslag naar de camping komen we in het tunneltje van Liesbos. Die telt zo te merken mee voor het bergklassement, want er wordt hard aan getrokken. Flip ziet ondertussen dat we goed op tijdschema liggen en niet persé de kortste route langs dun Elsakker hoeven te nemen. We rijden een paar kilometer om maar wel veel comfortabeler, over Zwartenberg. Vanaf daar over Langeweg. Nog steeds voor op schema ziet Flip. Daarom nog even rechtsaf via Hokkenberg en langs hoeve Slikgat om zo uiteindelijk bij de Drie Hoefijzers aan te komen. Met de wind schuin in de rug koersen we naar de May om klokslag elf uur bij Shirley aan te leggen. Iedereen is er al en de eerste koffie met appelpunt staan al op tafel.
Even geduld want met de esperesso machine gaat het niet snel voor zo’n grote groep maar de koffie is heerlijk. De vakantieverhalen en het lief en leed binnen de club wordt besproken en zo hoort dat bij deze traditionele Bijpraattocht.
Op het eind komt cluboprichter en 17 jaar voorzitter en erelid Kees Reniers langs lopen. Mooi zijn oude clubje, maar hij kent er niet veel meer van. Dat is wederzijds zo te zien. Zo gaat dat, maar zonder Kees hadden wij vandaag geen lekkere fietsdag als deze gehad.

Groeten,

Ad van Wesel

Voor deze mooie fietsdag had ik in de wegkapiteins-app voorgesteld om de “West-Brabant-Tocht” weer eens te rijden. Mijn suggestie wordt aangenomen dus komt de info-app aankondiging van Kevin, een tocht van 120 km. met pitstop in het pittoreske Nispen.
Mooi zonnig weer, met de wind uit het zuid westen (volgens de weerapps op vrijdag). Zo niet vandaag. Het is oostenwind maar de windmolens staan stil en de rookpluimen van de industrie gaan recht omhoog, dus nagenoeg windstil als we vertrekken.
Op het startpunt staan best veel WTC-ers, er wordt wat gepuzzeld:
Wat voor groepen hebben we?
Is er een Trim en een TT ?
Of gaan die samen?
De Tour is duidelijk, dus wij vertrekken met een groep van 13 in westelijke richting. Dit is inclusief een gastrijder die Corné heeft meegebracht: Karst van Terheijden noem ik hem maar.
Het gaat lekker, we schieten goed op, het is nog niet warm en met het zonnetje mooie uitkijkjes in de polders. Ergens tussen Oudenbosch en Stampersgat hoor ik dat 5 mannen besloten hebben dat deze tocht toch wat te lang is om op tijd terug te zijn, dus die hebben een andere route genomen.
Wij gaan verder met 8, helaas wat minder koptrekkers.
Geleidelijk komen we op wegen die een aantal mensen van het peloton niet kennen. Voor mij wel, het is bekend gebied uit mijn jonge jaren. Tot verrassing van sommigen rij ik zonder GPS systeem maar op geheugen. Dan kijk je vooral naar de “landmarks”. Bij die boom rechts, bij die boerderij links etc. Ik heb wel eens gelezen dat dit de mens over het algemeen goed af gaat, omdat in de evolutie de “jagers – verzamelaars” die dat in de prehistorie goed konden, vanzelf de mensen waren die overleefden en voortplanten. Klinkt logisch toch? Dan is het echter wel zaak dat die landschapskenmerken niet veranderen. En daar gaat het even fout bij Bergen op Zoom. Ik weet al sinds jaar en dag dat ik bij bordje
“camping de Heide” links af moet….. maar dat bordje is weg. 50 meter na de gemiste afslag zie ik een tunnel voor ons die niet in de route hoort. Even terugdraaien en weer op de route. Ik zie ook geen camping meer, wat is er aan de hand? Google weet alles:  BNdeStem 6 mei 2021: “Eigenaar Bergse campings de Heide en Vredenburg failliet“. De curator heeft blijkbaar het bordje ook uitgegraven om te kijken of dat nog wat op zou brengen. Je moet het maar weten, of de route vooraf verkennen zoals vroeger wel gebruikelijk was.…..
We rijden door de Bergse bossen langs de jeugdherberg naar Heimolen om zo bij de eerste geclassificeerde berg van de dag te komen: de Vossenweg, toch 16,5 meter hoog. Een goede opwarmer voor de Rijzende Weg in Woensdrecht die nog hoger is met zijn 21 meter. Als je denk dat dat niet zo veel voorstelt, moet je eens aan de “Ronde van Woensdrecht” mee doen. Dan rijden ze er tig keer tegenaan met een rondje van goed één kilometer lang. Dan gaat dit wel tellen.
Wij verteren het allemaal goed en na nog een hupje bergop naar Hoogerheide,  karren we via het Vliegveld Woensdrecht (dat ooit nog eens bewaakt is door Corné!), naar Huijbergen.
Chris heeft nu we over de helft zijn al zoveel alcohol verbrandt en verdampt, dat hij ook op kop gaat rijden.
Met 85 km op de teller rijden we Nispen in en stoppen we bij café Tivoli, of eigenlijk bij de kerk.
We nemen plaats op het kerkplein en bestellen koffie met een lekkere punt.
Anneke vertelt dat wij daar getrouwd zijn en door de deur waar we nu dus voor zitten, als echtpaar toen naar buiten gestapt zijn. Ze is daar na maar liefst 13.267 dagen nog steeds zo blij mee blijkbaar dat ze er op staat de kosten van de lekkernijen voor haar rekening te willen nemen: het is wel zo dat ik af moet gaan rekenen …..

De bidons zijn weer vol, het gebak, koffie en chocola op dus we stappen op voor het laatste stuk.
Er is wat meer wind en die is tegen. Maar omdat iedereen weer een beurtje pakt, houden we de gang er goed in. Een stukje België en dan via Schijf. We pakken achteraf wegen tussen Sprundel en Rijsbergen om uiteindelijk bij Mastbos weer op bekend terrein voor iedereen te komen. Nog steeds heeft iedereen voldoende energie uit de Nispense taart dus het laatste stuk is geen probleem. Het tempo gaat zelfs nog iets omhoog. Chris draait af naar Terheijden. Hij ziet er na het heftige feest gisteravond en deze tocht zodanig uit dat hij wel een dutje kan gebruiken. Ik waarschuw hem dat hij dan niet moet verzuipen in zijn jacuzzi. Gerard neemt ook de route over Terheijden. Corné en Karst slaan daarna af naar Wagenberg.
Het is net het verhaal van de 10 kleine negertjes (sorry, dat heet gewoon zo) . Begin van de May Hans weg, dan Ad van Dongen. Nog twee over.… ik zit nog te denken om Anneke te lossen om dit verhaal dat toch echt met eentje eindigt, gestand te doen. Maar besluit dat het goed is om ook dag 13268 en verder maar toe te voegen aan ons huwelijk.
Net voor 13.00 uur rijden we dun dam op, met ruim 127 km op de teller. Voor mij de eerste keer echt boven de honderd kilometer en best veel op kop. Lekker is dat. Ad van Dongen precies hetzelfde vertelde hij. Nu ben ik echt goed op de weg terug.
Gerard en Hans hebben de tocht vast opgenomen met hun GPS dus volgende keer kunnen ze “mee kijken” tijdens de tocht, dat vinden ze fijn denk ik want als er nog meer “landmarks” weggehaald worden hebben zij daar geen last van. Wel van uitvallende satellieten vertelde Hans….
Tijden zijn veranderd sinds ik in Nispen woonde.

Groeten,

Ad v W

Op deze zondag, 12 juni, is het mooi weer. Anneke kan haar zomershirt weer eens aan en ik smeer me in met zonnecrème. Klaar voor de start.
Tegen mijn verwachting in, is de opkomst op zo’n fraaie dag matig.
Maar als ik Jan Lensvelt zie staan, maakt dat niet meer uit, de belangrijkste man is er. Goed een jaar geleden stonden we we te zwaaien bij het Amphia en hoopten we allemaal dat de dag weer zou komen dat hij er weer zou staan.
De Tour gaat een rondje Binnenmaas van Flip rijden. De Sport wil weer eens op topsnelheid zag ik op de app, maar nu twijfelen ze toch wat en Sander heeft niet zo veel zin om in het rood te gaan rijden. Hij gaat met de Tour mee zegt tie. Van de TT is de bezetting ook laag en die gaan ook met de Tour mee.
Dus als Flip de boel in gang trekt, hebben we een behoorlijk peloton. We rijden naar het gat van den Ham en dan naar en door Lage Zwaluwe. Blijkbaar hebben de Sportmannen nog wat op de twijfelaars ingepraat en Sander en Peter overtuigd om toch de snelheid op te voeren; ze komen ons voorbij zetten. Helaas dus wat minder koptrekkers voor ons, want Kevin, Maurice en Gerard die goed tegen de wind kunnen, zijn er niet. Gelukkig is Flip in topvorm. Als ik eens even vraag hoe dat zit, geeft hij toe dat hij aan “dun dope” zit, hij heeft de dokter “een spuit laten zetten”. Net als Bogaert maakt hij dit gewoon bekend, maar dan niet tien jaar later, Flip slaat na 5 dagen al door.
Bij de Kiltunnel moeten we even kijken hoe het moet. Ze zijn daar aan het werk. Het noordelijke fietspad lijkt open maar het is goed dat iemand weet dat we aan de andere kant moeten zijn, want van daar zien we dat de noordelijke tunnelbuis helemaal dicht zit. Iets anders dan normaal komen we in ‘s Gravendeel en dan volgen we Maasdam en Sint Antoniepolder. Langs de Binnenmaas rijden we nu pal tegen de wind naar het westen. Leo pakt ook goede kopbeurten net als Ad van Dongen.
Dus het gaat lekker richting de bruggen over het Hollandsdiep. Met wind opzij nemen we die vlot.
Op de tweede brug scheurt het peloton wel even maar in de afdaling laten we iedereen weer terug komen. Vanaf nu alleen nog maar wind (schuin) van achter. We moeten even wachten omdat iemand zijn ketting er af heeft en niet meer met zijn schakelapparaat er op kan krijgen. Er wordt even gestopt.
Ik rij langzaam door. Op mijn tellertje zie ik dat dit veel effect geeft op het gemiddelde. Zakt toch door zo iets 0,3 km/uur. Via Oude Molen en Klundert rijden we naar Moerdijk. De snelheid zit er goed in en ik hoor niemand meer kletsen achter me. Zijn de verhalen op, of de asem?
Tegen dat we op de May komen, proberen we iedereen mee te krijgen naar de Kerkstraat voor de start van de ZLM Tour. Maar blijkbaar heeft iedereen een druk schema vandaag: “ginne taid “.
Okay jammer, met Flip en Anneke rij ik wel die kant op. Als we vlakbij de startboog zijn, zien we mooie plekken op een nieuw Mays terras. Bij Shirley, vandaag voor het eerst open en wij kunnen stellen dat wij een van de eerste gasten waren van deze nieuwe tent. Ze hebben niet alleen frieten maar in dit eethuis ook koffie met gebak. We krijgen nog gezelschap van ex-lid Gerard de Laat en later schuift ook Erik Van der Hoeven aan. We zitten hier prima met uitzicht op de wagen waar de ploegen voorgesteld worden. Veel jong talent maar ook wat bekende namen zoals Degenkolb en Vivianie die in de groene trui mag vertrekken. Het geel zit nog om de schouders van Olav Kooij van Jumbo en die moet vandaag 15 seconden voorsprong zien te verdedigen. En wij maar wachten tot wij op het podium geroepen worden, maar dat gebeurt niet, daar worden we door het publiek ook wel op aangesproken. Had inderdaad best gekund al waren we met ons drieën , want er was nog een andere ploeg waar er nog maar 1 van was vandaag. Na de geneutraliseerde start rijden de profs nog een keer de route van de (ex) prof ronde van Made en gaan ze onderweg naar Rijsbergen.
Toen de hele karavaan de May had verlaten, konden we mooi zien hoe snel de podiumwagen in kan pakken om op tijd in Rijsbergen weer opgesteld te staan straks na 168 km. Wij ruimen ook op en gaan naar huis. Straks toch maar eens even bij Studio Sport kijken hoe het afgelopen is………

Ad

Zaterdag 4 juni, de voorspelling was zomers voor deze Pinksterdag en ik verheugde me op een zonnige Pinkstertocht. Helaas was de uitvoering wat minder, slechts 14 graden en een dicht wolkendek, de zon was nergens te bekennen. Maar wel droog met een straffe noordoostenwind.
Deze zaterdagochtend waren Ad en ik niet echt superfit, hij omdat hij een dag van te voren bij de fysio een dry needling behandeling had gehad en ik had gewoon een slechte start met wat hoofdpijn.
Nou, dan rijden we een keer met de Tour-Trim mee, opperden we bij het ontbijt.
Helaas kwam ook deze voorspelling niet uit.
Om 8.29 uur arriveerden we op het Raadhuisplein waar volop WTC’ers stonden maar er was nog geen plan de campagne gemaakt van wie waar naartoe reed.
De sport was maar met drie, de trim met drie en de tour-trim vier, de rest liet de keuze op de Tour vallen. Flip promoveerde Ad gelijk tot wegkapitein van de tour en gezien de wind koos Ad voor een rondje Biesbosch en reed gelijk weg oostelijk de rotonde op.
Nouja, dan dus maar volgen.
En dat dachten er meer want ineens reden we met een combi van Tour/Tour-Trim/Sport en 1 gastrenner (Ronald Tilborg), wat een totaal maakte van 16 renners. Bont gezelschap.
Weer eens wat anders en dan kun je lekker bijkletsen met anderen. Wat er dus ook volop werd gedaan ondanks de straffe wind.
Zo te zien had Ad weinig last meer van zijn been want samen met Marc S. reed hij gestaag op kop tegen de Amertakbrug. Marc kreeg in de Trimgroep vorige week te horen dat hij te hard reed, dus nu kon hij zich uitleven bij de Tour.
In Geertruidenberg werd rondom het dorp langs de maasroute gereden naar de brug over de Bergsche Maas. Deze route vind ik net iets fijner dan die door Dombosch, is veiliger en geen stoplicht te bekennen. Daarna via de Peerenboom, Dussen, Almkerk naar Giessen. Daar is het altijd mooi fietsen, ook al waait het. Op kop werd regelmatig gewisseld, sterke renners waren volop voorradig.
Op de dijk naar Woudrichem toe, zat Erik vd H. glunderend te vertellen dat hij een item van bucketlijstje kon schrappen; een keertje met de Sport meerijden. Ook na mijn uitleg dat dit toch echt de Tourgroep was, was hij niet om; nee, dit was echt een sportgroep.

In het mooie Woudrichem reed ons nieuwe WTC-lid Chris lek.
Hoe kan dat nou? Alles was nieuw, de fiets, de banden.
Maarja, een ongeluk zit in een klein hoekje, dat heeft  Ad afgelopen jaar ook ondervonden.
Terwijl de mannen het bandje wisselden, kon er volop bijgekletst worden en zelfs een aantal bewoners kwamen naar buiten om polshoogte te nemen. Melody en ik waren blij met de stop, wij doken de bosjes in voor een sanitaire stop. Ook wij dames, hebben daar wel eens last van. Later hoorde ik van Ad dat daar verschrikt op werd gereageerd; “Dat kan toch niet in een christelijk dorp als Woudrichem?”.

Na deze onderbreking werd de weg vervolgd naar Sleeuwijk en Werkendam. Daar werd de snelheid wat opgevoerd dankzij de gunstige wind. Via de Bandijk reden we rechtsaf het Nieuwe Merwedepad op om zo de mooie Biesbosch route rondom de Noordwaard te volgen langs het Biesboschmuseum. En dan kom je na een rondje weer gewoon uit in Werkendam. Het blijkt dat dit tegenwoordig ook de nieuwe route is voor de ronde van de Biesbosch, niet verkeerd.
Net na de brug  dirigeerde Ad de groep niet over de dijk maar links erlangs, die weg is net wat breder en een stuk veiliger dan bovenop het smalle fietspad.
Via het Steurgat werd vlot naar Hank gereden en werden we onderweg getrakteerd op een schitterend rood papaverveld. Daar kon je veel maanzaadbroodjes mee maken.
En dan ineens komt de Amercentrale weer in zicht en is het niet ver meer naar de May.
Met 92 km. op de teller reden we lostrappend het dorp in en zowaar, de zon kwam bijna door 😊

Anneke

Tourtje Den Bosch

Zondag  15 mei 2022, om 8.15 uur nog maar 17 graden maar de voorspelling voor deze ZONdag is ronduit zomers dus de kledingkeuze is snel gemaakt; korte broek en shirt en klaar.
O, wacht eens…vorig jaar hebben de dames van WTC Made een goede investering gedaan in mouwloze WTC shirts, ideaal met lekker weer. Zou dat al gaan? Het is nog maar mei…
Het enige verschil met een gewoon shirt is slechts 6 cm stof op je bovenarm, dus zo groot is dat verschil niet….dus gewoon aantrekken.

Net voor half negen komen Ad en ik aanrijden bij de wachtende groep van ong. 24 WTC’ers die lekker staan te kletsen. Sandra is blij dat ik ook mijn mouwloze shirtje aan heb, zijn we het weer eens.
Wij kijken wel verbaasd naar Erno; hij heeft de weersvoorspelling niet gehoord blijkbaar en staat nog in winterstand met been- en armstukken en windstopper. Maarja, hij heeft het niet graag koud en wij hebben het te snel warm, ieder zijn ding.

Om half negen rijden de eersten weg; welke groep is dat? Wie zitten daarbij? Het is weer opletten want de groepen staan door elkaar en er wordt tegelijkertijd vertrokken. De sportgroep blijft wijselijk nog even staan, dat scheelt weer. Ik hoor dat ik Leo moet volgen, wat ik dus ook braaf doe.
De trimgroep rijdt richting Raamsdonksveer en de Tour ook. Nog voordat we goed en wel de May uit zijn, zijn de groepen gesplitst en rijdt een ieder weer in zijn/haar groep.
Ik zeg expres de May want carnaval komt er aan en deze weken is het De May. Gisteren, op zaterdag hebben we met de Mayenèrs de mini kraant rondgebracht over de godganse May en loten verkocht.
Dat waren dus heel veel stappen tussen 10.00 en 17.00 uur. En dat voelde ik eigenlijk best wel goed in mijn beentjes bij de opstart, als dat maar goed gaat…

Leo stuurt de groep net voor de rotonde nu niet linksaf naar Geertruidenberg maar we gaan verrassend rechtsaf, op naar de McDonalds dus. We rijden door Oosterhout van fietspad naar fietspad, laverend tussen stoplichten, honden, paaltjes, wandelaars en andere fietsers. Niet echt een fietsvriendelijke route maar het is weer eens wat anders en komen zonder kleerscheuren aan bij de verbouwde rotonde over de A27. Daar gaan we naar ‘s Gravenmoer en in het dorp rechtsaf.
Ojee, wegafsluiting.
“Nee, dat kan best” hoor ik roepen, dus iedereen voorzichtig langs de borden en rechts over het smalle paadje over een stuk afgefreesd fietspad. Gelukkig niet te lang maar wel even stoppen om de steentjes van de banden af te halen voor de zekerheid. Daarna gewoon verder via De Moer naar Loon op Zand. Dan komt het mooie stuk langs de Loonse en Drunense duinen, langs het meertje De IJzeren Man naar Cromvoirt. Wat een mooie route, zelfs een heel veld vol met ooievaars onderweg gespot. Ook iets wat je niet elke week ziet. Er zijn meer mensen onderweg deze mooie ochtend, het valt op dat er al veel auto’s en fietsers zijn dus op tijd ritsen!
Ondertussen zijn er voldoende gegadigden uit de groep van 12 die lekker op kop rouleren; Leo en Corné, Johan en Hans en Flip en Ad lossen elkaar lekker af.

En zo komen we al snel via Croimvort in Den Bosch, daar rijden we mooi langs een buitenrand de stad weer uit. Even een plaspauze voor de heren langs de waterkant en een uitkleedmoment voor Erno en weer door.
We rijden bovenlangs Vlijmen en Haarsteeg naar het pittoreske dorpje Oud-Heusden. Daar ergens, weet niet meer precies waar, komen we bekende shirts tegen; de trimploeg rijdt dezelfde route maar dan net andersom. Ik denk dat wij meer profijt hadden van de aantrekkende oostenwind want vanaf Oud-heusden waren we wel heel snel in Heesbeen, Doeveren, Overdiepse polder en Raamsdonksveer. Dus na een zeer zonnig ritje reden we weer de May in met 90 km. op de teller. Missie geslaagd.

Thuisgekomen even afkoelen, eten, douchen en carnavalskleren aan en naar de Wijngaerd voor de carnavalsmiddag met de senioren.

Er was tijdens het fietsen niet afgesproken wie er een verslag zou schrijven maar na een oproep in de teamkapiteinsapp, bleef het verdacht stil. Ad had echt geen tijd meer dus heb ik zijn pen maar gepakt. Volgende week zal het echt iemand anders moeten doen want met Carnaval volgend weekend hebben wij daar geen tijd voor!

Misschien is het een idee dat de teamkapitein tijdens de tocht een schrijver vraagt? Dan weet die nl. dat die tijdens de rit op moet letten 😊

Anneke