Alle berichten van Rene van Mook

De Kermisrit

De Kermisrit is de reden waarom ik lid ben geworden van de WTC Made. Ik volgde de WTC al voor ik lid werd, in het Programma van de club zag ik de Kermisrit.

In mijn gedachte zag ik alle kleppers van de club een rit maken in de botsauto`s of een leuke rit op een stalen ros in de draaimolen, maar niets van dit alles, het blijkt dus dat als de kermis in het dorp is ieder zijn eigen (fiets) molentje mag laten draaien en evt. mee gaat draaien in een groep wielrenners. Dat vind ik toch Jammer!
Dit weekend wordt het WK gereden in Wollongong (klinkt als een kermisattractie: kom we gaan de Wollongong in.) Zaterdag-morgen vroeg pakte Annemiek van Vleuten de titel.
Deze ochtend mochten de mannen om het goud strijden.
Voor mijn vertrek naar het oude gemeentehuis zet ik nog even de tv aan ,wat bleek: geen Matthieu vd Poel in Koers ( Neerlands hoop) Hij was in zijn nachtrust gestoord door luidruchtige fans en ze hebben hem toen maar, om zijn voorbereiding niet verder te verstoren, in een ander huis bewaard. Uiteindelijk na 30 km is hij afgestapt en zag ik net Remco Veekens voor België de wereldtitel pakken. Voor beide een nieuw truitje .

Nu onze koers. Het vertrek punt was naast de Royal King Dat was ook het onderwerp van gesprek. Ik hoorde de ene zeggen: ik ga voor geen goud in datking ding en de andere zei dat hij na een avondje stappen er graag in ging, ieder zijn (king) ding!

Flip was vandaag de rittenman ,Iedereen had zijn tickets paraat en zo konden we mee met de WTC-tour rit richting Veen en Andel.
Flip en Ad gingen van start af op kop, dat kwam vertrouwd over, heeel lang geleden toen de sportgroep nog de A- groep als naam had was het iedere week zo dat Flip en Ad op kop fietsen. Een garantie op een veilige rit met een strak tempo en getapt uit de Brein-GPS.
Voor de oplettende onder ons zie je tijdens zo,n rit best veel om je heen, qua natuur. Kijk het is natuurlijk geen jungle maar in de Overdiepsepolder zag ik een groep ooievaars en bij de zomerdijk vloog er een Buizerd over ons heen en zag ik nou ook een Panda??. Of was dat dan weer op de kermis jungle tour.

Ondertussen kwam de zon lekker door. Op kop werd er wat afgewisseld door de sterkere onder ons, met een groep van 15 molentjes maal je toch in een beperkte tijd heel wat kilometers weg. De brug bij Heusden nemen we in hetzelfde tempo, dan pakken we de Maasdijk (mmm Maasdijk is toch ook een dorp in het Westland?) via Wijk en Aalburg naar Veen. De Kerkmis is daar bezig dus nog weinig verkeer, maar op de slingerdijk met zijn vele blinde bochten blijft het opletten.
Langs Woudrichem en Sleeuwijk komen we op het kerkeinde daar worden we ingehaald door een scooter, wat blijkt, het is de persoonlijke trainer van Johan H. , Johan pikte aan en binnen en mum van tijd was hij uit het zicht (Hij wilde gewoon zo rap mogelijk naar de kermis dacht ik nog)
Werkendam vlogen wij voorbij, op de Grote Waardweg hadden we de wind in de rug.
De volgende attractie kwam in zicht : de brug bij Hank, veel tegenliggers daar op het smalle fietspad ,zijn dat nou spookrijders? Hoort bij een kermisrit denk ik dan maar.
Thuis aangekomen stempel ik voldaan mijn rittenkaart af op ruim 80 km.
Het was een leuke ochtend, ik heb genoten van de vele attracties, de oliebol met koffie staat op mij te wachten, met een Happy gevoel sluit ik deze Kermisrit af.
M.v.g. Uw exploitant van deze dag: Erik van der Hoeven.
Graag tot volgend jaar.

Banaan

Deze ochtend begon met mist, dan bedoel ik waterdamp, niet de mist die ook wel eens optreed na een zware avond uitgaan. John de rittenman had voor de ochtend de perfecte rit ingepland. Via Willemstad naar Dinteloord. Zaterdag had hij de route al op de app gezet, zodat meerdere kleppers ook de weg zouden weten, altijd handig.
Na Klundert, bij de Noordschans de Buitendijk op, gaf de GPS links af aan maar de kopmannen gingen rechtsaf. Dat gaf wat verwarring, maar de mannen hadden een goede reden: namelijk veiligheid.
Idd rechtsaf en iets omrijden is eigenlijk beter.
Nu recht toe recht aan naar Willemstad.
Weinige weten dat Willemstad vernoemd is naar onze WTC trim patron “Don Wim Rasenberg” !😉 ook wel “De Raas”!
Over de trimgroep gesproken, wat daar gebeurt is wel opvallend. Vorige week reden er 15 kleppers mee en deze week ook weer 15 kleppers en dan miste ik er nog een paar van de harde kern. Tel je die er nog bij op dan zou je aan 20 trimmers komen . De trim word steeds populairder , De voorzitter werd ook nieuwgierig en ging vandaag ook mee, hij wil wel is weten wat het geheim vd trim is.
Net voor Dinteloord kwam de voorzitter achter het geheim: achter in de groep werd geroepen “Bananentijd” ! Dat is nu net het populaire kenmerk van de trimgroep. Ik hoorde de voorzitter hardop denken: ” dat gaan we bij alle groepen invoeren”!
Na de banaan gaan we bij Dinteloord linksaf richting Stampergat. Daar kregen we applaus van de vele toeschouwers die ons ook nog wat rommel wilde verkopen. Op de goudsbloemsedijk ligt snel asfalt, wat uitnodigde tot wat harder te gaan fietsen. De helft zette een sprint in tot aan het bruggetje bij ’t Lamgat, vandaar ging de groep met een mooi tempo weer naar Made.
Het was weer een fijne rit met een fijne groep met fijn weer.

Groeten van Beaste von den Boan

Bijpraten met de Trim

Wat een weertje deze ochtend, en dat heel de zomer lang.
Op tijd uit bed natuurlijk om op tijd in de May te zijn voor een lekkere fietsrit.
Daarna lekker bijkletsen over van alles en nog wat bij Shirley.
In Oosterhout is het eerst eten, maar in de May is het eerst fietsen en dan eten.
Peter onze fotograaf was ook weer vroeg aanwezig om deze dag voor het nageslacht vast te leggen. En als iemand dat kan is het Peter wel.
Met een flinke groep vertrokken wij richting de Slingerdreef.
Dat de groep steeds groeit betekent natuurlijk dat het hier hartstikke gezellig is.
Met maar liefst 16 man en naderhand Helene en Petra die een eigen ritje reden was het een mooi en bont gezelschap.
Goed gemutst ging het naar Oosterhout om daarna via het vliegveld richting Slingerdreef te rijden.
Maar daar gingen wij dus niet in. Een paar kilometer verderop gingen we rechtsaf en zagen wij de molen zonder kap al staan. Hier rij ik vaak langs als ik alleen ben.
iets verderop zei Rene dat we rechtsaf moesten de molenweg in.
Dat deden we dus, maar een weg was het niet. Het was gewoon een ordinaire zandpad.
Dus omdraaien. het werd geen dag om te gravelen.
Na 200 meter verder ging het wel rechtsaf om ons een paar kilometers verder op de Slingerdreef te laten uitkomen.
Lekker tempo vandaag zodat iedereen goed kon meekomen.
Op naar Bavel en dan naar Dorst. Hier werden we bijna door een automobilist van onze sokken gereden. Deze idioot dacht dat je een groep fietsers kan inhalen als er uit tegenovergestelde richting ook een auto aankomt. De man moest vol in de ankers om een aanrijding met de tegenligger of met ons te vermijden.Wij zijn gewoon vogelvrij voor dit soort idioten. Naderhand ging hij er weer als een idioot zo hard vandoor.
Van de schrik bekomen reden we lekker terug naar de May. Daar aangekomen op het terras was het lekker genieten van een bakske met een heerlijke appelpunt. Even later kwamen ook de andere groepen binnen en zo werd er nog heerlijk met z’n allen nagekaart.
Om een uurtje of 12 ging ik weer richting Oosterhout. Iedereen bedankt voor de gezelligheid en de mensen van Shirley bedankt voor de leuke bediening op het terras.
Met vr gr De Pakhaas.

PS: Bakkertje, nog bedankt voor de leuke foto’s!!!!!!!

Bijpraten met de Sport

Het begint bijna een traditie te worden dat ik zaterdag avond Chris een app bericht stuur, zodat we zondag ochtend samen naar Made kunnen rijden. Chris op zijn beurt, appt dan met zijn broer Sander die dan “meestal” aansluit.
Het is druk op het plein, het is snel duidelijk dat de Sport met voldoende renners is om als Sportgroep te vertrekken.
Frans roept de route, iedereen knikt en we vertrekken richting stad Parijs, het restaurant wel te verstaan. Al snel halen we de trim groep in, Melody besluit bij de Sport aan te sluiten. Even later halen we de tour groep in, Ad van Dongen sluit ook aan bij de Sport groep. Maar Ad bedenkt zich en laat zich terug afzakken naar de tour.

Volgens mij had iedereen een enorme behoefte aan appeltaart met slagroom, er werd vanaf de start een ruk gegeven aan de gemiddelde snelheid. Met the Weda Brothers als kar trekkers hadden we de gang erin, zullen we maar zeggen….
Leider Frans demarreerde voor iedere bocht naar voren om de weg te wijzen, voor mij is dat prettig. Want zoals Sjon altijd zegt: “dieje hamster, weet de weg in zijn eigen winkel nog nie”…
Kevin geeft aan dat zijn hartslag naar standje veel te hoog gaat, dus zoals de Sport groep is houden we direct de pedalen stil en laten we Kevin op adem komen.

Dit moment van ff rustig gaf ons toch de tijd om van deze Sportrit, toch een bijpraat tocht te maken. Bijpraten met de sport, komt niet zo vaak voor . Maar Kevin is een bikkel en hij herpakt zich aan het einde van de rit, en kon het tempo weer omhoog. Op tijd terug voor koffie met gebak en een biertje.

Mooi ritje.
Mvg Twan

…boven Gorinchem met de Trim

Je merkt dat de vakanties op z’n eind lopen. Tel daarbij op het mooie fietsweer en voila een hoge opkomst. De hitte is inmiddels het land uit, maar de zon schijnt nog steeds en heel af en toe schuift er eens een wolkje voor. Het stevige briesje uit de noordwesten zorgt er – zeker in de schaduw – voor dat het soms zelfs wat fris aan voelt. Met zo’n 30 renners staat WTC aan de start voor een nieuwe fietszondag. Eigenlijk kunnen er best 3 of 4 groepen gevormd worden. Echter de Sport en Tour zoekt elkaar op en ook de 15 overgebleven WTC’ers vertrekken als 1 groep. Ik vind dat voor deze zondag voorlopig even niet verkeerd. De conditie is nog niet helemaal wat het moet zijn en mijn enkel vertrouw ik ook nog niet helemaal. Vijftien renners is een mooie gelegenheid om je ergens halverwege te verstoppen. De route is gedeeld via de whats-app groep en omdat bijna iedereen tegenwoordig een dikke Garmin of andersoort merk heeft, ga ik ervan uit dat meerdere mensen wel de route hebben.
Om de een of andere reden vertrek ik samen met Bert Timmermans toch op kop en rijden we de May uit. In de aanloop naar de brug van Geertruidenburg merken we voor het eerst echt goed dat het aardig waait. We rijden het overbekende stukje door Geertruidenburg en dan de brug over naar ’t Veer. We steken de Keizersveerbrug over en draaien de Hank in. Genoeg kopwerk voor mij, ik ga eens kijken wie we eigenlijk allemeaal mee hebben. Veel ouwe getrouwe trimmers, maar ook wat Tour-mensen. Gastrenner Paul van Dijk – op z’n spiksplinternieuwe Giant TCR – en Melody nemen de kop over en zetten direct een flink tempo neer. Beschut van de wind door de huizen rijden we gestaag door Hank totdat we even halt moeten houden; de remmen van Peter Kuijpers lopen wat aan. Al snel kunnen we weer op de pedalen en cruisen we door Nieuwendijk. Met weer nieuwe kopmannen gaat het hard, eigenlijk soms een beetje te hard en de eerste kreten “…ZACHTER!!” galmen door het peloton. Voordat we Sleeuwijk aandoen ligt het tempo weer wat op Trimniveau. Er is echter al wel wat schade aangericht en dat wordt duidelijk zichtbaar als we de brug bij Gorinchem over moeten. Iemand wil al terug keren, maar wordt door Wim Rasenberg toch aangenoedigd om even door te zetten. Ik hoor het gegrom aan en besluit vanaf Gorinchem het tempo maar weer te bepalen. Samen met Melody rijden we met 26-27km/h ons rondje boven Gorinchem. Pinkeveer en daarna richting Hoornaar. Met de wind in de rug zijn we weldra weer terug bij de brug en worden we bijna de brug opgeblazen, wat een verschil.
Het tempo komt nu als vanzelf weer wat hoger te liggen en we naderen Werkendam. Vlak voor Werkendam gaan we linksaf de polder in en even later nadert de lange Grotewaardweg. Zal ik de meute loslaten en de snelle jongens laten gaan? Zolang ze daarna op ons wachten bij de dijk langs de Biesbosch vind ik het eigenlijk prima. Het tempo gaat nu naar 33-34km/h en iedereen kan aardig mee. Toch valt het veld wat uit elkaar als het tempo nog hoger wordt. Met enige moeite tik ik net boven de 42km/h en denk aan de renners in de Vuelta die over 190km een gemiddelde rijden wat zelfs hoger is dan mijn 42km/h …hoe dan?!?!
We naderen Hank. Gerard V. zwaait hier af voor een familiebezoek en de rest gaat gezamenlijk weer Keizersveer over. Op de weg naar ’t Veer komt het sport-peloton met veel bombarie voorbij. Een enkeling uit ons peloton haakt aan, Peter Kuijpers zwaait in Geertruidenberg af en zo dunt ons clubje al aardig uit. Na een keurige 75km zijn we terug in Made.
Je merkt dat het in een groep van 15 renners lastig is om het iedereen helemaal 100% naar de zin te maken. Voor de Trim-groep ligt de focus niet op een hoge gemiddelde snelheid. Zeker in zo’n grote groep moeten we rekening met elkaar houden zodat iedereen mee kan en er niemand afgereden wordt. Geen enkel probleem om een keer weg te sprinten of een viaduct op te knallen en de rest helemaal naar de GGD te rijden. Het wordt wat lastiger als er vele kilometers structureel (te) hard gereden wordt en er mensen halverwege de rit al met de tong tussen de spaken raken. Dat kan nooit de bedoeling zijn. Let een beetje op elkaar.
Komende zondag de bijpraattocht; een relatief kort ritje en daarna koffie met wat lekkers! Ik heb er zin in!

Rene

Moet het altijd van dezelfde zijn?

Zondagochtend gebruikelijk fiets klaarzetten zaterdag even een appje naar Gerben of hij meegaat. Helaas zit al op vakantie in Frankrijk. Flip had aan gekondigd een rondje Beijerland te willen rijden.
Marianne had geen fietsmaat deze morgen dus zeg ik ga mee naar de May, kun je met de trimgroep mee. Die rijden mooie rondjes met een dito tempo. Daarnaast zijn aardige gasten kun je nog lekker wat kletsen. Dus goed acht uur vertrekken we richting Leo, die pas later op vakantie gaat, zodat hij nog met de club mee kan. Als we via de Bromtol naar de May rijden merken we dat de wind toch weer duidelijk aanwezig is. Aangekomen bij het oude gemeente huis is Wim Rasenberg al aanwezig en ook Bert Timmermans komt met de auto geruisloos het plein op gereden. Al snel wordt het wat drukker. Er vertrekken vandaag drie groepen. Een kleine sport bestaande uit vier kleppers, de trim met 11 personen inclusief 2 gastrijders en een tourgroep met 11 personen t.w. Ad van Dongen, Marino van den Elshout, John Haanskorf, Johan v Helmond, Flip Segeren, Leo Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Anneke en Ad v Wesel en ik zelf natuurlijk. Flip komt naar mij toe hij denkt dat het rondje Beijerland voor enkele wat te ver is. Daarom stelt hij voor een rondje Binnenmaas te rijden. Met Flip op kop vertrekken we richting de Watertoren waarna we richting het Gat van Ham trekken. Op de dijk naar Lage Zwaluwe laten we ons even afzakken om te zien welk schoon volk in het wiel heeft plaatsgenomen. Het zijn de eerder genoemde namen. Dus we kunnen redelijk gas geven. Echter voor de Moerdijkbrug moet Marino al lossen. Is dit even een zwak moment of is het meer? Na de Moerdijkbrug rijdt Ad van Dongen op kop en die rijdt weer bijzonder makkelijk zodat we snel bij de Kiltunnel aankomen. Deze is voor fietsers weer helemaal oké dus rijden we door de goede buis naar ’s Gravendeel. In de tunnel flits Johan van Helmond met zeeeer grote snelheid ieder voorbij. Na de tunnel is er een korte plaspauze. Via Maasdam rijden we langs de Binnenmaas naar het Zwanegat. Van hieruit langs Strijen af waarna we richting Numansdorp rijden met Leo op kop wordt er een goed tempo onderhouden tot we te horen krijgen dat er problemen achter in de groep zijn. Marino heeft het opnieuw zwaar. Juist voor Numansdorp zien we een ziekenauto. Een wielrenner is waarschijnlijk op een paaltje gebotst. Wij worden verzocht om door te rijden. Na de golfbaan Comstrijen gaan we linksaf naar de Haringvlietbrug. Ik wil even een beetje aanzetten maar wordt teruggeroepen weer problemen achterin. Hier worden ze nu geholpen doordat de brug open is geweest en de slagbomen nog neer zijn. Als de weg open is rijden we door tot onder de brug waar weer gewacht wordt op de mindere van de groep. Via Helwijk, Oudemolen, Zwingelspaan bereiken we Klundert. Hier steken we door naar het industrieterrein Moerdijk. Vanaf hier moeten we echt regelmatig inhouden. Dat het gemiddelde hierdoor omlaag gaat is niet zo erg echter ik moet nu passen voor de koffie bij Shirley. Wil graag om 12:00 uur thuis zijn. Heb nog wat te doen. Toch nog maar een verslagje gemaakt.
Als ik thuis kom is Marianne al thuis, Gerard Veekens heeft haar netjes tot thuis begeleid. Ze heeft heerlijk gefietst.

Gerard

Ben ik er toch ingetrapt!

De ploegen vertrokken 1 voor 1 vanaf het Raadhuisplein, voor de sport bleef niet veel over maar 4 is genoeg. We misten wel John M maar deze gevoelige jongen had fysieke klachten dus koos hij voor de tour. Het #indekken was gelijk begonnen, verjaardag gehad, uit eten geweest en flink wat op. Nou we gaan het zien onze Thijs had een mooie route uitgezet over vreemde wegen. We reden via Zevenbergen, Hoeven, Boschenhoofd, klunend over de A17 rondom Roosendaal, Oudenbosch, Langeweg richting Terheijden hier stond koffie en gebak klaar om te vieren dat onze jonge god Twan 54 was geworden, daarna op het gemak richting de May. Heerlijk zo’n zondagmorgen niet veel wind, niet te warm, niet te koud wat wil je nog meer. Ook verbaas ik me over de kracht van onze Frans 71 en gewoon meedraaien dat wil ik ook. Het enigste min puntje was de slechte deal die ik had gemaakt met Thijs hij de route en op kop ik achteraan om alles mee te maken voor het verslag, maar helaas dit is niet gelukt vandaar de titel.

Gr. Een Klepper

Langs onbekende en bekende wegen.

Gisteren was het een dag waar de wielerliefhebbers nog lang over zullen napraten.
Annemiek en mijn favoriet Remco hebben de Vogezen en de omgeving van San Sebastian een zware verkoudheid bezorgd. Vandaag zijn er nog vele in het peloton bezig om hun wonden te likken en proberen zich te herpakken voor de volgende koers.
Maar dan vandaag.
John had een route uitgedacht die ons richting Blauwe Sluis zou voeren.
Met 2 gastrijders Paul en Marianne erbij waren we met 9 kleppers.
Op naar Zevenbergen met een flinke wind op kop. Hier de Koekoeksdijk gevolgd door de Dikkendijk gepakt. Straf kopwerk van John en Paul. Daarna naar de Molendijk om richting Moerdijk te rijden.
Antoon en Bert lieten zich ook niet onbetuigd om een gedeelte van het kopwerk te doen.
Blauwe Sluis was de volgende passage op weg naar Lage Zwaluwe.
In Lage Zwaluwe nam Jacques afscheid van ons waar hij een tijdelijke woning heeft.
Dat in afwachting van een nieuw appartement wat in de May gebouwd gaat worden.
Intussen in Drimmelen aangekomen. Naar de haven gereden om daarna achterlangs
en langs het kanaal naar het domein van Kriezantenkweker Erik gereden. Hier afscheid genomen van Erik om vervolgens terug te keren op het punt waar wij vertrokken waren. De May.
Gastrenster Marianne nog naar huis gebracht, om daarna nog een lusje over Dongen te rijden.
Toch nog de 100km aangetikt deze ochtend, om daarna lekker naar het fietsen met onze kanjer Annemiek te gaan kijken.
John, nog bedankt voor het leuke ritje en de aanduidingen onderweg en tot binnnenkort.

Met vr gr De Pakhaas.

Zuidwaarts!

Opnieuw schitterend weer, maar toch met beduidend meer wind dan vorige week. De wind kwam meestens uit het zuiden, en daar had John al op ingespeeld door een toch zuidwaarts te plannen. En opnieuw was het een verrassend rondje met een forse groep. Met wisselende mensen op kop, maar met één vaste kracht, Kevin. Indrukwekkend. Het tempo vasthoudend en dan zonder problemen nog de gesprekken achter hem volgend. 

Opnieuw zijn we op plaatsen geweest die ik niet kende of me niet kon herinneren, maar aan de hand van kerktorens en andere oriëntatiepunten was het voor mij steeds wel duidelijk waar we ons bevonden.

En een aangename verrassing toen we net voor de brug voor Zwartenberg richting Zevenbergen de andere groep tegenkwamen. We zijn een tijdje samen opgetrokken richting de Elsakker waar het weer splitste. Hoewel de samenstelling weer wat anders werd in beide groepen. 

Het was ook leuk dat een vraag die een paar weken eerder gesteld werd, beantwoord werd. We reden toen over de Goudbloemseweg vanaf Oudenbosch en gingen over de houten brug over de Mark. De vraag was toen waar je uitkwam als je rechtdoor ging. Het antwoord werd toen gegeven, maar er werd in deze tocht ook bewezen dat dit klopte: Hoeven. Wat ik zelf wel grappig vind is dat we daar vlak langs de Geerstraat en Goorstraat reden. Maar dat moet je dan net maar weten. Het heeft verder ook geen enkele toegevoegde waarde.

Het was weer een schitterende rit met leuke mensen. Elke zondag weer plezier. Het spijt me dat ik volgend weekend weer moet werken. Aan de andere kant, het brood waait ook niet op de plank. 

Met vriendelijke groeten,

Gerard

De ene is niet de andere

24-7-2022, verslagje van de tourgroep van de WTC. De vakantie is voor een aantal van ons begonnen dus tijd voor een vakantierit volgens de agenda van de WTC. Als ik deze ochtend met mijn fiets richting Leo rijd is het al een aangename temperatuur. Als ik bij hem kom zeg dat ik niks van Gerben heb gehoord en dat hij er gister ook niet bij was met het rondje TMM. Dus vertrekken we om 8:10 richting de May via den Bromtol. Als we bij het oude gemeente huis aankomen zit Wim Rasenberg al te wachten en ook René van Mook is er al. Niet veel later komen er verschillende renners en rensters uit diverse richtingen aangereden. De wind komt uit Zuid-Westelijke richting dus is mijn idee een route richting Willemstad te rijden. Als mijn GARMIN 8:32 uur aangeeft gaan we van start, hierbij duurt het even voordat het peloton gevormd is. Als we de Watertorenstraat indraaien is de groep gevormd. We nemen bij de Helkant de weg richting het industrieterreintje van Hooge Zwaluwe. Hier hebben we enigszins wind mee en het tempo gaat lekker omhoog. Leo heeft er ook echt zin in. Maar rap komt er vanuit de achter kant van de groep dat we de tour zijn en niet de sport. Eerlijk gezegd denk ik dat de tourrenners dit best aankunnen.
Ik ga een keertje na achteren om te zien welk schoonvolk er allemaal is aangesloten bij de tougroep. Ik kom dan de volgende namen tegen: Chris Weda, Anneke van Wesel, Sharelle van Dongen, Ad van Dongen, Leo Stasse, Corné Schoenmakers, Flip Segeren, John Haanskorf, Peter Verhagen, Peter Bastiaansen, Erno Haanskorf, Johan van Helmond, Twan van Meel en Gerben Berm. Ik merk dat er voldoende sportrenners tussen zitten die hun kopbeurten kunnen doen maar zie ook dat neef Twan op de mountainbike er tussen zit. Zijn Ridley is in onderhoud en hij geeft aan dat dit ook een manier van trainen is.

De ene is niet de andere is de titel van dit verhaaltje, maar waar slaat dit nu op wel de ene Haanskorf wil niet op kop en de andere wil er soms niet vanaf. Maar voor we in Moerdijk zijn is de dieje die niet op kop wil eraf en keert hij om. Na het industrieterrein gaan we van Klundert richting Noordschans hier schieten we de polder in richting Tonnekreek. Ondertussen rijd ik naast Sharelle die lekker mee peddelt op haar mooie LIV Langma. Vervolgens gaan we over de fietsstraat richting Willemstad. Deze fietssnelweg is blijkbaar niet bij iedereen even bekend. Het rijdt er echter fantastisch. Bij Willemstad wordt er geroepen plaspauze, wie weet ik niet maar er is blijkbaar behoefte aan. Wat later rijden we weer verder richting A29 vandaar gaan we naar het industrieterrein Dinteloord. Best een aardige wind staat hier tegen, en Johan en Gerben proberen elkaar even uit. Beiden moeten er flink tegen aan zeker dat laatste stuk dat nog even lekker oploopt. Met Chris en een goede Corné op kop gaan we richting de suikerfabriek altijd weer oppassen met de weg versmallingen op deze verkeers luwe weg. Als we de suikerfabriek gepasseerd zijn is er een wegomleiding. Die zorgt er voor dat er even een klein misverstand is met wat nu de juiste richting is. Als we Stampersgat verlaten vraagt Chris wanneer we wind mee krijgen. Ik geef aan dat we nu wind af rijden. Langs de windmolens af rijden Standdaarbuiten in. Hier staan links en recht van de weg paaltjes die goed aangegeven worden door de koprijders op dat moment. We draaien richting Hunter Douglas waarna we niet kiezen voor de Goudbloemsedijk maar voor Langeweg. Anneke vindt dit niet leuk zegt ze, ik vind het juist een leuke afwisseling. Maar ik merk als we de bochten nemen in deze weg dat daar het probleem zit. Meer voorwaarts blijven rijden luid mijn advies, dan hoef je niet elke keer weer fors aan te zetten. Daar wat verderop komt de Lamgat-brug in beeld. Hier merk je dat het wat later in de ochtend wordt, de recreanten zijn ook wakker geworden en zorgen voor wat meer drukte op de fietsroute. In overleg met Flip besluit ik dat we een klein lusje via Zwartenberg naar de
Elsakker erbij pakken. We hebben tenslotte tijd voldoende. Hier gaat het fout. Peter Bastiaansen die normaal met trim mee rijdt heeft blijkbaar voor de brug al moeten lossen en rijdt via Langeweg naar huis.
Over de brug bij Zwartenberg doorkruisen we de trimgroep. Dit leidt altijd tot verwarring, Sharelle besluit met de trim het rondje af te maken. Al met al ontstaat er even een onoverzichtelijke situatie de koprijders hebben niet altijd een goed beeld hoe het achter in de groep aan toe gaat. Er is nog meer verwarring door een groep Harleys die zich ook nog tussen de fietsers door wurmt. Via de Elsakker gaat het richting de Compaan, bij de Schuivenoordseweg nemen Chris en Twan afscheid van de groep. Chappeau Twan goed gereden je kunt zo met de Rabo-dikke Banden race meedoen. Vanaf de Compaan gaat de snelheid weer omhoog om vervolgens weer even omlaag te gaan. Ik maak nog snel een filmpje want op STRAVA kun je tegenwoordig ook korte filmpjes kwijt. Bij Wagenberg slaat Corné rechts af en even later rijden we via de Brandestraat de May binnen. Ik hoor of we één biertje meedoen. Niet veel later zitten we bij Shirley eerst aan koffie met gebak. Hierna doen Leo en ik één biertje om rond twaalf uur terug te zijn op Ter Aalst.

Groet, Gerard.