WTC Made op facebook 
WTC Made op Strava
Deze ochtend was de animo bij de trimmers niet erg groot. Natuurlijk kwam dat ook door het pinksterweekend. Maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Met Johan Smits, John de Wijs en mijn persoontje stond er toch een sterke selectie aan het vertrek. We zouden naar het blauwe meer rijden. Eerst wind tegen, en daarna op de terugweg wind in het hol.
Ik heb er deze keer een iets ander rondje van gemaakt. Om iedere keer dezelfde wegen te pakken word na verloop van tijd toch wel een beetje saai.
Het ging via Geertruidenberg naar Raamsdonksveer. Bij de Triangel de weg overgestoken om verderop boven aan het viaduct linksaf te slaan langs het oude kerkje de polder in. Al slingerend rechtsaf om weer een viaduct aan te doen die ons naar Waspik voerde. Aangekomen op de rotonde aldaar ging het linksaf richting Sprang. En verder ging het. Sprang door en daarna het halvezolenpad overgestoken om richting de Kets te rijden.
Uiteindelijk kwamen wij uit op het snelfietspad van Walluk naar Tilburg. Dit een eindje gevolgd om daarna rechtsaf te slaan naar het blauwe meer. Rond gereden om op de weg van Loon op Zand naar Dongen-Vaart uit te komen. Tussendoor natuurlijk gezellig keuvelen met Johan en John over vakanties en meer over dat soort alledaagse dingen. Nadat we de vaart voorbij waren ging het gas erop. Wij hadden een afspraak om 11uur bij het Trefpunt met Petra en Helene. Dus werd er een tandje bij gestoken.
Door ’s-Gravenmoer ging het naar Oosteind. Daar de polder door gestoken om op de Oude Veerseweg uit te komen. Daarna via Geertruidenberg terug naar Made.
Hier zaten Helene en Petra al vol ongeduld op ons te wachten. Wij waren uitgenodigd om een bakske te komen doen met wat lekkers erbij. Nou, dat moet je tegen ons niet zeggen natuurlijk.
Petra intussen voorzien van een nieuwe heup en Helene ook aan de betere hand na wat fysieke ongemakken. Ook Andre was er. Ook nog steeds veel last van zijn pols. Ook voor hem hoop ik dat het e.e.a. zich naar de goede kant gaat bewegen.
Onder het genot van een goei bakske werd er gezellig gepraat over van alles en nog wat.
Na een uurtje en twee bakskes wijzer werd het tijd om weer eens naar Oosterhout op aan te gaan.
Gezellig gefietst deze ochtend met Johan enJohn en leuk nagepraat met Petra en Helene en Andre.
Bedankt allemaal en tot een volgende keer.
Met vr gr De Pakhaas 😁🐰
Alle berichten van Rene van Mook
Sport & Tour rondje Heusden en Altena
Zondag 29 mei 2022 hadden zich aardig wat WTC-ers verzameld op het Raadhuisplein. De sport en tour gaan gezamenlijk op pad. Een mooi peloton. Niet zoals aangegeven richting Numansdorp maar naar Heusden en Altena. De weerman of vrouw van dienst had de buienradar geraadpleegd. Met een temperatuur van net boven de 10 graden was de kledingkeuze divers. Van winterpakken, lange broeken been-, mouw- en kniestukken, jack en bodywarmers. Dus het gehele kledingpakket is aangesproken. Onze tourgids Gerard loodste de groep richting het oosten, naar Heusden. Via Geertruidenberg, Raamsdonksveer, Raamsdonk, Waspik de polder in richting Heesbeen. De sterke mannen uit Terheijden waren duidelijk warmer dan de rest uit Made. Langs de Maas moesten Chris en Twan geremd worden want zij rammelde het hele peloton uit elkaar. Op weg naar premies? Met de wind in de rug richting het oosten. Over de brug bij Heusden rechtsaf richting Wijk en Aalburg en Veen. Linksom richting het noorden en westen. Onze klassementsleider Peter werd steeds kleiner van het wegkruipen. Daar sloeg het noodlot toe voor Marino. Lekke achterband. Gelijk werd opgemerkt dat Marino de verkeerde bandenkeuze had gemaakt. Aan de buitenzijde was het canvas zichtbaar! Voortaan regenbanden? Na hulp van Wim, Leo en Gerard en ontelbare CO² patronen was de lekke band gemaakt. Waarna nog een wijze les van Gerard volgde. Voortaan controleren of het rubber in de houder zit!!!!! Hahahahahaha. Hier hadden een paar bakken koffie en een puntje niet misstaan. Tijd zat voor gehad. Verder naar de brug van Gorinchem. Deze rechts laten liggen en linksaf bij Werkendam de polder richting Hank. Wind in de rug en dat was te merken, ruim 40 / uur naar Made. John trok nog eens lekker door wat een druppel vormde aan zijn neus. Juist een echte Haanskorf. Over de Keizersveersebrug over het industrieterrein om de stoplichten te vermijden. Daar trokken Twan en Ad nog de laatste kilometers op kop richting Made. 80 km gereden in een heerlijk tempo. De mannen uit Terheijden en John hebben de 100 KM nog volgemaakt. John ging voor een bakkie bij zijn ouders met daarbij nog een nat pak cadeau. En Marino……. Tip; nieuwe binnen- en buitenbanden, tig CO² patronen en een hoesje voor zijn koude handjes.
Wim
Trimploeg naar Uppel
Toen ik in alle vroegte op de weerapp keek zag ik dat ik gezien de temperatuur van 8 a 10 graden toch weer de iets dikkere kleding voor de dag moest halen. Aangekomen op het Raadhuisplein zag ik toh wel een aantal bikkels staan in korte mouw en korte broek.
Enige discussie was er welke route we gingen rijden ivm de wind. Na enig overleg werd toch besloten om een Uppeltje te doen, sommige moesten op tijd weer in Made zijn en dus een iets kortere rit als normaal.
Met vijven vertrokken we: Wim, Jacques, Johan, Peter en John.
Echter in de Blockmekesstraat sloten Marc Schaerlaeckens en gastrijder Frans marijnissen bij ons aan.
Jacques ging op kop omdat hij de route heel goed kende en luid en duidelijk gaf hij de instructies aan het zevental.
Op een gegeven moment werd het tempo flink opgevoerd naar 32/33 km en de wegkapitein gaf duidelijk aan dat dit niet het tempo is voor de trimploeg maar de bedoeling is 27/28km.
Tempo werd gelukkig aangepast en door een aantal mooie dorpjes ging onze rit in de regen verder richting Werkendam.
Over de dijk langs het water gingen we richting Hank en af en toe ging het tempo toch weer omhoog.
Blijft moeilijk om het juiste tempo te fietsen als er verschil zit in de snelheid van de deelnemers.
De brug over bij keizersveer en richting Made. Iets eerder thuis als normaal i.v.m. de iets kortere rit.
Fiets weer poetsen zodat hij a.s. zaterdag er weer picobello uitziet.
John de Wijs
Trimrondje Rijsbergen
Er liggen vanochtend 2 setjes klaar; een setje lange mouwen en een setje korte mouwen. Gisteren vond ik het namelijk nogal koud en voor deze Hemelvaartsdag zou er ook nog eens een forse westenwind waaien; dus ook de windstopper lag al klaar. De beenwarmers aan en een korte fietsbroek. Daarboven een ondershirt met lange mouwen. Als ik even later de achterdeur open maak en mijn fiets uit de schuur haal, is het helemaal niet koud. Ik check de app van WeerOnline voor de opkomstpunten; 14ºC en geen regen. Veertien graden… beenwarmers weer uit en ook de lange mouwen gaan uit. In m’n zomerpakkie, zonder windstopper, zit ik even later met de wind vol in de rug op de fiets naar de May. Benieuwd of de opkomst voor de TT groot genoeg zal zijn voor een ritje naar Willemstad, overdenk ik de alternatieven; de Trim wil naar Blauwe Meer; da’s niet echt gunstig wind-technisch gezien dan. De Tour gaat richtings Numansdorp 85km; …hmm kan ook.
Uiteindelijk zijn we met te weinig voor de TT. Ik hoor Jacques van Dijk druk in overleg met Gerard en Wim over de route van de Trim. Dan wordt het half 9 en tijd om te beslissen. De Trim gaat naar de Galderse Meren en samen met Boukje en Bert sluit ik aan. Galderse Meren is misschien ook niet echt ideaal met deze wind, maar ik zie wel hoe het gaat.
We vertrekken en rijden langs het zwembad Made uit richting Den Hout. Van alle bedrijvigheid daar zien we niet veel omdat we via de polder bij het pannenkoekenhuis uitkomen. Bij de T-splitsing uit het bos is het even oppassen. Een auto en fietsers van beide kanten zorgen voor verwarring. De auto stopt en we kunnen oversteken. Via de Vraggelse Baan rijden we even later op het fietspad langs de Burg. Materlaan. Ik probeer me een route voor te stellen die ons nu naar de Galderse Meren brengt. Ik bungel ergens achteraan het pelotonnetje van 10 renners en hoor Jacques af en toe de afslagen afroepen. Hij zal de route voor vandaag dus wel in z’n hoofd hebben. Bij Dorst steken we de weg over richting Bavel. Van hieruit zouden we nu de wind moeten gaan voelen, maar omdat we beschut in de bossen rond Ulvenhout rijden valt het alles mee. Na Ulvenhout draaien we de Galderseweg op en niet veel later …inderdaad de Galderse Meren. Ik kijk op mijn Garmin en we zijn een krappe 30km aan het rijden. Dat wordt een kort ritje denk ik bij mezelf. Tot aan hier was het allemaal bekend terrein, maar dan opeens komen we op plekken waar ik nog niet veel gereden heb. Ik weet dat we ergens in de buurt van Rijsbergen zijn, maar precies kan het niet zeggen. Opeens draaien we een bruggetje af en staan de aan de bebouwde kom van Rijsbergen. Tja… verrek dit is weer bekend. “Nu richting Etten-Leur”, hoor ik Jacques roepen. Ik weet hier de weg weer en rijd samen met Boukje aan kop. We komen aan op een rotonde en geheel tegen mijn gewoonte in blijf ik op de weg rijden terwijl er een (slecht) fietspad naast ligt. Ik verwacht een vermaning, maar die blijft uit (dus alsnog hier… sorry, dat was niet goed). Ik wil goed aanzetten want vanaf Rijsbergen naar Etten-Leur hebben we de wind in de rug. Maar net als we Rijsbergen weer uitrijden, gaan we linksaf. Uhm… ok… hier ken ik het helemaal niet en Etten-Leur lijkt nu even ver weg. Op een gegeven moment slaan we weer rechtsaf en hier komt het weer vaag bekend voor. Hee… de weg van Rijsbergen naar Etten-Leur. We steken de weg over. Dit stukkie weg is deel van mijn winterrondje, maar dan slaat Jacques weer een weggetje in waar ik dan nog nooit gereden heb. Zo vaak ik hier de afgelopen winter heb gereden en het nauwelijks herkennen, maar opeens staan we op Trivium. De geur van de McDonalds komt ons tegemoet en bijna als vanzelf wil de fiets de parkeerplaats op rijden. Het peloton rijdt verder en ik sluit maar weer aan. We rijden dwars door Etten-Leur en razen over het fietspad naar de Cppense Molen. Het is druk op het fietspad en bijna liggen Bert en ik in de kant als Bert een aangelijnde hond wil ontwijken en ik liever niet door een berg paardestront rijd. Het loopt goed af.
Na de molen rijden we over Zwartenberg en dan direct rechstaf richting Langeweg. Vanaf nu hebben we de wind echt vol in de rug. Met een lekker vaartje denderen we over het viaduct van de A16 en dan ben ik alweer bijna thuis. Bij Wagenberg neem ik afscheid van de club. Iets minder kilometers dan ik vanochtend voor ogen had en na een eerste aarzeling omdat ik graag met wind tegen start is het deze rit erg goed bevallen. Een paar nieuwe weggetjes ontdekt, of misschien wel herontdekt.
Tja… hoe moet het nu verder met de TT? Gewoon maar van zondag tot zondag bekijken, denk ik. Is de opkomst groot genoeg dan rijdt de TT. Zo niet dan aansluiten bij een groep al naargelang hoe sterk ik me voel.
Rene
Rondje Amerongen 2022
Een aantal jaar geleden had Martien het idee opgevat om een ronde te fietsen via fietscafe de Proloog Bij de Amerongese berg, mede om dat ik graag n keer 200 km wilde fietsen. Om 06.00 toen vertrokken ivm de hitte en net na de middag thuis.
Voor het corona tijdperk hebben we het rondje met n aantal WTC ers waaronder Jantje Lensveld en “Bakker” Broeders, daar de wind voor n rondje Zeeland niet echt gunstig stond gereden op zaterdag dat was iedereen toen goed bevallen (behalve de stortbui tussen Rhenen en Amerongen en een hagelbui).
Dit jaar had Martien de klassieker in wording op de officiele rittenlijst weten te krijgen (voor de klassement puntenjagers) van de WTC.met de enige voorwaarde dat degene die meeging zo’n 30 km/u gemiddeld kon rijden, meldden zich een aantal leden zich aan (en helaas ook af) om mee te gaan. Deze zondag was t zover, ikhad onze wegkapitein gevraagd om weer op tijd te vertrekken daar ik ivm visite weer op tijd thuis wilde zijn, werd dat 07.00. Om 6.00 (pfff) de wekker gezet en na Erno en Johanneke van H. te hebben gefeliciteerd via de Social app, op de rode Stuka naar de May, waar de Zomercarnaval was losgebarsten (was gezellig had ik van mn zoon begrepen; die was zo aardig om voor mij de honeurs waar te nemen op vrijdag; je kon gewoon met open mond op t raadhuisplein gaan staan en t bier viel er zo in) n 8 tal klaar stond reeds voor vertrek. Kevin die van te voren al wat had geinformeerd mbt mee te nemen reepjes en gelletjes, Captain Iglo van Kaam, Peter V., Frans “Le Patron” M., Melody met haar vriend Dennis als gast, Hans, en nieuw lid Sander met het mooiste shirt van ons allemaal, bespraken allemaal het 300 km rondje van onze Thijs H. van zaterdag (baas boven baas).
Daarna vertrokken maar we waren na 10 km het Fer nog niet uit of onze Frans begon te bellen; lekke band?; nee hoor accu of batterijtje van zn electronisch schakelsysteem was leeg en zn verzet was op standje Mont Ventoux geschoten en dus besloot Le Patron terug te keren naar de May (waar hij alsnog met de Tourploeg n rondje reed zag ik later). Daarna weer verder gefietst echter bij Doeveren reed Hans lek. Vervolgens weer vertrokken via Hedel, Rossum, Beneden Leeuwen en Ijzendoorn waar we door een paar agressieve “locals” in een auto die niet naar de kerk hoefden bijna n paar van onze coureurs kwijt waren, maar liep gelukkig beter af dan vorige week in Bavel.. Daarna via Kesteren de brug over naar Rhenen (blijft elke keer mooi als je daar komt aanrijden; aan de overkant de Grebbeberg en de Amerongse berg.) Dit was de derde keer dat ik dit rondje reed en elke keer was ie anders, moet eerlijk zeggen dat ie steeds mooier wordt met de aanpassingen die Martien had gemaakt; dit jaar reden we niet rechtstreeks van Rhenen naar Amerongen over het fietspad maar reden we in Rhenen het klimmetje van Paardenveld op tot verrassing van de meeste onder ons (ik wist toen we afsloegen al hoe laat t was ☺) Daarna kwam naar mijn mening t mooiste stuk door de stadsbossen van Rhenen en Landgoed Dikkenberg (Peter V. vond t zo mooi dat ie besloot daar dan maar lek te rijden) naar de Amerongse Berg die we vanaf de kant van Veenendaal (veel mooier klimmetje dan vanaf Amerongen maar dat is mijn mening) beklommen en na de afdaling onze stop bereikten; De Proloog het wielercafe waar we onder het genot van koffie met appeltaart even konden rusten in t zonnetje.
Blijft een aanrader de Proloog; toplocatie in een mooie fietsomgeving. De helft zat er op en vanaf toen was het de dijken volgen naar de brug bij Vianen. De wind stond op dat stuk redelijk voordelig en we konden mooi het WTC treintje aanhaken bij n paar rappe mannen die ons inhaalden. Met n gangetje 42 / 43 km p/h zorgden deze heren dat ik mooi op tijd thuis zou zijn en iedereen van ons clubje kon mee tot er n klimmetje de dijk op kwam en toen ik omkeek zag ik dat onze TGV een paar wagonnetjes was verloren. Martien en Dennis waren nog wel mee maar die hielden toen ook in en daarna gingen we via de brug van Vianen richting over de dijk naar Ameide waar we de vorige editie van deze rit een flinke hagelbui over ons heen kregen; maar nu was het weer dik in orde. Via de slingerweggetjes van oa Noordeloos terug richting Gorinchem waar we nog op een paar stukken vervelende tegenwind hadden, maar omdat iedereen zijn deel kopwerk over heel de rit voor z’n rekening nam reden we voordat ik het wist weer via Nieuwendijk richting de brug van Keizersveer. De een was wat frisser dan de ander maar geloof dat iedereen heeft genoten van dit mooie rondje. Nadat ik bij de rotonde Siemerink me ervan had verzekerd dat de rest veilig de brug op ging over het kanaal naar de May, keerde ik huiswaarts waar ik te horen kreeg “wat ben jij vroeg terug?” S’middags de raad van Sander maar opgevolgd en me maar eens bezig gehouden met wat DGA. (Drank Gerelateerde Activiteiten) Die gaan me doorgaans wat makkelijker af dan fietsen of schrijven van dit soort verslagen.
John (Van de Sportploeg)
Zuidwaarts en weer terug
Schitterend weer, zonnig, nauwelijks wind, niet te warm, niet te koud. Perfect fietsweer. Jacques stelde voor zuidwaarts te gaan, en dat deden we. Met acht renners. Jacques dus, Peter, Peter, Bert, Johan, Gerard en Gerard, en Wim. Het doel was 75 km. Het werden er 85. Ongeveer. Via Alphen, met een stop in Baarle-Hertog. Koffie met appelgebak. Goed appelgebak, dat moet gezegd worden. Via Chaam weer naar het noorden. Het was druk met andere fietsers, maar prettig druk, en ontspannen. Wat mij wel opviel is dat er ongeveer in elk dorp waar we doorheen gingen er wel werkzaamheden met omleidingen waren. Mijn collega-fietsvrinden wisten daar overigens feilloos mee om te gaan. Ze kennen de weg.
Veel meer valt er eigenlijk niet te melden. Samenvattend: het was een fijne fietstocht.
Gerard Koops
Tour rondje Breda
Waren het de woorden van Anneke “ik moet wel op tijd terug zijn, voor de carnaval”, het superontbijt van Leo of toch de koffie met Appeltaart vanwege de verjaardag van Erno??
Een van deze drie of een combinatie ervan zorgde ervoor dat het geplande rondje in een heel strak tempo werd gereden. Met 9 fietsers, Leo, Flip, Frans, Kees, Rachel, Anneke, Erik, Gastrijder Adrie en natuurlijk de jarige Erno, hadden we een mooi ploegje wat goed aan elkaar was gewaagd. Zelf had ik dit rondje een jaar of twee geleden voor het laatst gereden en het viel me op dat er veel verbeteringen aan fietspaden en wegen zijn geweest.
De dorpen rond Breda zijn zeer zeker wieler-minded want fietsers en automobilisten waren ons goed gezind en gaven ons best veel voorrang. Zo kan het dus ook. Het strakke tempo wat Leo ons oplegde zorgde wel voor een tweetal verkeerde afslagen maar beide keren waren we weer snel op de juiste route. Anneke voegde daad bij het woord en samen met Frans namen ze een korter route om weer tijdig aan het Carnavalsfeest te kunnen deelnemen.
De rest vervolgde de geplande route en Leo benoemde mij tot “vrijwilliger” om een kort verslag te schrijven. Leo het kopwerk en ik een stukje schrijven is best n goede deal.
Bij het binnen rijden van Den Hout kwamen we op het parcours van de later vandaag te rijden ronde van de Houtse Linies. Onze leden Gerard en Peter waren al volop bezig met hun taken.
Wij gingen aan de door Erno beloofde koffie met appeltaart en werden bij gepraat door Ceciel van Dongen over het aangepaste parcours. Ceciel vervuld al jaren allerlei functies binnen de Jonge Renner. De koffie en taart smaakte prima, dit moeten we erin houden als je het mij vraagt.
Aanwezigen bedankt voor de mooie fietsochtend en op naar de volgende mooie ritten.
Erik Stasse
Het Haarsteegse Wiel
Op deze prachtige zonovergoten zondagochtend weer eens een ander rondje gereden met
de trimgroep. Normaal staan er ritjes van rond de 70km op het programma, maar vandaag werd het wat meer. Al gauw worden het elke zondag dezelfde routes en het is altijd leuk om eens een keer warandes te rijden.
Iedereen was het snel met mij eens. Ik stelde voor om naar het Haarsteegse Wiel te rijden,
De meesten hadden hier nog nooit van gehoord laat staan dat ze wisten waar de Haarsteeg
lag. Dus om half negen op de fiets en met acht man vertrokken wij richting Heusden. Een matig windje op kop en tot aan Heusden bekend terrein. Lekker keuvelen met Johan en Rene al rijdend over de polderwegen en genieten van het zonnetje. Wat moet een mens nog meer?
Na Heusden begon voor een gedeelte een stukje onbekend terrein. Aan de buitenkant van Heusden loopt een paadje wat ons langs een watertje voerde met uitzicht op de vesting Heusden. Daarna koers gezet naar Herpt. Dwars door Herpt en daarna de dijk op naar Haarsteeg. Genietend van mooie uitzichten over de Maas reden we eerst een stuk over de dijk met een passage door Hedikhuizen. Hier moesten we de dijk even verlaten om deze na een paar honderd meter weer op te pakken. Daarna aan onze rechterzijde lagen de mooie wielen (plassen) van de Haarsteeg. Voor de schaatsliefhebbers: als het weer een keertje goed winter word ga hier eens lekker schaatsen.
Jac vertelde dat hij in een ver verleden hier in de Haarsteeg en ook in Vlijmen nog gekoerst
had. In die tijd gingen er nog duizenden mensen naar de criteriums. Een spektakel pur sang!!
De dijk kwam ten einde en het ging naar beneden. De doortocht door de Haarsteeg, en op
naar Vlijmen. Wim en John vonden het een mooi stuk wat wij net achter ons hadden gelaten. Dat is ook de bedoeling. Af en toe eens wat anders rijden, altijd leuk.
Na Vlijmen ging het met Jac en Peter B. op kop van ons groepje terug naar bekender
terrein. Het ging nu naar het Rustend Hert waar het niet zo rustig was, maar zoals altijd erg druk.
Daarna naar Loon op Zand richting Dongen Vaart. Langs het Vaartje rechtdoor naar s’Gravenmoer en naar Waspik. Door naar Raamsdonk en Den Berg om daarna weer terug te fietsen naar de May.
Lekker ritje gereden op een zondagmorgen met tof volk in de groep. Tot de volgende keer.
En voor alle leden die geopereerd, ziek zijn of andere malheur hebben, een spoedig herstel
toegewenst.
P.S. Dit was na een goede 20 jaar verslagen schrijven mijn laatste verslagje voor de WTC.
Dus beste leden en nieuwe mensen binnen de vereniging klim in de pen en neem het van
mij over.
Met vr gr Geraldinho
Rondje Sport Kampina
Afgelopen week weinig tijd gehad om te trainen, als ik dan WTC kleppers op strava tekeer zie gaan, wordt ik daar altijd een beetje nerveus van. Vooral wanneer John, iedere dag van de week (behalve maandag) op pad is geweest. Dan denk ik gelijk dat wordt veel kopwerk van die Faant, komende zondag….
Thijs had deze zondag de route bepaald, het werd een ronde Kampina. Bij de sport waren we met Thijs, John, Frans, Peter, en ondergetekende. Chris en Edwin uit Terheijden sloten ook aan, ik heb op één of andere manier altijd een zwak voor mensen uit Terheijden, vooral als ze zo hard kunnen fietsen.
Voor de brug richting G’berg haalden we de trim groep in en wat later tijdens onze route passeerden we de tour ploeg. Thijs kwam naast me fietsen en vroeg “heb je een nieuwe fietsbril, staat je goed”. Dit geeft aan hoe hecht deze sport groep is, deze bril heb ik namelijk al meer dan een jaar.
Nee, maar deze groep is zeker hecht. We kennen elkaar, zodra Thijs met complimenten begint te gooien, kun je er donder op zeggen dat het gas erop gaat..
De snelheid zat er goed in, ik liet me afzakken naar achteren en daar zag ik Frans met een big smile fietsen. Frans, maar ook Peter zijn bij deze sport editie helemaal in hun element, het is echt bijzonder om te zien dat (ondanks dat ze iets ouder zijn), volle bak mee gaan.
Edwin fietste het grootste gedeelte met oortjes in, had hij muziek op. Waarschijnlijk Jan Biggel: ons moeder zee nog…
John heeft er een tijd naast gefietst een natuurlijk van die schitterende fantasie verhalen verteld, ik denk dat Edwin daar het volume een tandje harder heeft gezet.
Maar voor praten hadden we weinig tijd, het was een prachtige route waar ik niet gek veel van mee gekregen heb. Opletten, snelheid houden, banaan naar binnen proppen, slok uit de bidon.. Voor ik erg in had, stonden er al 95 km op de teller. Geweldig, wat een rit!!
Het laatste stuk reden we terug van Tilburg, via Rijen richting de vijf eiken. Teveel stoplichten, ik hoorde in de groep al wat gemompel dat dit niet goed was voor het gemiddelde. Een enkeling probeerde door rood te rijden, maar gelukkig zijn we allemaal wijs en slim genoeg dat dit een juiste methode is om het gemiddelde op te krikken.
Haha, nee hoor voorzitter Kevin, ik heb ze tot de orde geroepen.
Na terugkomst gelukkig nog een eindstop op een terras, hebben we even tijd om de route te evalueren, de nieuwe fiets van Chris te bespreken, wat koele drankjes naar binnen te werken en weer uit te kijken naar volgende week Zondag.
Mvg Twan
Prelude op de Moederdag rit
Omdat het zondag Moederdag is wordt er op zaterdag ook gereden door de WTC, dit geeft thuis voor de moeders meer rust en zondag hoeft het ritje niet zo lang te worden opdat ieder op tijd voor de koffie thuis kan aanschuiven. Ik rijd vandaag in mijn ééntje naar de May, Leo heeft een flinke klus die af moet en Gerben heeft geappt dat hij niet mee gaat. Bij het passeren van de klus van Leo vraag ik of hij morgen meegaat. Gelukkig krijg ik een bevestigend antwoord. Als ik op het plein voor het Trefpunt aankom zijn er verschillende renners en rensters aanwezig. De trim heeft al een rondje in gedachten en ik denk voor de tour aan richting Willemstad. Maar als zo rond kijk denk ik dat we met een klein clubje op weg moeten. Er wordt voorgesteld om de Sport en de Tour samen te voegen. Ik vind dat prima, maar verwacht dat het misschien toch wel te hard gaat. Als we dan vertrekken richting de watertoren ga ik dan op kop met Kevin als sterke man naast me. We rijden via het Gat van Ham naar de Amerdijk. Hier draaien we richting Lage Zwaluwe ik zie dat er vele sterke renners aanwezig zijn en laat me wat naar achteren afzakken. We passeren Lage Zwaluwe buiten langs en missen zo de drukte bij de plaatselijke bakker en groenteboer. De weg langs de SchuddeBeurs is bekend, hier rijden we elke week langs met het rondje TMM. Met een vlot tempo bereiken we de Moerdijkbrug en wordt er richting de Hollandse Biesbosch gereden. Hier komen we echter niet; we draaien tijdig af naar het dijkje wat ons terug voert richting de Kil-tunnel. Ik heb ondertussen gezien met welk schoon gezelschap dat we onderweg zijn, t.w. in willekeurige volgorde: Kevin Damen, John Haanskorf, Johan v Helmond, Thijs Hillen, Martien v Kaam, Frans Marijnissen, Melody Renkema, Flip Segeren, Peter Verhagen, Anneke van Wesel, Ad v Wesel en ik zelf dus. De Kil-tunnel passeren we aan de linkerzijde omdat er aan de andere kant werkzaamheden zijn. Gevoelsmatig vind ik dit fijner rijden de klim uit de tunnel duurt minder lang. De rondemakers zijn het hier even niet eens met elkaar of het is zijn manier om van kop af te komen. (Kevin?). We rijden nu langs het Hollands Diep en ik vraag Mar10 of hij geregeld heeft dat hier de poorten open staan want ik heb al weleens hier voor een gesloten poort gestaan. Martien zegt dat ze beide open zijn en dat blijkt ook als we er langs rijden. Wat dijkjes verder staan we plots bij Strijensas voor de IJzeren dame, een plekje waar ik al verschillende foto’s heb gemaakt. Ook vandaag rijd ik even vooruit zodat de brug weer vereeuwigd is.
Het vervolg van de rit is nu richting Numansdorp. Op de weg daarheen gaat het tempo lekker de hoogte in maar ook weer niet al te gek zodat het gruppo completto blijft. Het fijne hiervan is dat ik zo nu en dan de mogelijkheid heb om met een buurman of buurvrouw over verschillende onderwerpen te kletsen. Nog voor Numansdorp zie ik een beregening met een zgn. sproeiboom. Dit is een beregeningshaspel niet met een kanon (grote spuit) maar lange dwarsarmen met broesers eronder. Het water komt dan fijner verspreid op het gewas. Iets wat vooral in de akker- en tuinbouw gewenst is. Na Numansdorp bij de golfbaan van Comstrijen gaan we linksaf naar de Haringvlietbrug die over enige tijd afgesloten wordt voor alle verkeer. Éénmaal weer aan de Brabantse kant van het Hellegatsplein draaien we richting het industrieterrein van Dinteloord. Ik hoorde vandaag de dag dit schrijf, dat Melody hier gewoond heeft en dat haar ouders er nog wonen. We vervolgen nu richting Stampersgat en zien aan de linkerzijde van ons één van de twee overgebleven suikerfabrieken van Nederland. Wat een complex. En dan te bedenken dat hier alle suikerbieten van geheel Nederland worden verwerkt. Terwijl we vroeger in Breda en Zevenbergen bijvoorbeeld toch ook flinke suikerfabrieken hadden. Ja er is veel aan techniek veranderd om dit allemaal mogelijk te maken. Onze kopmannen lossen elkaar om beurten af en houden er goed de sokken in. Na Stampersgat is het Standaardbuiten wat we passeren en dan zien we in de verte de basiliek van Oudenbosch al staan we draaien echter via de Goudbloemsedijk naar Zevenbergen en hoor al enkele mensen een beetje kreunen. Mar10 is al even naast me komen rijden om te vragen hoe het gaat, omdat vooraf wat bedenkingen had om met de Sport mee te rijden. En ik kan antwoorden dat het prima gaat op deze manier van rijden kan ik het goed aan. Niet veel later is Langeweg in zicht en rijden we achter de Kompaan door naar Wagenberg. Ik kijk op mijn Garmin, ik de 100 km weer ruim passeren. In Made neem ik afscheid met de opmerking dat ik morgen weer ben. Thuis lees ik de Garmin goed uit net geen 110 km met een gemiddelde van 32,7 km 20 °C met dank aan de mannen van de sport. Ik ben klaar voor het feestje van de Paaspop en voor Moederdag.
Gerard van Oerle.