De tocht stond in het teken van een afscheid. Na vele jaren trouwe dienst, fietsten we vandaag onze laatste kilometers in het “groen-rood”,  de vertrouwde club kleuren van WTC Made.

In dit shirt hebben heel wat Madenaren, hun kilometers gefietst. Van Made naar Edam en terug, van Made naar Kozmin, de Elfstedentocht, Hel van Mergelland overal kwam je ze tegen de mannen en vrouwen van WTC  Made. Na al die jaren trouwe dienst, kwamen er nieuwe sponsors en nieuwe kleuren, dus een totaal andere look!

Om iets over 8 uur vertrokken de groen-rode  WTC kleppers dan ook richting de Emma straat, om Johan v. Helmond op te halen. Johan was vandaag met de verkeerde schoenen uit bed gestapt,  Hij stond met zijn pantoffels nog aan bij het gemeentehuis in plaats van zijn supper snelle race schoentjes. In een rap tempo naar huis, de goeie schoenen aan, en de vennentocht kon beginnen.

Via Raamsdonksveer en de Oosterhoutse Willemspolder ging het richting “SED”. Met de wind soms mee, dan weer tegen ging het in een mooi tempo naar Loon op Zand. Langs de rand van de Drunense duinen, waar het zonnetje ons zo af en toe vergezelde kwam Oisterwijk al in zicht. Ad was  de leider van de dag, om uit gebreid toelichting te geven over de prachtige vennen. Iedereen luisterde dan ook aandachtig, om dit allemaal aan het thuisfront te kunnen vertellen!

Bij het oversteken van de A58, hadden ze nog wat hindernissen voor ons geplaatst. Maar alsof er niets aan de hand was, kriskrasten we daar als echte dressuurpaarden doorheen.  Via het Vrijthof in Hilvarenbeek fietsten we door het bos gebied van “Gorp de Leij” naar den Bels. Dwars door Poppel, waar we de eerste voorzichtige druppels voelde.

De wegen rond Alphen zijn voor ons bekend terrein, en vanaf daar stond de wind in de rug. Maar ook de druppels kwamen iets bedichter uit de lucht vallen.  Maar bijna niemand die daar erg in had, dit hoort immers bij de koers. Tenslotte kan ons wielershirt straks in de zak van Max, vanaf woensdag is WTC Made in een nieuwe outfit te bewonderen!

Rond de klok van half twaalf kwamen we dan ook bij moeders op de koffie, iedereen had weer heerlijk gefietst, met 110 km op de teller en een mooi gemiddelde. Onze wielerkleding kon zo in de zak, en scheelde weer een was. Volgende week fietsen we naar Dordrecht in een geheel nieuwe outfit.

De A en B groep vertrekken a.s. zondag om 8 uur, om gezamenlijk naar “De Mol”te fietsten, een paar rondjes op de wielerbaan, onze krachten meten. Daarna gezellig aan de koffie. Tot zondag!!!

Groet Peter.

Vandaag was het een vroegertje, de klok één uur terug en de vertrektijd een uurtje eerder. Hoe konden ze het verzinnen, ze zullen het jaarprogramma wel hebben samen gesteld onder het genot van een stevig glas trappist. Maar ondanks alles, kwamen midden in de nacht, toch maar ff 14 WTC’ers naar het oude-gemeentenhuis.

Ik mocht het zeggen, waar wij vandaag naar toe zouden fietsen. Mooi weer en weinig wind, prima om een rondje door de “biblebelt” te toeren. Gemakkelijk om te leiden, want iedereen is hier  wel bekend.

We fietsten via Dussen, Uppel, Sleeuwijk waar we even oponthoud hadden. Willem fietste zo makkelijk dat hij niet eens in de gaten had dat hij lek reed. In no time had onze banden specialist Leon er een ander bandje in. Gas erop en richting Woudrichem, even later  fietsten we  de provincie Gelderland binnen. Daar doorkruisten we Poederoijen, Aalst en Nederhemert met in ons wiel de Waalwijkse klepper Martijn de Rooij.  Die was in de buurt van Woudrichem in onze TGV gestapt. Ja, ja onze sneltrein denderde over de dijken, maar als je lekker 1ste klas zit, is het alleen maar mee hobbelen.

De Heusdense brug kwam weer in zicht, om kort daarna even te onspannen. Tijd voor een banaantje en sommige begonnen zelfs te praten. Hoe is het toch mogelijk, ik dacht dat ze allemaal een bietje sjagrijnig waren. Héél de rit nog geen vriendelijk woord gehoord. Maar na Heusden werdt het toch nog gezellie.

Ze roken natuurlijk de koffie al, hoewel onze ega’s ons nog niet zo vroeg thuis verwachtten, voor sommige een meevalller, voor andere een tegenvaller. De eerste die uit de TGV stapten waren de “Faante” Jack en John. Daarna mochten onze Oosterhoutse kleppers Kees, Collin en Franske, de trein verlaten. Helaas was Franske net te laat bij de uitgang.  Kon hij blijven zitten tot aan de May. Met meer dan 90 km op de teller en een mooi gemiddelde van iets meer dan 30 km konden we tevreden gaan genieten van Gent – Wevelgem.

Volgende week zelfde tijd (8 uur) gaan we met Ad op zoek naar de vennen van Oisterwijk, een prachtige tocht. Zorg dat je erbij bent, neem op tijd plaats in onze trein!

Groet, Peter.