Met deze tocht had ik rekening gehouden, Rondje Hellevoetsluis. Ongeveer 160 km. Maar ook nog heen naar Made maar nog meer terug naar Geertruidenberg. Deze week had ik me vooral voorbereid door niet te veel te fietsen. Rust kan je redden. En het was een goed besluit.

De richting van de tocht was bijzonder. Niet omdat Hellevoetsluis pal west ligt ten opzicht van ons startpunt in Made, maar vooral omdat de wind elke dag uit westelijke richting heeft gewaaid. Behalve vandaag op Hemelvaartsdag dus. Oost-noord-oost draaiend naar het oosten. Dus heen de wind mee, terug tegen.

Met acht man heen onder de bezielende leiding van Flip. Bart tot aan Stellendam en daar is hij alleen verder gegaan naar Oost-Kapelle. Niet vanwege ons, maar dat had hij zo gepland. En Frans Wessels was erbij, afgedaald vanuit de bergen om ons de tien geboden van het fietsen weer eens voor te leggen. Ik kreeg onmiddellijk spijt van die ene borrel die ik gisteravond tegen beter weten in soldaat had gemaakt.  Ik had er zin in, en het kwam me voor dat ook de rest er flink zin in had. De lente is volop bezig en het verschil tussen de omgeving 5 km noordelijker, de A15 en de industrie tussen Rotterdam en Maasvlakte, is bijzonder. Een prachtige tocht. Ik heb een tijdje in Brielle gewerkt en ken de omgeving een beetje en het was alleraardigst om over de Haringvlietsluizen naar Stellendam te pedaleren. Niet dat ik heel veel kon zien. Inmiddels had ik buiten het gebruikelijke snot voor, er ook nog een kilo vliegen in mijn ogen zitten. Volgens Frans W. is het ook het voedsel van de toekomst, insecten, maar eerlijk gezegd is het zonder peper en zout niet helemaal op smaak.

En dan over de sluizen via Stellendam naar Middelharnis voor koffie en appelgebak. Dat stuk werd er hard gefietst. Ik kan hier alleen maar voor mezelf spreken, maar ik had het taai. Het café  ging precies open bij aankomst. Ik zal niet uitweiden over wie er daarin de straat woont, en dat diegene geen boot heeft, ik moet echt leren mijn snavel te houden, maar het was een prettig rustpunt. En vanaf daar was het simpelweg afzien tegen de wind. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat de brug open stond als bij knooppunt Hellegatsplein. Mijn hartslag zat helemaal op het maximum. Daarna was ik blij dat ik het in het wiel kon blijven. Dat laatste stuk naar Moerdijk en via Zevenbergse Hoek deden erg pijn er werd eventjes fietsles gegeven. Het grootste deel van de les doceerde Frans W.

Het stuk naar huis  tegen de wind in was een drama. De brug over het kanaal leek wel de mount Everest. Maar ik had de tijd om even terug te denken aan deze tocht en ik kan niet anders zeggen dan dat het een groot plezier was. Bedankt voor weer een prachtige fietsdag!

Zondag fietsen we naar Lexmond!

Gerard K.

Nadat we vorige zondag de tocht van Kalmthoutseheide omgezet hadden in de vennentocht, leek het ons een prima idee, om vandaag de Tholentocht te laten voor wat die was. Dus hebben we de prachtige Kalmthoutseheide bezocht! Ons ploegske was niet zo groot,  dus zijn we eensgezind ,  naar het Zuidwesten gefietst.

Samen met de WTC ‘ers Ad, Kees, Frans, Flip, Peter en Bart, ging onze gastrenner van vandaag Jan de Been, met ons op pad. Jan is de 7 kruisjes al gepasseerd maar fietst nog als een vent van 20 lentes. Zo vertrok hij samen met mij richting Wagenberg, volop pratend. Helaas Jan, in die wind verstond ik er helemaal niks van, ik zei steeds maar ja. Het is te hopen dat gij geen bijzondere vragen gesteld hebt! Bij mij was er na Wagenberg al een beetje de fut uit, maar Jan trapte maar door tegen de felle wind in!

Via d’n Elsakker en het Liesbos fietsten we  over de Hoge Vaartkant en de Klappenberg onder Sprundel door naar Schijf. Af en toe een beetje beschut door een paar bomen, maar het was toch knap opletten, voor de rukwinden. Vroeger gingen we nog weleens op de koffie bij Jagersrust, deze mannen hadden daar geen tijd voor. Hop hop hop tegen de wind in naar d’n Bels,  door Horendonk naar Essen. Langs het station en over het spoor. De “zwaantjes”keken ons nog na, of we ons wel aan de regels hielden!

Filipo kwam nog met het prachtige voorstel, om vanuit hier naar Tholen te fietsen, een korte stop om het in de groep te gooien. De meesten wisten al niet meer waar ze waren, laat staan om de weg naar Tholen te vinden. Onze Frans maakte snel een eind aan alle twijfel “we zijn toch op weg naar Kalmthout”.  Hup, daar gingen we  over de prachtige Belse polderwege, dwars door de heide, die we dit jaar volgens Ad nog eens moeten bezoeken als alles in bloei staat! De wind kwam vanaf hier al een stuk gunstiger te staan, en het tempo ging natuurlijk ook gelijk een paar kilometerkes sneller. Iedereen had flink zijn best gedaan tegen de wind (kracht 4-5) . Nu even genieten van het windje in de poeper. Via Nieuwmoer ging het over lange rechte wegen naar 8x en Wernhout. O ja Frans vroeg nog waar we nu uitkwamen, in Rijsbergen of Zundert? Geen van beide Frans, gewoon Wernhout, daar gingen we bij de brandweerkazerne rechtsaf. Helaas is de brandweerkazerne weg en hebben ze daar plots een voetbalveld weggelegd. Kan snel veranderen in zo’n durp.

Langs het Fransebaantje en kuuroord “Sauna Diana” fietsten we naar de volgende “sportclub” waar er voor iedere sporter een privé train(ster) klaar stond. Geen tijd voor die flauwekul, onderweg naar Rijsbergen ging bij onze Jan langszaam het kaarsje uit, toch te veel en te hard gewerkt. En natuurlijk ook nog eens 15 km extra vanaf Hank tegen de wind in getrapt! Geen schande, deden we gewoon wat rustiger aan, zullen we een bakske doen in Meersel-Dreef. toch maar niet. Kom zei Frans, nog een paar kilometer en we zijn op de May.

Via Chaam en een stukske Slingerdreef kwam Bavel en Dorst weer in zicht, in Oosterhout namen we afscheid van Kees, en in Den Hout hield ik het voor gezien. Met 125 km kwamen Flip, Frans, Ad en Bart de May binnen fietsen. Onze Jan moest er nog eens 15 extra trappen en kwam zijn totaal vandaag ruim boven de 150 km.

Wij gaan lekker languit van drie weken Giro genieten, en ons klaar stomen voor de 160 km naar Hellevoetsluis, let op want we vertrekken dan om 7 uur! Tot a.s. donderdag, groet Peter.

Vandaag geen rondje Kalmthout, maar een mooi tocht langs de Oisterwijkse vennen.  Met 8 WTC’ers en 1 oud WTC ‘er, en bakkertje van Dongen. Via de Willemspolder, door Oosteind en ‘s Gravenmoer richting de Drunenseduinen. Alles verliep prima,  de bioscoop was vandaag gesloten, dus ook Peter V was van de partij!

Bij Biezenmortel vertelde Gerard uitgebreid over het kloosterleven,  nu begreep ik niet zo goed of hij daar vroeger nog deel van uit gemaakt heeft.  Ik kan me wel iets voorstellen van “paterke Géra”.

Bij de leemkuilen net voor het oversteken van de N65, hadden ze een serieuze hindernisbaan voor ons gemaakt. We  liepen drie keer door een zandbak, wat ons gemiddelde aardig naar beneden trok. Bij het binnen rijden van Oisterwijk, ging de spoorwegovergang voor ons neus dicht. Wij zijn geen vet betaalde profs, dus houden wij ons wél aan de verkeersregels. Een van onze mannen nam ff de tijd om zich zelf terug te trekken achter een grote boom. Rustig aan,  we zijn nog niet compleet hoorde ik roepen,  AHA hij was er weer, met zun goeie benen!

Ik hoop dat iedereen nog wat van die mooie vennen heeft kunnen genieten,  Ad vertelde zoals ieder jaar uitgebreid over de, van Eschenven, de Goorven en de Witven, allemaal mooie plassen.  Moer-gestel was ons volgende obstakel, we hebben hier kunnen genieten van een gezellige jaarmarkt en een rondje rond de Sint Jansonthoofdings kerk, altijd wel goed voor zo’n (on)gelovig gezelschap.

Nadat we de ophaalbrug over het Wilhelminakanaal hadden gepasseerd fietsten we door het gezellige Hilvarenbeek, waar het op het terrras van het Vrijthof al gezellig druk was. Wij hadden daar geen tijd voor,  vanaf hier vol de wind in het hol. Goed de gang erin door het bos van “Gorp en Roovert” de Belgische grens over. In Poppel staken we de N12 over om over een slecht stuk weg weer naar Nederland te fietsen. Vroeger bestond dit stuk uit kasseien, nu is het inmiddels alweer 30 jaar geasfalteerd. Door de jaren heen zijn in dit wegdek verschrikkelijk grote gaten ontstaan, waardoor er voor de fietsers gevaarlijke situaties ontstaan. Dus gewoon een klote stuk voor een groep fietsers!

Vanaf Alphen was het over bekende wegen richting de May, met 110 km op de teller, en het gevoel dat we allemaal ons best hadden gedaan,  konden we rond half 12 aan de koffie.

Zaterdag gaan we met de A opweg naar Tholen! Wie weet leggen we nog ergens aan voor een bakkie, maar dan wel op eigen kosten!

3 mei 2015

De weersverwachtingen waren niet best en toch stonden er 13 personen bij het gemeentehuis om samen met leider Flip het rondje Poederoijen te rijden. Anneke (met haar goeie benen dit jaar) meteen met Flip op kop. Via  ’t Veer en de nieuwe terpen bij Waspik op naar de Heusdense brug. Er stond ruim voldoende wind voorde liefhebbers daarvan en de anderen konden steeds wat wegkruipen. Op kop werd regelmatig gewisseld, één stuk was de liefhebberij zo groot dat ze met drieën op kop gingen. Het was leider Flip, die maar liefst continu 94 km op kop bleef. Het leek hem weinig moeite te kosten. Een banaantje heeft hij onderweg ook niet nodig. Nieuwe Stefan trapte ook knap mee, maar zijn kilo’s naar boven brengen bij een klim valt nog wat tegen. Sterke Piet is dan niet te beroerd om even een handje te helpen. Yp , zoals van ouds weer eens een stukje vooruit. Na de hoge brug de Bommelerwaard in op naar Poederoijen. We hielden het nog steeds droog en genoten van de mooie omgeving en de frisse natuur. Over dijken fietsen is altijd leuk. Een omgeving waar we maar één keer per jaar komen. Via  wat onbekende dorpjes en Rijswijk naar het bekende Woudrichem. Na Werkendam de polder in, weer met pittige tegenwind. De kilometers begonnen ook al een beetje te tellen.  Onvermoeibare Flip sleurde er flink aan en moest toch soms om een tandje minder gevraagd worden. Het werd duidelijk dat ik niet de enige was die maar net kon bijhouden. Bij de Keizersveerse brug  bezorgde Flip ons nog een toetje na en sloeg linksaf. Misschien bang om niet aan de kilometers te komen. Pas in het  laatste stuk werden we getracteerd op wat vocht, maar daar kregen we ook veel regenpunten voor. Flip, je hebt ons stevig laten fietsen maar ons ook een mooie tocht bezorgd. Deze tocht was een goede voorbereiding voor de Lek en Lingetocht . Flip bedankt.

Anton Knipscheer

P.S.  Volgende week zaterdag Lek en Linge met leider Gerard, 125 km en vertrek 8.00 uur

Het is gebruikelijk dat er in Zaltbommel  in het Pannenkoekenhuis  een break  is voor koffie ( en voor de liefhebbers een punt). Dit echter dit jaar voor eigen rekening. Gerard brengt  zaterdag twee gastrenners (collega’s) mee.