B; MARK EN DINTEL, zondag 29 mei
Hoewel de weersvoorspellingen al enige dagen niet zoveel goeds voor ons in petto hadden, was het ook deze morgen, net als gisteren, prima weer om er op uit te trekken.
Zo rond de klok van acht op het gemakske naar Made gefietst.
Daar aangekomen trof ik -op het bekende bankje-  Wim, Petra en een van onze Peters,
niet le boulanger, mais le photographe. Weer ’n andere Peter (met die fraaie Specialized S-Works), Johan S., Piet, Kees V., Peter Bas.  en last but not least een van onze sponsors, Erik, volgde. Toch weer ’n leuk gemengd peloton om mee op pad te gaan.
Op het programma de Mark en Dintel – tocht met Erno als leider. Maar Erno was er niet. Weliswaar jammer, maar geen nood. Onze gewaardeerde digi-Piet heeft het fluitje
(1x links, 2x rechts) overgenomen. De tocht zou wel ietsje langer zijn, geen 70 km, zoals vermeld stond in het programma, maar 80 km. Desgewenst overigens weer in te korten.
Ieder van ons wel ’n keer op kop, gezellige babbeltjes, zo nu en dan lekker waaieren, geen pech onderweg en ook geen buien. Kortom, wederom een plezierig ritje, met Willemstad als verste punt.
“De 80” door ieder van ons getrotseerd!
Rest mij nog te melden dat ik van harte hoop dat het met Anneke beter gaat en dat ze weer ‘ns een rondje met ons mee kan. Niet mee te kunnen fietsen, dat kan toch niet anders dan afzien zijn voor haar, egwel. En ook onze “IJzeren Willem” hoop ik gauw met een puik nieuw karretje aan te treffen.

Anne-Mieke

Geen Hellevoetsluistocht deze keer, dan maar een verkorte versie over Phlipsdam.
Heel dit weekend was het weer dreigend, maar geen druppel nat van boven. Dat wil niet zeggen dat ik kurkdroog thuis kwam, mijn hempie en zweetband vertoonde toch wat vocht plekken!

Met 10 WTC’ers vertrokken we en met een zuchtje wind in de rug fietsten we naar Willemstad. De Volkeraksluizen was het eerste obstakel en het eerste zweetdruppeltje!
Via Achthuizen en Oude Tonge kwam Flipsdam in zicht. Het schijnt er mooi fietsen te zijn, ik heb alleen maar een achterwiel gezien en het tweede zweetdruppelke!
Via Sint Flipsland kwamen we weer op Brabantse bodem. De gang bleef er aardig in zitten, met de teegeevee van de weeteecee denderden we Steenbergen binnen. Ik zag daar een paar gezellige terrasjes maar waarschijnlijk was ik de enige die dat zag. De geur van de deelnemers aan de Koos Moerenhout Classic hing nog in de Steenbergse straten. Helaas kreeg ik hier geen extra moraal van maar wel het derde zweetdruppelke !
De Zwarte Ruiter, de Overval en Blauwe Sluis, we kwamen er allemaal doorheen, om dan de gashendel dicht te draaien in Kruisland. Bij Du Commerce leek ons een aardig terras, dus ploften we daar in de zetel voor ons wel verdiende bakske met een heerlijk appelpuntje! Enige rust werd ons niet gegund door de klokkenluider van de Notre Dam. Die had er duidelijk zin in vandaag, na een kwartiertje stopte de brave borst zijn geweld. Om vervolgens na enkele minuten van rust de boel weer aan de gang te bengelen (had ff een plaspauze ).
Dan maar weer op de velo, voor de laatste 40 km en de volgende 10 zweetdruppelkes.
Door Stampersgat en Standdaarbuiten kwamen we op de ons allemaal bekende Goudbloemsedijk naar Zevenbergen. Net voor Zevenbergen de eerste lekke band van Ad, met behulp van Flip was het euvel snel verholpen. De boel weer in gang trekken en ff de schaapjes tellen, bleek dat we er toch eentje miste. Heel Zevenbergen en omgeving door gezocht maar Jopie was spoorloos verdwenen.

Bij Langeweg was het weer zover, een platte tube van Ad, juist bij de bushalte.
Helaas kwam het busje niet zo. Enige tegelwijsheden passeerden hier de revue!
Nog een kilometerke of 10 en nog de laatste zweetdruppels en het fietsweekeind zat erop. De May kan toch nog ver weg zijn als het beste er van af is. Na 130 km zat onze rit er op, rond half een mocht de fiets weer voor een week op stal. Volgende week gaan we gezamenlijk (A en B) een bakske in Rotterdam drinken.

Pierre Boulanger.

Ravenstein ?  Lith 

Vandaag (zaterdag 28 mei) ging het vooral over bier, kappers, dansers en cocktails.
Hoezo het bovenstaande? Nou hebben wij een fietser in ons midden die bier voor mietjes vind. Ik dacht altijd dat bier en fietsen een beetje bij elkaar horen maar dat schijn ik dan toch flink mis te hebben.
Maar diegene die dat zo zei, blijkt zelf cocktails te drinken. Fietsen en cocktails zou het dat dan zijn? Ik dacht altijd dat cocktails meer iets was voor dansers, kappers en mensen die op kunstschaatsen een driedubbele rietberger of een flikflak uit hun heupjes schudden.
Ik had altijd begrepen dat de wielertoeristen in Vlaanderen na afloop van hun tochtje altijd in café Den Platte Tuup een Trappist achter hun kiezen goten. Dus toch bier?
Laten wij het maar hier op houden.

Ondanks de aankondiging dat we naar Ravenstein zouden gaan, werd het Lith.
Ook mooi toch? Dit alles had te maken met het verwachte slechte weer.
We moesten veel over dijken rijden en dat in combinatie met noodweer is geen beste raadgever.
Een mengelmoes van A-, B- en gastrijders Jan en Kees, vertrokken we voor een gezellige rit. Dit alles met een voor iedereen goed te volgen tempo. Af en toe moest Piet op zijn fluitje blazen om het tempo onder controle te houden maar iedereen deed goed zijn best om sociaal te rijden in een tempo wat voor iedereen goed te doen was.
Nou, het is prima geslaagd.
Met Erno Haanskorf vaak op de voorste rijen van het peloton te vinden, was het lekker toeren langs de dijken van de Maas.
Iedereen zat op zijn gemak en had tijd om een lekker gesprekje aan te gaan met zijn buurman of met Annemieke. Er was maar 1 vrouwmens bij deze ochtend en wel 11 mannen. Maar wegkruipen tussen die brede mannenruggen? Nee hoor, gewoon mee op kop en het tempo mee bepalen. Dat is emancipatie!!!
Bij Lith hebben we het Pontje genomen om ons naar de overkant te brengen.  Dat bracht ons in Alphen. Vanaf hier zouden we de dijk in tegenovergestelde richting vervolgen om dan in Hedel koffie te gaan drinken en natuurlijk met een puntje er bij.
Maar daar aangekomen bij de Herberg niks geen koffie. Niks geen puntje. Gewoon dicht en dat om 10.30 uur in de ochtend. Wat nu?
Ontevreden gezichten, hier en daar een vloek. Dan maar weer op de fiets op weg naar Ammerzoden. Aan die dijk lag ook een restaurant maar daar had net een grote groep mollen vanuit Dordrecht de terrassen in bezit genomen.
Maar niet getreurd; Pierre Boulanger wist in Neder-Hemert wel een uitspanning.
En met een speeltuin erbij. Zo gezegd zo gedaan. We gingen lekker op het terras zitten en Pierre ging als eerste even schommelen. Daarna koffie, appelgebak en Nederhemertse Mik.  Schijnbaar een lekkernij uit de streek.
Intussen was besloten om nog een flinke lus te maken over Wijk en Aalburg en door naar Werkendam. Lekker genietend van het mooie weer met uitzicht op de rivier kwamen wij aan bij Werkendam. Daar het nieuwe fietspad op om via de Hank en de Berg weer in Made te belanden.
Net op tijd om Max te zien crashen in de training van de GP van Monaco.
Om wat later Nibali in een bewogen etappe alsnog de roze trui te zien binnenhalen en Steven Kruijswijk naar een zeer mooie 4e plaats te zien rijden.
Je hebt ons laten genieten Steven.
Voor de rest iedereen weer bedankt voor de gezellige rit. Het was weer GERS!!!!!!

De Pakhaas.

Als voorrijder van het Rondje Rotterdam keek ik heel de week al op de weerapps die juist op deze zondag niet veel goeds lieten zien. Immers, bij zo’n tocht wil je niet dat je 110 kilometer in de regen rijdt. En een stop met gebak is natuurlijk ook veel gezelliger als je op een terrasje aan de Rotterdamse Oude Haven kunt zitten zoals vorig jaar. Voor de zekerheid bespreek ik het café aldaar nog maar niet, te veel kans dat het niet door gaat.

Op zondagochtend, als ik mijn fiets naar buiten haal, begint het net wat harder te druppelen en een blik op de buienradar doet me besluiten dat het niet zo’n goed idee is om richting het westen te gaan rijden.
Bij het oude raadhuis staat een klein groepje, namelijk maar 10 coureurs. Plus een fotograaf en een medewerker van de Rabobank.
Dat was in ieder geval nog goed nieuws op deze bewolkte dag.
De Rabo actie heeft  onze clubkas gespekt met ruim honderd vijf en twintig Euro 🙂

Na de foto blijkt de groep het er over eens te zijn dat we de Rotterdam-tocht beter uit kunnen stellen en vandaag beter wat in de buurt kunnen blijven en richting zuid-oost rijden. Rondje het Zand past dus wel in dat plan.
Gezien de samenstelling van de groep (half A en half B) wordt besloten om apart te rijden zodat beiden groepen op het tempo kunnen rijden die ze lekker vinden.
Bij de A sluiten 2 WSVP’ers aan en daarmee de hele WSVP groep van deze morgen.
Daar hebben ze ook watervrees dus.
Als we later de Pedaalridders inhalen, zien we daar ook maar 6 man. 22 mei 2016 kan de boeken in als een matige dag voor het Mayse wielrennen.

We hebben er lekker de gang in. Marc toont dat de vorm van de laatste weken er nog steeds is, pensionado Joop, in WTC outfit, gaat goed. Jan Lensvelt maakt zonde van zijn rode trui en heeft er een jasje overheen getrokken. Hij fietst prima, kunnen zijn 2 oude ploegmaats ook constateren. Omdat ook Peter Verhagen en ikzelf voor de buien binnen willen zijn, leggen we het rondje in goed 2 uur af en zijn dus net na 10 uur thuis. Goed op tijd, om half elf komt er een flinke bui over. Hopelijk is de B-ploeg ook binnen, anders hebben ze toch echt een nat pak.

Ik ga me voorbereiden op een uitgesteld Rondje Rotterdam.
Dat verschuiven we naar zondag 5 juni a.s. Dus dan ook vertrek van A en B samen om
8:00 uur en hopelijk met goed weer. En met koffie met gebak wat de A ploeg dit jaar nog niet is gelukt…..

Ad

Nooit keek ik de laatste dagen zo vaak naar Buienradar en Weeronline.nl.
De weersverwachtingen waren barslecht. De regenmeter in de tuin vertelde me dat het al
5 mm geregend had. Tegen mijn gewoonten in bij slecht weer, toch maar naar Made.
Er was daardoor ook maar een beperkt aantal liefhebbers voor de mooie tocht Rotterdam. Een vertegenwoordiger van de Rabobank was er ook.
Hij kwam ons de Rabobankclubkas-cheque van € 126,75 overhandigen.
Weer mooi meegenomen en allen bedankt voor het stemmen op onze eigen club.

Er werd besloten niet naar Rotterdam te gaan, het zou zonde zijn van deze mooie tocht. Rondje ’t Zand dan maar en A en B apart. Frans zag bij de B maar vier renners; Annemieke, Wim, Johan S. en Anton. Tot ons genoegen besloot hij met ons mee te gaan.
Op zich zou dit rondje niet spectaculair zijn.
Bij de Seterse Hoeve moest er gestopt worden, het bolleke van Wim was rood aangelopen door zijn regenjas en Johan moest ook nodig zijn panty’s laten zakken en een trui uit doen. Wat een opluchting bij die twee.
In de buurt van Gilze dacht Johan een goede sier te maken door ons koffie aan te bieden op de camping in Alphen. Dus maar tijdig bellen maar er werd niet opgenomen, daarna maar ingesproken. In het centrum van Alphen weer bellen, geen contact. Hoe kan dat nou? Deze hele dag zit de vrouw aan de telefoon en nu het belangrijk is, is ze niet bereikbaar. Helaas geen gezellig bakkie onderweg.
Richting Chaamseweg. Even verderop rechts-links en tijd voor de banaan. Daarna langs de hijskranen en aan het eind van de Dasmussenstraat rechts.
Opeens bemerk ik dat ik de betaalpas van de club verloren ben. Hij had in de rechterzak van mijn shirt moeten zitten, nog eens goed gezocht, maar nee. Voor de zekerheid mijn thuisfront, wat wel bereikbaar was, gebeld maar geen blauw pasje op de aanrecht. Volgens mij moest ik het dan kwijtgeraakt zijn op de plek waar ik de banaan tevoorschijn haalde. Terug en zoeken en het was trotse Wim die het pasje midden op de weg zag liggen. Als beloning zou ik niet in het verslag melden dat hij vandaag per ongeluk een verkeerde, foute, oude korte broek aan had. Voor wat, hoort wat.
Na het nodige oponthoud de route voortgezet maar niet meer langs de hijskranen.
Via de Franse Baan naar de Kleine Slingerdreef. Na het viaduct over de A-58 maar rechtsaf om die klinkerweg nabij Bavel te vermijden. Goed wegdek maar het betekende wel een extra lusje erbij. Ondertussen was het toch aardig gaan regenen en Johan en Wim kregen niet meer de kans om jas, panty’s en trui weer aan te trekken. Frans sleurde ons in een stevig tempo naar Den Hout waar het alweer een tijd droog was.
Nog ff voor de mannen en de vrouw in Made de 85 km zouden volmaken.
De tocht die Rotterdam zou heten, is een bijzondere tocht ’t Zand geworden en mede dankzij de hulp van Frans hebben we toch nog lekker gefietst.
Ik had dus geen spijt van mijn vertrek ondanks de slechte weersverwachtingen.

Anton Knipscheer

Het was fris en het was regelmatig nat.
Maar dat hield 7 dapperen deze ochtend niet tegen.
Kees V. en Anton zouden deze ochtend ongeveer een halve tocht rijden.
Anton ivm de Roparun en Kees ivm zijn vrouw. Moet kunnen toch!!

Strijbeek, het domein van Piet. Piet kent hier elke eekhoorn, straatmus, cafe, zandpad etc. Dus dat zat wel goed deze dag.
En dat na die mooie prestatie van gisteren van Max Verstappen. Niet te doen.
En ook twee klasbakken in de top tien van de Giro.
Waar een klein landje wel niet goed in is.
Hoe we allemaal gereden hebben, weet ik al lang niet mee, maar dat Kees en Anton
er voorbij Molenschot ergens zijn afgeslagen, dat nog wel.
En dat wij de Slingerdreef gepasseerd zijn, dat ook nog.
En dat we lekker nat werden, dat was ook een feit.
En dat Wim zijn panty vandaag goed vast zat, dat ook.
En dat Anne-Mieke de straatstenen eruit reed, zeker weten.
En dat Johan het prima deed tussen de wielen, zeker.
En dat Piet vrolijk op zijn fluitje blies, ook dat.
En dat er geen lekke banden waren te noteren, gelukkig maar.
En voor de rest draaien en keren.
Strijbeek, Galder, Hazeldonk, Rijsbergen en Etten – Leur, wij waren daar.
Zon, regen en weer zon. Van alles wat.
Mooie luchten en grauwe luchten, donker en licht, het was een prachtig spel.
Zevenbergen, Langeweg en Wagenberg passeerden wij om weer op de May uit te komen.
Daar afscheid genomen van Wim, Piet en Johan om vervolgens met Anne-Mieke naar den Berg te rijden. Daar nog een luske over Oosteind gepakt om vervolgens voldaan thuis te komen. Was weer supergezellig ondanks het wat mindere weer.

PS:
Voor diegenen die zaterdag 28 mei meegaan naar Ravenstein; zorg dat je genoeg kilometers gemaakt hebt. Onderschat de afstand niet, het is 170 km. en we rijden redelijk door. Het tempo zal  tussen de 27 a 30 km per uur liggen, dus het B tempo.
Dat blijft het ook zo ivm de lengte van de tocht. Hopelijk tot dan.

Gr De Pakhaas

Een frisse ochtend, het is toch al Pinksteren, aan het weer is het helaas niet te merken.
Het lijkt wel maart. De WTC mannen trokken zich er niets van aan, met 11 tobbers en één gastrenner (Zaltbommelse Raymond) fietsten we vandaag de tocht naar Kinderdijk. Vandaag ook de comeback van Joop, enkele jaren maakte hij zijn kilometers in de buurt van Oman, nu weer op de May. Weer een stevige koptrekker erbij! Onze Twan was nog even aan het bijkomen van een heftige middag, samen met K3, nu mocht hij zich vermaken met K12!
Via strava had ik met RTC Prinsenbeek contact gehad, die gingen ook deze mooie Pinksterdag dit rondje fietsen. Of het afgesproken werk was, maar net voor de
Moerdijkbrug zaten wij bij hen in ’ t wiel. Dat was maar voor korte duur. Leider Flip verkoos via een andere weg naar Dordt te gaan.
Intussen was het boven ons gezellig gaan regenen, regenjasjes kwamen tevoorschijn,
ik herkende zelfs onze …leider plots niet meer!
Via de wielerbaan van “de Mol” fietsten we de Alblasserwaard binnen, ff later noteerden we onze eerste lekke band, die kwam op naam van Niels. Het was gelijk een bandenwissel van Max Verstappen, binnen no time zaten we weer op het ranke zadel.
Intussen hadden de mannen en vrouw van Prinsenbeek alweer voor ons plaatsgenomen. Gezamenlijk zijn we dan ook de meulens gaan bezoeken en ook dit jaar waren er onze Japanse vrienden aanwezig. Altijd weer een leuke kennismaking, ze schoten nog verschillende plaatjes van ons. Zijn ze bij thuiskomst weer héél blij mee.
Enkele kilometers verder namen we afscheid van de club van Prinsenbeek, wij volgden de Lekdijk tot aan Groot-Amers om vervolgens af te zakken naar Vuilendam en Giessen Oudekerk. Daar noteerden we onze tweede lekke band, nu was het de beurt aan Marc. Mooi de tijd voor ons om op ons gemak wat te eten en wat overtollig water aan de natuur toe te vertrouwen!
Ook deze rit zat er voor ons geen koffie met een puntje in, nog ff geduld, volgende week zondag maken we het allemaal goed!
Vanaf nu kon het slotakkoord in worden gezet, de brug van Gorinchem was nog een makkie. Iedereen zat nog zo fris als een hoentje, dan maar de gaskraan iets verder open. Ge mot toch voelen da ge gefietst hed!
Over de Keizersveerse brug weer links af, amai zei Jantje, da flikken ze iedere keer. Hij zat in gedachten al in een warm bad “ eg wel” . Nog een paar kilometer bikkelen, en wat kleine bruggetjes en we konden gaan genieten van onze 2e pinksterdag. Helaas was er eerst nog werk aan de winkel, de velo was nodig aan een sopje toe en zelf zagen we er ook niet zo fris meer uit.
Met ons twaalven hadden we er weer een mooie tocht van gemaakt onder de deskundige leiding van Flip.
Zondag 22 mei gaan we met onze voorzitter Ad een bakske drinken in Rotterdam!
Gezellig met z’n allen!

Pierre Boulanger

Een jas, en dan een dikke jas; dat scheelde het met gisteren.
Beentjes goed ingevet en extra windvestje aan om het toch een beetje behaaglijk te hebben onderweg.
Gelijk vertrokken met de A mannen. Daar stond een redelijke groep aan het vertrek.
Bij ons ook, vier mannen en Anne-Mieke. Wim, Johan S, Anton en de Pakhaas stonden in de startblokken. Maar na 1 kilometer was het al stoppen geblazen. Bij Wim waren de panty’s afgezakt. Nadat hij ze weer stevig had vastgemaakt met een paar jarretelekkes konden wij onze tocht laten beginnen.
Zwaaien en zwieren tegen de wind over de bekende dijken naar Nieuwendijk. Langs het fort en de molen naar Sleeuwijk. Daarna naar Gorinchem.
Hier langs het kanaal naar Asperen om daar de dijk naar de Linge op te zoeken.
Ook hier stond de wind in ons nadeel, maar ik stak er een tandje bij om de rest op het gemak te zetten. Zo zijn we dan ook weer!!!
Lekker de loop van de Linge volgen. Via Kedichem, Leerdam en Asperen kwamen wij een beetje in het fruitgebied terecht.
Helaas waren de meeste bomen al van hun pluimen (bloesem) af.
Alleen op de Appeltjesdijk zaten er nog een paar bloemekes aan.
Het weer viel erg mee onderweg ondanks de vooruitzichten. Iedereen had het goed naar zijn zin. Beesd en Tricht lieten we in een mum van tijd achter ons. Dat gold ook voor Buur en Geldermalsen. Anton kreeg zin in koffie. Zo ook de Pakhaas. Ik zei dat het ongeveer nog 13 kilometer was naar Waardenburg. Allemaal blije gezichten.
Daar aangekomen de mooie brug over met een prachtig uitzicht op het appelgebak.
Sorry, ik bedoel uiteraard Zaltbommel.
Op het terras aldaar neergestreken werden wij bediend door een lieftallige blondine.
Ik denk dat ze dat bij de A een beetje gemist hebben, Hahahaha.
Maar wat deden wij hier? I.p.v. appelgebak bestelden we chocoladebollen.
Heiligschennis in Zaltbommel bij het Pannenkoekenhuis en dat met Pinksteren.
Ze waren toch zo lekker. Misschien volgende keer wel weer.
Om op het terras te zitten, was het eigenlijk wel een beetje fris. Wim en Anton kregen het een beetje koud en ook Johan en Anne-Mieke begonnen een beetje pips te zien.
Een goede reden om te betalen; zei Anton. En dat vandaag op kosten van de club.
Prachtig toch en dat met Pinksteren!!!!
Van Zaltbommel naar Brakel stond de wind weer schuin op de kop. Ik was er niet vanaf te slaan deze ochtend. De beentjes bleven goed aanvoelen.
Ook Wim en Anne-Mieke lieten zich af en toe ook even van voren zien terwijl bij Johan ter hoogte van Brakel het licht langzaam uitging.
Kruip in mijn wiel; riep ik tegen Johan nog maar als het op is, dan is het ook op.
Zo reden we vanaf daar in een aangepast tempo terug naar de May.
Johan misschien nog wat meer Brinta eten en nog wat extra kilometers maken dan zal het laatste stuk volgende grote rit wat makkelijker gaan 🙂
Voor de rest een prima rit en veel gezelligheid.

Bedankt allemaal.
Gr De Pakhaas.

Vandaag stonden er maar liefst 18 WTC’ers bij het gemeentehuis te popelen om 125 km weg te mogen trappen. De groep moest zich nog wel in twee splitsen, wie ging er voor de Lek en Linge? En wie koos het wiel van Ad, richting Wagenberg?

Op de Brandestraat telde ik 13 helmpje, dus veel schoon volk. Frans, Peter Bas en ook Kevin hadden allemaal zin in de heerlijke appeltaart in Nipse! Daar moet dan eerst wel een paar kilometer voor gefietst worden. Via Zevenbergen verkoos Ad de Molendijk naar Standdaarbuiten. Daar stond vandaag een zuchtje wind, en een stralende zon;
ideaal fietsweer.
Stampersgat, Kruisland, Moerstraten moesten er allemaal aan geloven. Bergen op Zoom  kwam in zicht; zo fietsten we langs de Raayberg.
Vroeger lag daar een wielerbaan, waar vele grote kampioenen hun kunsten vertoonde!

Ons kunstje was om via de Heimolen en de ouwe Zeeuwseweg de West Brabantse ” col” te beklimmen. De Rijzende weg in Woensdrecht; het keerpunt van vandaag.
Ons peloton kwam in gesloten formatie Hoogerheide binnen rijden. In Huijbergen begonnen ze de koffie al te ruiken en Nispen kwam in zicht. Bij sommigen een diepe zucht, om vervolgens de fiets bij Café Tivoli te parkeren. Helaas was de tent dicht.
Geen nood, aan de overkant is nog meer horeca.
Helaas stelde de jongedame in De Gouden Leeuw ons ook teleur; er was geen gebak.
Dan maar weer op de fiets om onze eigen bevoorrading aan te spreken.
Hoe maken we dit nog goed? Vorige week geen erbeesjes, nu helemaal niks!
Frank stelde nog voor om in de buurt van Rucphen een toetje te pakken, volgens hem hadden ze daar puntjes genoeg.
We verkozen toch om lekker door te fietsen en zo via de bekende wegen rond Etten-Leur weer naar de May te fietsen. Om 12.15 uur vielen 13 uitgehongerde en uitgedroogde mannen thuis op de klep. Toch weer mooi 125 km op onze tellers!
Met dank aan onze leider Ad die de tocht voorbeeldig had uitgepijld!

Maandag gaan we samen met Flip de  molens tellen! Nu al zin in!

Peter Broeders

WTC-B zaterdag  7 mei Rondje Poederoijen

Zeven WTC-ers waren present om onder leiding van Piet V. naar Poederoijen te gaan.
Kees M. had dochter Rachel ook meegebracht. Mooie meid op een mooie fiets, goed voorzien van roze accessoires, mooi toch.
Deze tocht was op zaterdag om iedereen volop kans te geven op zondag voldoende bij Moederdag stil te kunnen staan. Jacques van Dijk en Frans M. gaven meteen aan op tijd thuis te moeten zijn en zouden vanaf de Heusdensebrug weer omdraaien.
Het uitstekende, zonnige weer heb ik een week geleden uit Spanje/Portugal meegebracht. Daar is het nu slecht weer en wij genieten hier nu dag in, dag uit met volle teugen.
Via bekende weg naar het Veer en langs de nieuwe boerderijen op de terpen richting Heusden. Wat rijdt het daar lekker op de nieuwe dijk.
Na voldoende kopwerk gedaan te hebben, sloegen Frans en Jacques af, wij gingen een andere brug over en kwamen zo Gelderland binnen. In de Bommelerwaard over de dijk langs de Afgedamde Maas richting Woudrichem. Wat een prachtig stukje Nederland; slingerend over de dijk langs dijkhuizen, boten in de rivier, een enkele Hollandse molen, een frisgroene natuur en dat alles zonovergoten. Ik voelde me bevoorrecht om hiervan te mogen genieten met de WTC-ers, terwijl ik daarbij ook nog in het wiel mocht.
De vader van Rachel kwam ook regelmatig op kop en Gerard liet zich ook niet onbetuigd, zoals we gewend zijn. Het aloude rondje Poederoijen werd door Piet nog verrijkt met een extra lusje in de vorm van het nieuwe fietspad langs het Steurgat zo naar Vissershang in Hank. Het paste precies binnen de ( 90 ) geplande kilometers. Bezorgde Wim zorgde ervoor dat het peloton toch niet te snel ging voor Rachel (Ik vond dat ook prima, want mijn conditie is nog niet de oude na de vele vakantieweken). Knap van die Rachel , het zou vandaag de eerste tocht van 100 km gaan worden. Kees en dochter gingen bij de Bergse brug rechtdoor, de kortste weg naar Oosterhout en Gerard vond het leuk om het tempo nog wat op te voeren. Het lukte me net om bij te houden.
Het was weer een prachtige rit, niet alleen te danken aan het goede weer, maar ook aan de perfecte leiding van Piet. Dat kun je met een gerust hart aan hem overlaten. Bedankt Piet. Mijn dag kan trouwens sowieso niet stuk, want vanmiddag ga ik heerlijk feesten bij SED in ’s- Gravenmoer, het feestadres bij uitstek. Als Tom D. dan ook nog wat presteert vandaag, dan is het weer een topdag!
Anton Knipscheer