Maandelijks archief: augustus 2016

Rondje Herpt B

Het was vanmorgen makkelijk om alle koppies te tellen die in de startblokken stonden voor een ritje met de WTC.
Bij de B’s waren wij met 4en en bij de A met 5 man.
De rest was natuurlijk nog op vakantie naar mooie buitenlandse oorden,
of lekker op een cruiseschip, of gewoon op een oerdegelijke Hollandse camping.
Maar wij reden een rondje Herpt. Nadat Petra in de gaten kreeg dat ze met de verkeerde
(te snelle ) groep op pad was, ging ze in de remmen hangen, gooide haar stuur om en ging met 50 aan het uur in de achtervolging op ons.
Eenmaal aangesloten gingen we via de bekende route naar Heusden. Met Peter Bas. op kop, geassisteerd door Digi Piet, ging het voor de wind lekker snel naar Heusden.
Hier zou Peter ons verlaten omdat hij weer op tijd thuis moest zijn.
Hier heb ik mij op kop gezet om er pas thuis weer af te gaan.
Na de Heusdense brug, buiten de wallen om onderweg naar Herpt. Lekker slingerend met een mooi uitzicht op deze historische stad.
Daarna kwam Herpt in zicht. Ook hier zijn we via een klein baantje buiten Herpt omgereden om vervolgens via de Molen van Nieuwkuyk richting Helvoirt te rijden.
Met een blik op de weg, en met de andere blik op Petra en Piet gericht ging het rap op Loon op Zand op aan.
Bij de Rustende Jager aangekomen sloot er nog iemand bij ons aan.
De wind nam intussen flink toe. Dan maar een tandje bijsteken.
Ter hoogte van Loon op Zand kwam onze volger mij ineens voorbij rijden.
Gene meter kopwerk gedaan, dat zal dus mooi niet gebeuren.
Ik heb hem even laten spartelen met zo’n 50 meter voor me en toen weer naar zijn wiel toe gereden. Maar jammer, Piet en Petra moesten toch een gaatje laten vallen. Dus het tempo voor hun wat dragelijker gemaakt.
Petra net terug van vakantie en Piet ook al een paar weken niet in goede doen, ja dat hakt er voor hun toch wel in.
Op naar ’s Gravenmoer om bij SED af te buigen naar Oosteind. Daar de polder in.
Intussen had de wind bijna stormkracht bereikt en dat was wel te merken in de polder. Overal waar bomen stonden, lagen  takken op de grond. Dus het werd nog uitkijken ook.
Het tempo zakte wat af maar er was vandaag toch geen bloementuil te winnen.
Nog even de brug voorbij Den Berg genomen, en toen terug naar Made.
Mijn benen begonnen zeer te doen maar ook bij Petra en Piet. We waren alle drie blij dat wij er waren. Met 100 km. op mijn Garmin en met mijn clubje op kop in de eredivisie kon mijn zondag niet meer kapot.

GR Geraldinho.

Rondje Schijf met de A

 

 

IMG_0669

Dit was de laatste vakantietocht.  Dat was  duidelijk te merken.
Maar 9 WTC ‘ers gaven deze ochtend acte de présence . Ad ging met de A richting het Zuidwesten want daar kwam de wind deze ochtend vandaan. Gerard verkoos voor rondje Herpt met een lekker windje in de rug.
In de Nieuwstraat fietsten we met z’n zessen richting Wagenberg. Wie zat er  bij Ad in het goeie wiel? Petra wilde het ook eens met de A groep proberen maar op goed bedoeld advies van ons was ze toch maar omgedraaid. Als een speer ging ze in de achtervolging
om even verder bij de overige B mannen aan te sluiten.

Bij ons ging het vanaf Wagenberg kop over kop. Tegen een redelijk windje bleef het tempo mooi strak. Onder de deskundige leiding van Ad loodste hij ons via “de Beek”  achter Rijsbergen door, langs het Anker. Daar zaten de eerste vroege vogels al aan de koffie!
Wij hadden/kregen daar geen tijd voor. Nog ff en we zijn weer thuis dacht Ad. Nog een paar kilometer en we waren in Schijf, om snel het beeldje van de Schijvenaer te begroeten.

schijfenaar wtc made

Via de Lange Schouw fietsten we richting Roosendaal  om bij de Zegge de A 58 over te steken. Paul, Ad en Peter met de leiderstrui waren uiteindelijk de mannen met de beste benen deze zondag. Jantje, net terug van vakantie, was nog in de vakantiestemming en ook bij mij begon het een stuk minder te lopen. We kregen vanaf nu wel de wind in de rug, maar wat zegt dat als het tempo ook met bijna 10  km wordt opgevoerd! Vanaf Langeweg fietste er een stevige jongeman een paar honderd meter voor ons. Net voor het viaduct over de A16, zette Paul aan om er over heen te knallen. Of hij het zag aan komen, weet ik niet, maar ook zijn voorganger zette stevig aan. Ons Paultje bleef op een een paar meter steken, beetje verder bij de Compaan haalde we hem toch bij. Vervolgens ging de brave borst vol mee op kop beuken. Tot aan Wagenberg, toen vonden wij het wel genoeg.
We lieten hem in de steek, of liever gezegd hij ons!
Het was weer een gezellige bijklets ochtend; Jantje kwam heel de zondag de bank niet meer uit (was ie toch eg nie van plan, formule 1).
En ik kon nog met veel moeite Den Hout vinden!

Zondag is het de bijpraattocht, met een bakske in ‘s Gravenmoer bij onze gastheer William! De A vertrekt weer om 8 uur en de B om 8.30.
Tot zondag!!

Pierre Boulanger.

Rondje nat zand

De zomer maakte vandaag een dipje door. Het was helemaal niks. Niet nat genoeg om kunstmest op mijn gazon te gooien maar weer wel nat genoeg om de meeste WTC-ers af te schrikken. Vijf renners hadden besloten om zich door de spetters rond acht uur niet af te laten schrikken. Johan Smits stond wat schichtig alle kanten uit te kijken  of er naast de
4 A renners toch nog een B renner op zou komen dagen. Maar nee, het bleef bij deze 5 en dus werd het een gezamenlijke A-B tocht.
Buienradar had mij laten zien dat de buien wat noordelijker over Brabant zouden trekken, dus moesten we naar het zuiden. Daar kwam ook de wind vandaag vandaan dus dat kwam goed uit. Om beschutting tegen regen en wind te hebben, werd het het bekende rondje
’t Zand. Regen plus Zand = … juist modder.
Gelukkig had ik gisteren de verleiding kunnen weerstaan om mijn fiets te poetsen want dan had het nu over gemoeten. We legden een redelijk tempo aan de dag maar wel iets minder dan afgelopen weken want Johan moest natuurlijk wel mee naar huis gebracht worden. Ik vond het niet erg want mijn Ardennen-uitstapje met Peter Verhagen  van afgelopen vrijdag deed zich nog goed voelen in mijn benen. Peter leek weinig last te hebben. Zijn rode trui geeft misschien geen vleugels, maar wel goeie benen.
Voor Jan Lensvelt was het even wennen om zelf niet in het rode tricot te rijden.
Martien van Kaam trapte de looptraining van gisteren uit zijn benen.
Johan kon heel goed volgen, zijn hoogtestage op de Mont Ventoux blijkt hem goed gedaan te hebben.
Onder de bomen was het goed fietsen. Geen regenjasjes nodig daar.
Het ging prima tot we weer wat noordelijker kwamen. Ter hoogte van de Katjeskelder begon het serieus te regenen, met de finish in zicht, fietsten we nog even stevig door om zo snel mogelijk thuis te zijn. Thuis aangekomen zie ik 7 mm regen in de regenmeter,
dan hebben we het er nog goed afgebracht.
Lekker gefietst en ……. regenpunten gescoord.

Ad

 

Rondje door de Biesbosch met de A

IMG_0526

Een zondag met een zuchtje wind is zeldzaam. Dat is dan ook ook een goeie reden om een rondje door de Brabantse Biesbosch te fietsen! Vroeger fietste ik dit rondje ook vaak met fietsvrienden uit Oosterhout, helaas is bijna iedereen van dat clubke al naar de fietshemel vertrokken. Toch heb ik tijdens de rit verschillende keren aan de maats van weleer gedacht. Een rondje over de Kop van het land noemden we dat toen, bij terugkomst legden we dan ook nog eens vaak aan in ‘t Veer bij café Kerkzicht. Ook toen was het onder in de beugel met Bert, Leo, Toon en Barry de kleppers van weleer!

Vandaag was het natuurlijk niet anders; het enige verschil is dat de fietspaden er prachtig bij liggen en de Biesbosch ook natuurlijk. Dus proberen te genieten van dit alles.
Met ons vakantiegezelschap kon dit dan ook. Ad en Flip hadden hun vakantie er weer op zitten, John die gaat er nog op uit. En Jantje en Paul liggen languit aan de Costa…..! Maar de benen zijn er niet slechter van geworden. In een recordtempo hebben we het parcours van de kop van het land tot Werkendam afgelegd, De twee dames die bij ons aanpikten, haalden daar gelijk nog even een kommetje op hun strava binnen!

De weg van Werkendam richting Hank wilden we eerst boven op de dijk blijven fietsen, heel mooi, maar wij met ons tienen tussen de “dagjes fietsers” daar worden beide partijen niet gelukkig van. Dus dan toch maar over de voor ons bekende polderwegen naar Hank. Over de Keizersveerse brug gingen we linksaf richting Raamsdonk om zo richting Den Berg te fietsen. Bij ‘t Veer zwaaiden we Kees uit, bij Den Berg wensten we Johnny een fijne vakantie. Samen met Niels, Flip, Peter, Ad, Kevin, Erik en Johan legden we de laatste kilometers naar de May af. Vervolgens mocht ik moederziel alleen naar het mooie Den Hout fietsen! Ook deze vakantietocht zat er weer op.
Nog 2 vakantieritten te gaan voordat we aan het slot van het jaarprogramma gaan beginnen.  Begin september staat er alweer “Limburg “op ons programma, als ik de condities van deze mannen zo zie, vliegen ze allemaal de Limburgse heuvels over!

 

Groet, Pierre Boulanger.

 

IMG_0535

 

Vakantietocht naar het land van Marianne!

IMG_0591

Een behoorlijk aantal WTC-ers bij het oude raadhuis.
Een aantal was al weer terug van vakantie. Maar nog lang niet iedereen.
Voor de B was de belangstelling maar klein: slechts zes mannen. Het waren onze trotse Mont Ventoux- beklimmer Johan, het bekende duo Piet en Gerard, dappere Yp, onze bloemenkweker Erik en Anton. Met algemene stemmen werd gekozen voor het land van Marianne, Babyloniënbroek. Dus voorlopig maar achter de A aan, richting R’veer.
Gerard en Erik waren onze belangrijkste koptrekkers vandaag. Maar Johan bleek in Frankrijk toch niet al zijn  energie verspeeld te hebben.
In Babyloniënbroek trokken de bewoners ter kerke. Het viel op dat op deze zomerse dag weinig zwarte kleding werd gedragen.
Op de lange weg naar Wijk en Aalburg kwam Yp plotseling opzetten en ging een fors stuk voor ons uit rijden. Na een tijd op B-tempo gefietst te hebben, hebben we het gat toch maar dichtgereden. Hiervoor moest de snelheid toch aardig verhoogd worden. Yp vertelde dat je de benen af en toe eens pijn moet doen.
In Wijk en Aalburg was niemand op straat te zien, men zat daar al in de kerk. Er stonden heel wat fietsen en auto’s geparkeerd. Op naar de Heusdense brug. Over de brug niet rechtsaf naar Doeveren maar rechtdoor richting Waalwijk, links over een dijkweggetje en zo naar de Halvezolenlijn. Piet zagen we vandaag nauwelijks op kop. Zijn longen zorgen te snel voor vermoeidheid. Zijn monstertocht vanuit Polen heeft hem waarschijnlijk toch wat overbelasting bezorgd. Gerard was vandaag op zijn “nieuwe” Casati. Opnieuw gespoten en wel in echte Italiaanse kleuren. Maar wel nieuwe velgen, van die mooie, hoge en waarschijnlijk dure. Weer een mooie aanwinst binnen zijn fietsenverzameling.
Ieder zijn hobby, nietwaar?
Lekker gefietst op de Halvezolenlijn, helaas moet je bij vele kruisingen gas terugnemen en weer opnieuw op gang komen. Via R’veer weer teug naar Made.
Het was aantrekkelijk fietsweer vandaag; droog, nauwelijks of geen wind en een perfecte temperatuur. Met 70 km op de teller kwamen we weer tevreden in Made aan.

Anton Knipscheer.

IMG_0525

Rondje de Moeren met de A

peter verhagen

Vandaag weer een heuglijke dag; we zagen het allemaal al lang aankomen. Maar vandaag was het dan eindelijk zover!                                                         Jantje verkoos Zeeland boven zijne rooie truike, dus kreeg Peter Verhagen, die al weken aan dat shirtje zat te trekken, dit bijzondere shirtje weer in zijn bezit! Namens al zijn clubgenoten, gefeliciteerd. Maar je weet het, de prijzen liggen op de meet. Vraag het maar aan Greg of Vicenzo!

Daar moest ook nog gefietst worden, zeven liefhebbers verkozen het A tempo. Een mooi groepke incl. de rooie trui. De wind ( kracht 4) kwam uit de zuid-west hoek dus koersten we op d’n Elsakker af. Al snel stelde Paul voor om lekker rond te draaien, dat werkte prima. Iedereen deed zijn beurt, dan fiets je zo een paar kilometer tegen de wind in. Johan vroeg me nog of we alleen maar tegen de wind in bleven fietsen en ff later kwam zelfs Mar10 met dezelfde vraag.  Via natuurgebied de “Pannenhoef” en “De Moeren” fietsten we langs het Pannenhuske, deze keer geen bakske daar. Maar wel het keerpunt van onze vriend de wind!  Via Wernhout toerden we nu richting Sauna Diana, geen tijd om daar even binnen te wippen, er moest gefietst worden. Het tempo zat er goed in. Achter Zundert en Rijsbergen koersten we de A16 over naar Meerseldreef. De laatste 25 km over Chaam, Bavel en Dorst zijn voor iedereen bekende wegen. Kwart na elf kon onze velo weer op stal voor een week.  Lekker wat uitrusten.  Volgende week gaan we  weer volle bak!

Vriendelijke groet, Pierre Boulanger.

peter verhagen 2

Viaductentocht met de B

 

Screenshot_2016-08-07-15-48-59-1

WTC B Vakantietocht 7 augustus 2016

Voor een vakantietocht viel de opkomst niet tegen. Kees M. en Erik vd H. kozen voor het rustigere tempo van de B. Verder wat vast meubilair van de B: Yp, Piet en Gerard V.,Kees V. en ondergetekende. Kees zijn dochter wilde weer eens met een groep echte mannen fietsen. Voldoende renners om ons niet bij de A aan te sluiten.

Maar eerst een bijzondere gebeurtenis: Doordat Ad niet aanwezig was, mocht ik de leiderstrui van de opkomst WTC Made uitreiken. Peter B. zou de foto maken. De nieuwe leider is Peter Verhagen die al lang op de tweede plaats stond, maar nu de kans greep om in die mooie rooie trui te mogen rijden. Proficiat Peter en jammer voor Jan.

Na wat gebrabbel was de route bekend: Rondje Viaducten maar dan andersom zei Piet. Dus richting Watertoren. Daar kwam Piet erachter dat hij niet alles bij zich had. Wel een tasje op de buis, een tasje onder het zadel, een zak op de rug, maar geen bidons. Volgens Yp zou je gemakkelijk zonder drinken kunnen fietsen maar daar was niet iedereen het mee eens. Stevige wind hadden we meteen tegen maar dat was geen probleem. We hadden genoeg mannen die met hun krachten boven het modale B-niveau uitkomen, eigenlijk allemaal behalve ik. Trouwe Wim misten we, na de valpartij van vorige week neemt hij geen risico. Hij heeft deze maand nog iets moois op zijn programma staan. Annemieke, de andere pechvogel van de valpartij, moet ook nog wat bekomen en haar fiets ook.           Spectaculair was de route niet maar in tegengestelde richting ofwel andersom, is het toch weer anders. De route is redelijk bekend, al geldt dat niet voor iedereen. Viaducten blijven lastige bobbeltjes maar zijn ook weer kaasje voor de liefhebbers. Eén viaduct werd zelfs twee keer “genomen”. Met 70 km op de teller en zonder enig oponthoud waren we weer op tijd terug in Made. Droog gebleven en weer lekker gefietst. Piet bedankt voor het leiden en iedereen weer bedankt voor de gezelligheid.

Anton Knipscheer