Maandelijks archief: september 2016

WTC-Made’s herinneringen aan Henk van Oorschot

Ruim 35 jaar geleden werd Henk van Oorschot sponsor van WTC-Made.
Daardoor was hij een zeer goede bekende van de club en dus maakte zijn overlijden vorige week ook de WTC-ers verdrietig. We herinneren ons Henk als heel betrokken bij onze club.

Dit jaar bestaat onze Wieler Trim Club 40 jaar. De eerste jaren was van Dijk sponsor omdat de vereniging uit hun medewerkers ontstaan was. Toen de vereniging 5 jaar later groter gegroeid was en een andere shirtsponsor zocht, werd die bij het kranenbedrijf van Van Oorschot gevonden. Henk en Joke van Oorschot gingen ons sponsoren en we zijn in de gelukkige omstandigheid dat nog steeds één van de bedrijven die Henk gesticht heeft, namelijk Vema Crane, op onze shirts staat.
Op het hoogtepunt stonden zelfs 3 Van Oorschot bedrijven op onze kleding.

Henk was altijd heel betrokken bij onze fietsclub.
Bij verschillende gelegenheden zoals gezinsdagen, kwam hij met Joke en de kinderen langs om zijn verbondenheid te laten blijken.

henk-2011-gezinsmiddag-web

De clubkleuren werden oranje/rood met groen zoals zijn kranen en we maakten menig clubfoto voor zo’n gigantische machine.
Bijzondere tochten waar we Henk ver van Made tegenkwamen,  waren er ook. Zo besloten we bij het 30 jarig jubileum in 2006 naar Elburg te fietsen omdat de familie van Oorschot daar aan de traditionele botterdagen meedeed. Wij stonden daar, aan het eind van een verre fietstocht vanuit Made, op de kade toen Henk de haven binnenvoer op de Botter.
Een mooi gezicht van beide kanten. Een gezellige avond volgde met ons en de hele familie Van Oorschot daar aan de boorden van de oude Zuiderzee die mede door kranen van Van Oorschot ingedamd werd.

Nog verder van huis kwamen we Henk als sponsor tegen in Polen, toen wij ter gelegenheid van ons 25 jarige bestaan in 2001 naar Kozmin in Polen fietsten. De avond voor de laatste etappe sloot Henk zich bij ons aan in het hotel. Daar vierden we een mooi feest tot diep in de nacht om daarna de laatste dag nog 40 kilometer af te leggen. In Kozmin was heel het dorp uitgelopen om de fietsers uit Holland op te wachten. Henk stond op het plein toch wel trots op zijn mannen, om ons te verwelkomen. Hij had echter niet goed opgelet want hij stond naast een oud kanon dat ze voor de gelegenheid nog eens met kruit gevuld hadden en afgevuurd werd toen wij over de streep kwamen. Hij schrok zich kapot maar we constateerden dat zijn hart toen toch behoorlijk goed was.

Vele jaren heeft Henk dus onze club gesponsord en als we iets bijzonders hadden zoals een tocht voor het goede doel, waren Henk en Joke altijd bereid om voor dat goede doel nog eens een extra gift te doen. In de vorm van geld of diensten. Zo hebben we zijn kraan de spullen zien lossen die wij voor het Fazantennest bij elkaar gefietst hadden.

Helaas takelde het lichaam van sportman Henk behoorlijk af de laatste jaren. Toch bleef hij zich inzetten voor het sociale leven in Made en voor ons als club in het bijzonder.
Onze club werd ook wel de fietserclub van Van Oorschot genoemd en op die loyaliteit die twee kanten uitwerkte, waren wij trots.

Henk, bedankt namens alle leden en bestuur.

Wij wensen de familie veel sterkte toe om het verlies van Henk te kunnen dragen.

Rondje Willemstad met de A

Op deze zondag, die qua weer als recorddag de boeken in gaat, besloten we een rondje Willemstad te rijden en dan over de bruggen via Numansdorp weer terug.
Er werd nog nagepraat over de vorige week toen Frank Stoop met zijn goede vorm zorgde voor een goed gemiddelde. Dat zou deze zondag wel niet gebeuren.
In het begin leek het daar niet op. Martien die de gangmaker zou kunnen zijn, bleef eerst een uurtje achteraan in het peloton uitfietsen van zijn 35 kilometerloop van de zaterdag. Maar na Klundert was het wel genoeg geweest en ging hij ook meedraaien.
Op de dijk werden verschillende wielrenners en zelfs een hele groep ingehaald.
We hadden er zin in en waren dus zo bij Willemstad. Met de zuidenwind in de rug werden we de bruggen over geblazen. Langs Numansdorp weer de dijk op terug waarbij de wind wat schijn van voren kwam. Maar er is daar behoorlijk wat beschutting en dus werd het niet te lastig. Wat wel even lastig was, waren de werkzaamheden bij Strijensas.
Niels, Jantje en ik reden de haven (weg) in. Na teruggedraaid te zijn, waren de anderen aan het kijken of ze er wel door konden. Na een stukje onverhard ging dat prima en het bord om het einde was ook geen belemmering. Op naar de Kiltunnel. Vandaar zou het wind vol van voren gaan worden maar omdat we goed wisselden op kop,  zakte het tempo nog niet onder de 30. Hoewel, toen ik op de Moerdijkbrug op kop kwam te zitten, werd het wel pittig. We genoten van het lekkere weer en zoals bekend is warme lucht dunner dan koude lucht dus de wind tegen viel eigenlijk wel mee. Door de polder en via Hellekant kwamen we weer keurig op tijd in Made terug. Nog even weer genieten van de opgeknapte Zuideindsestraat en kwart voor twaalf stond ik weer thuis.
Mooi zo’n toegift van de zomer voor een mooie fietstocht met de club.

wtc-trein-25092016-willemstad

 

Ad

WTC B Kermistocht; 25 september 2016

Een half uurtje kon ik vandaag langer slapen maar kennelijk was ik nog niet goed wakker. Twee keer moest ik terug naar Den Hout, één keer voor mijn zonnebril en één keer voor mijn bidon. Zodoende maar net op tijd.
Zes mannen stonden te popelen om met de B te vertrekken.
De rentree van Piet en Willem vorige week had geen vervolg. Anneke ziet inmiddels wel een klein beetje vooruitgang maar mag nog geen lange afstanden fietsen.
De richting was al gekozen; ’t Zand. Dit i.v.m. de wind. Dus kon ik meteen weer omdraaien. Wie de (vrijwillige) leider was, is voor mij tijdens de tocht niet duidelijk geweest.
Kees M. reed graag met ons mee. De verhuizing had deze nieuwe Mayenèr veel kruim gekost. Dus koos hij voor een rustiger tempo. Met Erik en Erno hadden we een sterk trio koptrekkers. Ook Johan S. durfde zich vooraan te laten zien. Wim had al snel problemen met zijn fiets bij het aanzetten. Onze technieker, Erno,  wist het al snel; de ketting was vervangen maar het middelste blad voor, het meest gebruikte, helaas niet. Dus Wim moest maar verder op het buitenblad om van het gekraak af te zijn.
Bij ’t Zand werd besloten linksaf het bos in te gaan. Lusje extra?
Johan, bekend in die regio, koos voor een hard zandpad en werd nog door een tweetal gevolgd. De rest, de meerderheid zag dat niet zitten en volgde niet. Dus maar omgedraaid en met wat geluk vonden zij de rest terug. Erik liet ons in de omgeving van de hijskranen nog een rondje extra fietsen. Net over het viaduct over de A58, gaf Peter K.  een duidelijke demonstratie van de werking van de zwaartekracht. Zittende op de buis reed hij iedereen voorbij. Wim sprak op de bewuste locatie nog even over de valpartij van  een tijdje geleden. Helaas missen we Annemieke nog steeds.
Het waaide wel maar verder genoten wij van prachtig nazomerweer.
Perfect weer, ook voor de kermis. Ik werd weer  eens naar huis gebracht en de rest moest nog even om de 70 km vol te maken. Na wat weken verhinderd te zijn, was het weer een genoegen om met de B-ploeg te fietsen.

Anton Knipscheer

Loon op Zand

Een verweerde kop. Een nazaat van Grote Pier, Jeen vd Berg en Jopie Huisman.
Dat alles al 77 jaar lang. En dan nog vol in de wind rijden richting Heusden.
Dat is Ypke, ten voeten uit. Niet opgeven, maar gewoon doorgaan.
Niet lullen, maar rammen. Spreken met de pedalen.
Klasse toch!!!!
En natuurlijk ook Kiske Verkooijen die zich deze ochtend scheefhangend op zijn fiets een diep spoor trok door het asfalt. Even grote klasse.

We waren met 9 man en 1 jongedame die zich opmaakten voor een ritje met de B’s.
Ook mochten wij Willem weer begroeten na een lange tijd van herstel na een fikse valpartij.
Een paar mensen zouden na Heusden weer terugkeren naar Made om diverse redenen, maar dat kan gebeuren.
Daarom namen wij afscheid hier van Peter K., Ypke H. na het stoempen in de wind, Willem A. die zich net als Ypke ook niet onbetuigd liet en Piet V. die probeert te herstellen van een bepaald vormverlies, maar dat zeker wel weer goed komen.
Na de bekende weg richting Heusden, ging het met Petra (vandaag in zeer goede doen ), Wim, Erik, Kees en Johan richting Nieuwkuijk.
Ik stelde voor om bij de Emma Molen een bakske te doen maar de meerderheid deed het dat het liefste bij de Rustende Jager.
Deze horecagelegenheid is door mij al lang geleden veranderd van de Rustende Jager in het Puffend Hert, waarom weet ik niet, maar ik vond het wel leuk.
Lekker door de bossen fietsend via Helvoirt kwamen wij bij onze koffiestop aan.
Tijd voor koffie, appelgebak en….. Udenhoutse Broeder. Het laatste is een plaatselijke lekkernij van krentenmik met spijs. Dat is pas smullen. Het terras zat boordevol fietsers wandelaars en nog meer buitenlui.
Daarna weer op het carbon gestapt om naar Loon op Zand te rijden. Hier was de weg opgebroken en er was een rommelmarkt. Maar Petra kende hier goed de weg en zorgde er voor dat wij weer op de goede route uitkwamen.
De kilometers tikten lekker weg. Op weg naar Oosterhout. En ik maar denken, wat heb ik toch een slechte benen vandaag, maar dat kwam omdat mijn voorwiel heel de rit had aangelopen. Toch niet te geloven zeker. Ik kwam er pas naderhand in de May achter bij Wim.
Via de Steenhovensebaan en de Seterse Hoeve richting de Waranda in Oosterhout, om via den Hout, waar Peter en Peter Den Hout- Den Hout reden, terug naar de May.

fb_img_1474312040976

Weer genoten van een gezellige ochtend. Lekkere koffie met wat erbij en heerlijk ouwehoeren, wat moet een mens nog meer?

Nog een kleine opmerking; Laten wij ons als vereniging positief gedragen of blijven gedragen in het verkeer. Zorg voor een bel op je fiets, schreeuw niet, bel.
Benader mensen op het fietspad op een rustige en vriendelijke manier. Ook zij hebben recht op een veilige rit.
Laten wij uitstralen dat wij niet bij die fietsterroristen behoren.
Rij hard waar het kan en pas je snelheid aan bij twijfel.
Als iedereen dat doet, zal de veiligheid voor ons en anderen zeker toenemen!!!

Met vr gr De Pakhaas.

Rondje met het Pontje

img_0813

 

Met 10 WTC’ers gingen we zaterdag 10 september op pad voor een mooie tocht door het Groene hart.  Prima temperatuur voor een flinke fietstocht van maar liefst 140 km.
Voor de een een peulenschilletje, voor de ander een leuke uitdaging.
Met de wind in de rug fietsten we over de Moerdijkbrug richting het wielerbaantje van
“de Mol”. De brug bij Sliedrecht over, om dan de mooie polders richting Kinderdijk te bezoeken. Daar was het alweer aardig druk, ook goede vrienden van onze Ad, ze herkenden hem meteen. Wij werden dan ook hartelijk begroet door de Chinese vrienden van Ad! Bij Kinderdijk namen we de pont van Dr. P en gingen naar de overkant van de Lek. Door Krimpen aan de Lek, Paul was hier onze gids en Erno was ook hier aardig bekend. Ik waande me hier een beetje in Bels, met de bedrading bovengronds.
Langs de Hollandse IJssel fietsten we naar Gouda. Mooie kronkelige wegen richting Haastrecht, de geboorteplaats van oud-wereldkampioen op de schaats, Hein Vergeer. Vanaf nu waaide de wind in ons nadeel, maar met sterke kleppers als Gerard, Paul, Flip en John was dit een makkie. Ad hield vandaag de zorg achterin het groepje, zodat ook onze nestor Ypke een mooie fietsdag had.

Het verschil in leeftijd tussen de oudste en jongste was maar liefst 47 jaar, wel bijzonder knap als je op 77 jarige leeftijd nog zo’n tocht mee kan fietsen, daar kunnen wij alleen maar van dromen. Intussen kwam Schoonhoven in zicht en ook onze stop, om te genieten van een heerlijke lunch. Lekker aan het water, het zonnetje erbij, wat hebben we het toch goed!

img_0808

De voorzitter rekent alles af, wij vullen de bidons en legen de blaas en zijn weer net op tijd voor de overvaart. Met de voordeelkaart brengt Dr. P ons weer naar de overkant,  waar we aan het slotstuk van de rit beginnen.
Via Nieuwpoort fietsten we naar Noordeloos, daar maakten we een klein foutje, dus wat extra kilometers erbij. Via Hoogblokland en Hoornaar kwamen we uiteindelijk toch in Schelluinen. De benen van kilometervreter “de Pakhaas” werden alsmaar beter, of die van de andere slechter? Hij deed ook zijn naam eer aan, om als “pakhaas”voor de groep uit te peddelen.  Nog een paar bruggen over en we konden in de May aan een heerlijk koud biertje.

Dat ging er best in na een tocht van 140 km. Anneke wist precies waar een stelletje dorstige wielertoeristen zin in hadden. Bedankt voor de gastvrijheid!  Met ons tienen hebben we weer genoten van een mooie fietsdag. Johan had nog een druk programma, hij ging naar de 80 van de Langstraat, voor verzorging van zijn vrouw lief. John moest nog een extra lusje, want zonder mobiel ben je onbereikbaar.

Het seizoen loopt inmiddels op zijn einde. Volgende week vertrekt de A om 8.30 uur met een vrijwilliger als leider, wie o wie?

Groet,
Pierre Boulanger.

 

 

 

Rondje Dinteloord

Als ik deze ochtend om half acht mijn fiets uit de garage haal, begint het net te regenen. Dat was niet de bedoeling en ook niet wat buienradar laat zien, het kan helemaal niet regenen want er zijn geen buien boven de May. Ik maak mijn fiets klaar. Eerst maar eens een van de twee magneten van mijn voorwiel halen want de dubbele snelheid van de dag er voor slaat natuurlijk ook nergens op. Dan met tegenzin mijn spatbordje op fiets gemonteerd. Tijdens mijn ontbijtje nog maar eens goed gekeken. Het lijkt er op dat dit toch echt een verdwaald buitje geweest is. Als we naar het westen rijden, moeten we het droog houden. Ik haal mijn spatbordje er af want zeg nou zelf, dat staat niet echt stoer en vertrek naar het oude gemeentehuis. Daar zie ik Jan Lensvelt in zijn eentje staan.
Hmm ….. dat worden geen punten als het zo blijft, maar gelukkig komt Paul er even later ook bij en het blijkt dat Flip ook al geweest is, maar die is terug naar de pits voor een bandenwissel. Toch maar intermediates in plaats van regenbanden waarschijnlijk, hij is pas naar Max Verstappen geweest en daar heeft hij zulke dingen geleerd.
Er sluiten zich twee gasten aan die bij hun club alleen stonden. John van Oorschot van WSVP (de rest is in Limburg) en Pieter den Dunnen van de Pedaalridders (de rest is naar Breda). Nadat we Flip opgepikt hebben, zetten we dus koers naar het westen.
Al in de Nieuwstraat gaat Flip voor zijn 2
e pitsstop, hij is nog niet helemaal tevreden met de afstelling van fiets en banden. Bij Hellekant rijden we de polder in en via Blauwe Sluis naar Moerdijk. We pakken nu een stukje “rondje Noordhoek” om in Noordhoek naar de Fendert te rijden. We hebben er goed de gang in. Paul vertelt dat hij toch wel zijn benen voelt van de 140 kilometer van zaterdag. “Gelukkig “, zeggen Flip en ik nog tegen elkaar maar met moeie benen gooit Paul het tempo toch nog zodanig omhoog dat Flip hem vraagt of hij een hekel aan ons heeft ;-). Net voor Dinteloord ligt een wielrenster op de weg en even later komen we de ziekenauto tegen.
Het blijft heel goed uitkijken en zeker nu de wegen weer nat liggen met blad en slik, is het zaak voorzichtig door de bochten te gaan. De h
erfst komt er weer aan hè.
In Dinteloord pakken we de buitendijk richting het verste punt, Boompjesdijk.
We draaien lekker rond. Pieter den Dunnen doet daar niet aan mee want hij heeft last van slecht zicht en durft niet goed dicht achter anderen. Knap dat hij met deze snelheid gewoon heel onderweg een paar meter achter de groep rijdt, zeker als hij me vertelt dat hij door zeilvakantie 6 weken niet gefietst heeft. Via Stampersgat en Oudenbosch komen we weer op bekend terrein, de Bloemdaalsezeedijk. Hier worden nog wat andere wielrenners ingehaald op de bekende “erop en erover” wijze. Bij Langeweg merk ik toch dat we het allemaal een heel eind gehad hebben. Wij van het rondje Groene Hart en Jantje Lensvelt heeft vrijdag tot 3 uur ’s nachts gevierd dat zijn dochter met ons WTC lid Kevin getrouwd is (nog gefeliciteerd!). Om kwart voor elf zijn we weer in Made.
Moe maar voldaan en geen zin meer om mijn fiets te poetsen.

Ad

 

kevin-trouwen-web

Het dondert en bliksemt, en geen meters bier!

Bijpraattocht?

Voor vandaag was de weersvoorspelling niet al te best. Dat was dan ook de reden waarom we ons jaarlijkse uitje naar SED in ‘s Gravenmoer maar aan ons voorbij lieten gaan. De opkomst was ook weer zeer matig bij de A. Met 5 kanjers gingen we voor de regenpunten. Natuurlijk waren er de rooie kemphanen, Peter en Jantje verliezen elkaar eg niet uit het oog! Ad, Flip en ik mochten vandaag ook een paar kilometer gaan fietsen.
Het was droog en daar waaide een briesje vanuit het Zuidwesten.
Vorige week hadden we Schijf al bezocht, vandaag maar eens richting Baal.
Dan hadden we ook een klein beetje beschutting van de bossen!
De regenmeter voorspelde 2 druppels. Tot voorbij Alphen lachten wij in ons vuistje.
Een zonnetje en wat tegenwind was alles wat ons vergezelde. In Baarle Nassau verkoos Jantje voor de Belse kant, ik bleef mijn vaderland trouw!
We hielden richting Zondereigen aan en dat voorspelde niet veel goeds. De eerste druppels, werden snel al een bui en ff verder een fikse bui. Regenjasjes aan had weinig zin. Jan was de enige die was voorzien van zo’n mooi exemplaar. Toch maar even schuilen onder een paar grote bomen. Verdorie, begon het ook nog te onweren, een paar flinke klappen, niet ver van ons vandaan. Gelukkig wisten wij wat we moeten doen, bij dit noodweer.

Screenshot_2016-09-04-16-54-14-1

Dus wij gingen gehurkt op onze tenen zitten, sloegen de armen om de knieën, het hoofd zo laag mogelijk, de handen over de oren en de voeten tegen elkaar. En dan maar wachten. Flip kreeg al spijt dat hij gisterenavond dat laatste pilsje afsloeg. De rust keerde weer en wij stapten weer op. We verkozen als verzopen katjes over Ulicoten en Chaam de kortste weg naar huis te fietsen. Net buiten Chaam passeren we vaak het pannenkoekenhuis, zo ook vandaag. Om dan toch maar een beetje bij te praten, knepen we in de remmen en vroegen aan de uitbater of we toch wel welkom waren. Natuurlijk liet hij dit bijzondere gezelschap binnen. Een lekker bakske en de traditionele punt; het smaakte weer prima! Daarna nog een beetje droog waaien op weg naar huis.
In de regio Oosterhout en Made was geen druppel regen gevallen. Jammer voor Ad zijn gazon, dan maar de sproeier er op..
Rond half 12 konden we onder de douche en onze fietsen waren ook weer aan een beurtje toe! Ik denk dat ik er mijn zadeltasje vanaf haal, meer aerodynamica dus wat sneller!
En dat is nodig!

A.s. zaterdag gaan we een tocht van 130 km door het groene hart fietsen, vertrek 8.30 uur!

Pierre Boulanger