Maandelijks archief: april 2018

Rondje Hedel met de tourgroep

Met 11 heren en 1 jongedame vertrokken we om klokslag 5 over half negen vanaf de Amerhal richting Hedel. Heerlijk fietsweer, volgens Gerard kan het niet veel beter meer worden! Via d’n Berg en ’t Veer ging het met gezwinde spoed naar de Heusdensebrug.
Via Well en Ammerzoden de woonplaats die bekend staat van Boetje van Dulmen een motorcoureur die voor d’n duvel nog niet bang was.
Dat waren wij ook niet toen we over die mooie dijken langs de Maas manoeuvreerden. Voordat we het wisten, kwamen we aan in Hedel, het keerpunt van deze dag. De brug over om via Vlijmen, Deuteren en Cromvoirt fietsten wij de Drunense duinen in.
Daar bleken wij niet de enige fietsers te zijn, volop genummerde renners, helaas niet netjes op volgorde. Zij waren bezig aan de 4e editie van de Mathieu Hermans tocht. Zo doende kwamen we enkele BN’ers tegen zoals Johnny Rep, Frits Barend, Mies Bouman en Bob de Jong.
Nog meer hindernissen stonden ons te wachten om ons heerlijke tempo te verstoren.
In Loon op Zand werden we weer een straatje of twee omgeleid voor een of andere loop. Uiteindelijk kwamen we weer op onze, en die van Franske, bedoelde route uit, de weg naar de Moer en ’s Gravenmoer. Bij William van SED gingen wij linksaf naar Oosteind om de laatste kilometers door de polder naar ’t Veer en d’n Berg weer mooi op tijd in de May aan te komen. Met 104 km op de teller hadden we een heerlijke zondagochtend beleefd.
Bedankt leider Franske voor de mooie route, en de rest voor het heerlijke tempo,
zo gaat ie goed, zo gaat ie beter; alweer ruim 100 km.
Rondje Hedel konden we ook weer afvinken op onze kalender!
Ik ga me nu concentreren op het clubkampioenschap bij de Mol één van de hoogte punten van het WTC seizoen. Nu maar hopen dat de weergoden ons a.s. zondag een beetje goed gezind zijn!

Salut,
Pierre Boulanger.

Rondje “het puffend Hert”

anneke leider facebook

22 april, mooier weer dan dit gaan we niet meer krijgen. Een schitterende fietsdag.
Hoewel ik het eigenlijk al vermoedde, mocht ik richting geven aan de tocht.
Weer een mijlpaal in mijn fietsleven en ik was ook ietwat verbaasd.
Nu heb ik geen idee waar het Puffend Hert is, maar het doel bleek ergens richting de Drunense Duinen te liggen.

We zijn zeker die kant op gefietst. Richting het oosten dus. Dat is me wel bekend. Ik fietste de afgelopen jaren met de regelmaat van de klok richting Den Bosch en wel zo frequent dat ik naast het Halve Zolenpad toch wel eens een andere route wilde nemen.

We zijn via de polder en een stukje Halve Zolenlijn, je ontkomt er niet aan, richting Drunen gefietst, maar hebben de Loonse- en Drunense duinen rechts laten liggen en zijn door Waalwijk, door mijn onkunde over een bepaalde route, weer tussen de Binnen Maas en de Maas, via Hermenzeil weer richting Made gefietst. Veel polders, ik ben er gek op, maar ook wat bos en niet al te veel verkeer voor en tegen. Een fijne tocht en een fijne sfeer.

Met vriendelijke groeten,

Gerard Koops

Rondje “gemeente Rucphen”

De lente is begonnen, de zon schijnt, tijd om te gaan fietsen. En eindelijk ook weer eens een langere rit in het vooruitzicht nadat ik een aantal weken het fietsen op een lager pitje heb moeten zetten. Na twee kleine ritjes deze week, had ik geen last meer van m`n knie.
Ik had er zin in!

Ook vandaag was ik weer precies op tijd en al snel riep Ad iedereen tot de orde.
De ploegen werden netjes verdeeld en de Sportgroep vertrok westwaarts. Mooie ploeg, tien matadoren en allemaal van goede zin.

Ad had een mooie route in gedachte en de eerste kilometers kwamen me bekend voor. Naar de A16, linksaf richting Prinsenbeek en naar het Liesbos. Bekend terrein voor mij, maar iedere kilometer die we verder onderweg waren, werd het voor mij steeds meer onbekend terrein. En hoe verder we kwamen, hoe meer in m`n oriëntatiegevoel kwijt raakte. Wat dan niet helpt, is om zes keer een bord “gemeente Rucphen” te zien. Ik was maar wat blij dat we met een mooie ploeg waren, want als ik halverwege gedropt was (graag wel met een fiets!), dan had ik even tijd nodig gehad om mezelf te heroriënteren. Toen ik later Roosendaal en Bergen op Zoom op de borden zag staan, wist ik dat het goed was. Stampersgat, Zevenbergen, op naar huis.

Na iets meer dan 100 km. waren we weer terug.
Gelukkig nog steeds geen last van m`n knie, maar merk wel dat ik nog wat kilometers mis. Maarja, zoals ik zelf ook altijd zeg: “hier word je sterker van”.

En wat ik nu aan het doen ben? Achterin de tuin, laptop op schoot, benen vooruit en kijken naar La Redoute!

Nog drie kleine opmerkingen.

– Ad, is het gelukt met het monteren van je nieuwe ketting en cassette?
Volgende week allemaal even kijken!

– Dagprijs is voor Niels

Tot volgende week.

Paul Sedee

Van Zegge naar Schijf

wtc made rondje zegge schijf

Wa zal ik zegge? Dat het prima fietsweer was. De opkomst voor de trimploeg en de sportploeg was niet groot te noemen. Vakantiegangers, ziekte en werkzaamheden of herstellen van de Amstel Gold waren hier de oorzaak van. Onze tourgroep is natuurlijk een mooi alternatief om daar bij aan te sluiten. Dat deden de snelle mannen Frans, Martien en John, ook Anneke wilde graag met deze club mee, evenals André met zijn handbike .

We vertrokken richting Zevenbergen, voor mij was het de eerste keer dat we over het bruggetje langs het bedrijventerrein naar de afgebrande hoeve fietsten. Kees Marijnissen wist prima de weg, zodoende hoefde ik niets meer te zeggen. Kees fietst dit regelmatig naar zijn werk in Roosendaal. Via Kuivezand en de Noordhoek kwamen we in Zegge, de A58 over richting Ruchpen. Daar ging het in de generale repetitie mis. Ik had een andere weg gezien maar dat bleek een miskleun te zijn. Toch maar voor de zekerheid gekozen en over de Schijfsevaarkant en de Schijfsebaan ging het richting Zundert.
De mannen hielden het tempo er goed in en onze vrouwen Sandra, Anneke en Rachel hoorden we niet, althans ik niet.
Bij Stuivezand staken we de Rijsbergseweg over.

Wij waren vandaag beslist niet de enige fietsers die ons toerke maakte, een drukte van jewelste op deze zondagochtend. Vanaf hier wist onze kastelein Frans de weg blindelings. Slingerend door de Rith en langs het Liesbos begonnen de kilometers bij een enkeling te tellen. Ach ja onze thuishaven kwam alweer in zicht, door traaie en het Munnikehof kon je de koffie alweer ruiken. Met 95 km op de teller, sommige gingen voor de 100 en er waren er nog 3 baas boven baas. We hadden weer een mooi rondje over de West-Brabantse dreven gefietst, met verschillende goeie koptrekkers en goeie volgers.

Alweer een mooie training voor de IJsselmeertocht in de benen maar dan moeten er nog eens 100 km bij! Trainen, trainen, trainen, het zijn de kilometers die het um doen!

In overleg met onze pakhaas (Gerard) wordt volgende week ipv de Lek en Linge tocht
een rondje Zaltbommel  gefietst van ongeveer 100 km. Vertrek half 9!

Salut,
Pierre Boulanger.

Met de WTC toerclub naar de Oisterwijkse vennen

                                                                     
En dat onder leiding van de beste ex bakker van Den Hout Peter.
17 man en Sharelle en gastrenner Ad togen wij op pad.
Veel korte broeken deze ochtend want het was na al die kou fantastisch mooi weer geworden.
De meesten van ons hadden nog geen bruine teint op hun benen, maar er waren er 2 bij namelijk Niels en Marc de P. die er al donkerbruin uitzagen. Zij hebben samen het nieuwe WTC seizoen voorbereid in Mallorca. Zo serieus gaat het er bij sommigen aan toe.
En dat was te merken ook onderweg. Bijna niet van kop af te krijgen en onze bakker moest alle moeite doen om het spul binnen de perken te houden. Lekker meerijden in de zog van de grote groep was aan mij wel besteed. Een praatje  hier, een praatje daar, gezellig hoor.
Helaas kon Leo Stasse niet mee deze ochtend. Leo had bij de start teveel technisch malheur en kreeg het spulleke niet op tijd klaar.
Wij reden via de Moer naar Loon op Zand. Even verderop richting de Loonse en Drunense duinen om daarna Biezenmortel te passeren. Iedereen kon goed mee deze ochtend en er werd goed op elkaar gepast. Even verderop zagen we de vennen liggen van Oisterwijk. Hier had Peter nog een mooie slinger voor ons in petto. Namelijk een smal fietspad dwars door een bos. Dat betekende 18 man en een vrouwtje achter elkaar aan. Na een paar kilometer kwamen wij weer op een brede baan uit. Vaak was het goed uitkijken met deze groep ivm de drukte onderweg en de vele smalle fietspaden en oversteekplaatsen. In de verte doemde Biest-Houtakker op. Velen van ons waren hier nog nooit geweest in deze streek maar Peter kent de weg hier goed. Mooie route hoor. Verder door naar Goirle en Riel. Langzaam kwamen we weer op wat bekender terrein.
In de verte zagen we Rijen al liggen en de andere kant uit lag de Reeshof. We staken bij restaurant het Vliegveld over om daarna de Rijense Broek in te draaien.
Af en toe werd er pittig doorgereden en voor sommigen begonnen de kilometers al een beetje te tellen.
Maar ja, het is ook nog erg vroeg in het seizoen en de grote rondes moeten nog beginnen. Hahahaha. Gewoon af en toe een tandje minder en iedereen zat weer op zijn gemak. Wat vroeger het halve Maantje was en nu Spijs en Ijs heet, staken we de Rijense straatweg over. Toen over de zo gevreesde Steenhovensebaan waar Peter, Niels en nog een paar van
die kleppers er probeerden tussenuit te muizen. Maar tegen het einde lieten ze zich weer lekker terugzakken zodat iedereen op z’n gemak het laatste stuk naar Made kon afleggen.
Met ongeveer 100 km. op de teller wist Peter er voor ons weer een mooie tocht van te maken. Baantjes waar we 
nog nooit of zelden geweest waren. Mooie dorpsgezichten etc. en dat alles onder heerlijke temperaturen.
Peter bedankt voor het leiden van deze toffe rit en de rest bedankt voor het goede sociale fietsen.

Met vr gr De Pakhaas.

WTC Gorinchem met de sportgroep

Verzamelen bij de Amerhal, (ik dacht nog wat punten te pakken in het
opkomstklassement ☹), ik was niet de enige die zin had in een rit.
Bakker Broeders vroeg aan me of ik leider wilde zijn van de sportgoep,
jullie weten; daar hoef ik geen seconde over na te denken. Maar Peter bleef maar aandringen, heb ik uiteindelijk ja gezegd.
Met de sportgroep vertrokken we richting “Gurkum”. Bij Lage Zwaluwe stonden veel verkeersborden met de aanduiding wegomleiding, maar zo eigenwijs als we zijn, reden we gewoon door en bleek dat er geen wegomleiding nodig was.
Richting Moerdijkbrug kwam de gang er goed in, Good Old Frans kwam naast me fietsen en vertelde dat hij na een tocht last van zijn benen had. Misschien wel na, maar tijdens de tocht verrekte weinig van gemerkt.
We hadden een goede groep, aan elkaar gewaagd. In de polder van Werkendam, kop over kop om het gemiddelde op niveau te houden.
Als leider had ik goede mensen om me heen, Flip die bij Sliedrecht een lusje extra in gedachte had, Kevin en Maurice die constant schreeuwden dat het harder moest, Johan die ondanks zijn kater erg goed presteerde, Edwin en Thijs die als sprintkanon iedereen wakker schudden, Frans die toch iedere keer weer het startschot geeft voor de eindspurt naar bordje Hank, John en Martien die ondanks dat ze een dag ervoor nog ruim 130 km bij de Utrechtse Heuvelrug hadden gereden veel teveel praat hadden.

Jongens, bedankt voor de leuke zondag ochtend.
Mvg Twan

Trim Kiltunnel

We zijn er weer.
Een zeer prettig weerzien bij de start bij de sporthal.
Enigszins timide stapte ik na een kleine pauze van bijna twee jaar weer op mijn aluminium makker. Kleine tochtjes had ik al wel gemaakt, maar ik zag toch wel op tegen een afstand van boven de 40 km.

Het viel niet tegen. We zijn onder de bezielende leiding van Wim Rasenberg die in 20 seconden een route bedacht die uiterst nauwkeurig op 75 km uit bleek te komen.
Met een redelijk groepje op de fiets en André op de handligfiets, (we hebben onderweg nog kennis gemaakt). Via Lage Zwaluwe richting de Moerdijkbrug en verder naar de Kiltunnel. Die viel even tegen. Omlaag ging twee keer bijzonder goed, omhoog ging twee keer erg moeizaam. Weinig conditie en iets teveel kilo’s, ik denk dat dit prima samengevat is.

Het zorgde er wel voor dat ik tegen de man met de hamer aanfietste. Maar Wim kwam regelmatig informeren of het nog ging en Anneke sprak mij moed in. Ik had even de neiging om na de Moerdijkbrug terug af te slaan en de kortste weg naar huis te nemen, maar heb het uiteindelijk niet gedaan, en ik ben daar erg blij mee.
Via Moerdijk richting Zevenbergen over de dijk die, dit is nieuw voor mij, de bananendijk genoemd wordt. Het lijkt wat overbodig, maar hier wordt dus even ingehouden en worden banaantjes genuttigd. Op dat moment zag voor mij de bananendijk er ook echt uit als een banaan. Regelmatig werd het tempo aangepast als iemand het moeilijk kreeg. Wim had het erg goed in de hand. Op een uiterst prettige manier. Over de slingerweg van Zevenbergen richting de Witte Molen richting Prinsenbeek en halverwege rechtsaf richting de Elsakker. Over de Mark richting Terheijden door de polder naar Den Hout en dat was het.

Ik heb ooit wel eens eerder gezegd waarom ik graag bij deze club ben. Vandaag mocht ik het weer meemaken dat het een zeer vriendelijke en sociale club is. Daarom dus.

Ik ben blij dat ik er weer bij ben.

Met vriendelijke groeten,
Gerard Koops

Het slechtweercollectief

Ook paasmaandag was het weer niet prettig, zwaar bewolkt en wat miezer.
Als Anneke en ik bij de Amerhal aankomen, blijkt dat de meeste leden in bed gebleven zijn deze morgen. Om in 3 groepen te rijden is dus wat overdreven. Hoe doen we dit?
Van de 14 aanwezigen tel ik in de gauwigheid 3-4 echte trimgroepers en 5-6 echt voor de sportgroep. Ik denk dat het het fijnst is voor de trimgroep om met een wat groter peloton te rijden dus vormen we een  trim-tour combinatie en de rest is de sportgroep.
Als de trim-tour vertrekt,  zie ik zelfs Marino van de Elshout, die voor het eerst mee is bij WTC, daar bij aansluit. Hij blijkt zaterdag met de pedaalridders zijn benen al genoeg gepijnigd te hebben nadat hij 6 weken niks gedaan had. Dus lostrappen is zijn devies.
De 4 achtergebleven sporters kijken elkaar eens aan… en besluiten dat we ook gewoon met de rest mee gaan. Een korte achtervolging wordt ingezet, de enige krachtsinspanning van die morgen blijkt later op mijn Fitbit. De rest van de tocht rij ik in “fat-burn” modus. Helemaal niet verkeerd na een 1e paasdag van vooral paaseieren en paasbrood eten en passief wielrennen in de bank oftewel de Ronde van Vlaanderen kijken.
We rijden op aangeven van Kees Marijnissen een rondje het Zand andersom.
Met nog een toegift.
Het tempo ligt de eerste helft van de rit zo rond 29 km/uur. Het weer valt eigenlijk nog mee. Er vallen wat druppels maar we drogen ongeveer net zo hard op dan we nat worden, dus dat is prima. Tweede helft van de rit krijgen we wat wind mee en gaat het tempo iets omhoog. Ik ga even aan Petra vragen of het goed gaat en dat is het geval. Als er maar niet te veel viaducten en bruggen komen. Dat kan ik niet beloven want de mannen op kop besluiten iets anders te rijden dan rondje het Zand andersom, dus ik weet hun plannen ook niet. Ze breien er nog een stukje aan via Gilze en Dongen.
Heel opvallen vind ik dat Marino vertelt dat hij op stukken komt waar hij nog nooit geweest is. Vreemd voor zo’n kilometervreter. Ik leg hem uit dat we zo langs het Halve Maantje komen, dan weet hij het wel, maar nee hoor, de kopmannen slaan weer af en rijden richting het industrieterrein van Dongen. Daar is het een file van auto’s. Wat is hier aan de hand? Ja, ’s middags is het rondleiding in de Leerlooierij, moet je een keer gedaan hebben (zegt de website) maar die begint pas om 14:00 uur. Dus ik neem aan dat daar de file nog niet voor is. Ook de kunsttentoonstelling van Artishock is niet de verklaring. Ongetwijfeld zeer interessant, maar aan de andere kant van het Wilhelminakanaal dan wij rijden.
Ik ben bang dat Johan Smits toch gelijk had; een file naar Van Cranebroek!?
Weer eens wat anders dan de meubelboulevard op 2e paasdag.
En de tuinsets zijn vandaag in de aanbieding (let op: aluminium gevlochten en keramisch tafelblad, huh ??) dus daar moet je bij zijn, blijkbaar.
Wij hebben geen tijd voor dat soort dingen op deze morgen en rijden binnendoor naar Oosteind en dan naar Raamsdonksveer. Nog even wat bruggen over (sorry Petra) en we zijn rond 11 uur weer in Made. 78 km op de teller en goed gereden voor een collectief van sport-tour-trim. Gelukkig geen lek gehad, want daar was het geen weer voor en bovendien begint het net door te regenen als we binnen aan de koffie zitten.
We hadden geen 5 minuten later moeten thuiskomen.
Gelukkig zie ik op mijn weer-app dat het volgende week mooi lenteweer gaat worden en gelukkig heb ik nog een goede tuinset, dus hoeven we niet aan te sluiten bij van Cranenbroek.

Ad

Rondje TrimNoordhoek

Vanmorgen op Paaszaterdag weer een flinke opkomst, echter we zijn maar met zijn vijven voor de trimgroep. De groep bestaat uit Anneke, Petra, Johan, Wim en Ad.
We gaan een rondje van zo’n 70 km maken. Vanuit Made gaan we over de nieuwe snelweg de Zanddijk (vlakbij de Witte Weg). Een fantastisch nieuw wegdek in de polder en dit maakt het fietsen lekker licht. Vandaar rijden we via het “Gat van de Ham” en Lage Zwaluwe naar het idyllische plaatsje Moerdijk. Op het industrieterrein van Moerdijk krijgen we een stevige bries op de kop en dan is het toch een vervelend lang stuk om te fietsen. Vooral ook omdat ik op mijn vrije dag dan toch weer even langs mijn werk kom.
Dan door via Noordhoek en Standdaarbuiten en weer richting Zevenbergen. De dames hebben dit stuk op kop gereden, sowieso een groot compliment voor hen, want ze hebben erg veel kopwerk verricht tijdens de gehele rit. Johan en ik hebben wel stukjes geprobeerd, maar dat ging ons minder soepel af.  Wim, als leider en tourgids ging erg goed.
We hebben geen enkele stop gehad. En dat was een beetje een tegenvaller, want vorige week ging het een stuk beter met mijn conditie door al die extra pauzes.
Vanuit Zevenbergen via de Elsakker weer richting Made. We hebben ook nog een even extra lusje gemaakt via Den Hout om voldoende kilometers halen voor de totale trip.
Het was een geslaagde trip en een beetje moe, maar voldaan.

Ad Broeken

 

Rondje met de Pa(k)ashaas!

Maar liefst 19 leden kwamen op deze paaszaterdag bijeen, om hun paasritje te rijden.
De belangstelling voor de trimgroep was wat minder. Antoon en onze pakhaas Gerard zochten vandaag het gezelschap van de tourgroep, wat verder en wat sneller!
Ook bij de sportgroep was er een zeer kleine opkomst, ze vroegen dan ook netjes om bij ons aan te mogen sluiten. Wie zijn wij dan om dit te weigeren.
Zo gingen we dan met 13 mannen en Rachel op pad richting d’n Elsakker.
Via het Liesbos fietsten we naar “de tang” achter de camping door om bij Coremans over te steken naar de Moerdijkse postbaan. Over het Zandspui, de Klappenberg en het Turfstraatje ontweken we de dorpen zoals, Etten en Sprundel, wat veiliger is voor een groep fietsers.
Net onder Sprundel (Klein Zundertseweg) kreeg Johan het eerste lekke bandje. Met medewerking van enkele handige clubgenoten was dit zo verholpen! Het zonnetje kwam er inmiddels ook bij kijken, zodoende was het geen straf om daar te staan.

Gerard veekens paastocht

De rit ging weer verder in een lekker tempo, wat voor de groep goed te doen was. Vervolgens fietsten we naar het prachtige natuurgebied de Moeren. Voor de wandelaars onder ons zeker de moeite om daar eens heen te trekken!
Door de beruchte Prof. H. van der Hoeven straat met zijn vele palpalpalpalpalpalpaaltjes.
Ik heb nog wel ff gegoogeld naar het aantal paaltjes, maar kreeg hier geen antwoord op.
Ik weet nu wel dat er geen treinstation is en geen luchthaven, ook per boot is het voor de schippers onder ons niet bereikbaar! Maar op onze vélo ging dit prima!
We fietsten vervolgens om Klein Zundert heen naar Stuivezand, daar staken we de Bredaseweg over, door de bekende of beruchte “Hel van Oekel”.
Dat was vroeger een mooie koers waar onze Jacques van Dijk eens zegevierde. Hij mocht daar de dik verdiende kussen van de rondemiss in ontvangst nemen.
Dat waren nog eens echte kussen, daar zou je in deze tijd niet meer mee weg komen.
Flip waarschuwde mij dat er op de Hazeldonkseweg werkzaamheden bezig waren. Vandaag hadden we geluk en konden we op een klein stukje na, gebruik maken van een strak geasfalteerde weg. Via Meersel-Dreef en Strijbeek kwamen we weer op de bekende wegen. Bij Bavel noteerden we onze tweede lekke bandje, deze was voor onze sponsor Erik.

Paastocht lek erik stasse

Ook dat was weer snel verholpen, zo konden wij aan het slotakkoord beginnen.
Franske nam in Oosterhout afscheid van ons, de rest fietsten over Den Hout waar de Paaspoptent alweer lonkte naar een gezellig uitje, voor enkele WTC’ers! Ik sla eens over dit jaar.
Met bijna 90 km op onze tellers hadden we weer een mooi toerke met onze tourclub gemaakt over de West-Brabantse dreven. Voor de ene een nieuwe ontdekking, voor de ander bekende en vertrouwde wegen.
Tweede Paasdag mag Kees ons verrassen met zijn ritje! Half negen vertrekken al de groepen bij de Amerhal!

Groeten van de Paashaas Peter