Zaterdagochtend 26 mei, de wekker rinkelt al voor 6.00 uur.
Over een uurtje hebben we afgesproken bij de Amerhal.
De avond daarvoor had ik alles ingepakt, de bus, die beschikbaar was gesteld door
PS van Seeters, samen met John in het ‘Veer opgehaald, reservewielen bij Jantjes en Willem opgehaald. Samen met Jantje eg wel, de bus bij Wimke’s achter geparkeerd.
Viel nog niet mee om met een automaat weg te komen maar voor onze begeleider Wim was dit geen enkel probleem!

Kwart voor 7 kwam ik bij de sporthal aan, Johan Smits was al compleet, zijn wagen vol geladen en vrouw en dochter om ons uit te zwaaien. Even later kwam ook de bus met de schilders Gerard, André en Wim aan. Flip, Willem en John volgden snel. John moest nog wel ff langs huis, telefoontje vergeten, dus spraken we af om bij het eerste benzinestation over de Keizersveersebrug bij elkaar te komen. Peter Verhagen kwam er ook nog achter dat hij zijn telefoon was vergeten. Iets later dan gepland ging het dan toch richting Huizen.
Bij Utrecht was een wegomleiding, daar ging het mis. De vertraging liep nog meer op. Kwart voor 9 kwamen we aan in Huizen. Bij Gerard stond de koffie al heerlijk te pruttelen en onze navigators Joris Vlug en Willem Roest stonden ook op scherp.

Om 10 voor half 10 gingen we eindelijk van start. Onze voorrijders hadden er duidelijk zin in, voor hen allemaal bekende wegen. Nog maar net buiten Huizen rinkelde mijn telefoon al, ik had aan onze volgers Gerard en Wim een paar telefoonnummers gegeven om te bellen. Wij waren wel snel vertrokken maar zij stonden nog op de parkeerplaats vast en de WTC club was uit het zicht verdwenen.
Na drie pogingen van Gerard pakte ik hem dan eindelijk maar op, de hele bende in de remmen. En onze volgers geadviseerd om door te rijden naar Oosthuizen voor onze eerste koffiestop. Wij fietsten intussen, via Muiden (mooi stadje) richting Amsterdam over de Zuiderzeeweg langs het “IJ”. Nou, dat IJ was dit weekend wel het woord.
Na Amsterdam kwamen nog meer dammen aan de beurt, Durgerdam, Uitdam, Monnickendam, Volendam en het in Made zeer bekende, Edam. Vroeger fietste onze club ieder jaar naar Edam in één dag op en neer, een tocht van 290 km.
Kees Reniers zou zeggen, een tweedaagse van twee keer 175 km , dat stelt niks voor!

Tot aan onze eerste stop zouden Joris en Willem ons begeleiden, na onze koffiestop in Oosthuizen bij Ans & Piet, ging het verder op onze navigatie. Samen met Willem Avontuur en Edwin Kooijman hadden we die in onze GPS staan.
Bij “de Hulk” net voor Hoorn pikte weer een renner bij ons aan die goed bekend was in die omgeving. Volgens hem waren er enkele omleidingen en konden we beter hem volgen.
Zo gezegd zo gedaan. Zo ging het vlotjes richting Den Oever.
Wat kregen onze mannen en vrouw toch zin in een lekkere uitsmijter, een lekker eike zou er wel ingaan na zo’n 120 km. Wat was onze (en zeker de mijne) teleurstelling groot toen de serveerster kwam vertellen dat ze geen uitsmijters bakte voor grote groepen. Dan maar een soepke of een goeie kroket, we moesten toch voldoende energie hebben voor de laatste 55 km over de Afsluitdijk en een stukske Friesland.
Drie jaar geleden ( ja Flip en Jantje het is alweer 3 jaar geleden) hadden we de wind daar pal in de rug, nu Noordoost. Dat was niet bepaald in ons voordeel maar sterke mannen op kop klaarden deze klus met gemak. Intussen vloeide bij sommige de krachten langzaam uit de benen, de kilometers gingen tellen. Ik hoorde dan ook steeds meer de vraag “hoe ver is’t nog”? Dan weet je genoeg.
Via Makkum en Workum kwam het pontje in zicht, een paar kilometer voor het pontje stond de enige lekke band op naam van Flip. Mij leek het wel slim om met de groep “vermoeiden”door te fietsen naar het pontje. We stonden te wachten op de pontonnier  en intussen kwamen de andere mannen alweer aansluiten. Toen Edwin de pontonnier een fooike van 10 euro gaf mochten we gelukkig allemaal op zijn bootje mee! Nu nog een goeie 8 km en we konden ons bezweete wielerpakske gaan uittrekken.

Heerlijk die schoentjes uit, de zweetlucht van je plakkerige lichaam spoelen en het goeie pak aan! Op het terras eerst wat drinken, om daarna gezamenlijk het dorp in te lopen op zoek naar ons afgesproken adres “Ald Wal” . Het was gezellig druk in Heeg. Daar hebben we genoten van een lekker biertje en een goeie maaltijd. Als toetje pakten we in het dorp nog een softijsje. Nog een paar afzakkertjes bij ons logeeradres de Stay Okay.
De meesten waren aardig vermoeid en kropen op tijd in hun stapelbedje.
De diehards pakte nog een paar afzakkertjes maar iets over 11 uur zochten ook zij hun mandje op. Op kamer 13 bleef het nog enige tijd vrij onrustig, het leek er wel een schoolkamp !
Nadat wij net na middernacht onze Johnny gefeliciteerd hadden ging ook daar het licht uit. Rust en de accu opladen voor de volgende 170 km.
Snurk, snurk, snurk……………………………………..

Pierre Boulanger

Na een korte maar toch best goede nachtrust worden wij op onze kamer alweer tegen
6.45 uur wakker! Na onze wielerkleding weer te hebben aangetrokken, de tassen weer ingepakt en het gehele laadstation wat op onze kamer is geïnstalleerd weer gedemonteerd te hebben, gaan we richting ontbijt! Iedereen is volgens mij redelijk tot goed hersteld,
het ontbijt gaat er goed in en de nodige suikers worden weer gestapeld om de rit van ruim 170 kilometer vandaag af te ronden!

Wanneer ik mijn gevulde bidons op mijn BMC ga zetten, zijn Flip en Johan bezig om een mooie rode Canyon Aeroad te versieren met toiletpapier, we hebben immers een jarige in ons midden: good old John Haanskorf (48)!!
Maarrrr…..merk ik subtiel op, de rode Canyon die jullie versieren is niet van onze klepper!! Nog voordat ik het gezegd heb, bedenk ik me dat ik beter mijn mond had kunnen houden….was lachen geweest…..!!!
Net na 9 uur staan we gereed, eerst nog even een groepsfoto en de Garmins kunnen weer hun navigatiewerk gaan leveren! We vertrekken met noord-oosten wind, die we gisteren vol op de kop hadden voor een groot deel van de route. Vandaag krijgen we die dus eerst in de flank en later op de dag wanneer we meer richting het westen gaan, in de rug!!
Lekker vooruitzicht!
Via mooie en vrij rustige polderwegen zakken we af richting Nationaal Park de Weerribben, hier pakken we de buitenkant van dit gebied want met onze handbiker André gaat het volgens de kenners niet lukken om midden door de Weerribben te rijden in verband met de steile bruggetjes (stuk of 30 begreep ik!). Heerlijk toeren en omdat de snelheid betrekkelijk laag ligt, zo’n 26-28 km per uur wordt er aangehouden, is het mooi rondkijken!

Onze reisleider Peter Br. heeft weer een verdiende tussenstop geregeld met wederom lekker appelgebak met de bekende toef slagroom en wat drinken….
Vandaag na 70 km ipv 60 km, volgens mij alleen maar lekker, dan schiet het op en zijn we bij de tussenstop al onder de 100 km die we nog moeten afleggen! De stop hebben we in Zwartsluis, ik lees later op de website van dit Café-Brazzerie Blizzard dat dit zelfs het mooiste plekje van Zwartsluis is!?

Nadat de meeste weer gezorgd hebben voor gevulde bidons en voldoende eten in de achterzakken voor onderweg, gaan we op weg naar onze lunchstop in Harderwijk….
eten bij Flipper?? Na een paar kilometer pakken we het veer naar Genemuiden.
Het rijden met navigatie is voor ons, Peter Br. , Willem en mijzelf niet alledaags en dat vertaald zich af en toe (of te vaak?) in net de afslag te missen en dus te moeten keren….voor André met zijn handbike lekker gemakkelijk….met 3-4 keer steken…
Maar we doen ons best om zo goed mogelijk op te blijven letten.
Via Kampen rijden we richting het Veluwemeer, met het prachtige warme weer een drukke van jewelste daar!
In Harderwijk komen we aan op de dijk voor de lunchstop, ook hier lekker druk…vraag me af wat er eigenlijk te zien  is?? Net zoiets als Baarle-Nassau, eigenlijk niks te zien maar altijd druk!! Peter Br. had gereserveerd op de dijk…maar we zijn helaas ruim 1,5 uur later op de bestemming als aangegeven….reservering is verlopen!! Maar onze reisleider lost dit professioneel op met de eigenaar van het etablissement….deze reserveert voor ons bij Brasserie de Bank..! En dat is beter!
Voldoende ruimte voor onze prijzige karretjes waar we (de meeste toch) erg zuinig op zijn! Niet te druk, mooi uitzicht als je tenminste goed oplet….
En vriendelijke bediening van de meisjes van de Bank!
Iedereen eet volgens mij heerlijk! De uitsmijter die sommigen van ons al verlangen vanaf de eerste dag, hebben ze ook hier niet op de kaart maar de buiken worden goed gevuld voor de laatste 39,9 kilometer volgens mijn Garmin.

Erno had een zwaar weekend, ons Jantje praat hem wat moed in, en geeft hem een kleine massage!

We besluiten hier om de route te laten voor wat het is (oeps dit communiceren we niet met onze voortreffelijke volgwagen…excuus aan Gerard en Wim hiervoor) en tikken in de Garmin in “vanaf huidige locatie naar Huizen”.

Top begeleiders, Gerard en Wim.
Wie weet zien we Gerard nog weleens aansluiten bij zijn oude club!

De kilometers maken niet uit, enkel krijgen we via mijn Garmin nog een toetje met een oversteek van Harderwijk naar Zeewolde met het veer!

Dit helpt niet voor ons gemiddelde maar ik denk dat daar eigenlijk niemand mee zit.
We hebben een mooie rit, iedereen kan dit nog goed volhouden en het is nu niet ver meer! Wel is het ondertussen rond 16.30 uur en op het terras van de Bank hebben we al voorzichtige kleine regendruppels gevoeld….wordt het nog een natte terugreis naar Huizen?? Al met al valt het mee, geen regen, wel wat aantrekkende wind lijkt het terwijl Willem met mij op kop rijd en we de tegenwind lichtjes voelen (of vergissen we ons Willem?).

Omdat Willem z’n route anders is als mijn route in de Garmin(?) besluiten we om Willems route vast te houden. We rijden lekker door de bossen, mooie slingerfietspaadjes en richting de dijk met de windmolens aan het Eemmeer! Hier hebben we de wind ietsje schuin vanachteren en Willem en ik besluiten er nog eens wat gas op te gaan geven, lekker jakkeren met 32-33 km/u over de dijk richting de Stichtse brug om de sloot over te steken richting Blaricum. En toen had ik een zwart scherm op de Garmin….accu leeg!
Maar Peter en Willem hadden nog beeld en met een kleine 6 kilometer door Huizen naar onze startplaats Winterguard The Pride!!

18.15 uur…finish bereikt.
Geen valpartijen, 1x lek door onze klepper Flip op de 1e dag en ik denk dat iedereen lekker gefietst heeft!
Voor herhaling vatbaar!?
Peter Broeders bedankt onze begeleiders Wim en Gerard, Willem en ik krijgen een pluim in onze kont voor bewezen navigatie diensten! Maar iedereen heeft meegewerkt aan een fantastisch weekend, allemaal lekker gefietst en nu lekker naar Made!
Onderweg nog langs Paleis Soestdijk ivm wegomleiding, lekker genieten van “ons” huis (betalen wij allen aan mee vinden wij in onze auto).

Iedereen bedankt, Peter Broeders voor al het regelwerk  en  PS van Seeters glas- en schilderwerken voor de bus!
Hopelijk niemand vergeten te bedanken?

Groeten Edwin

Willem kreeg bij thuiskomst nog een heerlijke uitsmijter voor geschoteld!

Als ik deze ochtend met Anneke bij de Amerhal aankom, staan er 17 renners.
Niet zo veel maar dat is ook te verwachten omdat er 14 rond de Zuiderzee aan het fietsen zijn. Dus totaal 31 op de weg, dat is niet slecht.
Het lijkt mij een goed idee om hier in 2 groepen te rijden. Dus dat stel ik voor.
Martien stelt een Sport en sportieve Tourders rondje Hedel voor.
Prima, we moeten naar het oosten want daar komt de wind vandaan.
Gerard Koops wil de Trimmers en trimmende Tourders wel leiden en dat ook naar het oosten. Dan is het het beste dat we met de sport/tour eerst vertrekken.  Vlak voor mijn huis kijk ik om en zie liefst 3 mensen die mij volgen. De rest wil blijkbaar trimmen op deze warme ochtend. Prima, met deze 4 zijn we vast goed aan elkaar gewaagd.
Via ’t Veer stuurt Martien rechtdoor richting Raamsdonk. Hij wil via die kant naar de Veerse brug. Maar Twan is de afslag al voorbij voor we er erg in hebben en dus rijden we bij Raamsdonk rechtdoor richting Waspik. Dan maar een rondje Hedel andersom zegt Martien. Ik zeg dat ik hem zo nooit gereden heb en hij dus ook niet. Maar we komen er vast wel aan uit. Vanaf Hermenzijl rijden we vol met de wind tegen bovenop de dijk. Maar het tempo blijft goed omdat we alle 4 om beurten de kop pakken. Bij Heesbeen stelt Martien voor rechts te gaan om zo om Heusden heen te gaan. Goed idee. Maar net voor oud-Heusden mist Martien de afslag Herpt, dus toch even Heusden Vesting aan doen.
Lekker hoor die kinderkoppen.  Is weer eens wat anders.
Dan weer een bordje Herpt dus die afslag pakken we. Als we maar aan het water blijven rijden moet het goed komen. Dat doen we wat te letterlijk. We rijden een industrie terreintje op en moeten even afstappen en het dijkje beklimmen om op het fietspad te komen. Een gast die bij ons aangesloten is omdat hij verwachtte dat wij de weg wel kende, ontdekt nu dat dit niet zo is. Maar we komen weer op een fietspad op de dijk. Veel dichter aan het water kun je niet rijden, probleem weer opgelost. Wel even opletten hier want er lopen volop schapen daar. Die zien er wel zacht uit, maar die wil je niet door onverwachte beweging voor je wiel krijgen. Zo gauw Martien kan, stuurt hij weer op de normale weg.
Via Bokhoven zijn we nu zo bij de sluizen en de Hedelse brug.
Hè, hè, we hebben de wind van voren gehad. Nu kunnen we lekker naar huis koersen.
Bij Genderen zijn nog wegwerkzaamheden maar blijkt dat Martien daar deze week de omleiding al getest heeft, dus hij weet dat dat goed te doen is, en dat is ook zo.
Een nieuwe gastrijder heeft aangesloten. Hij komt uit Waalwijk en vindt het wel lekker gaan met ons. Hij wil wel helemaal mee naar Made rijden, zegt hij. Maar bij Dussen komen we een tourclub uit Waalwijk tegen en dat, met de gedachte dat hij vanaf Made naar Waalwijk tegen de wind moet, doet hem besluiten om te draaien en bij die groep aan te sluiten. Maakt ons allemaal niet uit, wij gaan de Keizersveerse brug over en daarna rijdt Martien nog even linksaf en via de Werfkampseweg en Raamsdonksveer zuid naar de May.
Nog even de laatste brug over en dan komen we met 92 km op de teller weer thuis.
Lekker gefietst.
Klaar voor de Vogezen komende week?
Hmm, ik weet het niet. We gaan het beleven. Net als het weer daar.
Dat ziet er niet best uit helaas.
Volgende week dus puntverlies in het WTC klassement voor familie van Wesel want Vogezentocht telt niet mee.

Ad van Wesel

Oostenwind en ik riep het eerst.
Op naar het oosten dus.
Mijn voorstel was om via Den Hout en Oosterhout Weststad richting ‘s-Gravenmoer en verder te gaan richting Heusden. Maar er is veel veranderd, zelfs in Den Hout en daardoor stuurde ik een aanzienlijke groep dwars door Oosterhout heen.
Natuurlijk, we hadden beter ten halve kunnen keren, hoewel we nu ook niet ten helen dwaalden. Via Oosteind, wat een slecht wegdek, door ‘s-Gravenmoer en verder richting Heusden via een fietspad waar men herstelwerkzaamheden had uitgevoerd. Het budget hiervoor moet minimaal zijn geweest en is zeker niet overschreden denk ik.
Toch kan ik niet anders zeggen dat ik het wel een prachtige route vind. Maar ik ga nu eenmaal graag die kant op. Uiteindelijk zijn we via Heusden het water overgestoken en door de het land van Heusden en Altena weer op huis aan gegaan via  Andel, Giessen, Waardhuizen en Almkerk. Het doet me altijd deugd hier te fietsen.
Hier trainden Leo van de Pluym met in zijn kielzog ook mijn vader, op vierkante wielen en banden van hout, zo verzekerde hij mij vroeger. Ik geloof dat nu nog steeds.
En Anton Verhoeven, Elfstedentochtwinnaar, hoewel de Friezen met dat laatste nog steeds moeite mee schijnen te hebben en er liever over zwijgen. En natuurlijk, laten we dat zeker niet vergeten, recentelijk en nog steeds, Marianne Vos.
En polders zijn met dit prachtige meizomerweer fantastisch mooi. Zeker als je de wind mee hebt. Als je hard genoeg fietst lijkt het windstil en nemen de vogels, de insecten en het gezoem van je wielen het van de rijwind over. En je krijgt het natuurlijk enorm warm.
Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Uiteindelijk zijn we over de dijk naar Dussen en daarna weer naar Hank gefietst en ondanks mijn onkunde over de veranderde infrastructuur ben ik in Geertruidenberg veilig afgeslagen en zit nu moe maar voldaan wat te mijmeren over Drongelen, Almkerk en Dussen. Een fijn rondje en ik was blij dat Willem en Erik in elk geval de weg wel kenden.

Met vriendelijke groeten,

Gerard Koops

Dit Pinksterweekend is goed voor mijn kilometers. Na 124 km. op zaterdag staan er vandaag weer 90 op het programma. Dat schiet op en zo snel ik naar grote vorm.
Bij de Amerhal zie ik ongeveer 50% opkomst staan aan renners en rensters.
Flip denkt dat een rondje via Heusden en dan langs de dijk terug naar de Brabantse Biesbosch wel ongeveer 100 kilometer is. Dat is wel iets verder dan gepland maar moet kunnen, denk ik. We vertrekken met 9 renners en ik merk al snel dat dit de cracks van de club zijn. Met behoorlijke snelheid rijden we tegen de wind naar Geertruidenberg en dan over de Peerenboom richting Heusden. Na Drongelen is onze gebruikelijke route afgesloten voor wegwerkzaamheden, dus nemen we een alternatief maar nog steeds wel richting de Heusdense brug want daar willen we langs om in Wijk en Aalburg te komen.
Thijs besluit plotseling dat hij toch niet dit hele rondje met ons wil fietsen en slaat af. Wat verwarring in de groep maar hij is zo’n eind weg en in een andere richting dan leider Flip bedacht heeft dus we laten hem gaan (later belt hij nog met Flip dat hij natuurlijk wel had moeten melden dat hij af ging slaan, excuses aanvaard, volgende keer beter).
Wij hergroeperen en rijden voorbij de brug de dijk op richting Wijk en Aalburg, Veen, Andel, Giesen en zo naar Werkendam. Lekker de wind schuin van achter. Dat komt goed uit want ik blijk toch niet de beste benen te hebben na afgelopen zaterdag.
Vroeger was ik met meer dan 1500 kilometer op de teller altijd goed….maar nu denk ik: Ben ik nou zo slecht of zijn die anderen zo goed??
Na Werkendam komen we in het mooie platteland van de Biesbosch, hoewel mooi…wel veel wind , ik probeer zo goed mogelijk weg te kruipen en dat lukt goed achter grote gasten als John, Edwin en Willem (Thijs was ook nog zeer welkom geweest).
Ik kijk op mijn tellertje, hmm dat wordt zelfs meer dan de honderd kilometer die Flip dacht. Ik slik snel een banaan in en hoop dat die mij de energie geeft om thuis te komen. Het helpt wel wat maar toch niet genoeg.
Nu had ik mijn AH mueslireep nodig. Die dacht ik met 90 km niet nodig te hebben, maar was nu welkom geweest. Gelukkig nemen de mannen, sociaal als ze zijn, wat gas terug.
Ik heb het idee dat ze blij zijn dat ze mij als smoes hebben daarvoor (of denk ik dat maar). Ik herstel wel weer en dat is lekker.
Met 110 kilometer op de teller rijden we de May op. Ik rij nog een paar kilometer extra om los te trappen. Lekker getraind. Maar dat ik na 1500 kilometer goed ben, dat klopt blijkbaar niet meer. Dan maar geloven in mijn andere regel; dat ik vanaf 1 Juni altijd goed ben…. Probleem, 30 mei moet ik in de Vogezen de bergen op met wat WTC’ers.
Dus ik hoop dat het niet 1 juni is maar 30 mei dat ik goed ben.

Ad

https://youtu.be/bcgWXvGiF7E

Heel wat fietsliefhebbers hebben zich verzameld bij de Amerhal op deze mooie tweede Pinksterdag.

Ook André, onze handbiker, net terug van vakantie, is weer van de partij. Even vraag ik me af of hij een nieuwe bike heeft. Ik meende toch eerder een rode gezien te hebben. Geen nieuwe handbike, wel een ander kleurtje, de zogeheten “Bianchi-kleur”. Heel leuk overigens, dat André ook mee gaat met het rondje IJsselmeer. En, een technische man mee op pad, dat is ook maar wat handig.

Wim vertelt enthousiast over zijn vakantie naar Ierland, anderen hebben het over ons IJsselmeer-uitje, kortom, allerlei gezellig gebabbel op de vroege ochtend.

De vraag is nog even waar de leider van de Tourgroep blijft, maar ook die komt er op de valreep aan. Het oorspronkelijke tochtje Numansdorp (dat ik ook een heel leuk rondje vind), is door betreffende leider Kees M. vervangen door ritje Zaltbommel; dit in verband met ongunstige wind en het gegeven dat deze tocht onlangs, als ik het goed heb met Hemelvaart, is verreden.

Hoewel ik inmiddels had begrepen dat het er bij de Tourgroep toch iets fanatieker aan toe gaat dan bij de “klassieke B”, had ik besloten om ’t toch ‘ns te proberen met de Tourders. Even lijkt er vandaag weinig animo voor Touren, ik zie enkele -voorheen A-mannen- twijfelen en Anneke roept mij nog na dat ik achter de Sportgroep aan ga. Meen het toch echt goed gezien te hebben: leider Kees die vertrokken is. Uiteindelijk blijken we toch nog met een mooi clubje van 6 te zijn: Kees, Erik (sponsor), Jan(tje) Egwel, Johan S, Sandra en ondergetekende.

Er wordt koers gezet richting Hank en de TREK (WILLIER is in de revisie) van onze leider trekt er van meet af aan goed aan. (En passant laat Kees ons weten dat hij vandaag goeie benen heeft).We vervolgen onze weg via Werkendam, Sleeuwijk, Gorinchem (de brug over) om aansluitend mooi langs de Waal, via Vuren, Herwijnen, Haaften naar Zaltbommel te “touren”. Behoorlijk wind tegen, maar dat weerhoudt Sandra er niet van om regelmatig op kop te gaan.Knap hoor! Met ’n mooie fiets: LIV (dames-variant GIANT) met ’n fraai, kleurrijk accent op de bovenbuis.

Ook de anderen laten zien wat ze in huis hebben. Zoals een goed leider betaamt informeert Kees regelmatig naar het welbevinden van zijn renners.
Koffie met gebak in het vooruitzicht, de wetenschap dat het op de terugweg makkelijker zal gaan en de mededeling dat we een mooi gemiddelde draaien: dat geeft vleugeltjes!

Aangekomen in Zaltbommel blijken we niet de enigen te zijn die zin hebben in een terrasje: het is druk op onze bekende pleisterplaats.

Kees is niet alleen leider, maar tevens cameraman en we krijgen alvast een voorproefje van het genomen beeldmateriaal. Wat zo’n minuscuul GO PRO gadget al niet kan! We herinneren ons vast allemaal de tijd dat je voor ’n camera een hutkoffertje nodig had.

Na de koffie waaien we -met de wind in het hol- in de tijd van een poep en een scheet naar Brakel om dan via Waardhuizen, Almkerk, Dussen, Hank weer op onze thuisbasis te arriveren.

Het was een gezellige tocht, lekker doorgefietst, mooie training voor rondje IJsselmeer.

Dank, leider/cameraman en andere fietsmaatjes.

Anne-Mieke

Met 11 WTC‘ers gingen we vandaag op pad. Leen en André fietsten ook nog met mij mee. En inderdaad ze hadden nog gelijk ook “Op een mooie Pinksterdag, samen in de zon” zongen ze samen in 1965.

Het was dus inderdaad genieten van het heerlijke weer, de wind stond uit het noordoosten, maar door richting Alphen te fietsen en door bebost gebied had je daar stukken minder last van.
Antoon verkoos deze keer ook voor de trimgroep, na een weekje ziek zijn een mooie opstapgroep! Ook Ypke was weer van de partij, normaal gesproken maakt hij op deze dag zijn kilometers in Friesland, om zijn zoveelste kruisje op te halen. Maar door een wat mindere voorbereiding had hij zijn startbewijs te koop aangeboden. Op kop van de groep liet deze sterke “Fries” zien wat hij waard is, en geloof me, daar zijn er veel die hebben zwarte sneeuw gezien in het wiel van onze Yp!

We fietsten voor de verandering een stukje door Chaam, door de befaamde bocht, waar alle grote coureurs tijdens de Acht van Chaam de straatstenen eruit koersten! De tijden zijn veranderd, het café waar het vroeger bomvol stond tijdens de “8” stond nu leeg, triest!
Vervolgens fietsten wij richting Ulicoten tot aan de Bredasebaan om een eindje verder weer aan de andere kant van Chaam uit te komen. Over Geersbroek gingen we nu door het tunneltje naar de Fazanterie. Net voor Dorst gingen we vandaag linksaf om over het bedrijventerrein “de Takkebijsters” en de bult naar Teteringen te gaan. Achter het kerkhof door, gingen de laatste kilometers weer richting de May. Lekker op tijd thuis om van deze heerlijke dag te genieten.

Volgend weekend staat er voor 15 WTC ‘ers de IJsselmeertocht op het programma,
de weersvoorspellingen zien er goed uit, we hebben er zin in!
De thuisblijvers fietsen op zondagochtend in het Brabantse land een tocht.

Pierre Boulanger.

In de week dat het parcours van het NK bekend gemaakt is, blijkt dat wij daarvan net dit weekend een stuk op ons programma hebben staan: De West Brabant route. En dat zowel bij de Sport- en de Tourgroep. Traditioneel is de koffiestop in mijn geboortedorp Nispen bij Café Tivoli, met gebak van de beste bakker van Nispen (er is er maar 1 en dat is ook nog eens de broer van de café-baas). Na mijn telefoontje wil Tivoli wel om 10:45 uur open gaan in plaats van om 12:00 uur wat normaal is op zaterdag. Hierdoor kwam ik met Peter Broeders op het idee dat de Sport en Tour daar ongeveer tegelijk aan konden komen als de tour om 8:00  uur vertrok en wij om 8:30 uur. Dan moet de tour groep 29 km/u gemiddeld rijden en de sport groep wel 35 km/uur…. Hmm dat is wel hard, maar we hebben tegenwoordig goede kleppers. Zo ge-appt zo gedaan. Om 8:00 uur kijk ik uit mijn keukenraam en zie zo’n 12-13 man vertrekken. Dat is mooi, dan zijn wij nog met 8-10 en dan kom ik aan de 20 die ik de baas van Tivoli beloofd heb. Maar als ik tegen half negen bij de Amerhal kom, zie ik naast 3 trim-groep mensen slechts Flip, Rachel en Kees.
Waar zijn de mannen die we nodig hebben om de tourgroep in te halen?
Gelukkig komt Frans Marijnissen ook nog aan fietsen, maar die wil rustig aan zo net na zijn vakantie en dus met de trimgroep mee.
Leuk voor hen maar daar heb ik niks aan natuurlijk.
Hoe gaan we dit redden met 4 coureurs….?
Drie-en-half zegt Rachel dan ook nog fijntjes.
Ik maak snel een rekensom.
Ik zeg tegen Flip: De tourgroep rijdt vast nog een keer lek, ze rijden misschien wel een keer verkeerd…. Als ik dan 10 kilometer afsnijd, komt het toch weer uit. In mijn hoofd probeer ik wegen van meer dan 30 jaar terug in mijn herinnering op te halen en zowaar ik krijg een plan. We rijden een lekker tempo en doen daar alle vier goed onze beurten; 3.8 man halen we zeker. Ik snij als eerste even bij Zevenbergen een stukje af (later vertelt Peter Broeders dat hij dat daar ook zo gedaan heeft en dus van de originele route is afgeweken,… dat is natuurlijk valsspelen hè). Dus daar ben ik niks mee opgeschoten. In Stampersgat winnen we op aanwijzing van Flip nog eens 500 meter door door het tunneltje te rijden. Maar de grote afsnijder komt door van Kruisland naar cafè ’t Anker te sturen en dan om Wouw heen door de Bulkstraat, snelweg over en op naar afslag Heerle. Dan wordt het even spannend voor mij. Ik weet dat als ik bordjes camping Zoomvliet kan vinden, a) die camping nog bestaat en b) ik de juiste weg heb gevonden om binnendoor naar Heimolen te komen.
En zowaar, het gaat goed, we vinden de juiste weg en komen zo weer op de route om de heuvelzone te pakken. Eerst de Vossenberg en dan naar Woensdrecht om op de Rijzende Weg wat hoogtemeters te maken. Kees springt onderaan weg in een poging om Rachel te lossen en het lukt deze keer om die springveer uit het wiel te rijden. Ik hoor achter mij dat de luchtwegen van Rachel vandaag niet goed werken. En zonder goede luchtinlaat werkt de motor natuurlijk niet. Nog een klim naar Hoogerheide en dan krijgen we wind schuin van achter op weg naar eerst Huijbergen en dan over de Wouwse Heide richting Nispen. Daar komen we vijf voor elf aan. De tourgroep krijgt net hun bakje koffie geserveerd dus zijn er nog niet zo lang.
Wel lang genoeg om alle appelpunten besteld te hebben; $#(^&%($#*!!.
Wij hebben nog  keuze uit kersen- en arbikozenvlaai. Ik neem abrikozen en moet zeggen, die was heel lekker en er zit blijkbaar geen citroenzuur in, dus hij viel goed.
De sportgroep wil nu toch wel graag met de tourgroep mee want dat gaat wat gemakkelijker en we hebben al flink ons best gedaan.
En bijkomend voordeel;  deel 2 van de tocht hoef ik dan geen verslag te schrijven,
zie het verhaal van Edwin (dank Edwin, dat doe je goed en snel, net als je fietst).

Ad van Wesel

Frisjes is een understatement. Het was gewoon koud. Het kostte me wat moeite om een aantal aanwezigen ervan te overtuigen dat de gemiddelde temperatuur vandaag maar iets onder of zelfs op het langjarig gemiddelde ligt. We zijn de afgelopen maand erg verwend. En we worden vanaf morgen weer verwend wat betreft het weer.

De tourgroep was al op weg om de sportgroep in Nispen te ontmoeten. En de kou, en misschien ook wel omdat het zaterdag is, zorgde ervoor dat er maar weinig animo was voor de trimgroep. En het leek er op dat al een flink deel van de sportrijders het zekere voor het onzekere hadden genomen en al om 8:00 uur met de tourgroep mee op pad waren gegaan. Jammer voor de  4  andere sporters.
Gelukkig stelde Frans voor om ons van het nodige kopwerk te voorzien.
We gingen met zijn vieren op pad voor een rondje ‘t Zand.
Frans deed precies wat hij voorstelde en nam ons, Anneke en Helene en mij natuurlijk, op sleeptouw.  We reden het ouderwetse rondje ‘t Zand maar met een mooie variant.
Nu niet eens over de drukke Chaamseweg en Alphensebaan maar in de Fransebaan namen we een afslag naar de  Huisdreef., een mooie bosrijke omgeving. Via de Putvendreef kwamen we weer op de vertrouwde weg naar Eldorado  en zo naar de kranen en Dassemus.

Ik zal eerlijk zijn. Ik moest op karakter. Ik vind koud weer heerlijk maar niet tijdens het fietsen. Toch is het een prachtig rondjes waar veel te zien is.
En uiteindelijk is het weer warm worden ook weer prettig.
Maandag weer.

Met de allervriendelijkste groeten,

Gerard

Zaterdagochtend 19 mei op tijd uit bed, vandaag de West Brabant Ronde met WTC Made op het programma! Ruim 125 kilometer door het Brabantse land richting Woensdrecht, hier komen we niet zo vaak! Peter Broeders had Willem Avontuur en mij de route doorgestuurd om op onze Garmins te zetten, scheelt een hoop geschreeuw onderweg en Peter B. hoeft niet de gehele rit in de voorste gelederen te rijden. Natuurlijk hebben we ook nog de ervaren rijders bij WTC die de route ook wel zo ongeveer weten, dus we komen er wel. Er wordt vandaag gestart om 8 uur voor de tourgroep en om 8.30 voor de sportgroep. Samen met me maat Willem Avontuur had ik al afgesproken lekker aan te sluiten bij de tourgroep, kunnen we ook wat genieten van het uitzicht tijdens de rit en nemen we wel wat meer het kopwerk voor onze rekening.
Aangezien de temperatuur de 10°C niet haalt, zien we veel lange mouwen! Maar we hebben een bikkel in ons midden….Anne-Mieke staat met korte mouwen aan de start!!
Er staan 12 WTC Made renners aan de start en gastrenner Hans van Bragt. Mooie ploeg om mee op pad te gaan. Via de bekende fietspaden van Made naar Zevenbergen, richting de houten fietsbrug en via Oudenbosch de polder in voor mooie lange wegen waar het goed fietsen is. Op kop werd lekker doorgereden en volgens mij was het voor iedereen best goed te doen, toch? De bochten zijn voor een aantal kleppers altijd het struikelblok en dan moet er af en toe effe flink aangepoot worden om de gelederen te sluiten!!
We rijden nog een keer verkeerd, navigatie klopte wel maar Willem en ik letten even niet goed op. Maar we rijden gewoon door, de navigatie zet ons wel weer op de juiste koers.
Even later rijdt Gerard Veekens helaas lek, tot dan hebben we een gemiddelde van 31,6 km/u hoor ik later ( ik was zo slim om mijn Garmin NIET aan te drukken op de May)!

Even pauze, ook de sanitaire perikelen worden door de mannen uitgevoerd.
Sandra wacht liever even tot we bij de koffie en appelgebak zijn…..dat blijkt pas op 80 km te liggen, nog een uurtje knijpen dus San!!
Via de Rijzende weg, de mooie Brabantse ‘Col’ van de 1e categorie rijden we verder naar Nispen, de geboortegrond van onze voorzitter Ad van Wesel .
Daar stoppen we bij Café Tivoli voor een welverdiende bak koffie met appelgebak, die na 4 puntjes besteld te hebben op blijkt te zijn. Maar er is ook nog kersenvlaai en abrikozenvlaai in de aanbieding, suikers genoeg dus om de koolhydraten in ons lijf aan te vullen!
We zitten nog maar net en het sportgroep(je) komt met 4 kleppers aanrijden; Flip, Ad, Kees en dochter Rachel.

Door de lekke band van de tourgroep en de 7 kilometer die door Ad afgesneden is, kunnen we gezellig gezamenlijk genieten op het terras! Na de koffie moeten er nog 45 kilometers worden weggetrapt. Ik ga er vanuit de dat de kleppers van de sportgroep zich wel van voren zullen melden….verkeerd gegokt, die zitten lekker in het peloton, behalve Ad die het eerste gedeelte na de stop ons de route wijst op bekend terrein.
Er wordt lekker doorgetrokken op kop, afwisselend wordt er op kop gereden door Peter Verhagen (in goede vorm!), Willem (me vaste fietsmaat en zeker op de kop) en Maurice (deze bikkel start maandag 2e Pinksterdag voor de Elfstedentocht, 235 kilometer in Friesland!). We naderen bekender terrein en via Prinsenbeek rijden we weer richting Made, nog even wachten voor de trein,en dat doen we normaal gezien gewoon op het fietspad zoals het hoort…..foei (!)

We verzuimen vandaag om onze Peter B. naar Den Hout te brengen, sorry Peter!
Ik denk dat we weer een geslaagde rit hebben gemaakt vandaag!
Fijne Pinksteren voor allen!

Groet, Edwin.