Met een peloton van 14 renners vertrokken we onder zonnige omstandigheden naar het zuie. Via Oosterheide en Dorst, over de steentjes achter Bavel door naar de wel bekende slingerdreef. Ook de drie  van de sportgroep hadden vandaag de voorkeur gegeven voor het tourtempo.
Lange tijd hielden die mannen zich dan ook rustig in de groep, de wind stond tot aan Sprundel best wel gunstig. Vanaf daar kwamen de krachtpatsers op kop en kon het zware werk beginnen. Het tempo bleef er goed in, Marino riep in Meersel-Dreef nog “koffie!” maar geen man die daar gehoor aan gaf. Ik zei nog “wie weet bij d’n Elsakker” maar helaas was daar ook geen animo voor. Die houden we dan maar te goed voor volgende week zondag bij de Mol.
Over Traaie en het Munnikenhof en de Witteweg kwamen we met 90 km. op de tellers weer in de May aan, Tijs plakte er nog een paar kilometer aan vast om de 100 vol te maken.
De rest ging lekker genieten van het mooie weer!
Met dank aan Kees die de route weer prima mee leidde!

Groet,
Pierre Boulanger.

Nog maar amper bekomen van het wonder van Limburg, Mathieu won op magistrale wijze de Gold Race.
De kwaremonts die ik zondag genuttigd had, waren nog steeds niet uitgewerkt. Maar dat had ik er graag voor over.

Op deze zomerse tweede Paasdag staat er weer een behoorlijke groep aan de start.
De familie Marijnissen heeft een aspirant-lid mee gebracht, de vriendin van Colin, Melissa en die hebben ze al geheel in clubkleding gestoken. Zo hoor je er meteen bij. Zij gaat met de Trimgroep mee evenals ene Frank, een vriend van Thijs, die ook een testrit met de trim maakt. Thijs gaat daarom vandaag met de Trimgroep mee. Ook andere coureurs die eigenlijk de sport wel aan kunnen, besluiten met de Tourgroep mee te gaan. Al met al hebben we maar 4 Sportievelingen vandaag. Maar dat mag de pret niet drukken.
We rijden richting het noorden, want leider Frans Marijnissen heeft bedacht dat een rondje Lexmond wel eens leuk is. En dat is het ook. We rijden de kortste weg naar Gorinchem en dan bij Schelluinen richting Schoonhoven. Meestal is de wind wat opzij, dus goed te doen. Vanaf Schoonhoven slaan we echter rechtsaf de Lekdijk op. Nu is de wind vol van voren. Maar we draaien lekker door met ons kwartet bestaande uit Twan, Frans, Peter Verhagen en ikzelf. We halen wat groepje in maar komen vooral heel veel grote pelotons tegen. Waarschijnlijk een officiële toertocht op deze mooie dag.
Ik zie in de verte steeds de zendmast van Lopik, daar moeten we heen, maar dat ding zie je wel van heel ver. We zien een groot tankerschip voor ons, zou dat Martien zijn? Eindelijk de kans om erop en erover te gaan bij hem (en dat hij dan niet kan volgen). Volgens mij was hij het niet dus ik moet het op de normale manier ooit eens voor elkaar zien te krijgen.

Vanaf Lexmond zetten we weer koers naar het zuiden. Lekker de wind wat schuin van achter. Via Meerkerk richting Arkel en dan via Hoornaar weer in Schelluinen. De brug van Gorinchem zie ik maar als goede bergtraining. Ik verwacht dat Frans via de Werkendamse polder naar de Hank zal rijden, maar hij stuurt weer naar het oosten. Toch nog even wind tegen tot Woudrichem, maar vanaf dan kunnen we het gemiddelde op sportniveau brengen. We staan zo in Dussen en de weg langs de Perenboom noemt Twan zelfs “een cadeautje van Frans”. Dat paasei wordt gretig uitgepakt. Even lekker hard en ik moet zelfs op het eind even aanpoten als Frans en Peter laten zien dat je ook boven de zestig prima met de Sportgroep mee kunt doen. Met 110 kilometer op de teller rijden we de May binnen. Nog even op klein verzetje rijden om de benen los te gooien.
Knap gereden van dit viertal, al zeg ik het zelf.
Vanmiddag nog even lekker in de zon, maar eerst snel naar de aspergeboer want ook daar is het weer voor. Als voorgerecht met gerookte zalm en hoofdgerecht traditioneel met ei en ham. Of dat in Sandra’s sport-maaltijden programma past weet ik niet, maar wordt vast wel lekker.

Groeten,
Ad

Bij een enkeling zitten de paaseieren nog in de weg, andere hebben de afgelopen dagen tijdens Paaspop 2019 Den Hout aan hun conditie gewerkt.
De zon scheen al vroeg en de wind maakte het in het begin best fris. Hierdoor zag je renners met armstukken èn beenstukken. Of enkel armstukken of enkel beenstukken.
Maar het gros was kort-kort gekleed. Anneke had zelfs de korte mouwtjes.

Om 8:30 uur was het lekker druk aan het vertrekpunt. De tourgroep ging met Peter op pad. Hij had de route al via de e-mail verspreid, echter hij stond nog niet bij ieder in de Garmin, dit leidde tot af en toe een moment van vertwijfeling. De groep van 12 mannen en 2 dames, vertrok via Den Hout, Teteringen, Oosterhout, Dorst, Rijen, Hulten, Gilze, Riel, Goirle naar Hilvarenbeek. Duidelijk was dat er weer verschillende renners het kopwerk niet schuwde. Hierdoor werd er een mooi tempo bereikt dat op bepaalde momenten getemperd moest worden. Tot Goirle waren de wegen vooral landelijk. In Goirle volgde een passage door de kern die minder fijn reed en ook minder onze voorkeur had. Nadat Hilvarenbeek was bereikt, ging de route verder door een mooi natuurgebied richting Esbeek.
Eén van onze renners wilde onderweg nog beeldmateriaal verzamelen voor het verslag, hierbij liep de telefoon aardig wat scheurtjes op in het scherm. Echter bijgevoegde foto van de groep in de verte geeft aan dat de camera nog functioneel is.

Vanuit Esbeek werd er door België, Poppel bereikt. De wind ging in het voordeel werken. Dit leidde tot snelheden die de 35 km/h overschreden. Alle reden om op gepaste momenten de remmen enigszins in te knijpen. Na Poppel werd via Groot en Klein Bedaf koers gezet richting Alphen  en van daaruit richting Gilze, Molenschot, Oosterhout, Den Hout en tot slot weer terug in Made voor de klok van twaalven.

Ieder kan op deze manier nog genieten van een mooie zonnige maandagmiddag.

Groeten van een zonnig Ter Aalst,
Gerard

Ik schrijf dit stukje nadat ik de zinderende finale van de Gold Race heb bekeken.

De  ochtend van 14 april heb ik mezelf maar weer eens goed ingepakt om met frisse moed weer naar Made te rijden.

Op deze koude ochtend heb ik wat vertragingstijd. Anneke heeft namelijk afgelopen week de winterkleding opgeborgen en die moet toch echt weer voor de dag komen. Oorwarmers, goede handschoenen, overschoentjes zijn geen overbodige luxe bij 2 °C.
Bij het vertrek staat een redelijke groep WTC-ers. In de bestuursvergadering van afgelopen week hebben we afgesproken dat ik een mailtje en woordje zou wijden aan onze veiligheid. We komen namelijk allemaal graag heelhuids thuis. Het mailtje is er gisteren uit gegaan en dat onderstreepte ik nog even voor de start. Dank voor ieders aandacht!

Daarna gingen de 3 pelotons huns weegs. Ik had als leider bedacht een rondje Hedel. Past goed bij de windrichting. Misschien net iets korter dan het programma, maar met maar 5 man en een dikke koude wind leek me dat niet zo erg.
We rijden om Geertruidenberg en Raamsdonksveer heen en komen zo bij de brug naar Hank. Er sluit een dame aan bij ons. Ze blijft er aardig aan hangen denk ik eerst nog, maar dan gaat ze gewoon meedraaien. 33 km./uur tegen de wind, dat is kras. Peter Verhagen gaat haar meteen even interviewen, het blijkt Myrna van Elst te zijn uit Geertruidenberg. Martien weet mij even later te vertellen dat ze nog niet bij een fietsclub zit. Of we haar niet binnen kunnen halen bij WTC Made? Het bestuur moet haar maar eens een aanbieding doen.

We rijden in behoorlijk tempo een groep van WTC Hank voorbij. Dat blijk de B groep te zijn. In de verte zien we nog zo’n groep. We moeten flink doortrappen maar na een kilometer of 10 achtervolging moeten die er toch ook aan geloven. Myrna sluit nu bij hen aan, toch een beter aanbod vanuit Hank gekregen waarschijnlijk.
Wij beuken nog steeds tegen de wind.
Mijn nieuwe fiets is even wennen. Het gaat zeker niet gemakkelijker dan vorige week en vanaf halverwege begin ik mijn kont goed te voelen. Ander zadel ook, mooi, maar verrekte hard. Gelukkig komt vanaf Hedel de wind in de rug. Frans gaat stukken beter dan vorige week en Paul doet ook redelijk mee. Hoewel gebrek aan kilometers t.o.v. de anderen, zorgt dat het nog niet gaat zoals hij graag wil. In Engelen moet er voor hem even gestopt worden om zijn eten te pakken. Peter Verhagen moppert, hij heeft net met veel gepruts een gelletje naar binnen gewerkt. Had hij beter even kunnen wachten en ook rustig kunnen eten.
Hij vraagt Paul vanmiddag goed op te letten bij Parijs-Roubaix of hij ze daar ook ziet stoppen om te eten. Ik vind het wel lekker, banaantje eten (lijkt wel een ijsje), even rustig aan en dan gaan we weer. Via Bokhoven, Hedikhuizen, Herpt en Oud Heusden komen we op rondje Heusden en dus bekend terrein. Met nog een paar extra kilometers door wat om te rijden, komen we met 93 kilometer op de teller in Made aan.
De meesten vinden dit prima, alleen Martien slaat nog even af naar Drimmelen want hij wil de 100 kilometer minimaal halen. Ik ben blij dat ik van mijn zadel kan. Paar keer mee trainen zal ik maar hopen. Verder rijdt hij erg strak en toch niet te stuiterend. Volgende week weten we meer, anders toch weer naar een bekend zadel. Als je er op zit, ziet toch niemand hoe mooi het is.

Ad van Wesel

Binnen onze club is de strijd om het rood in alle hevigheid losgebarsten; vier leden staan met 6 ritten en evenveel punten bovenaan. Tot vorige week maakte ook Twan deel uit van dit selecte groepje. Dit jaar had hij al zijn zinnen gezet op het rood, helaas ging die droom de mist in. Niemand had hem verteld dat we een half uurtje vroeger gingen vertrekken, de tourrenners kwamen Twan bij het Houtse Meer tegen en ook de trimgroep zwaaide vriendelijk goeie dag naar hem. Bij de eerste groep dacht hij nog dat deze mannen naar de Flandrientocht op weg waren. Maar toen Piet met zijn dames ook nog eens in zicht kwamen, ja, toen brak er iets bij onze traaiense klepper. Zwaar gedeprimeerd stampte hij er een rondje solo uit, hij vroeg deze week nog wat geestelijke bijstand bij enkele clubgenoten. Nu is het maar te hopen dat hij weer snel tussen de sportrenners zijn punten gaat pakken. Voorlopig blijft het rood om de ranke schouders van onze voorzitter Ad zitten, met Peter, Johan en Frans hijgend in zijn nek, wie is de volgende die afhaakt?

Op onze kalender stond “de 100 van Peter” geprogrammeerd. Een beetje veel met deze koude Noord-Oosten wind vonden wij, een rondje van ongeveer 90 km was meer dan genoeg. Richting Den Bosch hadden we pas gedaan, dan maar een rondje Baarle-Nassau. Met 11 leden togen we naar het zonnige en koude zuiden met twee dames in ons midden. Anneke, die het er een keer op waagde en Rachel net weer een jaartje ouder en sterker, sloten ook bij ons aan.

Samen met Ad v D. zat onze pas jarige job kilometers lang op kop het tempo aan te geven.
Door het koude weer moest er af en toe ook nog gepist worden, wat dat betreft zijn we wel ouwe zeikers aan het worden! De rit ging over de ons bekende wegen richting Alphen, Oosterwijk en naar Looneind, Terover, Klein-Bedaf, Veldbraak, Reth en Tommel. Zo hadden we intussen de Belse grens al een paar keer gepasseerd, het ging verder richting de Heimolen en Ulicoten. Bij “de Kluis” vertrok net een heel peloton motorrijders, even wachten voordat wij de Maaykant in konden draaien op weg naar de Pondorasa.

Bij Chaam kwamen we weer op de bekende wegen richting de May, over de teraalster brug gingen het deze keer over de Bankenweg naar de Witteweg. Dit omdat in Den Hout alles op z’n kop staat vanwege Paaspop.
Met bijna 90 km op de tellers sloten we onze rit weer af, het was koud geweest, maar toch heerlijk gefietst.

Let op! Zaterdag is er de Paastocht vertrek 8.30 uur. En maandag, tweede Paasdag is er ook een clubrit!

Sportieve groet, Pierre Boulanger.

De weergoden waren ons goed gezind deze morgen. In het begin nog een beetje fris, maar het zou later een prachtige zonnige dag worden.