Maandelijks archief: juli 2019

Sportrondje rupsen ontw-eiken

De eerste van de vakantietochten staat vandaag op het programma.
Bij het oude Gemeentehuis zie ik Jan Sestig staan. Voelt vertrouwd, maar is toch wel een hele tijd geleden dat wij hem in de gelederen hadden. Hij sluit bij de Trimgroep aan.
Onze sportgroep is vandaag niet zo groot. Vijf man slechts.
Frans heeft afgelopen tijd veel last van eikenprocessierupsharen dus vraagt om een rondje zodat we die kunnen ontw-eiken.
Martien weet wel wat. Hij heeft inderdaad de begroeiing langs de wegen goed bestudeerd. We beginnen al met het ontwijken van de Hellekantsedijk. We rijden naar de rotonde van Wagenberg en dan rechtsaf. Maar niet door de polder, nee weer terugdraaien richting Hooge Zwaluwe en door naar Lage Zwaluwe. Ik let op de bomen langs de weg. Ik zie veel Essen, Wilgen , wat Esdoorns. Zo gaan we richting Moerdijkbrug. Martien stuurt ons de Biesbosch in maar geeft meteen aan dat we niet tot “Kop van Het Land“ zullen rijden, hij heeft afgelopen week gezien dat daar heel veel bomen met rood-witte linten staan.
Daar moeten we dus wegblijven. Dus eerder dan gebruikelijk gaan we linksaf om zo weer op de Zeedijk te komen. Richting Kiltunnel dan. Veel bomen daar maar volgens mij van de goede soorten. Na de Kiltunnel zetten we via ‘s Gravendeel koers naar Puttershoek.
We maken een rondje door de Hoeksewaard. Om bepaalde bomen te vermijden, pakt Martien veel dorpen. In de Hoeksewaard houden ze meer van paaltjes op de weg dan van wielrenners. Niks voor ondergetekende, ik durf dan niet kort in het wiel te rijden dus verspil behoorlijk wat extra energie t.o.v. Martien, Thijs en Johan, die hebben wat meer lef. Frans is ook voorzichtig. Buiten de dorpen sluiten we weer goed aan.
Het is een groepje dat hard kan rijden. Behoorlijk hard voor een “oude opa” merkt Frans op. Die “snotapen” blijven gaan.
We komen weer terug bij de Kiltunnel, Frans en ik moeten even passen maar er wordt keurig even gewacht. Langs de Dordtse Kil rijden we naar het zuiden. Wind eindelijk een beetje in de rug. Ik zit net te bedenken dat we zo wel vroeg thuis zijn, maar Martien heeft dat ook al berekend en rijdt na de Moerdijkbrug weer terug naar het dorp Moerdijk en zo richting Rode Vaart, dat scheelt weer een paar kilometer. In Zevenbergen stuurt hij door het dorp en rijden we richting Prinsenbeek. Wind blijft goed maar ik weet al dat we vanaf de Elsakker weer even wind tegen krijgen. Dat is pittig. Gelukkig komt Thijs voor me rijden en daar kun je goed achter wegkruipen.
Vlak voor Wagenberg moeten Frans en ik toch even de rol loslaten.
“De snotneuzen” wachten weer even en zo rijden we met precies 90 kilometer op de teller het dorp in. Volop actie aldaar want het is “Bruisend Made”.
Anneke komt 5 minuten na mij thuis. Ook mooi op tijd want met dit weer is het toch een genot om in de tuin te zitten (zonder rupsen).
Ad

Trimrondje Biesbosch

Zondag 30 juni 2019; Tien over acht in de ochtend en het is nog steeds warm buiten; de garmin geeft 21 graden aan. In ieder geval zal het volgens de weersverwachting niet veel warmer worden dan dit en da’s niet verkeerd, vind ik. Als ik de poort open doe, wordt ie bijna uit mijn handen geblazen. Zo dan, dat wordt leuk vandaag.
Wim is de enige bij het oude gemeentehuis als ik aankom. Al snel volgen er meer en niet iedereen heeft zin in een rit van >100 km. Van lieverlee vormt er een leuk cluppie en even is er sprake om allemaal samen te rijden.   Dan kunnen de grote kleppers op kop en de mindere goden erachter bij wind tegen. Maar er komen meer renners en als 1 groep op pad, is nu ook praktisch niet meer mogelijk.

Ad van Wesel stuurt de trimploeg, bestaande uit 10 renners, als eerste op pad. Gerard heeft nog een route van 70 (…ahum) km op het oog. Het is dezelfde route die we 2 weken eerder voor ogen hadden, maar die vanwege het slechte weer toen niet is doorgegaan. Nu vertrekken we dus met forse wind tegen richting Zwaluwe. Bij de watertoren van de May rechtsaf en over de Helkantsedijk naar Hooge Zwaluwe. Als we Lage-Zwaluwe bijna uit zijn is het even vergaderen; wordt het de Moerdijkbrug of gaan we met het pontje bij de Amer over naar de Biesbosch? Het wordt het eerste. Leuk, die Moerdijkbrug, zeker met wind tegen. Voor mij lijkt het altijd alsof er geen einde komt aan de langzaam glooiende klim naar boven. Vanaf daar is grotendeel wel gedeeltelijk wind mee naar de Kop van ‘t Land.
Dan is er wat consternatie; we gaan hier toch altijd rechts!?!? De reden waarom we nu links gaan, is het dat we dan niet door het bos hoeven te rijden en dus de eikenprocessierups mijden, zegt Antoon.
Aangekomen bij de Kop van ‘t Land is de pont juist aan de overkant; verplichte pauze dus. Langzaamaan wordt de wachtrij groter, maar we kunnen allemaal mee. Het is 1 euro voor volwassene met fiets. Peter Kuijpers heeft echter al gezien dat er ook een 10-rittenkaart is voor 7 euro. De vraag is of de tolheffer Peter’s redenatie ook zal accepteren. Even later zie ik een afgestempelde 10-rittenkaart; dat scheelt weer 3 euro. Na de pont gaan we rechtsaf en leggen we aan op het terras van, van Oversteeg. We zijn zeker niet de enigen.

20190630 Trim web20190630 Trim2 web
Na de koffie met appelgebak gaan we weer op de fiets langs het Biesboschmuseum en op het gemakkie rijden we de Biesbosch bij Werkendam weer uit. Gerard wil langs Uppel terug rijden om het smalle en nu drukke fietspad naar Hank te mijden. Een blik op de kilometerteller verraadt dat we ook deze keer de geplande 70 km. gaan overschrijden. Maar we doen het rustig aan en het weer werkt ook prima mee; 23 graden.
Perfect fietsweer.
Na Werkendam rijden we alsnog onder de eikenbomen. Ik ga aan de linkerkant van de weg rijden. Da’s niet echt handig, maar de rood-witte linten met opdruk “Processierups” hangen natuurlijk niet voor niks rond de bomen. Met een lekker tempo verslinden we Uppel, Almkerk en even later is Dussen aan de beurt. Dan de polder in naar Peerenboom. Een flinke wind tegen komt ons tegemoet; da’s nog even doorstampen tot aan Hank.
Dan de Keizersveerse brug over en onder beschutting van de industriehallen richting Den Berg. Marieke verlaat ons en rijdt richting Oosterhout en even later is Peter Kuijpers ook bijna thuis. Voor de rest is het nog de brug over het kanaal en daarna de May.
Hier laten we de laatste kleppers gaan en samen met Antoon rijd ik door de May. Antoon’s auto staat bij Piet voor de deur.
Om half 1 ben ik thuis met 93 km. op de Garmin. Iets meer kilometers dan gepland, maar zeker weten weer een prachtige tocht gereden.

Rene van Mook