Maandelijks archief: juli 2020

Opnieuw beginnen

 En dat gold ook voor de trimgroep.
Sinds lange tijd weer op stap voor een rondje met de trimgroep. 
Verleden week nog een tijdritje gereden maar nu “on the road” voor het echte werk.

Fietsje nagekeken, boterhammetjes gegeten, vroeg naar bed gegaan en dat alles om goed uitgerust aan het vertrek te staan.
Ons groepje had van Ad een speciaal plaatsje toegewezen gekregen dicht bij het trefpunt. Dit alles met het oog op een virus wat al een tijdje ons kikkerland in z’n ban heeft. Ook de andere groepen stonden verspreid uit elkaar.
Met Rene als leider, vertrokken we klokslag half negen voor een rondje van ongeveer 65 km.
De wind ging weer flink tekeer dus het was best aanpoten en wegkruipen. Rene en Ruud gaven er gelijk een flinke snok aan. Pftttt, effen op munne adem getrapt zeg. In een zucht en een scheet waren we in Hooge Zwaluwe.
Eindelijk weer een beetje hersteld. Blauwe Sluis kwam in zicht. Nu tijd om Ruud af te lossen op kop om net voorbij Moerdijk Kees M. en schoondochter Melissa in te halen. Kees gaf Melissa fietsles door haar bochtentechniek, rijden met wind en in een groep aan te leren en met wat meer met vertrouwen op een fiets te zitten. Dus dat gaat helemaal goed komen.
Met Marielle, Petra, Annemieke en Melissa reden wij intussen met 4 dames binnen onze trimgroep over god’s wegen.
Via Binnen Moerdijk en Roodevaart ging het naar Zevenbergen. Door allerlei opbrekingen werd het hier veel draaien en keren voordat wij weer op de juiste route van Piet zaten. Met Bert T en Annemieke ging het  nu met de wind in het holleke naar Langeweg. Daar had Piet nog wat nieuwe stukken ingebouwd waar ik in ieder geval nog nooit geweest was en de anderen waarschijnlijk ook nog niet. Maar dat is ook het mooie van fietsen. Proberen om ook af en toe wat nieuwe stukken toe te voegen. En dat gebeurde ook richting Terheijden.
Ook hier een prachtig stukje natuur met een mooi uitzicht op de molen aldaar.
Daarna slingerend door de Seterse bossen via de Waranda terug richting Oosterhout. Tot hier lekker droog gehouden. Nog een stukje langs het kanaal om bij het Pannenkoekenhuis van Den Hout uit te komen.
Toen door naar Den Hout om daar afscheid van iedereen te nemen, waarna ik met Annemieke terugging naar het Veer.
Intussen was het begonnen met regenen en zodoende was ik na een gezellige fietstocht met gezellige mensen toch nog nat thuis gekomen. Maar omdat ik geen hekel aan poetsen heb, stond mijn fietsje 2 uurtjes later alweer trots in het zonnetje te blinken om net als z’n baasje weer te wachten op zijn volgende ritje!
 
Met vriendelijke groeten,
De Pakhaas.

Sportieve her-start seizoen 2020

Vandaag was het zo ver.
Weer eens met WTC Made op pad in clubverband.
Vorige week de (koppel)tijdrit was toch nog wel even wat anders met koppels van twee.
Nu was het tijd voor iets grotere groepen, hoewel we nog niet terug naar een peloton van 20 renners willen. Als ik bij het Raadhuisplein aankom, staan de mensen in ieder geval veel verder uit elkaar dan normaal. Vooral de Trimploeg houdt zich keurig aan het verzoek om afstand te bewaren. De rest heeft daar iets meer moeite mee. Dat hadden we vorige week voor en na de tijdrit ook al gezien, best lastig hoor die 1,5 meter want iedereen wil dat het weer is/wordt wat we jaren lang gewend zijn.
Deze morgen een primeur in de geschiedenis van WTC Made: We gaan op pad met vier groepen. Daardoor halen we de doelstelling om niet al te grote groepen te hebben.
Zeker niet met de Sportgroep die ik ga leiden.
Ik ben snel klaar met tellen: welgeteld vier renners. Ik heb gezien de richting en de kracht van de wind een rondje gekozen wat ik de laatste weken een paar keer met Anneke gereden heb: “Rondje Nipse”. Maar vandaag stoppen we maar niet bij mijn moeder.
Het rondje kent veel beschutting in het tegen de wind deel en is wat opener met wind in de rug vanaf Wouw. Ideaal dus. Hoewel ik normaal probeer dorpen te vermijden, kies ik er nu toch even voor om kort na vertrek door Wagenberg te rijden. Daar staat minder wind dan als je via de “Drie hoefijzers” gaat. Na de passage door Wagenberg zeggen Flip en ik tegen elkaar: “Ohja, nou weten we weer waarom we hier nooit meer langsrijden”. Al die obstakels op de weg maken dat het niet echt een veilige route is, zeker niet al je n
et als vanochtend ook nog wat tegenliggers op de weg hebt.
Richting den Elsakker is het nog even wat blak, maar daarna wordt de wind constant gebroken door bossages en boerderijen. Dan kun je het tempo mooi constant houden en ik zie dat we uiteindelijk op het keerpunt in Nispen rond de 31 km/u zitten. Allemaal onze kopbeurten gepakt en Martien mocht wat extra doen. We rijden om Wouw heen en ik heb afgelopen weken ook de route om Kruisland heen her-ontdekt.

Ik merk dat het zeker nu het beste is om fietspaden en dorpen te vermijden, dan heb je wat minder kans om veel mensen dicht te passeren en verwijtende blikken te krijgen.
Via het Gastels veer rijden we naar Stampersgat waar we toch even door heen moeten.
Het begint wat te spetteren en de wind lijkt zelf nog iets aan te trekken, maar we hebben er alleen profijt van. John is het daar niet helemaal mee eens. Hij heeft zijn carburateur op laten boren een tijdje terug. Dat moest vroeger ook, zorgen dat er genoeg zuurstof in de motor komt. Zijn neus is geragd in het ziekenhuis omdat hij toch een stukje dicht zat. Tot nu toe is het blijkbaar nog niet helemaal hersteld want hij komt nog wat lucht tekort voor de snelheid. Overnemen zit er niet meer in. We gaan gewoon iets minder, tot we bij de “Driehoefijzer” de familie Rullens inhalen, Jan en kinderen. Erop en erover met 50 km per uur, lekker hoor. John lost de rol even maar sluit weer aan en zo ook Frans Marijnissen die blijkbaar ook net aangesloten had bij groepje Rullens. Frans rijdt prima op zijn nieuwe fiets en het is vertrouwd om hem er ook weer bij te hebben als we de May in fietsen.
Ondanks matig weer, lekker gefietst.
Hopelijk volgende week nog een paar meer in de Sport, dan kunnen we nog wat meer wegkruipen.

Ad van Wesel

Herstart tourploeg 5 juli

Wat een raar en ook weer een vertrouwd gevoel.
Zeker op zondag wordt er normaal gesproken gefietst, echter door de Corona-virus uitbraak ligt bij de WTC alles na de openingsrit stil. Of nee, vorige week was de koppeltijdrit in aangepaste vorm maar daar was ik niet bij. Net zo goed als den bakker er vandaag niet bij is. Hij is vrijdag jl. in het Erasmus geopereerd en de eerste berichten zijn erg positief dus we hebben er hoop op dat hij weer snel in ons peloton zal terugkeren.
Maar er was nog meer vreemd omdat het Corona-virus niet verdwenen is, gaan we nu nog met kleinere groepen op pad. Vier om wel te zijn. Voorzitter Ad had een soort start opstelling gemaakt vanaf Trefpunt naar de Marktstraat voor achtereenvolgens de trim, de tour 2, de tour 1 en de sport. Elke groep had zijn eigen wegkapitein; René van Mook  bij de trimgroep, Kevin Damen een tourgroep, Ad van Wesel de sport en ondergetekende ook een tourgroep. De opkomst was goed en al snel bleek dat de tourgroepen heel verschillende richtingen kozen. De wind was goed stevig te noemen en Kevin met zijn groep ging richting Willemstad. Wij met in de groep Anneke van Wesel, Jaqcues van Dijk, Hans van Bragt, Erno Haanskorf, Erik Stasse, Leo Stasse, Marino van den Elshout en mijn persoontje kozen voor een andere richting. Wij vertrokken in de richting van het beloofde land Den Hout, hierna passeerden we Ter Aalst. Via de Hanebalk en de Steenovensebaan kwamen we bij het Halve maantje. Met Leo, Hans en Erno als de grote motoren reden we via Stad Parijs naar Gilze. In Gilze door het centrum werd er koers gezet naar Alphen. Vervolgens ging het richting Baarle Nassau. Echter ruim daarvoor werd richting Kwaalburg gereden. Tot grote verbazing zagen we daar dat er al heel vroeg mais geoogst was.
Die verbazing was echter al eerder gewekt door de nieuwe pata’s van Hans van Bragt. Hij vertelde dat hij ze via internet had gekocht. Het lijken wel camouflage schoenen die van kleur veranderen. Op het ene moment lijken ze groen-grijs en op het andere moment hebben ze een dieselkleur. Heel mooi Hans en bedankt dat je ons regelmatig uit de wind houdt. Eind Fransebaan linksaf naar Chaam. Even een stukje nieuw slingerend fietspad en dan de Wildertstraat. Vervolgens weer richting Gilze tot de Slingerdreef. Hier kon ik mijn banaantje eten. Ondertussen was het gaan regenen, dus regenpunten?

In ieder geval maar doorrijden langs de Fazanterie en dan richting Bavel en in Bavel nog steeds natte klinkers. Vanuit Bavel richting Dorst, langs het nieuwe fietspad naar Oosterhout. Niet over de burgemeester Materlaan maar via de Beneluxweg naar het kanaal. Langs het kanaal naar Vrachelen, achter het voetbalveld van WVO door naar de Achterstraat. Aan het eind hiervan namen Leo en ik afscheid van de rest van de groep die via de Hespelaar Made binnenreden. Wij Houtenaren gingen via den Heuvel weer naar huis. Eenmaal thuis op Ter Aalst lekker gedoucht en snel achter de PC om mijn verhaal te schrijven.
Groeten van Ter Aalst en geniet nog van de zondag!

Gerard van Oerle

20200705 Tour 1