En dat gold ook voor de trimgroep.
Sinds lange tijd weer op stap voor een rondje met de trimgroep. Verleden week nog een tijdritje gereden maar nu “on the road” voor het echte werk.
Fietsje nagekeken, boterhammetjes gegeten, vroeg naar bed gegaan en dat alles om goed uitgerust aan het vertrek te staan.
Ons groepje had van Ad een speciaal plaatsje toegewezen gekregen dicht bij het trefpunt. Dit alles met het oog op een virus wat al een tijdje ons kikkerland in z’n ban heeft. Ook de andere groepen stonden verspreid uit elkaar.
Met Rene als leider, vertrokken we klokslag half negen voor een rondje van ongeveer 65 km.
De wind ging weer flink tekeer dus het was best aanpoten en wegkruipen. Rene en Ruud gaven er gelijk een flinke snok aan. Pftttt, effen op munne adem getrapt zeg. In een zucht en een scheet waren we in Hooge Zwaluwe.
Eindelijk weer een beetje hersteld. Blauwe Sluis kwam in zicht. Nu tijd om Ruud af te lossen op kop om net voorbij Moerdijk Kees M. en schoondochter Melissa in te halen. Kees gaf Melissa fietsles door haar bochtentechniek, rijden met wind en in een groep aan te leren en met wat meer met vertrouwen op een fiets te zitten. Dus dat gaat helemaal goed komen.
Met Marielle, Petra, Annemieke en Melissa reden wij intussen met 4 dames binnen onze trimgroep over god’s wegen.
Via Binnen Moerdijk en Roodevaart ging het naar Zevenbergen. Door allerlei opbrekingen werd het hier veel draaien en keren voordat wij weer op de juiste route van Piet zaten. Met Bert T en Annemieke ging het nu met de wind in het holleke naar Langeweg. Daar had Piet nog wat nieuwe stukken ingebouwd waar ik in ieder geval nog nooit geweest was en de anderen waarschijnlijk ook nog niet. Maar dat is ook het mooie van fietsen. Proberen om ook af en toe wat nieuwe stukken toe te voegen. En dat gebeurde ook richting Terheijden.
Ook hier een prachtig stukje natuur met een mooi uitzicht op de molen aldaar.
Daarna slingerend door de Seterse bossen via de Waranda terug richting Oosterhout. Tot hier lekker droog gehouden. Nog een stukje langs het kanaal om bij het Pannenkoekenhuis van Den Hout uit te komen.
Toen door naar Den Hout om daar afscheid van iedereen te nemen, waarna ik met Annemieke terugging naar het Veer.
Intussen was het begonnen met regenen en zodoende was ik na een gezellige fietstocht met gezellige mensen toch nog nat thuis gekomen. Maar omdat ik geen hekel aan poetsen heb, stond mijn fietsje 2 uurtjes later alweer trots in het zonnetje te blinken om net als z’n baasje weer te wachten op zijn volgende ritje!
Met vriendelijke groeten,
De Pakhaas.