De vakantieritten liggen al weer achter ons en dat betekent dat we al naar de afronding van ons seizoen aan het rijden zijn. Maar eerst natuurlijk even bijpraten over wat we n de vakanties hebben meegemaakt. De Bijpraattocht is daar al jaren de uitgelezen kans voor. We hebben al vele locaties aangedaan. Vandaag is het bij Grand Café Dun Brabander in Made.
Zo’n dertig leden hebben zich opgegeven en aan de start zondagochtend is het lekker druk. We splitsen in drie ongeveer even grote groepen.
De Tour is 12 man sterk, beter gezegd; 10 man en 2 dames want Anneke en Rachel zitten ook in ons peloton. Van de week had ik voor de wegkapiteins al uitgerekend hoe ver de groepen konden rijden als ze hun gewoonlijke snelheid aanhouden en we om 11:15 uur bij het Grandcafé aan de Kerkstraat willen zijn. Ik heb bedacht dat de Boompjesdijk moet lukken als ik de kortst mogelijke route daarheen pak. Dat is ook weer eens wat anders dan onze normale wegen. Niemand heeft de GPX want die zit alleen in mijn hoofd, dan kan ik nog wat bijsturen als het nodig is omdat we te langzaam (lekke band of zo) of te snel (topvorm bij iedereen) zijn.
We rijden weg over het fietspad richting Zevenbergen, een route die ik afgelopen jaren vaak vermeed vanwege de processierupsen die daar wonen. Maar dit jaar weinig klachten over die beestjes, zelfs niet bij Frans die ik er naar vraag en die heel gevoelig is voor die jeukbeestjes. Is al die regen daar in ieder geval ergens goed voor geweest. Net zoals voor de mais die ik daar zie… halve meter hoog…. Misschien goed voor onze koeienvoerverkoop? Ook belangrijk.

We slaan af naar Blauwe Sluis, dat verwachten al niet veel mensen en als ik na Blauwe Sluis linksaf sla de straat met de mooie naam “ Landekensdijk” in sla, zijn er mensen die daar blijkbaar nog nooit geweest zijn. Leuk is dat! We gaan hiermee door, snelweg over en dan over de Lapdijk richting Rode Vaart. Over de brug volgen we de parallelweg naast de A17 en rijden zo om Noordhoek heen. Er staat een stevige wind, gelukkig komen er regelmatig andere koptrekkers en kunnen wat mensen die minder zeker van hun benen zijn, schuilen in de groep. Het is erg rustig op de wegen waar we rijden. En als er eens wat is, waarschuwen we. Niet met subtiele handgebaren zoals Thijs het bij de Sport omschrijft. Wij doen dat ook met roepen erbij zodat iemand die even niet oplet het ook hoort. Zeker als je Marino bij je hebt, zoals wij deze morgen, is daar weinig kans op. Tot bij dun Brabander heb ik hem niet gezien… maar wel gehoord. Fijn dat hij weer goede benen heeft.
Via Fijnaart en langs Oude Molen rijden we naar Dinteloord. De wind lijkt nog verder aan te trekken maar nu is het nog maar een kilometer of 10 tot de beloning in de vorm van wind in de rug die op ons wacht. En inderdaad, na het gehucht Boompjesdijk wordt het op kop wat gemakkelijker. We zijn op de terugweg. Het tempo gaat omhoog en dat betekent dat we op moeten letten dat we geen gaten krijgen. Af en toe gebeurt dat maar het gaat prima. Via Stampersgat naar Oudenbosch en dan de bekende Goudbloemsedijk op. Hier zullen wat mensen hun Strava PR verbeterd hebben vandaag. Hier breekt het peloton in de laatste kilometer naar de nieuwe fietsbrug over het Lammegat. Even wachten dus en dan de laatste 12 kilometer via Zevenbergen. Ik kies de route over het industrieterreintje want dan zijn we mooi op tijd op de May als ik het uitreken. Maar dat plannetje wordt verstoord door een lekke band van Rachel. We staan lekker in het zonnetje uit de wind, dus helemaal niet erg en de nieuwe binnenband zit er zo weer in en opgeblazen met een patroon. Goed genoeg in ieder geval voor het laatste stuk.
Vanaf de Drie Hoefijzers nog wat PR’etjes gescoord door mensen in ons peloton want de wind zit lekker mee. Om 11:20 uur parkeren we onze fietsen achter Dun Brabander. Het is goed toeven daar, uit de wind in de zon op het terras, lekkere punt taart met bakje koffie en goed gesprek. Niet over vakanties maar over fietsen, ook goed hoor, we zijn tenslotte een fietsclub. Enkelen nemen nog een biertje toe. Andere hebben nog een feestje waar het bier gratis is, dus die slaan over en gaan op tijd naar huis
(Gefeliciteerd Wim R. en Jeanne, gouden huwelijk; dat is een feestje waard!).

Volgende week gaan we op excursie naar Rotterdam. Eerst een mooie fietsroute en daarna interessant wat we daar gaan zien op een uniek bouwproject waar Maurice aan werkt en ons tekst en uitleg over gaat geven.
Ik kijk er al naar uit.

Ad

Voor vandaag, zondag 18 augustus, staat een rit naar Nieuwmoer op de planning.
Maurice van der Ven is de koerskapitein van dienst. De hoffotograaf Peter heeft zijn wekelijkse foto’s gemaakt dus we kunnen vertrekken. Ik houd mij de eerste tientallen kilometers gedeisd, de nacht was te kort. Met 10 renners naar het zuiden; Maurice, Corné, Frans, Peter V.(met leiderstrui) Adrie, Erik, Anneke, Peter B. en John H. met zijn gekwetste knie.
Richting Den Hout, Oosterhout en Dorst. Dan zit ik al te denken, bekende wegen maar hoe naar Nieuwmoer? Nou, Maurice laat zien hoe dat moet en gaat vele kilometers lang op kop. Achterin wordt er volop gekletst. Met John neem ik nog wat dingen door over wat ons afgelopen donderdag overkwam met de tegemoet komende auto met een bestuurder die aan het spelen was met zijn telefoon. Een nare val voor John en ik kon de auto ternauwernood ontwijken. Gelukkig blijft John sportief en zo ook zijn knie in beweging. Schade aan het materiaal is rot maar ook dat komt goed.
Met Peter (leiderstrui) heb ik nog een praatje over afgelopen dinsdag. Rijd hij mij om 7 uur in de ochtend voorbij met een GELE trui. Moet niet gekker worden. En dan niets zeggen. Dus die heb ik even teruggefloten. Spaar jij leiderstruien Peter? Volgens mij ging hij naar Tour de France Femmes in Dordrecht maar reed hij eerst over Nijmegen of zo. Wat zeggen ze ook alweer over een gele trui? Nooit in rijden? Of zoiets? En gisteren 1 aanwezige bij het vertrek van TMM. Zeker met vakantie. Het zal allemaal wel.
Dan schudt Anneke bij mij aan de boom. Heb jij nog een duim om wat uit te schrijven?
Ja wel 2 Anneke. Ik zal wel eens proberen.
Maar dan denk ik gelijk waar moet dat dan weer over gaan?
Dan ben ik gelijk op zoek naar aanknopingspunten voor een verhaal. Tijdens het ontbijt lees ik op de app van de NOS een verhaal van wielerploeg Lidl-Trek over icepacks, spiegeltjes en elektrode: specialist helpt Lidl-Trek aan zadelcomfort. Mijn nieuwgierigheid is gewekt. Vrijwel alle wielrenners krijgen vroeg of laat zadelpijn en zitvlakklachten, vooral in het vrouwenpeloton een pijnlijke kwestie. Interessant verhaal en een taboe. Dat het met het zweten en schuren daaronder wat bultjes en ontstekingen ontstaan is begrijpelijk. Dan is het advies om een spiegel te gebruiken. Zouden ze dat bij ons in het peloton ook doen?
Terug naar de rit.
Over Bavel een stukje slingerdreef naar Chaam. Meersel-Dreef ontwijken voor de vlooienmarkt. Hazeldonk en via Oekel naar Wernhout. Dan volgt Achtmaal en jawel hoor NIEUWMOER. Gelijk rechtsaf en er weer uit richting Schijf. Adrie springt nog een keer van de fiets? Ik denk mooie stop voor koffie……. Geen medestanders.

Adrie komt er weer aan en we gaan verder naar het noorden; Sprundel en Etten Leur.
Langs Den Elsakker. Hé een podium in de tuin? Een optreden van de sport? Of gaan ze muziek maken? Even de socials afwachten met foto’s en/of filmpjes!
Langs Wagenberg trekken we naar de May. Een mooie uitgezette tocht van Maurice, klasse!
Thuis met 110 km op de teller en lekker gereden en daar gaat het om.
Tot de volgende keer.

Wim ten Haaf

Op donderdag begint het bij de voorzitter te kriebele;”Waar gaan de ritten dit weekeind heen van de verschillende groepen?”. Voor de tour was nog geen route bekend dus app ik in de app WTC wegkapiteins/leiders; Hilvarenbeek. Ad vraagt onmiddellijk is dit dezelfde rit als die van 26 mei? Waarop ik aangeef om ditmaal boven Tilburg door te rijden. Ik zal de route wel ombouwen. Ditmaal gebruik ik hiervoor Komoot. Zaterdag voorafgaand aan de rit nog een buurt-BBQ gehad, echter zonder klootschieten maar ook met een leuk spel. Zondagmorgen toch weer vroeg en fris en fruitig op. Marianne vertrekt op tijd naar Rotterdam om daar met Elly Rullens een tourrit te rijden bij gelegenheid van de Tour de France Femmes.
Als ik vertrek is het al lekker weer en de voorspelling is dat het warm kan worden vandaag. Daarom neem ik een grote tweede bidon mee. Via Witte weg en de Scheerbiestraat rijd ik richting Made. Leo heeft nog immer veel last bij het slapen en gaf aan dat hij niet mee rijdt. Jan Vermeulen had ik de laatste weken gemist, hij was op vakantie naar Japan geweest. Bij AH kom ik Peter Verhagen tegen die al een extra lusje rijdt.
Bij het oude gemeente huis aangekomen, staan daar al enkele renners te wachten. Het is goed merkbaar dat de vakantieperiode gaande is. Voor vertrek wordt de nieuwe leider in de rode leiders trui gehesen. Door de vakantie gaat de trui van Adrie Veregghen naar Peter Verhagen. Na al deze plichtplegingen vertrekken we met een groep van acht voor de rit. T.w. Ad en Anneke van Wesel, Flip Segeren, Adrie Verregghen, Peter Verhagen, Peter Bastiaansen, (gastrijder) Jan Vermeulen en de schrijver van dit verhaaltje.

In de schaduw van de bomen is het goed fietsen op wegen zoals de Bergsebaan richting Teteringen. Via de Ketenbaan wordt en de Steenhovensebaan rijden naar Dongen. Na Dongen volgt de Moer en op kop laten Ad en Flip zien dat ze laatste keer niet voor niets met de sportgroep mee gegaan zijn.
In Loon op Zand gebeurt het waar ik met Komoot bang voor was; die lijdt ons naar een bezienswaardigheid n.l.de plaatselijke tennisbaan. Hierna pakken we de route weer op richting Berkel-Enschot waar we dwars doorheen fietsen om vervolgens richting Heukelom te rijden waar het café van Mie Pieters passeren als we richting Moergestel rijden.
Het mooie weer zorgt er voor dat het al aardig druk is op de verschillende fietspaden en wegen.
Als we Moergestel uitrijden, steken we de A58 over om in de richting Biest-Houtakker te rijden. We rijden over een mooi oud bruggetje over het Wilhelminakanaal. Na Biest-Houtakker gaan we in de richting van Hilvarenbeek waar er voor gekozen is om de kern zo veel mogelijk te vermijden. Wat niet wegneemt dat er links en rechts toch wel wat klinkerstroken zijn. Anneke komt even naast me rijden en laat weten dat ze dat niet van mij gewend is. Ja, Komoot die heeft zo zijn trekjes en weet ons bij het landgoed Gorp en Roovert zelfs over een aardig stuk gravel te sturen. Zo komen we ook weer langs de kapel waar het nooit later wordt dan 17.35 uur. Na het landgoed Gorp en Roovert rijden we België binnen naar Poppel. Daar merken we dat de fietspaden van links naar rechts gaan op de vreemdste plaatsen. Echter Poppel laten we achter ons en we gaan richting de Nederlandse grens bij Bedaf. Eénmaal over de grens gaan we via Klein Bedaf en Terover naar Alphen. Van hieruit nemen we een variant over de Gilzeweg waar we de afslag Altenastraat nemen om op Horst te komen. We laten Gilze rechts liggen om even een stukje Bavel te rijden tot de Raakeindse Kerkweg. Hier draaien we richting Molenschot om vervolgens langs de kaasboerderij naar Dorst te rijden.

Hier komen we achter een groep uit Oosterhout te rijden die ons uitnodigen na de rit bij het Zonneke in Oosterhout. We houden wijselijk de route via Den Hout aan waar ik op Ter Aalst linksaf draai want ik wil vanmiddag nog naar de koers wil gaan kijken. Pierre Boulangé zit daar al op het VIP-terras om Mathieu blij te maken met een foto van hem en Annie op dat terras.

Gerard uit Ter Aalst

Op deze mooie zondag heeft Flip een “rondje Alblasserwaard” bedacht voor de Tour groep. Als ik bij de start kom, blijken we met 12 Tourrenners te staan en 2 Sportmannen die dan ook bij ons aansluiten. Vorige week mochten Flip en ik met de Sport mee, dus nu mogen John en Gerben wel met ons mee.
In de eerste kilometers is er al twee keer oponthoud door de fietsen van van Wesel. Eerst loopt Anneke haar ketting van het derailleurwieltje en wil er niet meer al fietsende op. Sinds ze de derailleur in haar achterwiel kreeg op vakantie hebben er al twee fietsenmakers (en een leek: ikzelf) aan gesleuteld. Gaat nog steeds niet lekker met de nieuwe path. Daarna loopt bij mij bij het opschakelen naar groot blad de ketting eraf en komt klem te zitten. Het bewijs voor sommigen (inclusief Anneke) dat wij aan nieuwe fietsen toe zijn….. Jan Rullens zal dit wel beamen wellicht.
We rijden via Zevenbergschen Hoek naar Moerdijk maar moeten even langs het “lelijkste treinstation van Nederland” omdat de Postbaan nog afgesloten is. Geen probleem want het is nauwelijks om en het is zalig fietsweer. Het zachte windje tegen uit het noorden voel je bijna niet bij deze temperaturen waarbij de luchtdichtheid merkelijk minder is dan bij kou. Via de Dordtse Biesbosch rijden we door een mooi nieuw natuurgebied richting Sliedrecht. Flip wijst me nog op een mooi wandelpad met vlonders over het water, maar ik vind het fietspad aanhouden een beter idee. Het tempo zit er goed in en we zijn zo bij het bekende wielerbaantje en gaan de spoorbrug over om even later de Alblasser polder in te fietsen. Een heel ander gebied dan rondom Made. Hier altijd volle sloten en alleen rundveebedrijven met gras. Het een heeft met het ander te maken. Klei op veengrond is het en dat mag absoluut niet uitdrogen, en omdat het altijd nat is, kun je alleen gras laten groeien. Het is een mooi gebied, hier en daar een windmolen, we genieten. Het is gelukkig ook niet druk op deze zondagochtend. Als we in de buurt van Gorinchem komen, slaan we af naar het zuiden. Het beetje wind wat er is, komt nu van achter, dat komt goed uit als we de brug op moeten. Hier worden de benen even getest. Kevin merkt dat hij op het verkeerde moment op kop gekomen is want bergop is niet zijn sterkste punt. Iedereen rijdt hem voorbij, maar hij vertrouwd er op dat de zwaartekracht in de afdaling in zijn voordeel gaat werken. Helaas gaat in de haarspeldbocht iets mis en Kevin duikelt spectaculair over de vangrails heen. Tenminste, dat zei hij zelf en een wielrenner die achter hem rijdt, en hem weer terug op de fiets helpt, want de WTC’ers hebben niks gezien of gehoord. Daarvoor lag hij te ver achter. Onderaan de brug kijken we nog om of we iemand zien komen, maar Kevin, die dan waarschijnlijk op zijn rug achter de vangrails ligt, wordt niet gezien. Er lijkt dus niemand meer te komen. We geven weer gas maar na een paar kilometer merkt toch iemand op dat Kevin er niet is. Ik besluit maar eens even terug te gaan kijken om te zien of hij lek heeft of zo. Hij komt me tegemoet gereden en ik zie in eerste instantie niks aan hem. Maar dichterbij blijkt hij toch behoorlijk “gebutst”. Met name zijn armen zijn bont en blauw. Hij vertelt dat hij de vangrail heeft vastgepakt en toen een soort koprol eroverheen gemaakt heeft. Ik moet denken aan de olympische spelen, dat heb ik gezien op de evenwichtsbalk en is een oefening met hoge puntenwaarde! Maar punten krijgt hij niet, wel steeds meer pijn. We besluiten met ons beiden de kortste weg terug te rijden. Even de rest gebeld, die rijden om Werkendam heen en dan komen we elkaar wellicht nog tegen voor Hank. Net na Kozakkenboys stoppen we toch maar even en haal ik een paar paracetamols uit ons EHBO-setje. Want met zijn gebutste armen voelt hij elk hobbeltje en die blijken er dan toch veel in de weg te zitten. Met een gangetje van 29 km per uur rijden we terug. We komen de rest van de ploeg niet meer tegen en ook John die ook naar ons op zoek was, heeft ons en wij hem niet meer getroffen. Lastig koersen zonder oortjes, hebben we gisteren ook in Parijs gezien. Maar Kevin vindt het niet erg, nu kan hij rustig terug.
In Made hebben we toch 100 kilometer op de teller. Kevin heeft nog 25 kilometer moeten “stuiteren”, maar is nu thuis. “Na het douchen zal het weer wel gaan”, zegt hij als hij afdraait. Dat help ik hem hopen want zijn rechterarm is toch wel wat dik geworden. Als ik vanavond nog even check, appt hij terug dat het wel gaat en hoopt dat na een goede nachtrust het wat beter gaat met armen en ook zijn heup die een snee heeft (terwijl fietsbroek gewoon nog heel is ?!).
Beterschap Kevin!
Jammer dat zo’n mooie tocht op een mooie zomerdag zo eindigde. Maar wellicht is het eigenlijk nog goed afgelopen met Kevin’s turnoefening over de vangrails met gelijke leggers.

Ad van Wesel

Vandaag de wekker iets vroeger gezet want Ad gaat een keer met de Sportploeg mee en die vertrekken om 8.00 uur voor een rondje Oesterdam. Geen straf met dit weer om vroeger op te staan; geen wolkje aan de lucht, 18 graden en een  zacht briesje uit nood-west.
Tegen half negen arriveer ik bij het oude Raadhuis en er staan twee groepen lekker te kletsen in het zonnetje. Om klokslag half negen vertrekt leider Gerard van Oerle westwaarts met 11 volgers; Hans van Bragt, Peter Bastiaansen, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Arion van Dongen, Tim Verwaters, Wim ten Haaf, Johan van Helmond, Kees Marijnissen, Kevin Damen en ondergetekende.
Via het gat van Ham gaat het vlot naar Lage Zwaluwe en Moerdijkbrug. Deze wordt nu een keer aan de andere kant opgereden, waarschijnlijk om de draaiing en fietspad te ontwijken aan de andere kant. Gelukkig weinig tegenliggers. Hierna linksaf het mooie fietspad op langs de Dordtse Kil. Waar we normaal rechts gaan naar de kiltunnel, rijden we nu rechtdoor. Weet Gerard een andere route? Nee, die toch niet. Hij komt er net te laat achter dat we daar af moeten slaan. Even keren en alsnog de Kiltunnel in en uit, het fietspad rechts aanhouden en onder het viaduct om daarna richting Strijensas te rijden. Altijd mooi fietsen daar; mooie polderwegen, mooie natuur, en altijd iets te zien onderweg. Vooral veel schapen aan de kant van de weg in alle maten en kleuren.

Na Numansdorp en het golfterrein gaan we linksaf de Haringvlietbrug op. Altijd een lekker stukje om even door te rijden maar vanaf een afstandje zie ik dat de de brug open staat en de lichten op rood. Johan en ik rijden toch gewoon lekker door, dan wachten we daar wel, er staan er nog meer in het zonnetje te wachten. Volop tijd om even wat foto’s te nemen en wat te eten en te kletsen.

De zomerbootjes varen door de sluis en nadat het belletje flink tekeer gaat, komt de hele bups weer in beweging.  Johan sprint weg met een ander groepje en bij de Volkeraksluizen moeten we weer wachten voor een openstaande brug. Ik hoorde later van Johan dat hij de groep onderaan kwijt was en maar teruggekomen was. Aan de andere kant van de brug zien we Johan op ons wachten.
Nadat ook deze brug gezakt is en de bomen geopend, rijden we naar Fijnaart. Vanaf hier staat de wind wat gunstiger.
We volgen de Boerendijk naar Klundert en zo naar het industrieterrein Moerdijk. Omdat het zo lekker gaat, wordt er niet voor de kortste weg gekozen. We volgen na het bruggetje rechtsaf de Rode Vaart naar Zevenbergen en via de Achterdijk rijden we naar Zevenbergschen Hoek. De benen worden nog even getest bij de twee klimmetjes. Het zal het goede weer wel zijn, iedereen rijdt lekker mee. Via de derde weg en Helkant komt de May al weer in zicht.

Nou, mooi tochtje hoor, lekker 100 km. gefietst en voor 12 uur thuis.

Nu even wachten op Ad, kijken of hij ook zo lekker heeft gefietst.

Anneke

De laatste week was het eindelijk mooi en lekker fietsweer. Dat kon je op STRAVA zien door de vele ritjes die er gereden waren. Ik had ook al dik 200 km plus gereden dus ik twijfelde vanmorgen toen ik opstond of een rondje Binnen Maas wel verstandig zou zijn. Na het ontbijt was Marianne al vertrokken richting Loon op Zand en Leo had gisteren aangegeven het nog even te bekijken of hij mee zou gaan.
Ik rij door naar de pastorie om te zien of Jan al bekomen is van de schrik van vorige week maar er is geen teken van leven waar te nemen. Hierna besluit ik maar om via den Bromtol en achter de kassen om naar de May te rijden. Als ik bij het oude gemeente huis arriveer, staat onze clubfotograaf al klaar met een aantal renners van de trim. De sportgroep zijn de grote afwezigen en er zijn ook al enkele tour renners.

Flip had een rondje Binnen Maas in gedachte voor vandaag, echter de regen en de onweersbuien dreigen juist die kant uit te drijven. Er wordt besloten een rondje om Breda te rijden en als Flip door de haast zijn handschoenen heeft vergeten, wordt er vertrokken richting Den Hout.
Als ik rond kijk, zie ik dat we met achten zijn te weten Ad en Anneke van Wesel, Flip, Arion, Peter Verhagen, Wim ten Haaf, Adrie Verregghen en ik.
Het lijkt dat we de goede keuze hebben gemaakt; het is heerlijk fietsweer.
Via de Hoevestraat en de Ketenbaan rijden we naar de Vijfeikenweg. Bij het spoor blijkt dat we nog niet door de tunnel kunnen en ook de omleiding die er was, is niet echt toegankelijk. Uiteindelijk met kruipdoor en sluipdoor kunnen we er toch langs. Nadat we de oude rijksweg hebben overgestoken, wordt er weer lekker doorgefietst. Tussen Molenschot en Gilze komen we een renner in zijn eentje tegen, het blijkt Gerald te zijn. In no time is hij omgekeerd en sluit zich bij ons aan in de groep. Flip zegt tegen hem dat hij mij uit de wind moet gaan zetten, maar hij antwoordt; eerst de oude opmaken en dan pas de jongere. Echter niet veel later als we van de Boerenbaan richting Alphen draaien, zit hij al lekker op kop van de groep mee te draaien.
Bij Alphen draaien we door het centrum met de bedoeling richting Baarle Nassau te gaan. Maar de lichte regen die we tot dan hadden, verandert in een zware stortbui, het lijkt wel hagel die er nu valt. Het betekent dat de regenpunten die we krijgen ook wel echt verdiend zijn.

Eigenlijk is het nu wel tijd voor een goede koffiestop maar geen terras te zien dus wordt het een oversteek bij een zaak die badkamers verkoopt. Hier schuilen we tot het ergste van de bui over is. Het pleintje voor ons verandert in korte tijd tot een Binnen (Maas) water. Dus toch een rondje Binnen Maas.

Het routeplan wordt aangepast; we besluiten een stukje terug te rijden en dan richting Chaam te gaan waar we via Off Course, de Wildertstraat naar de Gilzeweg rijden. Vervolgens gaan we via de Slingerdreef waar het water nog steeds zo hoog staat als afgelopen winter, richting huis. Bij de Woestenbergseweg gaat Gerald rechtdoor om zo naar zijn huis in Breda Noord te gaan.
Op het moment dat we rechtsaf draaien, hoor ik dat er achter in de groep problemen zijn. Wim had zich ingesmeerd met zonnebrand factor 50 en had zijn bril afgezet i.v.m. het vele water wat opgegooid wordt van de weg. Maar juist al dat water zorgt ervoor dat de zonnebrand in de ogen bij Wim komt en prikkelt hevig. Droge zakdoekjes zijn niet voorhanden, al denkt Arion dat die van hem dat wel zijn.
We rijden weer verder over de A58 Bavel in en dan richting Dorst. Hier zien we dat er één man heel blij is; Peter Verhagen heeft namelijk nog nooit zo lang onder de douche mogen staan als vandaag. Ik denk dat hij bij thuiskomst op het deurmatje zich mag uitkleden en dan nog een keertje onder de douche mag.
Op een aantal plaatsen bestaat het gevaar van aquaplaning. Dus is het raadzaam om niet te abrupt te remmen of te sturen. Het laatste stuk is bekende weg en ik verlaat de groep bij het Houtse meer met 73 km op de teller. Als ik thuis kom, kan ik meteen onder de douche en de kleding in de wasmachine.
Toch een bijzonder rondje Binnen Maas.

Groeten vanaf een nu weer droog Ter Aalst.

Gerard

Vanaf deze week staan de vakantieritten een aantal weken op de WTC kalender. Dus het is elke week even kijken wie er zijn en wie een leuk rondje weet. Ik zag van de week dat Hans van Bragt in ieder geval in de buurt is en dat die veel rondjes van rond de 90-100 km heeft. Dus maar eens gevraagd of hij een keer een rondje heeft en wil leiden. Dan hebben Gerard, Flip en ik ook een beetje vakantie.
Hans weet een rondje langs Roosendaal. Hij geeft aan er wel wat aan te moeten sleutelen want hij rijdt veel fietspaden waarvan sommigen zo smal dat je er niet met een groep wilt rijden. Een uurtje later is er een GPX bestandje…. “Dit is het geworden; Rondje Oud Gastel”. Ik kijk even en denk dat ik het dan wel zal weten in mijn oude geboortestreek, maar ik zie veel weggetjes die ik niet ken en te veel afslagen om het uit mijn hoofd te leren. Dat wordt gewoon de leider volgen deze rit. Mensen met een Garmin o.i.d. kunnen het bestand oppikken uit de “ rittenmannen app groep”. 
In het begin is het nog wel heel bekend terrein en rij ik mee op kop tegen de wind die dan toch weer pittiger is dan verwacht. Net voor de watertoren steken we de Trimgroep voorbij. De Sport haalt ons net niet in bij de Compaan als wij linksaf slaan, gaan zij rechtdoor. Ze zullen zeker langs Den Elsakker gaan komen, maar dat op het einde. Wij doen dat andersom en stoppen niet, maar rijden door naar parallelweg Etten-Leur om dan over te steken richting het zuid-westen.
We zijn maar liefst met 17 renners vandaag. Een flink peloton dus, het is ook prachtig fietsweer na een verder verregende week.
We rijden nu richting Klein Zundert alwaar we oponthoud krijgen, want er is iets met een wielerkoers. De ene verkeersregelaar zegt dat we er niet door kunnen, de andere zegt van wel als we voorzichtig doen want veel kleine talenten staan aan de meet. En inderdaad, we rijden tussen ouders met kindjes die net zonder zijwieltjes kunnen. Het is vandaag de BWF ronde van Klein Zundert en die begint om 10:00 uur met een dikke banden wedstrijd voor de jongste jeugd Klaar voor wielerdag in Klein Zundert – Al het nieuws uit Zundert (internetbode.nl)
Je kunt aan de snoetjes van de kinderen zien dat het heel inspirerend is om ons peloton van toprenners te zien koersen. “ Nee”, geen tijd voor handtekeningen, wij moeten door want Hans is al door. We komen weer op bekende weg langs ’t Anker maar rijden iets anders dan wat ik gewend ben en dat is mooi. Het gaat richting International Airport Breda. Geen rijen met vakantiegangers hier maar een één-motorig vliegtuigje dat zo schommelt in de wind, dat ik blij ben dat ik er niet in zit. Maar ik kan beter even op het fietspad letten want gemeente Rucphen lijkt er alles aan te doen om fietsers te ontmoedigen naar hun grondgebied te komen. Na een paar keer verplicht de weg over te steken komen we op een fietspad wat met gedeelten open ligt en eigenlijk niet bekwaam is om op te rijden. Je moet er niet aan denken dat mensen hier ’s avonds in het donker rijden.
Net voor Oudenbosch heeft Hans weer een verrassend alternatief om het centrum te vermijden. Hij rijdt er om heen en zo komen we langs “de lage Zegg” bij Oud Gastel. Ik rij zelf vandaag vooral achterin en moet zeggen dat je dan behoorlijk aan moet poten met zo’n grote groep en regelmatig een afslag. Bovendien is het wind mee dus de snelheid is ook wat hoger nu. Vanaf Oud Gastel rijden we naar Oude Molen en net als ik denk dat het nu bekende pad is, slaat Hans rechtsaf om door de polder te rijden. Weer een nieuw weggetje voor mij.
Tot nu toe blijven we goed bij elkaar als groep maar in Klundert gaat het niet helemaal goed als Hans rechtsaf wil richting Zevenbergen. De koptrekkers hebben het niet gehoord en gaan rechtdoor richting industrieterrein Moerdijk. Johan en Frans horen door voorbijrazende motoren dat niet. De rest heeft het wel door en die slaan een andere weg rechtsaf om weer bij ons uit te komen. Frans en Johan nooit meer gezien (volgens Strava zijn ze wel thuis gekomen ???? ).
Wij rijden dus naar en door Zevenbergen. Even een stoplicht. Dat staat te kort op groen voor zo’n grote groep en als ik als laatste aankom, staat hij op rood en een auto lijkt niet van plan mij nog even door te laten. Ik stop, want ik ben nog zo fris dat ik de rest weer wel in kan halen. Daarbij heb ik niet gerekend met de spoorovergang die vervolgens net voor mijn wiel dicht gaat. Nu is het duidelijk dat ik alleen naar huis zal moeten. Geen probleem, bekende weg. Met een lekkere wind in de rug kan ik nog even wat snelheid maken. Een paar keer krijg ik nog renners in zicht die ik vlot in haal, maar die zijn niet van ons. Met precies 90 kilometer op mijn teller parkeer ik mijn fiets achter het huis. Anneke was er bij thuiskomst pas achter dat ik er niet bij zat, maar ze was niet de enige. Volgende keer toch weer maar voorin koersen.

Ad van Wesel

Ook deze week is het zondagochtend droog weer en een mooie fietstemperatuur.
Op mijn vraag naar een route heeft Flip wel een voorstel; rondom Breda. Want de wind gaat zuid west worden en best pittig. Dus dan is het fijn om een beetje beschut te rijden en het laatste stuk wind van achter. Ik kijk eens naar de route en denk dat ik zo iets ook wel zo uit het hoofd kan rijden. Vaak genoeg al geweest in die hoek met WTC.
Zo vertrekken we om half negen richting het zuiden. We blijken een mooie groep te hebben, twaalf renners totaal. Ik voel een stevige tegendruk want de wind blijkt in zuid-oost te zitten. Omdat ik via ’t Zand naar Alphen wil, is dat pal op kop. Frans rijdt lekker door, hij heeft weer goed getraind in de Vogezen. Nieuwe hotelletjes uitgeprobeerd voor volgend jaar… toch minder dan ons gebruikelijke adresje weet hij te melden. Gelukkig is Flip er weer bij, moet een beetje in de wielen blijven vanwege zijn blessure zegt hij…. Maar komt halverwege toch weer gewoon op kop. Corné is ook al goed op kracht en kan al weer mee op kop. Nu nog het duurvermogen opkrikken dan kan hij zijn blessure ook achter zich laten. We rijden een groot deel de route van vorige weer andersom, om dan bij Alpen rechtsaf te slaan.
Ik wil door het dorp in de richting van Chaam. Maar er blijkt een jaarmarkt of braderie of zo te zijn. Wel borden die de weg afsluiten… maar helaas geen borden die de omleiding aangeven. Ik rijd een beetje op gevoel want weet wel waar de weg naar Chaam ongeveer loopt. Helaas rijden we weer op een afsluitingsbord. Dan nog maar links en een keer rechts en dat leidt ons een doolhof in waar we met moeite de uitgang vinden. Hier kon ik niks aan doen, “vind ik zelf”.
In Chaam moeten we richting Ulicoten aanhouden weet ik, en dan rechtsaf om naar Strijbeek te komen. Hier neem ik de afslag te snel, maar als je net doet of dat zo hoort heeft niemand iets in de gaten. Tot je na nog een afslag weer in Chaam terugkomt. “Dit was even om jullie de Acht van Chaam te laten zien”,.. niemand gelooft me. Ik stuur gewoon bij hetzelfde bordje Ulicoten weer rechts. Frans komt naast me rijden en legt me uit waar het fout gegaan is. We moeten twee afslagen verder de Oude Bredasebaan op en dan koersen we naar Strijbeek. Jammer genoeg is de wind nu toch gedraaid in de richting die mijn weerapp al voorspeld had; zuid-west. Dus weer tegen. Maar nu zijn we zo via Strijbeek bij Hazeldonk. Vandaar draaien we toch echt terug om een gunstige wind te krijgen richting Rijsbergen. Op kop wisselen de renners zich nu af. Ik heb Twan een tijdje naast me die vertelde dat hij naar de wedstrijd van het Nederlands elftal geweest is die ze kansloos verloren hebben in de poule, hij is sinds die tijd er ziek van. Hij rijdt met de Tour mee om rustig weer op te bouwen. Da’s nou jammer zo’n opmerking!
Via Hellegat gaan we richting Liesbos. In de tunnel worden de krachten nog eens gemeten. Daar werden sommigen niet beter van want die heb ik daarna niet meer op kop gezien. Omdat het fietspad langs Prinsenbeek er slecht bij ligt, rijden we door de “Verloren hoek” richting de Zwartenbergse molen en van daar naar Langeweg. Het gemiddelde wordt nog even wat opgeschroefd en zo rijden we uiteindelijk met 93 km op de teller net voor half twaalf de May weer binnen.
Flip nodigt ons uit om ter gelegenheid van zijn verjaardag een bakske te doen met vlaai. Dat slaan de meesten niet af, en ik zeker niet, want ik heb vergeten mijn muesli reep op te eten. Geen wonder dat het zo slecht ging ????.

Vanaf nu starten de vakanties en dus de WTC met vakantieritten. Die worden wat vrijer ingevuld afhankelijk van het aantal mensen aan de start. Ik ben benieuwd wat er de komende week gebeurd in het opkomstklassement.  

Ad van Wesel

Gisteravond was het laat geworden na de Houtse Dorpskwis. Een nieuwe activiteit op Den Hout. En al hoewel de beentjes niet goed zijn, had ik er vanmorgen wel zin in om een mooie rit met de tour te gaan maken, zeker nadat we vorige week een erg sfeervolle familiedag hadden met de WTC. Peter Verhagen vertelde mij hoe hij had genoten. Door de wind kon ik het niet goed horen dus moest hij het drie keer vertellen. Hij dacht dat ik het er om deed, maar dat is niet mijn stijl.
Bij het oude raadhuis aangekomen, stonden er al enkele renners te wachten terwijl de kermislui al druk doende waren voor Bruisend Made. Het was mooi om te zien wie er vorige week op de familiedag waren, die hadden nl. al de mooie AH-blauwe wielerhandschoentjes aan die toen overhandigd werden.
Klokslag half negen blaast Piet Verkooijen op het fluitje van een cent om aan te geven dat de trim vertrekt. Ook de tourgroep gaat vertrekken, de rit gaat richting Zuid-Oost naar In Den Bockenreijder, iets voorbij Esbeek achter landgoed De Utrecht. De rit was al eerder aangekondigd net zoals de koffiestop met gebak. Als we vertrekken, blijken de volgende WTC-ers in het peloton te zitten: Cees en Rachel Marijnissen, Corné Schoenmakers, Leo en Erik Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Tim Verwaters, Ad en Anneke van Wesel en ondergetekende, de burgemeester van Ter Aalst.
De wind zorgt er voor dat we vanaf het vertrek er lekker in knallen. We rijden dan ook zo door Den Hout, Teteringen en Seters Dorst. Als we de Vijf Eikenweg oversteken, hoor ik LEK. Het blijkt een sanitaire lek, ofwel een plaspauze.

Hierna gaan we voort langs de Steenhovense baan waar de Jacobus hoeve staat. Ook bekend van de cross for the Crocus. We gaan verder richting Hulten waar we langs een pand van van Eijck rijden. Erik Stasse haalde, zoals vele andere. daar de onderdelen voor zijn snelle bromfiets om ze dan enkele weken later weer te kopen als de politie ze in beslag had genomen. Dit was al een vorm van circulaire economie. Bij het vliegveld is het fietspad omgetoverd tot een fietsbehendigheidsparcours. Iets wat voor de vele oudjes die we vandaag ontmoeten misschien wel een heel goede training is. Na Gilze gaat het via Riel naar Hilvarenbeek. Hier horen we opnieuw LEK. Dit keer géén valse bingo maar een lekke band voor Peter Verhagen. Geroutineerd haalt hij er het wiel uit en weet al snel de boosdoener te vinden. Een klein steentje kan dan toch best veel last bezorgen. De band er opleggen en oppompen met de CO2-patroon gaat goed, behalve dat het ventiel even bevroren raakt.
Als we Esbeek uitrijden, passeren we Landgoed De Utrecht en even later voorbij de golfbaan gaan we linksaf naar Den Bockenreijder. Corné, die weer sterk rijdt, heeft wat te veel snelheid op het gravelpad waardoor hij er zelfs voorbij rijdt. Op het terras aangekomen is het al aardig druk als we ons daar neerzetten. Na de koffiestop vertrekken we richting Poppel door een mooie bosrijke omgeving.
Ad van Wesel is vandaag weer sterk en krijgt om de beurt een andere metgezel om het kopwerk te doen. Ook de man in de Rode Leiderstrui laat zien dat hij een echte leider is.
Vanuit Poppel gaan we over Groot en Klein Bedaf richting Alphen, waar we juist voor de kom afdraaien in de richting van de natuurbegraafplaats de Hoevens. In dit stuk van de route passeren we het Pestkerkhof waar wat werkzaamheden worden verricht.
De zon laat zich niet echt veel zien maar om te fietsen is het echt goed weer. Via Gilze en Dorst zijn we met ruim 100 km op de klok voor half één op Ter Aalst. Van hieruit is nog een klein stukje naar Made voor de rest van de groep.

Groeten van den burger.

Vandaag is het haasten voor mij. Mijn shirt met korte mouwen kan ik niet vinden. Hierin rijdt ik toch het liefs met mouwstukken die ik eventueel uit kan trekken onderweg. Aha die ligt nog op zolder. Vorige week had ik duidelijk teveel kleding aan en merkte bij de brug van Hank dat er zo snel mogelijk wat uit moest. Deze dag lijkt met de temperatuur toch wel op die van vorige week dus maar met hetzelfde aan starten. Op tijd bij het Raadhuisplein overzie ik alle renners. Wat een verschijning. Toch mooie kleding, maar duidelijk is dat iedereen andere ideeën heeft in de kledingkeuze van vandaag. Wat gaat het weer doen? Sommige hebben zich ingepakt en lijkt het wel een winterrit te worden. Waarbij anderen in een korte broek en een shirt met korte mouwen staan. We gaan op pad met de 2 mannen voorop, Gerard en Flip. Vooraf is in de app aangegeven een rondje Baarle Nassau. Richting Den Hout halen wij eerst de trimgroep in. Met Adrie de klassementsleider, Leo, Peter B, Peter V, Frans en mijzelf gaan we in een lekker tempo over de Houtse Heuvel richting de Teteringse bossen. Leo gaat linksaf bij het Ruiterspoor op kop rijden. Ik denk wat is die van plan? He Leo ga jij het vrouwtje kussen, dat doen ze in de tour ook altijd als ze langs hun huis rijden. Bende gek Wim dan moet ik de trap op, die ligt nog te pitten. OK Leo, schijnbeweging dus. Verder door naar Oosterhout en Dorst waar warempel de zon schijnt, heerlijk. Door naar Molenschot op het oude parcours waar wij vroeger op zaterdag een rondje Slingerdreef reden. Nu zie ik tenminste wat er allemaal staat in plaats van voorbij vliegen. Door naar Gilze, Alphen en Baarle Nassau. Hierbij krijg ik het toch wel zwaar naast koptrekker Flip. Blijkt dat hij gisteren inspiratie heeft opgedaan bij de tractorpulling. Ik vraag aan Gerard wat zal Flip ophebben daar? Kerosine, Methanol, Biodiesel, zware stookolie? Welke turbodruk heeft hij staan? Donders, hij blijft maar gaan. Uit Baarle Nassau draaien we een beetje van de wind af richting Ulicoten en Meersel-Dreef. Hier ontwijken wij de zondag-markt en gaan richting Effen. Dit vindt ik altijd een soort doolhof met onoverzichtelijke bochten. Zeker met dat hoge gras. Maar dit is weer in het voordeel van Frans want die zit altijd uit de wind. Ja dat krijg je als je niet met je kop boven het maaiveld uitkomt. Door het Liesbos de tunnel onderdoor probeer ik nog een keer. Daarbij merk ik dat bij mij de stookolie aardig op is. Hier wordt de weg natter. Linksaf richting en dan richting Prinsenbeek. Niet dus. Flip wil langs de molen naar Zwartenberg, daar hebben we dadelijk allemaal profijt van als we wind mee hebben. Jaja ik zie de bui al hangen maar Flip Pelleboer niet. Een flinke regenbui maakt ons kletsnat op weg naar Langeweg. Op weg naar het viaduct van de A16 leg ik mijn hand bij Gerard op zijn rug als kleine ondersteuning. En ik dan vraagt Flip? Ja dat gaat niet meer lukken kerel, jij rijdt al sterk genoeg. Onderaan krijgt Leo het zwaar en besluiten wij over Terheijden en het Munnickenhof te gaan zodat Gerard en Leo dichtbij huis zijn. Peter B slaat af bij de Schransmansdreef en wij gaan verder door de Houtse Linie en zo de May op. In de Crullaan verklapt Flip zijn geheim, bier en wijn dan rijdt je als een trein. Nou dat hebben wij geweten vandaag. Met klassementsleider Adrie maak ik de 100KM vol. Lekker die regenpunten voor vandaag Adrie. Je bent bijna niet meer in te halen voor het klassement. Moe maar voldaan en met het water in de schoenen kom ik thuis. En de moraal van dit verhaal? Het maakt niet uit welke kleding wij vertrokken zijn. We komen allemaal kletsnat thuis. Toch genoten en samen uit, samen thuis. Tot de volgende keer.

Wim t. H.