Met een strakke blauwe lucht en een perfecte temperatuur stonden en volop renners om 8.30 uur klaar op het Raadhuisplein voor een mooie tour te gaan maken.

Vandaag staat op het programma een rondje Binnenmaas van ongeveer 90 km.

De starters Gerard en Flip begonnen aan kop te sleuren richting gat van de Ham en Lage Zwaluwe. Met een westenwind kracht 3. Dit ging heel goed. Dan komt Gerard de achterzijde van dit elftal inspecteren. Kees, Adrie, Arion, Maurice, Ad, Erik, Peter, en Johan. Ikzelf sluit het tour peloton.

Door Lage Zwaluwe richting de Moerdijkbrug, erover en dan langs de Dordtsche Kil naar de Kiltunnel. Vol gas naar beneden ……. en buiten adem bovenkomen, rechtsaf ’s-Gravendeel binnen rijden.

Adrie rijdt daar een lekke band. Met hulp van de veelzijdige Flip lukt het na enige tijd met een volle  band het wiel weer te monteren. Even wordt er getwijfeld aan welke kant de as gemonteerd moet worden. Lachen natuurlijk, wel weer een leer moment.

Op naar Maasdam en de Binnenmaas. Wat een prachtig gebied is dit! Zeker de mooiste ronde met een westenwind.

Dan richting het Hollands Diep en Numansdorp naar de Haringvlietbrug. Hier laat Ad het peloton afzien maar wij geven geen kik. Laat maar rijden wij volgen wel. Het zelfde bij de Volkeraksluizen. Over de dijk langs Helwijk naar Oudemolen, Zwingelspaan en door Klundert over het industrieterrein naar Roodevaart en Moerdijk. Dan parallel aan de A16 naar Zevenbergschen Hoek. Hier is men alles aan het in orde brengen om er weer talloze dozen weg te zetten. Na de Gouden Leeuw zit Erik Dekker bij ons in het wiel. Op weg naar het criterium van Etten Leur, voor deelname aan de prominenten race. Wat ziet hij er nog goed verzorgd en scherp uit! Hij slat af bij de Achterdijk. Richting Zevenbergen. 

Wij gaan in volle draf de 2 viaducten op en proberen we elkaar nog wat uit. Dan de Derde weg in richting Helkant en Made.

Vanmiddag ben ik nog naar Etten Leur gegaan. Prachtig wat een ambiance voor de wereldkampioenen Lotte Kopecky en Mathieu van der Poel. Mathieu geheel in stijl met een geheel wit pak.
Ik ben speciaal voor Mathieu gegaan, wat een fenomeen. Hier werd natuurlijk het bekende spel gespeeld. Wat kan die kerel gas geven.

Al met al een prachtige zondag.

Groeten Wim ten Haaf

Vandaag mooi fietsweer, droog, niet te warm, niet al te veel wind.
Wel vraag ik me af of de wind niet verkeerd staat voor dit rondje, maar dat zien we nog wel.
Rachel is er wederom niet bij, die is dit weekend in Budapest op het Sziget festival.
Dus alleen tegen half negen richting het oude gemeentehuis. Hier staan meer dan genoeg WTC’ers klaar voor een mooi rondje met de verschillende groepen. Zoals al aangekondigd met een aantal gastrijders. Naast 3 mannen van de Wilde Bond zie ik ook de eenzame strijder van vorige week en ook een oude bekende Paul Sedee staat klaar om weer eens met de Sport groep mee te rijden.
De 3 Wilde Bond mannen besluiten met ons, de toer groep mee te gaan, aangevoerd door Gerard van O. Verder hebben we nog Peter B, Hans, Wim t H, Erik S, Maurice, Peter V, Anneke en ikzelf (Kees) in ons peloton.
Gerard had bedacht om de gerepareerde Haringvlietbrug te bezoeken. Samen met Hans neemt hij direct de kop en legt er meteen een lekker tempo op. Ik heb het idee dat Gerard na zijn bedevaarttocht nog sterker is gaan fietsen dan anders. Via Blauwe Sluis rijden we richting Moerdijk en hier de Moerdijkbrug op. Niet heel gebruikelijk maar we gaan dus linksom, dan ziet zo’n rondje er opeens heel anders uit. Een tijdje gaat het wat rustiger als Wim en Erik, meen ik, de kop overnemen. Is wel lekker, ik heb altijd wat meer tijd nodig om warm te draaien. Op het fietspad aan de Dordtsche Kil gaat het tempo weer omhoog als Gerard wederom de leiding neemt. De afslag naar de Kiltunnel komt dan opeens erg onverwachts waardoor er hard in de remmen geknepen moet worden.
Kiltunnel altijd leuk, grote plaat erop en lekker naar beneden knallen. Hierna proberen zo lang mogelijk niet terug te schakelen. Aan het begin van de klim komt menigeen mij voorbij, maar ik weet dit moet je doseren, dus de meeste zie ik al snel weer voor mij stil vallen en dus erop en erover.
In plaats van linksaf door de polders naar Strijensas rijden we rechtdoor over de hoofdweg richting Strijen. Pas net voor Strijen buigen we alsnog af richting Strijensas. Altijd mooi fietsen hier op deze wegen. Het valt mij op dat we hier wel wat wind tegen hebben, dus geen zuiden wind zoals voorspeld maar zuid-west, dus gunstig voor de terugweg, bedenk ik.
Samen met Wim neem ik hier voor het eerst de kop. Ik voel dat de beentjes sinds lange tijd best wel soepel aanvoelen.
Net voor de afslag naar de Haringvlietbrug besluit Gerard dat we het even wat rustig aan moeten doen als voorbereiding op de klimmetjes die eraan komen. Goed idee want hier fietsen we ook recht tegen de wind in, zodat een aantal mensen al niet zo vlot meer vooruit komen.
Via Helwijk rijden we naar Oudemolen en Klundert, allemaal mooie nieuw geasfalteerde wegen die heerlijk rijden.
Ik verwacht eigenlijk dat we wel via Moerdijk zouden rijden, Gerard besluit echter de kortste route richting Made te nemen. Hier krijgen we echt vol de wind in de rug dus lekker tempo maken zou je zeggen. Echter we merken dat bij een aantal mensen het beste er toch wel af is. Vooral met het optrekken na de stoplichten vallen er gaatjes.
Net na 11 uur rijden we echter Made al weer binnen, nog genoeg tijd voor een bakje koffie voor de lunch.
Lekker gefietst met een mooie groep.

Tot volgende week, Kees M

Gisteren had ik de Ronde van Vlaanderen (Vaderdag) gedaan met mijn oudste zoon. Cadeaus doen we niet meer aan wel leuke activiteiten. Toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik de beentjes nog wel maar het was droog en niet echt koud dus reed ik naar Leo om samen naar de May te rijden. Op de planning stond een rondje Boompjesdijk dus dat beloofde wat. Toen we bij het gemeente huis aankwamen vroeg den bakker of ik het laatste appje al gelezen had. Ik had wel Twan die vandaag 55 kaarsjes mocht uitblazen gefeliciteerd maar nee het laatste appje had ik niet gelezen. Een blik op de telefoon leerde me dat waar we de laatste dagen al bang voor waren dat het de waarheid was geworden. Jan Lensvelt één van onze beste fietsvrienden was vanmorgen om 6:00 uur overleden. Hij heeft na een moedige strijd deze toch op moeten geven. Toen ieder op het pleintje aanwezig was nam de oud voorzitter Ad van Wesel het woord om kort een woordje te doen over deze trieste gebeurtenis. Vervolgens werd er een moment van stilte voor Jan gevraagd. Tijdens deze stilte kon je zelfs hier buiten een speld horen vallen. Hierna gaan de verschillende groepen van start. Onze tour groep kiest vanwege de weersomstandigheden voor een rondje Galder. We rijden weg in de richting van Den Hout en terwijl ik met Ad op kop rijdt rijden de mannen van de sport ons al met flink tempo voorbij. Zelf ben ik in mijn gedachte bij de familie van Jan, het is allemaal zo snel gegaan. Op zondag 25 juni maakte ik nog een selfie met een trotse Jan in zijn rode leiderstrui. Het is niet te bevatten dat we een maand later hier nu al over zijn dood spreken. Bij de Teraalsterbrug word ik door de sterkere mannen naar achteren verwezen, het gevoel in de beentjes was vanmorgen dus echt minder. Maar goed Hans van Bracht en Ad van Wesel doen uitstekend kopwerk. Ook Wim ten Haaf, Ad van Dongen, Flip, Adrie en Arion komen op tijd op de kop. Via de Ketenbaan, De Vijfeikenweg, rijden we naar Gilze vanaf daar gaan we via de Gilze weg richting Chaam. Daar gaan we achter de kraantjes door naar de Dassemussestraat en vervolgens de Meerleseweg. Hierna gaan we richting Strijbeek om van daar uit naar Galder te rijden. Flip komt langs met de vraag om langs de Dreef te rijden om er een kaarsje voor Jan op te steken.

Als we bij Moskes komen zien we dat er een markt is en we besluiten het maar niet te doen. Later blijkt dat de trim wel dit mooie gebaar heeft gedaan onder leiding van de bakker. Echt mannen een mooi gebaar. Voor mij een teken dat de WTC toch echt een vrienden club is. Als je zo respect vol met elkaar omgaat. We rijden verder richting Rijsbergen over het viaduct over de A16 en de HSL. Van Rijsbergen rijden we over de Ettenseweg naar de Santspui, hier gaan we binnendoor naar het Trivium. In het traject langs de A58 hoor ik LEK. Het is Anneke er zit een steentje in haar band. De mannen lossen het probleem vrij snel op en we kunnen voort. De rit gaat verder naar de Liesbosch weg als we hier links afdraaien richting het spoor horen we opnieuw LEK. Nu is het Flip die achter plat staat. Terwijl de band vervangen wordt kijk ik rond wie er allemaal in de tour groep zitten vandaag. De samenstelling is als volgt: Ad en Anneke van Wesel, Erik en Leo Stasse, Arion en Ad van Dongen, Adrie Veregghen, Wim ten Haaf, Hans van Bracht, Peter Bastiaansen, Flip en ik. Na deze observatie gaat de rit verder en de lucht wordt donkerder. Als we tegenover de Regt de Verloren Hoek in rijden begint het te regenen. Wat verderop draaien we naar de weg naar de Zwartenbergse molen. Van daaruit rijden we richting Zwartenberg. De weg is nu echt nat en terwijl ik een beetje naast mijn voorganger stuur i.v.m. het opspattend water hoor ik voor de derde maal LEK. Het is Adrie Veregghen die nu plat staat. Ik rijd door tot een grote Wilgenboom zodat we nog enig zins droog het probleem kunnen tackelen. Dee klei waarin we staan geeft voor een enkeling problemen om weer in te klikken. Niet veel later rijden we over de brug en kunnen rechtsaf richting Langeweg. Gedreven door de wind gaat het tempo de hoogte in. Dit geeft voor een enkeling problemen. Dus moet het tempo omlaag. Ook bij deze groep geldt n.l. samen uit samen thuis. Toch is er ondanks de verschillende stops een aardige snelheid aan gehouden. Als ik nadat we vanaf de May met Peter B. en Leo via Den Hout thuis op Ter Aalst mijn Garmin afdruk zie ik dat de gemiddelde snelheid toch nog 30 km/h ligt. Een rit die dus met de nodige obstakels werd gereden, mijn hoofd is nog steeds bezig met het verwerken van het bericht dat we voor de start van deze rit kregen. Jan bedankt voor je vriendschap en de vele fijne ritten die we samen mochten rijden.

Groet, Gerard van Oerle.

Na vele zondagen met mooi weer is het vandaag wat twijfelachtig. Zodanig dat in de app groep zich wat mensen afmelden. Die hadden gisteren al gefietst zag ik. Maar wij niet, dus Anneke en ik vertrouwen er op dat Buienradar het bij het recht eind heeft en dat het van half negen tot half elf niet meer dan wat motregen zal zijn. Dus we gaan op pad en ik ben benieuwd of er nog meer renners zullen staan. Dat is het geval. Plus onze clubfotograaf die geen groothoeklens nodig heeft om het peloton van vandaag vast te leggen. Vijf zijn het er maar.
We besluiten dat we niet te ver gaan rijden. Rondje ‘ t Zand is de planning. Net voor de Teraalsterbrug staat Peter nog een keer voor een filmpje. Met Erik van der Hoeven doe ik een lange beurt. Arion komt nog even informeren want ‘t Zand” zegt hem niet zo veel, blijkt dat hij het “Grote of Lange Slingerdreef” noemt. Ook goed, dan weet hij hoe te doseren en ik moet zeggen dat doet hij prima later in de tocht. Met Erik heb ik het nog even over de Tour en natuurlijk over de supporter die wij daarheen gestuurd hebben. “Keurig”, vindt Erik. Niet lomp mee rennen (gaat ook niet met fiets schoentjes), niet midden op de weg een foto maken en niet zijn broek laten zakken. Zo moet het. Alleen jammer dat ik hem tegen Vingegaard zag roepen dat hij op de sprint moest wachten. Daardoor werd het niet zo spectaculair dan had gekund. 

Het blijft motregenen, mijn kleren worden ongeveer net zo snel nat dan ze drogen. Anneke twijfelt om toch de windstopper aan te doen. We besluiten toch maar iets korter te rijden, een gewone Slingerdreef. Even is er discussie of we door of om Bavel gaan. Het wordt om Bavel. Anneke vindt dat klinkerweggetje niet fijn vanwege het gestuiter. Arion houdt er niet van met dit natte weer omdat het glad lijkt. Beetje zoals Champs Elysee er vanmiddag wellicht bij zal liggen. Adrie komt nu ook wat voorin rijden en met wind in de rug waaien we naar Dorst en verder naar huis. Mooi op tijd thuis om tweede helft van de Leeuwinnen te zien op TV, maar vooral om te zien hoe we een bui schuilen want het regent nog even flink door rond 11 uur. Maar als ik in de regenmeter kijk dan zie ik dat er op heel de ochtend maar 2 mm. is gevallen. Genoeg om nat te worden op de fiets , maar veel te weinig voor mijn tuin. Waardeloos weer dus eigenlijk.

Hopelijk volgende week beter, en een hogere opkomst. 

Met vriendelijke groeten,

Ad van Wesel

Vorige week hadden we de familiedag, eerst ’s morgens de koppeltijdrit en dan ’s middags een programma met o.a. een bezoek aan de molen bij neef Twan van de AH. En afsluitend een barbecue op Ter Aalst. Organiserend comité bedankt voor de organisatie maar één ding moet me wel van het hart als er iets georganiseerd wordt door de club zie ik toch graag meer deelnemers zowel bij de tijdrit als bij het middagprogramma. Daar ben je toch een club voor.

Dan naar de rit van vandaag, ik had van Maurice een gpx ontvangen met een rit rondom Roosendaal. Zoals normaal had ik met Leo afgesproken dat ik hem op zou halen. Maar vanmorgen kreeg ik een appje dat er iets met zijn hond was en die dus naar de dierenarts moest. Even later nog een appje van Maurice die laat weten er niet te zijn vandaag. Om acht uur stap ik op de fiets en rijd via de Vrachelsestraat naar de Weststad. Dan zie ik een WTC-er in de verte, als deze inhaal blijkt dit Gerard Veekens te zijn. Gezamenlijk rijden we via de Hespelaar naar de May. Als we daar aankomen is het al redelijk druk. De bakker is er ook en maakt een filmpje om Jan Lensvelt te ondersteunen in zijn strijd tegen die vreeslijke ziekte.

Goed half negen vertrekken we met de tour groep. Ad stelt voor om het rondje dat Maurice gestuurd heeft tegengesteld te rijden. Dan kunnen we in een betrekkelijke luwte tegen de wind in vertrekken. Met Ad op kop vertrekken we richting Wagenberg de wind blaast al stevig dus het belooft een taaie dag te worden. Gelukkig is Corné ook weer in goeden doen. We rijden via Den Elsakker naar de Beek van daaruit gaan via het Liesbosch onder het tunneltje door naar Coremans. Hier steken we over en gaan we naar het Hellegat als we op de Rijsbergseweg zitten komen we een aantal oude trekkers tegen die de zondagmorgen gebruiken om op deze wijze een ritje te maken. Hier gaat Christ Weda via een eigen route naar huis. Wij rijden nu via de Ettense baan naar de Moeren. Ik voel mijn achterwiel zweverig worden en denk ik heb een afloper. Iets verder kan ik roepen lek. Snel naar het kleinste tandwieltje wiel eruit en het bandje wisselen. Voor het andere bandje er in gaat even de buitenband voelen hier zit waarschijnlijk de veroorzaker van het leed, een klein steentje in het rubber. Nadat de band opdruk is gezet met een CO2-patroon kan het wiel erin. Hier leert Ad dat de kruk van de steekas verdraait kan worden door hem uit te trekken. Hierna gaan we richting Schijf. Een groot aantal van de aanwezigen in de groep, vandaag zijn dat: Ad en Anneke, Chris en Sander Weda, Corné S, Ad van Dongen, Frans M, Johan van H, Flip S, Adrie V, Erik S, Peter Bas. En ik natuurlijk. Via Horendonk gaan we naar Nispen we rijden via een gebied wat Ad als zijn broekzak kent. Hij geeft aan waar Anneke is geboren en getogen. Nog immer woont er famlie op de boerderij die geduidt wordt. Vanaf hier wordt de tegenwerking van de wind minder, nog een enkel klein stukje krijgen we hem echt tegen.

We gaan vanaf nu door de polder richting het Gastel Sfeer. Als we die gepasseerd zijn zien we een bord dat de weg geblokkeerd is. Maar het moet vreemd gaan als we er niet door kunnen. We passeren Stampersgat nadat we het Prinsenland achter ons laten. We kiezen ervoor om niet over de Bloemdaalse dijk te gaan omdat daar split gereden is, dus gaan we over de Markbrug naar Zevenbergen. Hier blaast de wind ons goed vooruit. De snelheid gaat hier boven de veertig km/h. vervolgens doen we een stukje sightseeing Zevenbergen. Waarna via de Langeweg naar de Driehoefijzers rijden. Vanaf hier moeten we via de linkerkant van de weg naar Wagenberg en via de Brandestraat rijden we de May weer binnen. Bij de Albert Hein draai ik rechts naar de Crullaan. Vanaf hier is het nog vijf kilometer tegen de wind in naar Ter Aalst. Als ik thuis kom zie ik dat mijn gemiddelde 31 km/h is. Als ik kijk bij de renners die niet op kop zijn geweest zie ik een hoger gemiddelde maar ik heb lekker gefietst en er zijn er die ook echt een flinke inspanning hebben gedaan om de groep weer snel op de May te krijgen. Ook vorige week deed het zeer maar de beloning was er toen en ook nu heb ik weer een gevoel van beloning.

Hopen dat Jan ook kracht krijgt van het filmpje.

Gerard

Vandaag eindelijk wat minder warm weer dan de afgelopen weken. Als ik wegrijd in zomer tenue, korte mouwen, merk ik dat het eigenlijk gewoon koud is. Rachel is er deze week helaas niet bij. Die is nog herstellende van een allergische reactie na de rit van vorige week.

Aangekomen bij het oude Raadhuis is het nog niet helemaal duidelijk wie waar aan gaat sluiten. Enkele tour renners hebben zin in een lange rit en gaan met de Sport mee richting de Philipsdam. Ook de Trim is redelijk vertegenwoordigd. Blijven er nog een tiental renners over waardoor opsplitsen Tour en TT geen zin heeft, dus besluiten we samen richting Willemstad te rijden onder leiding van Gerard van O.Verder hebben we Ad v D, Erno, Leo, Erik S, Maurice, Adrie, Tim, Anneke en ikzelf (Kees) in het peloton. Gastrenner was Kars Verkooijen. Ik heb het idee dat hij zich meteen thuis voelt in dit clubje; hij draait goed mee. Lijkt me een sterke kerel, die waarschijnlijk al snel het sport peloton kan versterken, als hij besluit lid te worden.

We rijden richting Willemstad, langs de dijken van de Amer en Hollands Diep. Hier rijden we vol in de wind, die vanochtend al flink zijn best doet. We missen duidelijk enkele sterke mannen waardoor het tempo gelukkig wat minder hoog ligt als vorige week. Hierdoor zijn er ook wat meer wisselingen in de voorste linies. Prima. Zo rijden we richting Moerdijk waar opeens wat onduidelijkheid is, als er vanachter opeens stop geroepen wordt. Blijkt uiteindelijk een sanitaire stop te zijn.
Bij Moerdijk passeren we moeiteloos de afsluiting voor het overmatige sluipverkeer, is voor fietsers gelukkig geen probleem. Verder richting Klundert en Tonnekreek. Ik ben even bang dat Gerard over de dijk naar Willemstad wil, waar de wind waarschijnlijk nog heftiger is. Gelukkig is onze leider zo verstandig de polderweg te nemen. Wel dreigt hier een wegafsluiting, maar die is al weer opgelost en hier ligt een mooie nieuw geasfalteerd laken voor ons. De helft van de groep mist een afslag rechtsaf, maar gelukkig kunnen we via het volgende straatje terugdraaien en komen op dezelfde weg terecht.
Ik voel me eindelijk ook voldoende warmgedraaid om ook een paar keer de wind te trotseren. Jeeh dat voel je wel in je beentjes. Zo komt iedereen om beurten op kop en zie je steeds weer dat na een paar kilometer het tempo van de koptrekkers al snel wat afneemt. Dus voldoende afwisselen is het motto en daar doet iedereen goed aan mee. Na Willemstad rijden we nog een stukje door richting Dinteloord en draaien dan af richting Fijnaart en krijgen we eindelijk de wind in de rug. Grote blad erop en dan gaat het een stuk gemakkelijker. De verwachte versnelling op de Goudbloemse dijk komt er niet echt maar we blijven een mooi gelijkmatig tempo draaien van rond de 35. Na het fietsbruggetje over de Mark moeten we nog even stoppen voor een leegloper van Gerard. Hierna vervolgen we onze weg via het nieuw geasfalteerde fietspad richting de Langeweg. Hier moeten we nog een keer in de remmen knijpen vanwege een verloren bandafnemer.
Het verwachte ommetje via Terheijden komt er niet meer, maar Gerard kiest ervoor om via Wagenberg te rijden. Ad lijkt hier nog flink wat energie over te hebben waardoor het tempo nog even flink omhoog gaat. Prima, zo laten we deze niet zo fijn lopende weg zo weer achter ons.

Zo rijden we weer ons dorp binnen waar dit weekend de bruisend Made braderie is. Ik besluit hier maar met een ruime bocht omheen te rijden.

Lekker gefietst, bedankt allemaal !

Kees

Vorige week had ik na mijn avonturen in m.n. Frankrijk en Spanje me een beetje rustig gehouden in de buik van de grote groep. Afgelopen nacht had ik goed geslapen ondanks de warmte, die was ook voor vandaag voorspeld. Daarom was het wel prettig dat we vandaag weer voor 8:00 uur vertrekken hebben gekozen. Voor ik zelf thuis vertrek is Marianne al om goed zeven uur met haar LIV vertrokken om ook op de racefiets weer te wennen. Zelf vertrek ik omstreeks half acht, als ik bij Leo kom heeft die al een plekje in de schaduw op gezocht aan de andere kant van de weg. We rijden nog wat kletsend over de TT naar de May. Dit doen we via den Bromtol en we maken nog even een slingertje achter de kassen om. Als we op het pleintje bij het oude gemeente huis aankomen is de Leider in zijn mooie rode shirt al aanwezig even als Wim Rasenberg. We maken nog even een foto. Die rode leiderstrui staat Jan goed en van mij mag hij om zijn schouders blijven. Maar ja wie ben ik, ik ga die trui never nooit winnen daarvoor ben ik te vaak bij andere activiteiten betrokken waardoor ik regelmatig een keer afwezig ben. En 40 ritten naar Santiago de Compostela tellen niet mee ook al is dat in regen of in koude wind. Maar goed terug naar de rit van vandaag terwijl we op het plein staan is het voor mij duidelijk dat er géén sportgroep is maar wel een TT en een trimgroep naast de tour. Er is zuidenwind voorspeld dus had ik een rondje in gedachte richting Belgische grens. We rijden het linksom, dan zitten we op het heetst van de dag onder de bomen in de schaduw nog enigszins koel. Er is n.l. 32 °C voorspeld. Corné die al weken een sterke indruk maakt vertrekt met mij op kop richting de goudkust van de gemeente Drimmelen. Zo heet volgens hem Wagenberg en als ik naar glimmende TREK van hem kijk kan dat best weleens echt zo zijn. In strak tempo rijden we naar de Drie Hoefijzers waarna we richt de Tol rijden. Langs het windmolenpark A16 draaien we naar de Mark en steken deze vervolgens over. We passeren den Elsakker waar voorbereidingen getroffen worden om de gasten van vandaag te ontvangen. Prinsenbeek is de volgende plaats waar we passeren hier wijk ik al even af van de getekende route. Bij het Trivium steken we de weg over in tussentijd hebben Ad en Kees al een stuk kopwerk gedaan. Ook Leo steekt een handje toe en niet veel later draaien we bij het verdwenen café de Sportvriend van Gerrit Rovers de Zundertse weg op. Hier zien links en rechts verkeersregelaars staan die i.v.m. de Speer van Rijsbergen toertocht het verkeer begeleiden. De mannen op de kop draaien stug door en snel zijn we in Klein Zundert waar de kerk rechts van ons ook al geen dienst meer doet. Van hier naar Zundert is een vloek en zucht en voor we het weten zitten we op de Meirseweg richting de grens.

Niet veel later rijden we het viaduct op dat ons over de A16 en de HSL voert en naar Meer. En met ons bedoel ik : Ad en Anneke van Wesel, Erik en Leo Stasse, Frans, Kees en Rachel Marijnissen, Erik van der Hoeven, Corné Schoenmakers en ik als tiende van de groep. Even zijn we de weg kwijt maar ook dat probleem wordt getackeld en we rijden buiten Minderhout om richting Meerle ook hier schieten we buiten om zodat we weinig in de dorpskernen komen. Sommige wegen zijn bekend van DH-DH-DH zo ook de weg naar Ulicoten. In Ulicoten zijn er werkzaamheden maar we kunnen er langs en passeren zo café de Kluis bekend van de stop van DH-DH-DH. Als we hier gepasseerd zijn gaat het mis heeft Komoot dan toch op gravelbike gestaan??? Maar de oplossing is simpel we rijden over een fijn fietspad richting Baarle Nassau en vandaar gaat het richting Chaam. Ook hier mijden we de dorpskern maar de gekozen weg heeft ook weer iets van een gravelpad als we richting de Steengroeve uit komen. Vanaf hier is het zo kort mogelijk naar huis want een enkeling geeft aan dat de tocht toch zwaar gaat worden. Na Gilze gaat het richting Rijen en vandaar langs de steenfabriek die er niet meer staat via Surea naar den Beum. Na de Hoevestraat steken we de A27 over en zijn we reeds in Oosterhout. Nog even de Vraggelsebaan en de Bergse baan en ik draai af naar het heilige land Ter Aalst. Lekker gefietst en omdat we veel onder de bomen hebben gereden voelde het relatief fris aan. Om 11 uur stap ik van de fiets snel douchen want vanmiddag hebben we weer een Houts Twaalfuurtje in de kerk met Biloute. En daarna is er een spannende finale van het Nederlands kampioenschap op de weg. Die mannen hebben meer afgezien dan wij.

Groeten van Ter Aalst, Gerard van Oerle.

Vandaag gaat het weer veranderen. Na een maand droogte kan het gaan regenen. Lekker voor de tuin, laat maar komen. Maar tot die tijd zal het broeierig warm worden volgens de voorspellingen. Als ik voor het weekend voorstel om de Vennentocht bij Oisterwijk te rijden van 115 km, krijg ik daarom meteen het verzoek of het korter kan. Okay; dat kan, over Goirle terug dan krijgen we een korte Vennentocht van 100 km. Volgende verzoek laat niet lang op zich wachten: “Kunnen we om 8:00 vertrekken, dan zijn we voor de hitte thuis?”  Okay voor mij. Zo komt het voorstel ook in de INFO app. Maar meteen weer een voorstel,… nog korter. Tja dan haal je Oisterwijk niet meer, maar prima, want dan ben ik zelf ook op tijd thuis om verse asperges te halen bij Corné Brenders en hoef ik dat niet op zaterdag al te doen.
Na dit voorspel komen we zondagochtend tegen 8:00 uur bij de vertrekplek. Lekker druk ondanks de Vaderdag die sommigen thuis houdt omdat ze hun versje moeten aanhoren en zelfgekleide asbak in ontvangst te nemen (zo ging dat toch??). Maar tot mijn verbazing zijn de mensen die verzochten om kortere en vroegere rit zelf niet aan de start….  
We vertrekken met de Tour voor de “Geen Vennentocht”, ook wel bekend als rondje Hedel.
Dat is niet bij iedereen doorgekomen (of ze hebben de app berichten niet gelezen), onderweg krijg ik verschillende keren de vraag waar die Vennen nu zijn en of we wel de juiste route naar Oirschot rijden?

We hebben een flinke groep van 15 renners. De Sport was namelijk maar met drieen en hebben besloten met ons mee te rijden. Altijd goed zulke kleppers te hebben bij tegenwind. Die wind is trouwens heel anders dan ik verwachtte toen ik besloot om voor dit rondje te gaan. Er was zuid oosten wind voorspeld, maar hij was in werkelijkheid vooral zuid, dus van opzij. We kunnen hierdoor wel heel constant rijden en omdat het ook een route is met weinig afslagen, schiet het lekker op. In het begin laten ze met genoegen Corné en mij op kop rijden. Wij nemen de ontwikkelingen en techniek van ons vakgebied weer even door, wat altijd nuttig is. Hij praktisch in het veld en ik in de theorie vanuit kantoor.

We rijden om Geertruidenberg en Raamsdonksveer de Keizersveersebrug over en dan via de Peerenboom richting Heusdense brug. Vervolgens richting Well en Hedel.
Let op Adrie… nog een brug waar je op het fietspad moet rijden!  Het is gelukkig niet zo druk dus komt veiligheid niet in gevaar.
Als we de brug bij Hedel over zijn, zie ik op mijn tellertje dat we boven de 31 gemiddeld zitten en volgens Flip naast mij, heeft niemand daar enig probleem mee. Dat zien de Sport mensen ook en die durven nu ook wat op kop te komen rijden want de groep kan hun iets hogere tempo wel aan.
Via Bokhoven rijden we door Hedikhuizen. Dan krijgen we even een wat slechter stukje. Dit is volgens Gerben een kandidaat voor het slechtste fietspad van Nederland. Ik wist niet dat je daar ook een prijs mee kunt winnen, maar inderdaad het is een kilometer of 2 stuiteren.
Daarna gaan we tussen Heusden en Oud Heusden door over een fietspad om de kernen te vermijden.
Nu komen we op bekend terrein, namelijk op de route rondje Heusden vanaf Heesbeen. Dat kun je altijd merken, er komt wat meer zelfvertrouwen als ze de weg weten. Daar moet wat aan gebeuren! Ik stuur de Overdiepse polder in. Daar is het nu lekker fietsen en nog wat extra kilometers want ik heb beloofd rond de 95 uit te komen. De snelheid loopt nog wat op want hier zit de wind iets mee. Ik ga eens achterin kijken, want weet niet eens wie er allemaal bij zijn en of het nog goed gaat. Het gaat top: Ik zie nieuwkomers Adrie en Arion lekker mee rijden (weer nieuwe records wellicht?) en ook Erik Stasse die een maand nauwelijks gefietst heeft, rijdt lekker mee. Zo rijden we via Waspik, Raamdonk en ‘ t Veer naar de May. Op de brug over de Amertak verwacht ik nog wel een demarrage van de een of de ander, maar iedereen vind het wel goed zo. Toch is het lang zo heet niet geworden dan gedacht en zijn de bidons niet eens leeg. Flip heeft er deze week nochtans 2 op zijn fiets na de les van vorige week. Niemand komt iets te kort… lijkt zo, maar Chris zit al de hele tocht naar de banaan in de achterzak van Corné te kijken en ter hoogte van ‘ t Veer heeft hij het niet meer…”Als jij die banaan nu niet opeet, mag ik hem dan hebben?” Corné vindt het prima en zo kan Chris nog wat energie pakken voor het laatste stuk van de May naar Trije.

Met bijna 95 kilometer op de teller en een mooi gemiddelde ben ik om 11 uur thuis, ruim op tijd voor mijn boodschappen en asperges voor het voorgerecht. Deze zijn al aan het koken terwijl ik dit typ. 

Met vriendelijke groeten,

Ad van Wesel

Op deze zomerse dag begin juni, bereid ik me voor op een zonnige tocht. Goed insmeren natuurlijk. En bidons met mijn eigen toevoegmiddel. “Eigen” omdat alle commerciële producten citroenzuur bevatten en daar kan ik niet tegen. En omdat het toch mijn werk is om zelf poeders te maken, heb ik uitgezocht wat er zeker in moet zitten om goed te hydrateren en de juiste mineralen aan te vullen. Dan blijven je spieren op spanning en krijg je geen kramp. Misschien ook wat voor Martien volgende keer in Jean Nelissen ????. En ik neem 2 bidons mee, de EHBO set gaat deze keer in mijn achterzakje. Dat is dan weer een tip voor Flip die onderweg ontdekte dat één drinkfles bij dit weer wat krap is.

Door de aangekondigde lengte, en misschien ook wel het weer, zijn er veel gewoonlijke Tour-renners die vandaag met de TT groep, die Kevin gaat leiden, mee gaan. Er blijven maar 6 liefhebbers voor de “Tour de West Brabant” over. Op het voorstel om wellicht iets anders te doen, zegt Hans dat dat echt niet kan. Hij heeft thuis beloofd dit te gaan rijden en anders weten ze niet waar hij uithangt.. Ook Erik heeft het er helemaal op staan. Dus we gaan er voor en zetten koers naar het westen. De wind zit in Oost, en hoewel niet sterk toch een lekker steuntje in de rug en vlotjes gaan we via Zevenbergen naar Oudenbosch, Stampersgat en Kruisland. Vandaar naar Moerstraten. Erik weet mij te vertellen dat hij de route bestudeerd heeft en bij Moerstraten moest denken aan een versje uit 1980 dat ging over energie besparen en dat Moerstraten rijmt op “niet de deuren open laten”. Hij kon zich nog slechts flarden herinneren … en ik alleen nog dit van wat Erik mij vertelde.

We rijden richting de bossen rond Bergen op Zoom. Lekker in de schaduw rijden we naar de bekende klimmetjes die ik vroeger heel wat vond maar na Alpe d’Huez van pas geleden, stelt het nu niet veel voor. De Vossenberg wordt genomen en in Woensdrecht de “Rijzende weg”. Ik laat mijn verzet op het grote blad en ga lekker omhoog, maar dan komt Jan Willem mij voorbij alsof ik stil sta…. En maar klagen over spierpijn van het hardlopen! Als ons zespersoons peloton weer bij elkaar zit, rijden we door Woensdrecht en langs het militaire vliegveld. Jan Willem moet even slikken, want na drie weken vakantie moet hij daar morgen weer aan het werk en nu ziet hij de ingang zelfs nog een dag eerder.
De wind zit nu tegen richting Huijbergen. Gelukkig is hij, zoals Flip al voorspelde (of vooral hoopte) gedraaid van pal Oost naar Zuid- Oost. We kunnen het tempo er redelijk op houden, maar verschillende bidons en brandstoftankjes raken leeg dus is iedereen blij dat na de Wouwshei (Wouwse Heide, maar nu allemaal landbouw grond), de skyline van Nispen in zicht komt.
We zoeken een tafeltje bij café Tivoli, want daar hebben ze goede taart.
Voor Anneke en mij altijd wel een bekende te zien daar en vandaag is het helemaal raak. Eerst komt de neef van Anneke het terras op. Dan mijn broertje. Dan de zus en zwager van Anneke en ook nog haar broer komt aangefietst. Maar na de koffie met taart moeten wij helaas weer verder.

Er staat nu 85 km op de teller. Ik besluit toch niet af te snijden en over Schijf en achter Sprundel door te rijden. Redelijke beschutting tegen de wind, maar de kilometers en de hitte beginnen bij iedereen te tellen. Gelukkig komen we op de Moerdijkse Postbaan en die loopt recht naar huis met wind van achteren; lekker! Maar, helaas, dat is van korte duur want er staan twee verkeersregelaars op de weg die ons tegenhouden en vertellen dat de Ronde van Liesbos van de BWF aan de gang is. Nu rijden de 50-min en daarna de amateurs….  We mogen er niet door. Flip stelt nog voor dat het voor ons geen probleem is om bij 50-min in te schuiven… maar dat gaat niet door. We zullen om moeten rijden via het viaduct bij de MC Donalds. Hmmm dat is wel een stukje om. Als we daar aan de overkant zijn, ben ik nog niet helemaal zeker of we weer gewoon op de Moerdijkse Postbaan kunnen komen dus besluiten we om eerder naar links te gaan richting de spoorlijn en daar over te steken richting Zwartenberg. Daar hebben we echt even de wind in de rug en zijn we zo bij afslag Langeweg.
Nog even, maar wel met pittige wind nu schuin voor. Flip is nog sterk. Om hem wat af te remmen zodat wij het kunnen volgen, geven we hem niet te veel water als hij komt bedelen.
Anneke zat na deze kilometers en hitte al aan het elastiek en net voor Made moet Erik even passen. Hij heeft de route perfect voorbereid in zijn hoofd. Hij is ingesteld op 125 km, maar door de omleiding zitten we nu op 130 kilometer en daar krijgt hij een psychologische klap door. We wachten even want als een peloton van 6 ook nog eens uit elkaar valt, ziet het er niet uit bij het binnen rijden van de May.
En zo is het toch netjes “samen uit, samen thuis”.
Het was een pittige tocht.
En dat was niet gek: Ik hoor net op de radio dat de eerste regionale hittegolf een feit is… in Woensdrecht.

Ad van Wesel

Na de bergritten van afgelopen week, gaan we met WTC weer een vlakke en typisch Nederlandse rit tegemoet: De Molentocht bij Kinderdijk. Het is bij de start wat onoverzichtelijk omdat we niet op het plein kunnen staan. Daar staat nu een hek om het terrein van het zomercarnaval af te zetten. Vorige jaar was dat een activiteit van de CS De Mayenèrs in samenwerking met de avondvierdaagse. Dat beviel zo goed bij de familie van der Steen, dat ze dit jaar dat weer proberen. Omdat het ook dit jaar mooi weer is, zal het wel goed zitten. Dat mooie weer is ook voor ons al vroeg op de zondagmorgen.
Met 11 renners gaan we op weg. Via Lage Zwaluwe de Dordtse Biesbosch in en we nemen weer het nieuwe fietspad door de Zuidbuitenpolder die ze een stukje onder water gezet hebben. Mooi Hollands landschap en zeker anders dan de Vogezen en de Alpen van afgelopen week. Maar met wind tegen is dit ook pittig hier hoor. Na dit stukje komen we weer op bekend terrein richting het wielerbaantje. Dat laten we rechts liggen en klimmen meteen over de Col de Spoorbrug. Voor Flip, Frans, Anneke en mij een makkie na de hoogtestage. Met Flip als Tomtom, zoals Arion verbaasd opmerkt, rijden we naar Kinderdijk. Het blijft een mooi gezicht al die windmolens oude stijl. Ik heb dit jaar wat meer kans op rondkijken, het lijkt minder druk. Geen Chinezen en Japanners die niet zo nauw kijken naar fietsers, maar alleen wat ouderen die zo te zien gewend zijn aan fietsers. Bovenop de Lekdijk is het een en ander veranderd sinds ik er de laatste keer geweest ben. Eerst hebben we een flink stuk fietspad en dan komen we op een weggetje parallel aan de hoofdweg over de Lekdijk. Wel wat veiliger geworden, maar met de wind schuin voor lukt het niet voor iedereen om goed weg te kruipen, terwijl er op kop juist goed doorgetrapt wordt. Uiteindelijk is er het verlossende sein “Rechtsaf!” van Flip in Groot Ammers. Nu komt de wind eindelijk wat gunstiger en kan iedereen een beetje op adem komen. Via Brandwijk gaat het weer naar Giessen Oudekerk waar ook dit keer de kerk juist uitgaat. We laveren tussen de mensen door en kachelen richting de Gorinchemse brug. Als er een pompstation in zicht komt krijgen we een korte rust omdat Adrie een “Dumoulinnetje” heeft. Hij moet hoognodig naar toilet en dat kan daar. Wij parkeren de fiets even en kunnen lekker in het zonnetje even bij praten. Opeens komt er ook busje oprijden. De bestuurder stapt op ons af en roept een blijde boodschap: “Als je in Jezus gelooft, krijg je het eeuwige leven.” Daar kunnen we weer gezegend mee op pad.

De volgende Col doemt daarna snel op: de Col de Gorinchemse brug, die wordt snel genomen en een man die bij ons aangesloten is, merkt op dat we pittig omhoog rijden, dus dat is goed. We gaan richting Werkendam en dan door de polder naar Hank. Ik rijd dan een beetje achterin en merk dat het tempo flink omhoog gaat. Er is een renner in zicht die blijkbaar ingehaald moet worden. Dat lukt ook wel, al kost het moeite. Het is een jonge gast die blijkbaar goed door kan trappen. Hij sluit braaf even aan in ons peloton en als hij wat uitgerust is, trekt hij er waar vandoor. Dit keer laten we hem maar gaan. Ik zie Arion nu wat meer voorin zelfs. Hij probeert het tempo niet in te laten zakken. Want hij denkt dat hij een record qua tempo en afstand te gaan pakken. Ik weet niet of hij het gehaald heeft, maar ik heb lekker getraind als we de May in rijden met 114 op de teller.
Volgende week weer een klassieker van die afstand (misschien 10 km meer nog) op de kalender: De West Brabant route. Met twee cols (de Vossenberg en de Rijzende weg) en een koffie-met-gebak-stop in Nispen. Dan zijn we pas rond 13.00 uur thuis.

Tot dan.

Ad